Monique - 2

Het was een rustige middag toen Monique Kena ineens hoorde roepen vanaf het balkon. Ze keek op en zag Kena daar staan, een lichte glimlach op haar gezicht.

"Monique!" Kena’s stem klonk vriendelijk, maar er was een hint van nervositeit in te horen. "Heb je even tijd?"

Monique voelde haar hart een sprongetje maken. Ze stond op en liep naar het hek dat de tuin van Kena scheidde van de hare. "Ja, natuurlijk," antwoordde ze, haar stem iets zachter dan ze had gewild.

Kena stapte uit haar tuin en kwam naar haar toe. Ze keek Monique een moment aan, haar blik zacht maar ook onzeker. "Ik wilde even met je praten over… wat er vorige week gebeurde," begon ze voorzichtig.

Kena schudde haar hoofd. "Nee, het was gewoon… een verrassing." Ze glimlachte voorzichtig.

Monique zuchtte van opluchting. "Ik ben gewoon niet goed in dit soort dingen. Het was gewoon verwarrend." Kena knikte. "Het is oké.

Monique voelde de spanning tussen hen verdwijnen. "Dus, wil je weer zwemmen? In mijn tuin deze keer?" zei ze, haar stem nu vol vertrouwen.

Kena grijnsde. "Laten we het rustig aan doen," antwoordde ze, terwijl ze een stap dichterbij kwam.

"Dat klinkt goed," zei Monique, terwijl ze haar uitnodigend naar de tuin gebaarde.

Monique keek Kena met grote ogen aan. "Oh, je bedoelt nu?" zei ze, haar stem een mix van ongemak en enthousiasme. Het was duidelijk dat ze had gehoopt dat Kena niet zo snel zou antwoorden, maar nu voelde het alsof ze echt geen andere keuze had dan de uitnodiging aan te nemen. Ze knikte snel, haar zenuwen vervaagden door haar opwinding. "Ja, natuurlijk! Ik ben er zo." En ze schoot naar boven om haar bikini aan te trekken.

Toen Monique de tuin van Kena betrad, viel haar blik meteen op het grote ingegraven zwembad, dat glinsterde in de zon. Het was veel groter dan haar eigen zwembad, met een diepe, uitnodigende blauwe kleur die haar meteen deed verlangen om erin te springen. Aan de rand van het zwembad stond een gigantische, brede L-vormige ligbank, gemaakt van donker hout en luxe kussens die uitnodigend leken te liggen. Het zag eruit als een plek waar je urenlang kon loungen, comfortabel en ontspannen, omringd door het geluid van het kabbelende water en de zomerse warmte.

"Wow, dit is… geweldig," zei Monique zachtjes, haar ogen zich nauwelijks van de omgeving afwendend.

Kena glimlachte naar Monique, haar ogen gleden langzaam van het zwembad naar haar gezicht. Ze stapte naar haar toe, dichter en dichter, totdat Monique haar adem inhield. Het voelde als een moment waar alles stil stond. Kena’s hand raakte zachtjes Monique’s arm, en voordat Monique er echt over na kon denken, boog Kena zich naar haar toe.

De kus was zacht en teder, een langzame aanraking van lippen op lippen die alles in Monique’s lichaam in brand zette. Haar hart klopte wild, haar handen waren nog steeds een beetje verward, maar haar hoofd was leeg van alles behalve Kena. De warmte van het zonlicht leek te verdwijnen, vervangen door de warmte van Kena’s lippen tegen de hare. Ze voelde zich verward, maar tegelijkertijd zo zeker van alles. Er was geen twijfel, geen angst meer, alleen de sensatie van het moment.

Monique’s hart sloeg een sprongetje. Wat gebeurde er nu? Dit was zo onverwacht, zo intens. Was dit wat ze voelde?. Ze sloot haar ogen, haar hand onbewust naar Kena’s nek bewegend, maar toen brak de kus.

Kena keek haar aan met een zachte glimlach, maar er was iets ondeugends in haar ogen. Monique’s hart klopte nog steeds in haar keel, een mengeling van opwinding en verwarring. Ze opende haar mond om iets te zeggen, maar voor ze iets kon uitbrengen, voelde ze een duw op haar schouders.

"Wat…?" stotterde Monique voordat ze volledig in het water terechtkwam, het koele water omhulde haar meteen.

Ze sputterde even en kreeg een blik op Kena’s gezicht die nu gevuld was met plezier en avontuur. "Kom maar," zei Kena met een grijns, voordat ze zelf het water in sprong. Het leek alsof Kena helemaal geen angst of twijfel had. Ze sprong erachteraan, met een wilde energie die Monique nog meer verward maakte, maar tegelijkertijd liet het haar lachen. De verfrissende kou van het water was precies wat ze nodig had om haar gedachten even stil te krijgen.

Kena kwam dichterbij, haar handen nog steeds in het water als ze naar Monique reikte, haar lichaam beweeglijk als een vis.

De meiden stoeiden even, elkaar plagerig duwend en trekkend, met het water dat vrolijk rond hen spatte. Monique voelde haar hart steeds sneller kloppen, haar ademhaling was al versneld van het lachen en de speelse strijd, maar er was iets anders in haar. Kena’s hand raakte per ongeluk haar schouder, en Monique voelde het vuur in haar lichaam opvlammen. Ze voelde iets in haar buik kriebelen, een verlangen dat ze niet helemaal begreep, maar niet wilde ontkennen.

Met een snelle beweging, was Monique plotseling met haar rug tegen de rand van het zwembad beland, haar lichaam ingesloten door Kena’s aanwezigheid. Monique keek Kena in de ogen, haar hart bonzend in haar borst, en zonder verder na te denken, kuste ze Kena weer. Het was een intense kus, een die dieper ging dan de vorige, met een gevoel van urgentie en verlangen. Kena’s lippen waren zacht, maar de druk was sterker, meer aanwezig.

Monique voelde Kena’s handen verkennend haar lijf aanraken, eerst voorzichtig, alsof Kena haar grenzen wilde respecteren. Maar na een paar seconden veranderde het. Kena’s handen gleden over Monique’s rug, haar vingers streelden haar zij, ontdekkend en zacht, zoals een ontdekkingsreiziger die elke nieuwe plek op de kaart moest verkennen. Het voelde anders dan de kus alleen; het was intiemer, een aanraking die een nieuwe laag van Monique’s gevoelens opende.

Monique sloot haar ogen, haar adem stokte, maar ze liet het gebeuren. Elke aanraking bracht een nieuwe sensatie, en ze voelde haar lichaam reageren op Kena’s verkenning, een mengeling van opwinding en verwarring die zich in haar verspreidde. Maar tegelijkertijd voelde het veilig.

Kena zet een knie tussen Monique haar benen. Als ze iets naar beneden zakt dan komt ze er met haar kruis bovenop te zitten. Als Monique haar plagerig heen en weer beweegt merkt Monique de vlagen aan plezier die door haar vagina heen gaan. Spelend en bijna instinctief zet ze de beweging zelf voort. Kena vond dit duidelijk leuk want ze brak de kus en liet een klein glimlachje zien. Monique moest blozen.

“ Als een echte lesbian in de maak “ lachte ze. “ Kom mee.” Even was Monique teleurgesteld dat de knie tussen haar benen verdween. Kena klom het water uit en liep naar de grote ligbank. Voordat ze ging zitten draaide ze zich om. Met een grote glimlach liet ze haar topje vallen. Haar karamel bruinen borsten glinsterde in het zonlicht. Monique voelde haar lichaamstemperatuur stijgen en klom uit het bad en ging op kena af.

Daar vlogen de meiden elkaar in de armen en vielen samen in de L-vormige stellage. Tiener handen gingen over tiener lijven en bijde dames maakte zeker dat ze iedere hoek van de ander’s vrouwelijk schoon hadden gehad. Het was kena echter die de eerste gedurfde stap maakte en haar hand liet afzakken naar tussen Monique haar benen. Ze draaide rondjes over haar broekje. Monique sloot haar ogen be liet het over zich komen. Haar rug kromde zich en haar heupen volgde kena haar bewegingen.

“ Is het lekker schoonheid” fluisterde kena in haar oor. Ze noemde me schoonheid. Was het enige was Monique kon denken en ze knikte. Daarna nam het gevoel haar weer over. De golven van plezier kwamen sneller en sneller. Gelijk het gevoel wat ze had gekregen can het bereiden van kena haar knie, maar nu met meer opbouw tot dat…..

Ze voelde een golf van nat tussen haar benen. Ze had zojuist een orgasme gehad. Ze was gewoon klaar gevingerd door haar buurmeisje, maar kena was nog niet klaar met haar. “ Nu is het mijn beurt “ zei ze lachend. “ Blijf liggen.” Wat was ze van plan?

Kena stond op en liet haar broekje zakken. Haar mooie kalen gleufje kwam nu vol in het zicht. Goudbruin en strak glinsterde, Monique was betoverd. Ze had echter geen idee van hoe dichtbij ze hem eigenlijk te zien zou krijgen. Kena klom boven op Monique. “ Steek je tong eens uit” zegt ze lachend. Monique luisterd. Kena schuift omhoog tot haar speeltje centimeters van kena haar gezicht weg is. “ Doe maar alsof het een ijsbolletje ” zegt ze en voordat Monique kan bevestigen schuift ze haar kutje over Monique haar mond.

Monique doet wat haar word opgedragen en begint te likken. Ze wist niet wat ze moest doen maar het was duidelijk goed want kena haar kreunen werd al snel harder en meer frequent.

“Ja schatje Jaaa…….ga zo door en likt me klaar. Hmmm bef me maar lekker lieverd.”

De woorden moedigde Monique , die nu toch een behoorlijk lamme tong kreeg, aan om door te zetten. Kena merkte het blijkbaar want die begon haar heupen heen en weer te bewegen. Sneller en sneller gingen die mooie bruine heupen heen en weer. Een glans gelijk rietsuiker scheen Monique in de ogen als ze om hoog keek naar de nog deels natte borsten van het meisje wat haar haar eerste lesbische orgasme had gegeven en voor ze het wist kreeg ze een vlaag met vrouwelijk sap haar mond binnen.

Kena zakte naast haar neer. “ Wow” was het enige wat ze uit bracht. “ Dat was geweldig.” Monique voelde een golf van trots, verwarring en genot. Haar hoofd stond niet stil, maar dat ze genoten had en meer wilde was een ding wat zeker was.