Zondagavond zaten Sanne, Mark en Yvonne aan tafel in het restaurant van de Italiaanse chef-kok Claudio Sadler aan de Via Ascanio Sforza. Sadler heeft twee Michelin sterren, vernieuwende gerechten, een uitstekende wijnkaart en kleine gezellige zithoekjes.

Sanne hielp Mark met het vertalen van de menukaart. “Een Italiaans diner begint meestal met de antipasti. Dat is meestal een bord met gemengd vlees. Dan volgt de eerste gang, de primi; meestal is dat een portie pasta, rijst, soep of polenta. Het hoofdgerecht, de secondi is meestal een stevig gerecht van vlees, vis of kip.”

Ze toasten op hun eerste week in Milaan. “Op ons, de drie musketiers in Milaan. Eén voor allen, allen voor één.” zei Yvonne lachend. “Ik wed dat ze al die ontwerpers binnen een paar weken in haar zak heeft zitten. Anders eet ik mijn tas op.” zei ze tegen Mark. Die had echter geen idee waar het over ging. “Heeft ze niks over haar plannen verteld? Er gaat behoorlijk wat veranderen bij Alfredi Fashions.” Mark hoorde van Yvonne dat zijn vrouw de leiding had bij een groot miljoenen bedrijf. “Waarom heb je mij daar nooit iets van gezegd San?” “Jij was druk met je Italiaanse lessen. En dacht jij nu echt dat ik dat riante salaris, een luxe villa en een gloednieuwe auto kreeg door alleen emailtjes te lezen?” was haar gevatte antwoord.

“Joh Mark, je vrouw is veel te bescheiden.” antwoordde Yvonne. “Jeetje, je had haar moeten zien hoe ze in vlot Italiaans de lakens uitdeelde. Ik was super trots op haar!” Ze nipte van haar glas rode wijn en vervolgde: “Die Italianen zagen het niet direct zitten natuurlijk. Maar die vrouw van jou kan praten als brugman als het moet. Ze had overal een goed antwoord op.” Sanne vond het maar niets om in de belangstelling te staan. “Kunnen we het niet ergens anders over hebben? Straks krijg ik nog een rood hoofd.” “Dat kleurt wel mooi bij je haar.” zei Mark. “Ik mag toch wel weten wat mijn vrouw op haar werk doet?” “Nou, dan kom je morgen toch even langs voor een rondleiding.” “Mag dat?” vroeg Mark. “Hé, ik ben de manager weet je nog? Als ik zeg dat het mag dan mag dat.”

Mark kreeg die maandag een rondleiding van Sanne bij Alfredi Fashions. Ze loodste hem door de beveiliging heen. Vooral de ontwerpafdeling werd goed in de gaten gehouden. Fotograferen was er streng verboden en zonder schriftelijke toestemming van Sanne mocht er geen ontwerpschets het pand verlaten. Slechts bij hoge uitzondering werden er bezoekers toegelaten. “Waarom is dit zo geheim?” vroeg Mark verbaast. “Onze concurrenten zouden er veel geld voor over hebben om te weten waar wij mee bezig zijn. We zijn zeer alert op bedrijfsspionage. Ik bepaal wie er inzage mogen hebben in vertrouwelijke documenten. Alles wordt zorgvuldig opgeborgen in een kluis waarvan slechts enkele gescreende medewerkers de combinatie kennen. Als onze plannen vroegtijdig uitlekken kan dat catastrofale gevolgen hebben. Dit gaat om vele miljoenen Mark. Alfredi Fashions is een multinational met filialen in bijna alle hoeken en gaten van deze wereldbol.” Dit was veel groter dan Mark verwacht had. “Jee, en jij hebt hier de leiding?” “Ja, ik bepaal alles en ben verantwoordelijk voor het eindresultaat. Ik kan doen wat ik wil. Maar als het mis gaat krijgen alleen de mensen met rood haar de schuld.”

Ze vervolgden de rondleiding langs het naaiatelier met paspoppen waar enkele proefontwerpen in elkaar werden gespeld. Na een kritische blik gaf Sanne een van de naaisters opdracht om een zoom iets in te korten. Daarna kwamen ze langs een het laboratorium van de parfumerieafdeling waar mensen met witte jassen aan het werk waren. Sanne gaf hem een geurmonster. “Ruik dit eens. Dit wordt onze nieuwe damesgeur. Binnenkort starten we met een grote campagne. ”

Ze stelde Mark voor aan een zeer aantrekkelijke Italiaanse jonge dame met lang zwart haar en mooie bruine ogen. “Dit is Angelica, ons model voor de geurlijn. Ze is hier voor een fotoshoot. Over twee maanden zie je Angelica in alle bushokjes en op alle billboards hangen door het hele land. Volgende week volgen er studio opnamen voor de tv-spot en we komen ook met een radiospot.”

Via het kantoor van Yvonne en Lara kwamen ze bij Sannes kantoor met een fraai uitzicht op Milaan. Het was luxueus gemeubileerd en van alle gemakken voorzien. Er hingen fraaie schilderijen aan de wand. Ze beschikte over een tv, een gekoelde drinkwatertank, een eigen fax, en een reusachtig bureau met een laptop, twee telefoons en een comfortabele leren bureaustoel. Er was ook een directe intercomverbinding met haar assistentes. Er lag een stapel rapporten op het bureau en een naambordje met ‘S. van den Berg. Fashion Director.’ Mark was enorm trots op zijn Sanne.

Sanne drukte op een knop op de intercominstallatie. “Yvon, wil jij het komende half uurtje de telefoontjes even vast houden? Zeg maar dat ik in een belangrijke bespreking zit en niet gestoord wens te worden.” Yvonne giechelde. Ze had aan een half woord genoeg om haar vriendin te begrijpen. “Komt in orde baas.” Lara keek Yvonne verbaasd aan. “Er staat vandaag helemaal geen bespreking in haar agenda?” “Lara, Sanne rekent op onze discretie. Het komende half uur hebben wij niks gezien en niks gehoord. Dit blijft onder ons, afgesproken?” Ineens begon het Lara te dagen. Ze kreeg een kleur op haar wangen. “Euh… je bedoelt… dat euh… zij en Mark…?” Yvonne knikte lachend. “Precies! Laten we het er op houden dat Mark een speciale rondleiding krijgt en Sanne hem haar bureau even wil laten zien.” zei ze met een knipoog.

Sanne hield werk en privé altijd strikt gescheiden. Maar voor deze ene keer wilde ze een uitzondering maken. Hoewel haar wilde jaren voorbij waren was ze nog steeds van mening dat je alles in je leven ten minste één keer uitgeprobeerd moest hebben. Sex op je werkplek hoorde daar volgens haar ook bij. En nu haar man hier was wilde ze deze kans niet laten schieten. Het was nu of nooit!

Ze schoot snel uit haar kleren en voordat Mark het wist stond ze ineens naakt voor hem. “Kom op schat, we hebben maar een half uurtje de tijd. Geen voorspel deze keer.”

Ze knoopte zijn bloes los en ritste zijn broek open. Haar handen trokken zijn paal stijf en meteen daarna voelde Mark haar warme zachte lippen over zijn lid glijden. Deze keer hield Sanne het kort maar ze liet hem wel helemaal tot achter in haar keel verdwijnen. Mark verwonderde zich er nog steeds over hoe ver ze hem naar binnen kon werken zonder zich te verslikken. Ze vleide zich op haar bureau en trok hem naar haar toe. “Nu snap je waarom managers zo’n groot bureau hebben.” Ze klemde haar benen om hem heen terwijl hij in haar gleed. Sanne bedacht met een glimlach dat ze misschien nooit meer achter haar bureau kon zitten zonder dat ze aan dit geile samenzijn kon denken. Dat zou een prettige bijkomstigheid zijn.

Al snel waren er hijgende en kreunende geluiden te horen in het kantoor. Yvonne werkte onverstoorbaar door alsof het de normaalste zaak van de wereld was. Lara wist zich niet zo goed een houding te geven. Ze probeerde zich op het werk te concentreren maar dat lukte haar niet. Ze kleurde helemaal rood van opwinding. Yvonne hield haar vanuit haar ooghoeken in de gaten. Lara was een aantrekkelijke vrouw. Ze had al een paar keer gefantaseerd hoe het zou zijn om met sex met Lara te hebben. Ze had een vermoeden dat haar sexleven met Mario die Parkingson had op een laag pitje stond.

Intussen waren Sanne en Mark lekker met elkaar bezig op Sannes bureau. Sanne lag nog steeds op haar rug met Mark bovenop haar. Het harde bureau lag niet erg comfortabel dus ze besloot de rollen om te draaien. “Ga jij maar onderop, ik ben een dame, geen fakir. Ik ben daar niet op gebouwd hoor.”

Ze wisselden van positie. Sanne gleed over hem heen en gaf hem een heerlijke bodymassage. Haar zachte, stevig borsten prikkelden zijn zintuigen. Hij voelde haar warme adem in zijn hals terwijl ze zachtjes aan zijn oorlelletje likte. Ze liet haar haren heel subtiel over zijn lichaam glijden. Bovendien gleed ze telkens heel zachtjes over het topje van zijn eikel heen waardoor het vuur van de passie oplaaide. “Oh Sanne, neuk me schat. Neuk me zoals alleen jij dat kan.” smeekte hij.

Sanne keek hem glimlachend aan terwijl ze zich langzaam over zijn pik heen liet zakken. Normaal zou ze hem wat langer teasen maar nu hadden ze helaas niet zo veel tijd. Ze kneep haar kringspieren krachtig samen alsof ze zijn pik ik haar kutje af wilde klemmen. De glimlach ging over in een lichte grijns toen Mark het uitkreunde van genot. Ze draaide met haar heupen en schoof wat naar achteren met haar kont. Haar billen kwamen omhoog en ze begon hem heerlijk te neuken. Ze zat al meteen lekker in het ritme. Nu en dan varieerde ze heel subtiel de snelheid. Soms net een klein beetje langzamer, soms een beetje sneller. Ze wist precies wat ze deed en zorgde ervoor dat de tempowisselingen niet als een onderbreking werden gezien maar door Mark als een heerlijk pulserend ritme werden ervaren.

Dan kneep ze weer iets meer en dan weer iets minder met haar kutje. Soms liet ze hem even los en bewoog ze alleen op en neer op zijn paal. Niet omdat ze moe was, Sanne kon dit heel lang volhouden als ze dit wilde. Maar dan verraste ze hem ineens weer door haar kutje plotseling stevig samen te knijpen terwijl ze haar billen stevig naar benden op hem drukte. Dat leverde steeds een langgerekte kreun op van Mark. Sanne hield er van om de controle te hebben en hem helemaal gek te maken. Wat kon die vrouw zalig neuken!

Sanne had zich nu omgedraaid en zat nu dus met haar rug naar hem toe bovenop hem. Ze hield haar bovenlichaam laag voorover terwijl ze hem neukte. Mark had nu een fantastisch uitzicht op haar heerlijke op en neer deinende billen. Dat lekkere kontje van haar bewoog ritmisch heen en weer. Zo soepel dat het haar geen enkele moeite leek te kosten. Soms maakte ze een aantal snelle bewegingen op en neer, dan liet ze zich traag langs zijn paal omhoog en omlaag glijden. Mark zag zijn pik dan heel langzaam in en uit haar zuigende warme kutje tevoorschijn komen of verdwijnen. Dat maakte hem nog veel geiler. Sanne wist dat verduiveld goed. Ze zorgde er ook voor dat ze soms wat naar voren of naar achteren schoof met haar bekken.

Op een gegeven moment liet ze zich achterover vallen waardoor ze plat op hem lag. Mark greep haar bij haar borsten en masseerde deze zachtjes. Sanne drukte haar bekken iets omhoog waardoor Mark onder haar in en uit haar kon blijven stoten. Ze paste zich nu aan zijn ritme aan en ging moeiteloos mee in zijn beweging. Dit was zo lekker dat Mark dit niet lang vol hield en hij kwam dan ook heerlijk in haar klaar.

Daarna was het de beurt van Sanne om een hoogtepunt te bereiken. Eerst liet ze zich heerlijk door Mark beffen en vingeren. Daarna leunde ze op haar ellebogen op haar bureau terwijl ze haar kont uitdagend naar achteren stak. Mark had haar bij de heupen vast en penetreerde haar met lange diepe stoten. Sanne gaf aan hoe ze het wilde hebben. Snel, hard, diep en stevig. Veel aanwijzingen had Mark niet nodig want hij wist precies wat zijn vrouw lekker vond. Sanne begon dan ook steeds harder te kreunen en te hijgen.

Achter de andere kant van de deur hoorde Yvonne haar bekende geluidjes van genot. “Nog vijf minuutjes.” zei ze tegen Lara. “Ik ken haar.” beantwoordde ze Lara’s vragende blik met een glimlach.

En vijf minuten later hoorden ze inderdaad een luide kreun. Yvonne zei niets maar ze keek Lara aan met een blik van: ik had het je toch gezegd?

Na ruim een half uur ging de deur weer open en kwam Mark met een iets rood aangelopen hoofd naar buiten. “En Mark? Heb je alles goed kunnen bekijken hier? Ook de verborgen gaatjes?” giechelde Yvonne. “Ja hoor! Zeer indrukwekkend en heel mooi. Euh… een bedrijf met verrassend veel diepgang heb ik gemerkt.” grijnsde Mark. “Heb je er van genoten?” vroeg Yvonne aan Sanne. “Nou, dat viel iets tegen. Een bureau ligt toch niet echt comfortabel en met twee bewakers voor de deur was het ook niet echt spannend. Leve de uitvinding van de matras! Dus nee, niet voor herhaling vatbaar wat mij betreft. Maar het was wel lekker geil hoor! Maare…, heb je vanavond zin in een trioavondje in het grote waterbed vanavond in onze villa? Ik maak Risotto, je kunt met ons mee eten.” “Hmm dat sla ik zeker niet af! Klinkt allebei heel erg lekker San. Ik ben er vanavond!” zei Yvonne.

Sanne vroeg aan Yvonne en Lara om geheimhouding over wat er net achter de deur in haar kantoor gebeurd was. Als het personeel hier achter kwam zou haar functioneren als manager een behoorlijke deuk oplopen. Maar Sanne had genoeg mensenkennis om te weten dat Lara een geheim kon bewaren. Anders had ze dit avontuurtje nooit geriskeerd. Na een aarzelend begin tussen hen beiden had ze haar vertrouwen gewonnen. Lara was loyaal en ging voor haar tot aan de grens, of zelfs er iets overheen als het moest. Daar was ze zeker van. En Yvonne zou zelfs op de brandstapel nog met klem ontkennen dat ze iets gezien of gehoord had.

Terwijl Lara Mark naar de uitgang bracht hoorde Mark vanaf de gang dat Sanne al weer druk in de weer was om de verloren tijd in te halen. “Sanne, ik heb George Baywaters uit Londen voor je op lijn 2.” hoorde hij Yvonne zeggen. “Okay, verbind maar door naar mijn kantoor. En bel daarna waar die stoffen uit Genua blijven. Ik moet ze uiterlijk morgen hebben. Laat ze opsturen door een spoedkoerier. Mail meneer Alfredi dat we het aanbod van Marchetti afwijzen omdat ik hun kwaliteit niet goed genoeg vind. En wil je broodjes voor mij bestellen? Ik lunch vandaag op kantoor.” “Komt in orde San.”

Even snel een nummertje maken op haar kantoor en daarna gewoon weer aan het werk alsof er niets gebeurd was. Wat een vrouw, dacht Mark.

Enkele weken later moest Sanne op zakenreis naar haar collega’s in Parijs en Londen. Milaan was de hoofdvestiging waar het beleid van Alfredi Fashions bepaald werd. Parijs en Londen volgden grotendeels de koers uit Milaan die door Sanne was uitgezet. Ze had veel contact met haar collega’s via telefoon, fax en email.

Sanne vloog eerst naar Parijs. Na een week vloog ze door naar Londen en weer een week later zou ze terug vliegen naar Milaan. Ze had Yvonne de vliegtickets en de hotelreserveringen op naam van Sanne van den Berg laten zetten. Ze had een haat/liefde verhouding met de naam Stenhorst. Ze was dankbaar dat ze een goede opleiding en een goede opvoeding had gekregen. Het had haar nooit aan iets ontbroken. Maar ze was nooit erg gelukkig geweest met de beperkingen en de vele regeltjes van haar vader om zich als een Stenhorst te gedragen.

Als fashion director van Alfredi Fashions vloog ze business class en sliep ze alleen in 4 en 5 sterrenhotels. Op het vliegveld Charles de Gaulle bij Parijs was ze bijna haar vibrator kwijtgeraakt. De douanier bekeek hem aandachtig alsof hij vermoedde dat er een bom in zat. Toen het haar iets te lang duurde antwoordde Sanne kribbig: “Heeft u echt nog nooit een vibrator gezien of staat u te wachten tot ik hier een demonstratie geef?” De douanier liet zich echter niet kennen en ging rustig door met het onderzoeken van haar speeltje. Sanne werd nu echt boos. “Luister eens mannetje, als jij het waagt om mijn speeltje in te pikken dien ik een klacht in wegens het schenden van de rechten van de vrouw. Of heb je liever dat ik je chef erbij haal en hem vertel wat voor een ranzig mannetje jij bent?” Dit had blijkbaar resultaat want de douanier gaf haar geschrokken haar elektrische vriendje terug en gebaarde dat ze kon doorlopen.

Haar collega uit Parijs, Ives Peraud bracht haar op de hoogte van de stand van zaken in Frankrijk. De dagen op het kantoor in Parijs waren goed door te komen maar de avonden op haar hotelkamer waren lang en saai. Ives had aangeboden om ’s avonds met haar te gaan dineren maar dat had Sanne resoluut afgewezen. Hun relatie was zakelijk maar Sanne verdacht hem ervan dat hij een versierpoging zou ondernemen als hij de kans kreeg. Ze had hem al een paar keer begerig naar haar zien kijken. En als ze ergens geen behoefte aan had dan was het wel aan mannen die haar het bed in probeerden te praten.

In de hotelbar viel ze veel te veel op. Een beeldschone vrouw als Sanne, geheel alleen in een omgeving vol met meestal mannelijke zakenlui. Ze voelde hun ogen in haar rug prikken. Nu en dan werd ze aangesproken, maar ze merkte al snel dat ze uit waren op sex. En dat was precies wat Sanne als getrouwde vrouw niet wilde.

Hoe anders was dat vroeger toen ze nog jong, wild en ongebonden was. Ze genoot destijds van het spelletje. Vaak had ze binnen vijf minuten al beslist of ze met iemand naar bed wilde of niet. Maar ze liet ze altijd eerst een tijdje zweten en zwoegen om te kijken hoe graag ze met haar naar bed wilden. Ze amuseerde zich om hun versiertrucjes. Ze kende ze allemaal en voelde ze vaak al aankomen nog voordat de woorden uitgesproken waren. Ze verleidde hen, wond ze om haar vinger, liet ze kwijlen van verlangen en zwelgen in onzekerheid. Soms liet ze hen even denken dat ze de buit binnen hadden. Dan hield ze de boot weer even af om de spanning nog verder op te voeren. Sanne zag het als een opwindend en amusant voorspel. Ze genoot er van. Terwijl zij al lang besloten had dat er geneukt ging worden.

Ergens wel een beetje gemeen, maar de beloning was hoog. Ze wist heel goed dat ze een fel begeerde vrouw was. In haar wilde jaren had ze vele mannen- en jongensdromen vervuld door hun het genot van de ultieme liefdesnacht te schenken. Ze wist dat ze het meer dan waard was om moeite voor te doen. Sanne hield niet van half werk. Zeker niet in de sex. Ze deed zelden aan vluggertjes. Als ze zich gaf, dan gaf ze zich ook volledig. Ze kon een man tijdens een nacht volledig uitputten maar hem daarmee wel de nacht van zijn leven bezorgen. Een ervaring om nooit meer te vergeten. Haar seksuele driften waren in haar jonge jaren nauwelijks te stuiten geweest. En ze wist dat ze goed was in bed. Erg goed zelfs. En verslaafd aan sex. Een dag niet geneukt was voor Sanne een dag niet geleefd. Soms vroeg ze zich af of ze wel normaal was. Waarschijnlijk niet. Maar was het een zonde om zoveel en zo intens van sex te genieten? En daarbij anderen zoveel genot te schenken?

Ze hield er soms ook van om een beetje te plagen zodra twee mannen elkaar probeerden af te troeven om haar in bed te krijgen. Dan koos ze iemand uit die stilletjes naar haar zat te kijken. Lonkte naar hem en liet de twee kemphanen dan verbijsterd achter door er innig gearmd en zoenend met de derde man vandoor te gaan. Zo herinnerde ze zich een keer dat iemand dacht dat zij hem even gebruikte om van die twee lasposten af te komen. Totdat ze hem vertelde dat ze hem toch echt had meegenomen om met hem te neuken.

Uitdagen, verleiden, teasen, versiertrucs, opgeilen, afbluffen, plagen; Sanne kende het spel door en door en was er een meesteres in. Maar ze had wel een erecode. Als ze benaderd werd door een man die ze niet zag zitten maakte ze hem snel duidelijk dat er niets te halen viel. Ze hield niemand aan het lijntje. Bovendien deed ze nooit iets met mannen die een trouwring droegen. Ze was dol op sex maar ze wilde geen relaties kapot maken voor een avontuurtje tussen de lakens. Natuurlijk waren er ongetwijfeld bedpartners geweest die een relatie gehad hadden, maar als zij van niets wist was het hun verantwoordelijkheid en niet de hare.

Als ze er echt zin in had en een leuke jongen of man zag maakte ze het hen soms ook heel gemakkelijk. Ze was eens op een jongen afgestapt, had haar hand op zijn schouder gelegd en hem aangesproken met de vraag: “Gaan wij vanavond neuken, of moet ik een andere date zoeken?” Toen hij haar verschrikt en verbaasd maar ook begerig aankeek en haar vroeg of ze het meende had ze hem een tongzoen gegeven en hem even in zijn kruis getast. “Voelt dit aan alsof ik een grapje maak?”

Sanne speelde in de hotelbar verveeld met haar glas rode wijn. Ze had net een man afgepoeierd en voelde zich alleen. Ze was een gezelschapsmens en had dringend behoefte aan een gesprek. Maar dan niet om haar in bed te praten. Politiek, het weer, de kredietcrisis, het kon haar niets schelen. Als ze maar iemand had voor een gesprek. Iemand, geeft niet wie.

Oh, wat waren die avonden in het hotel toch lang en saai. Ze had er spijt van dat ze haar laptop niet had meegenomen. Dan kon ze ten minste MSN-en met Mark in Milaan. Ze had nog op het punt gestaan om hem mee te nemen maar er op het laatste moment van af gezien. Ook al mocht je op een business class ticket meer bagage meenemen, ze had al een volle koffer met kleding en strijkbout bij. Een vrouwelijke fashion director van een groot Milanees modeconcern kon er nu eenmaal niet in een gekreukte bloes of jurk bij lopen. Of twee dagen in dezelfde outfit. Ze moest er wel goed uitzien natuurlijk. En dan was er nog de rest van haar bagage. Ze nam zich voor om op een volgende reis de laptop zeker mee te nemen.

Ze dronk haar glas leeg en zuchtte. Ze miste de sex. En vooral: ze miste Mark. Ze zou hem op haar hotelkamer even bellen om zijn stem weer even te kunnen horen. En daarna zou ze een douche nemen en nog even met zichzelf en haar vibrator spelen. Thuis in Milaan gebruikte ze hem zelden. Maar daar had ze Mark en Yvonne. Hier was ze op zichzelf aangewezen.

Zaterdag maakte Sanne een tussenstop op Schiphol om de rest van de dag bij haar moeder door te brengen. Het lag op de route en leek een logische keuze bij het boeken van de vliegtickets. Maar als ze van tevoren geweten had dat ze Mark zo zou missen was ze waarschijnlijk naar Milaan gevlogen. Oh, wat was ze geil! Een week zonder sex, dat was haar in geen jaren meer gebeurd!

Ze had een leuke dag thuis bij haar moeder. Haar vader, Richard Stenhorst was voor een maand op zakenreis in Dubai. Maar dat was Sanne wel gewend. Als meisje had ze haar vader soms ook op haar verjaardagen moeten missen. Richard Stenhorst was een druk bezet zakenman.

Zondagmiddag vloog Sanne al weer door naar Londen Heathrow.

De dagen in Londen verliepen volgens hetzelfde patroon als in Parijs. Met dezelfde lange saaie avonden in het hotel. Sanne keek eens rond in de hotelbar. Als ze nu sex zou willen hebben was het een koud kunstje voor haar om een man te versieren. Zo gemakkelijk dat het niet eens een uitdaging zou zijn om het te proberen. Maar ze moest ze juist op afstand houden. Vroeger had ze van dit spel genoten. Maar als monogame getrouwde vrouw leek haar schoonheid zich nu tegen haar te keren. Het leek soms wel alsof ze een bordje met “aanbieding van de week” op haar voorhoofd had zoals mannen haar aankeken. Ze zou het nog een aantal dagen vol moeten zien te houden tot ze weer thuis was bij Mark.

Terwijl ze wachtte tot ze aan tafel kon voor het diner hoorde ze opeens een mannenstem achter zich. “Een lekker stuk met zo’n heerlijk lichaam en vuurrood haar, dat kan alleen Sanne Stenhorst zijn!”

Sanne bevroor bijna. Die stem! Ze had hem al jaren niet meer gehoord maar ze wist zonder om te kijken meteen wie er achter haar stond. “Rick…?”

Rick Tayler keek haar grijnzend aan. Sanne stond nu oog in oog met haar vriend tijdens haar jaren op Princeton University. De quarterback van het American Football team met wie ze ruim drie jaar een stomende sexrelatie had gehad.

Ze kuste hem op de wang. “Wat een verrassing om jou hier te zien na al die jaren!”

Ze besloten om samen te dineren. Rick bleek vertegenwoordiger te zijn van een Amerikaanse firma in hydraulische technieken. Voor zijn werk moest hij regelmatig in Engeland zijn en hij zat toevallig in hetzelfde hotel als Sanne. Hij was inmiddels getrouwd met Libby maar dat was een gedwongen huwelijk geweest nadat Libby per ongeluk zwanger was geraakt van hem. Rick deed geen moeite om te verbergen dat hij regelmatig andere vrouwen neukte.

Sanne vertelde dat ze voor zaken in Londen aanwezig was en iets in de mode industrie deed. Blijkbaar was dat voldoende voor Rick want hij vroeg haar nauwelijks naar haar werk, privéleven of hoe het met haar ging. Zie je wel, je geeft niet echt iets om mij dacht Sanne. Haar beslissing om destijds niet te emotioneel met Rick betrokken te raken was een juiste geweest. Behalve sex en het football team was er niets dat hen bond.

Rick vond zichzelf blijkbaar veel interessanter. Hij ratelde maar door over hun tijd op Princeton en vooral over het jaar waarin het football team de Ivy League titel won. Sanne had op Princeton een fantastische tijd gehad maar was daarna door gegaan met haar leven. Rick leek echter maar geen genoeg te krijgen van zijn Glory Days in het football team. “Het was absoluut een wonder dat wij dat jaar de football titel van de Ivy League wonnen. Teams als Yale en Harvard waren eigenlijk sterker dan wij. In Camebridge hadden we veel geluk met een afgekeurde touch down van Harvard. Maar jullie waren absoluut het beste cheerleader team uit de Ivy League Sanne. Jullie hebben ons er heel vaak doorheen gesleept. Met lekkere meiden langs de lijn als Kaitlin, Phoebe, Megan, Rhonda, Ashley, Abigail en vooral jij Sanne hadden wij het gevoel dat we al een touch down voor stonden als we het veld op kwamen. We zagen de jongens van de tegenpartij altijd naar jullie kijken. Niemand had van die mooie chicks als wij.” Rick nam een slok van zijn bier. “We gebruikten jullie om hen uit hun concentratie te halen wist je dat? Jullie waren ons geheime wapen.”

Princeton had destijds een ijzersterk cheerleader team. De meiden waren goed maar vielen ook op vanwege hun mooie uiterlijk. Er zaten een aantal heel aantrekkelijke meisjes tussen. Door hun fanatisme, gymnastische prestaties en hun vrouwelijk schoon stonden ze binnen de Ivy League ook wel bekend als the Princeton Chicks. Die naam was een keer gevallen in een wedstrijdverslag van het football team en was daarna een soort eretitel geworden die de meisjes met trots droegen.

Cheerleaders hebben de taak om hun team aan te moedigen en het publiek –met name bij thuis wedstrijden- op te zwepen. Bij uitwedstrijden gingen ze –bij gebrek aan thuispubliek- extra fanatiek te keer. De jongens in het veld moesten weten dat zij achter hen stonden. Vooral als het tegen zat in de wedstrijd.

De cheerleaders van Princeton droegen strakke, zwarte topjes die hun buik en navel onbedekt lieten. En een kort sexy oranje rokje om de kleuren van Princeton compleet te maken. Daaronder droegen de meisjes een wit strak broekje dat nog het meest op een herenslip lijkt. Cheerleaders noemen ze ook wel bloomers, spankies of lollypops. Sommige meisjes dragen het over hun eigen lingerie, andere meisjes dragen er niets onder. Er zijn twee redenen dat cheerleaders deze broekjes dragen. Ten eerste vinden de meeste meisjes het niet leuk dat iedereen bij een radslag of een luchtsprong hun intieme delen kan bewonderen. En de tweede reden was dat ze niet willen dat er in hun poesje gegraaid kan worden als ze opgevangen moeten worden tijdens een val. Verder droegen ze witte sportschoenen die speciaal voor cheerleaders waren ontworpen.

Shelly was de aanvoerster van het team van 16 meisjes. Volgens Sanne was ze een geboren cheerleader. Haar fanatisme zweepte de groep constant op. Shelly zorgde er voor dat de groep constant in beweging was. Ze maakten korte, snelle danspasjes, chants genaamd. Daarbij maakten ze armbewegingen, de motions. Om het effect te vergroten maakten ze gebruik van pom pons. De groep wisselde voortdurend van samenstelling. Dan vormden ze een cirkel, dan bewogen ze uit elkaar of juist naar elkaar toe. Soms vormden ze een aantal rijen waarbij elke rij dezelfde chants en motions uitvoerde maar steeds een fractie later waardoor er een golvende beweging ontstond. In het cheerleaden worden dat ripples genoemd.

Ze maakten gymnastische oefeningen, tumbling genaamd waarbij ze soms achterwaartse salto´s maakten waarbij ze op hun handen landden. Hierbij boden ze het publiek zicht op hun omlaag zakkende rokjes waaronder de bloomers zichtbaar werden. Maar het meest spectaculair was de acrobatiek. Vooral het bouwen van piramides vergde veel training en vaardigheid.

Een cheerleaderteam bestaat uit bases, flyers en spotters. De bases staan onderaan in de piramide en dragen de flyers die de bovenste lagen vormen. De spotters staan eromheen en helpen de flyers omhoog. Bovendien zorgen zij voor de veiligheid. Als de piramide instort moeten zij de flyers opvangen.

Een flyer word via de elevator techniek omhoog gebracht. Twee meisjes pakken haar voeten vast en een derde staat achter haar en tilt haar bij haar heupen omhoog terwijl de andere twee haar bij de voeten verder omhoog tillen. Een bekend cheerleader gezegde luid: Any man can hold a girl's hand, but only the elite can hold her feet.

Een flyer word soms een paar meter hoog de lucht in gegooid of ze laat zich met een schroefbeweging achterover vallen waarbij ze een draai van 360 graden om haar lengte as maakt om daarna opgevangen te worden door haar teamgenoten. Cheerleaders noemen dit een Full Down.

Sanne was een flyer. Ze moest blindelings op haar vriendinnen kunnen vertrouwen. Cheerleaden is niet zonder risico’s. Er zijn filmpjes op youtube te zien waarin je flyers ziet verongelukken. Een onderzoek in de V.S. wees uit dat 56% van de sportongelukken met verlamming of dodelijke afloop veroorzaakt werden bij cheerleaders. Als een footballer mist dan mist hij alleen de bal. Als een cheerleader mist kan haar teamgenoot zich ernstig verwonden of zelfs haar nek breken.

Sanne had tijdens haar jaren op Princeton geleefd als een topsporter. Cheerleaders moeten over vaardigheden beschikken die groter zijn dan die van de spelers zelf. De meisjes trainden hard en vooral een flyer moest altijd op haar gewicht letten. Als je teamgenoten je niet meer kunnen dragen en opvangen komt de veiligheid in gevaar.

Door de verhalen van Rick kwamen de herinneringen weer terug bij Sanne. Hoeveel meisjes uit Europa kunnen er zeggen dat ze cheerleader zijn geweest op één van de topuniversiteiten in de V.S.? En ze was niet zo maar een cheerleader: ze was een flyer bij de Princeton Chicks! Ze zag alles weer voor zich. De weken waarop ze keihard getraind had om de double-nine jump perfect onder de knie te krijgen. De chants, de motions, de yells. En vooral de hechte vriendschappen en de lol die ze met de meiden had gehad. Vooral Kaitlin en LeAnn waren hartsvriendinnen. Met Kaitlin had ze zelfs een sexrelatie gehad hoewel ze beiden ook een vriend hadden. En LeAnn stond altijd precies op de goede plaats om haar veilig op te vangen na haar Full Down. Talloze keren had Sanne zich vol zelfvertrouwen ter aarde laten storten. En altijd waren daar de beschermende armen van LeAnn geweest. Een flyer is voor haar veiligheid volledig afhankelijk van haar teamgenoten. Dat schept een schept een band die verder gaat dan gewone vriendschap.

Nog altijd had ze contact met de meiden van het team van destijds. Via email. En elk jaar lag er een stapel van 15 kerstkaarten uit de V.S. op de deurmat. De meesten woonden nog steeds in New Jersey. Maar er waren ook kaarten uit Connecticut, Massachusettes, Ohio en Kentucky. En Kaitlin woonde met haar man en kinderen tegenwoordig in Albuquerque in New Mexico. Sanne was drie jaar geleden nog bij haar op vakantie geweest waar ze een aantal malen een heerlijk trio had gehad met Kaitlin en haar man. Twee jaar daarvoor hadden ze een reünie gehad in Princeton waarbij het sterrenteam van destijds weer herenigd was. En op haar huwelijksfeest met Mark waren tot Sannes grote verrassing Kaitlin en LeAnn speciaal voor haar overgevlogen uit de V.S. Ze waren niet zomaar een groep, ze waren the Princeton Chicks.

Rick nam nog een slok van zijn bier. “Weet je nog die wedstrijd tegen Columbia? Hoe jullie ons toen gesteund hebben?” Sanne knikte. De uitwedstrijd tegen Columbia in New York was in een relletje ontaard. Princeton streed dat seizoen nog steeds om de football titel maar dan moest er wel gewonnen worden in New York. Maar the Princeton Tigers hadden het zwaar. De strijd ging gelijk op. Rick en zijn teamgenoten konden de definitieve beslissing maar niet forceren. De cheerleaders van Princeton deden er alles aan om hun team over het dode punt heen te tillen.

Ze zongen en schreeuwden hun yells, maar het leek niet genoeg om het team aan de overwinning te helpen. Totdat Kaitlin de regels overtrad en haar topje omhoog trok om haar borsten te showen toen het spel even stil lag. In een flits volgden nog enkele meisjes –waaronder Sanne- haar voorbeeld. Het had het gewenste effect want het werkte als doping op de spelers en the Princeton Tigers wonnen de wedstrijd. Maar de meisjes moesten daarna bij de schooldirecteur op het matje komen. Shelly had zich een ware aanvoerster getoond door het voor haar vriendinnen op te nemen. Ze hadden het voor het team gedaan. De jongens in het veld hadden hun steun nodig. Ze deden het voor Princeton. En hoewel de directeur het spel speelde alsof hij woest was en met schorsingen dreigde was hij stiekem toch trots op die meiden. Ze waren het beste visitekaartje voor zijn universiteit. Nog nooit waren er zoveel inschrijvingen geweest van nieuwe leerlingen. Er kwamen meer toeschouwers bij de football wedstrijden. Jongens hadden foto’s in hun lockers hangen van het cheerleader team. En meisjes droomden er van om uitgekozen te worden en deel uit te kunnen maken van de gerenommeerde Princeton Chicks. Als het football team van Princeton op bezoek kwam bij één van de andere Ivy League teams werd daar met belangstelling naar uitgekeken. Want dat betekende dat the Princeton Chicks naar de stad kwamen. Er waren altijd mensen die wilden zien of die meiden echt zo mooi en zo goed waren als er beweerd werd. Ze hadden een reputatie. Die meiden waren zo heet als vuur.

Ondanks zijn berisping was Sanne zijn begerige blikken naar de jonge meisjes niet ontgaan. Hij zag hem regelmatig naar haar borsten gluren. Gelukkig waren ze er met een standje en de plechtige belofte om dit nooit meer te doen van afgekomen. Sanne had er niet aan moeten denken dat ze hierdoor geschorst zou worden. Haar vader zou razend zijn en zou het haar nooit hebben vergeven. Een Stenhorst die van school gestuurd word omdat ze in het openbaar had staan flashen. Ze zou de goede familienaam te schande hebben gemaakt. Ze was juist door haar vader naar de V.S. gestuurd vanwege haar losbandige gedrag met vele vriendjes. Sanne had het echter als een bevrijding gezien. Hier was ze geen Stenhorst maar kon ze gewoon Sanne zijn. Geen verstikkende regeltjes meer van haar vader. Ze had op Princeton de tijd van haar leven gehad. Al kon ze zich nu als volwassen getrouwde vrouw nauwelijks voorstellen wat ze destijds allemaal uitgespookt had. Tijdens die wilde jaren op Princeton had ze vrijwel alles op sexgebied uitgeprobeerd wat je maar kon bedenken. Een dag zonder sex was gewoon niet voor te stellen. Als haar vader dat geweten had zou hij haar direct weer naar Nederland hebben teruggehaald.

Sportkranten maakten melding van het topjes-incident. The Princeton Chicks werden zelfs buiten de Ivy League bekend. Doordat hun reputatie tot ongekende hoogten steeg informeerde Playboy zelfs of er meisjes waren die voor het blad wilden poseren. Na de forse berisping en de dreiging van een schorsing van de schooldirecteur durfde echter niemand die gok te wagen.

“ It’s our job to support the team. Cheerleaders don’t play the field, we rule the sidelines.” antwoordde Sanne. Rick keek haar aan met een brede grijns. “Jullie waren de besten Sanne. Met van die mooie fanatieke chicks als jullie langs de lijn voelden wij ons onoverwinnelijk.”

The Princeton Chicks waren het enige team in de Ivy League dat een piramide van 3 hoog aandurfde. Dat kwam grotendeels door de kleine Amy.

Amy zag er door haar kleine en tengere gestalte niet uit als een cheerleader. Toen ze haar oog op een leuke eerste jaars jongen had laten vallen en hem trots vertelde dat ze bij de Princeton Chicks zat had hij haar in haar gezicht uitgelachen. Zo’n krielkipje kon toch geen cheerleader zijn? Hij kende de reputatie van die meiden die bovendien bijzonder aantrekkelijk moesten zijn. Amy voelde zich diep gekwetst.

Toen de meiden hoorden dat hun teamgenoot was uitgelachen waren ze als groep even naar die jongen toe gestapt om hem fijntjes duidelijk te maken dat Amy echt een cheerleader was en hij een date met één van de andere meiden wel kon vergeten. De meiden vormden een hechte groep waarin Amy een belangrijke positie had.

De reden dat Amy bij het team zat was dat ze licht van gewicht was en voor de duivel nog niet bang was. Amy stond altijd bovenop de piramide en daar was veel acrobatiek en lef voor nodig. Maar Amy durfde bijna alles. Hoe vaker ze viel tijdens de trainingen, hoe fanatieker ze het opnieuw probeerde. Net zo lang totdat het haar lukte. Door haar lichte gewicht kon ze hoog de lucht in worden gelanceerd waarna ze opgevangen werd door Sanne en Kaitlin die in de tweede laag van de piramide stonden. Ondersteund door Sanne en Kaitlin die haar bij haar voeten optilden maakte ze meestal een High V gevolgd door een Heel Stretch waarbij ze ballancerend op één been het andere been hoog omhoog gooide en haar enkel vast hield. Er waren maar weinig meisjes die haar dat na deden dus Amy werd in de groep letterlijk op handen gedragen.

Terwijl het dessert werd geserveerd kwam de wedstrijd tegen Darthmouth College in New Hampshire ter sprake. De jongens behaalden daar een gemakkelijke zege maar de meisjes kwamen daar niet ongeschonden uit de strijd.

Wat er precies mis ging is nooit helemaal duidelijk geworden. Er gingen geruchten dat tijdens die fatale seconde waarop Amy gelanceerd werd om bovenop de piramide te komen iemand met een luchthoorn had geblazen. Daardoor zouden de meisjes opgeschrikt zijn en hun concentratie kwijt zijn geraakt. Hoe dan ook, het ging mis. En goed mis ook.

De lancering van Amy ging al niet goed. Amy kwam verkeerd terecht en Sanne en Kaitlin konden haar gewicht niet houden. Sanne had Amy half bij haar elleboog maar ze glipte uit haar vingers en Sanne zag haar naar beneden vallen. Ook de back-up faalde. Trisha, één van de spotters die het dichtst in de buurt stond en Amy op moest vangen was te laat. Amy kwam hard op haar schouder terecht en had geluk dat ze haar nek niet brak. De rest van de piramide was totaal uit evenwicht en alles donderde als een kaartenhuis in elkaar. Sanne kwam hard op haar knie terecht en Kaitlin haalde haar elleboog helemaal open. De meisjes lagen als een verslagen hoopje armen en benen onthutst over elkaar heen. Dit was hen nog nooit overkomen.

Shelly had zich wederom een uitstekende aanvoerster getoond. Als spotter hield ze haar team in de gaten en zag uit haar ooghoek al een journalist met een fotocamera naderen. Er is niets vernederender dan met een foto in de krant te komen waarop je als een verslagen hoopje te kijk word gezet. Shelly greep dan ook onmiddellijk in door twee meisjes aan hun arm omhoog te trekken en te schreeuwen dat de rest ook op moest staan.

Ze gaf enkele eenvoudige chants aan om het zelfvertrouwen van de groep weer te herstellen. Ze schreeuwde exrtra luid de yells die door enkele meisjes aarzelend over werden genomen. Niet veel later knalden de yells er echter weer ouderwets uit. Het zelfvertrouwen was terug en de meisjes likten hun wonden. Shelly monsterde haar team. Er liep een straaltje bloed uit de elleboog van Kaitlin. Diverse meiden hadden pijnlijke lichaamsdelen die ongetwijfeld flinke blauwe plekken op gingen leveren en Sanne had last van haar knie. “Blijf in beweging, anders wordt hij stijf en kan je hem niet meer buigen.” riep Shelly haar toe. Amy was duizelig en even groggy geweest. Ze zag er ook gehavend uit. Maar haar wilskracht was zo groot dat ze de pijn verbeet en gewoon door ging.

Shelly hield haar meiden en vooral Sanne en Amy scherp in de gaten. Op een gegeven moment fluisterde ze Amy toe: “Amy, durf je het aan?” Amy had een verbeten trek op haar gezichtje. “Reken maar! Ik wil revanche!” zei ze grimmig. Dat wilden ze allemaal. Dat proefde Shelly gewoon uit hun reacties. Ze hadden geen zin om hier voor joker te staan en uitgelachen te worden. Ze hadden een reputatie. Ze waren het beste cheerleaderteam van de Ivy League en dat wilden ze ook laten zien! Ze waren the Princeton Chicks!

Shelly hakte de knoop door en gaf haar team opnieuw de opdracht een piramide te vormen. En deze keer ging de stunt wel goed. Amy maakte haar Heel Stretch en schreeuwde triomfantelijk: Princeton! Go Tigers Go! Dat leverde hen een applaus op van het publiek en zelfs het cheerleaderteam van Darthmouth vormde een erehaag uit respect voor hun collega’s. Na afloop zei hun aanvoerster: “Dat was een knap staaltje van jullie. Weinig teams durven een piramide van 3 hoog aan en zeker niet als je net zo hard bent gevallen. Jullie zijn absoluut de besten.” “Dat komt omdat wij Amy hebben” was het antwoord van Abigail. Amy glunderde ondanks de pijn van trots. Sanne herinnerde zich die blik nog als de dag van gisteren. Als Amy iets groter geweest was had ze zelfs een professionele cheerleader bij de NFL league kunnen worden.

In de kleedkamer werd de knie van Sanne in het ijs gezet. De jongens hoorden wat er met hun meisjes gebeurd was en Rick was kwaad. “Als ik die eikel met zijn luchthoorn tegenkom ram ik alle tanden uit zijn smoel.” Maar niet veel later grapte hij tegen Sanne dat een dikke knie geen excuus was om vanavond niet te neuken.

Trisha was in tranen uitgebarsten en voelde zich schuldig omdat ze een fout had gemaakt. “Amy had haar nek kunnen breken door mijn schuld.” snikte ze. Ze beloofde Amy plechtig dat het haar geen tweede keer zou overkomen. De volgende keer zou ze desnoods haar hele lichaam in de strijd gooien om Amy of een andere flyer te beschermen. De meisjes beseften dat het minder goed af had kunnen lopen. Ze herinnerden zich allemaal nog dat het jaar ervoor bij een thuiswedstrijd in Princeton Stadium een flyer van Pennsylvania haar arm brak. Ze hadden het zien gebeuren en waren er van geschrokken. Het cheerleaderteam van Pennsylvania was daarna compleet de kluts kwijt. En er waren cheerleaders die minder geluk hadden gehad. Soms zelfs met dodelijke afloop. Ze wisten het allemaal maar spraken er nooit over. “We kennen allemaal de risico’s. Cheerleaden is niet voor bange meisjes. We hebben als team gefaald maar we hebben ons daarna ook als team hersteld. Ik ben trots op jullie.” antwoordde Shelly. Daarmee was de zaak afgedaan. Maar het team was na het incident tegen Darthmouth een nog hechtere groep geworden dan voorheen.

Sanne kon de dagen daarop amper lopen met haar stijve en pijnlijke knie die opgezwollen was tot een tennisbal. Maar bij de eerstvolgende wedstrijd tegen Brown university uit Rhode Island was ze er met een injectie in haar knie toch weer bij. Net als Amy. Ze waren een team en je laat je vriendinnen niet in de steek. Als er iemand ontbrak vielen de vaste patronen weg en moest het team improviseren. Een cheerleader moet altijd blijven lachen. Ook al zit je onder de blauwe plekken en verga je van de pijn. Sanne wist als geen ander dat cheerleaden geen spelletje was maar pure topsport.

Martijn hoorde dat zijn zus furore maakte als cheerleader bij the Princeton Chicks. Hij was een aantal jaren ouder dan zijn zus en was inmiddels afgestudeerd aan Harvard. Maar hij wilde zijn zusje wel eens in actie zien. Daarom plande hij zijn vakantie in het footballseizoen rondom een thuiswedstrijd van Harvard tegen Princeton. De week ervoor en de week erna kon hij twee thuiswedstrijden van Princeton bezoeken en bijkletsen met zijn zus. Ze hadden elkaar al een tijdje niet meer gezien omdat Martijn inmiddels weer in Nederland woonde. Hij zou bij haar logeren in haar studentenappartement.

Martijn stond samen met een paar oude schoolvrienden van Harvard langs de lijn naar de warming-up van de footballteams en de cheerleaders te kijken. Het voelde goed om weer terug in Cambridge te zijn. “Welke van die meiden is nu jouw zus Martijn?” vroeg Collin. “Die met dat rode haar.” wees Martijn naar Sanne. “Dat lekkere stuk? Nee, dat meen je niet!” Martijn riep Sannes naam waarop zij even naar het groepje zwaaide.

Tijdens de wedstrijd hadden de jongens meer oog voor Sanne dan voor de wedstrijd zelf. “Die meiden zijn goed.” zei Brandon. “Maar waarom zit je zus niet gewoon bij Harvard Martijn? Dat lekkere ding had in ons team moeten zitten!” Het deed Martijn plezier dat Sanne zoveel indruk maakte op zijn vrienden. “Ze was te laat aangemeld waardoor er geen plaats meer was op Harvard.” Brandon schudde met zijn hoofd. “Wat een blunder. Die meid trekt alle aandacht naar zich toe als een magneet.” Ze keken toe hoe Sanne een double-nine jump deed en daarna een full down maakte. “Ik ben dan wel een Harvard man, maar ik ben er trots op dat mijn zusje bij The Princton Chicks zit.” zei Martijn.

Sanne lachte toen Martijn haar die avond vertelde dat zij een verpletterende indruk op zijn vrienden had gemaakt. Vooral toen Martijn haar vertelde dat Collin niet onder één dak kon wonen met zo’n mooie zus zonder haar te willen neuken. “Haha. Tja, dat kon je broer ook niet.” giechelde ze. Martijn had even een paar seconden nodig om dit tot hem door te laten dringen. Hij keek haar verwonderd aan. “Heb jij met John geneukt? Met je eigen broer?” Sanne keen hem geamuseerd aan. “Yep! Meerdere keren zelfs. Het scheelde een keer slechts een haartje of we waren betrapt door vader.” Martijn kreeg een droge keel. Natuurlijk had hij vroeger ook van zijn zusje gedroomd. Hij had zelfs een keer sex gehad met een vriendinnetje terwijl hij zich inbeeldde dat hij zijn zus neukte. Maar neuken met je zus, dat deed je toch niet? Maar zijn broer John had wel met Sanne geneukt! Als hij dat geweten had…

Sanne leek zijn gedachten te kunnen raden. “Wist je dat ik wel door had dat je mij stiekem begluurde als ik onder de douche stond? Ik vroeg me telkens af wanneer je me naar bed zou vragen.” Martijn keek haar geschokt aan. “Je wist dat ik naar je gluurde en je wachtte tot ik je zou vragen of je met me wilde neuken?” Sanne leek het een normale vraag te vinden. “Ja, waarom niet? Ik heb je broer ook geneukt en ik ben er niet slechter op geworden toch?” zei ze met een glimlach.

Martijn keek zijn zus met open mond aan. Sanne zag dat hij een enorme bobbel in zijn broek had. “Als ik weer op jou moet wachten gebeurd er weer niks. Zal ik deze keer maar het initiatief nemen? We hebben nog twee weken om met elkaar te neuken voordat je weer naar Nederland gaat.” Sanne schoof dichterbij en sloeg haar armen om haar broer heen. Ze begon hem te zoenen. Eerst zacht en teder, maar daarna steeds passioneler. Totdat ze ineens haar tong in zijn mond stak.

Martijn was overdonderd maar liet het met graagte gebeuren. Als zijn broer John met Sanne geneukt had, waarom zou hij dat ook niet doen? Zijn geile zusje kroop bij hem op schoot met een half open geknoopt bloesje waar haar mooie volle borsten al om aandacht leken te smeken. “Kom op Martijn, laten we neuken. Je hebt nu lang genoeg op me gewacht. En ik ben geil.”

Niet veel later lagen Sanne en Martijn naakt op bed in haar studentenappartement. Martijn genoot met volle teugen. Eerst had hij haar uitgebreid mogen verwennen door haar te vingeren en te beffen. En daarna had ze hem gepijpt. Hij was nog nooit zo lekker afgezogen. Die zus van hem kon er wat van!

Daarna werd er heel intens gezoend tussen broer en zus. Hun handen verkenden elkaars lichaam overal. Sanne wist al vrijend handig de tijd te overbruggen die Martijn nodig had om weer een stijve te krijgen. Zodra ze zag dat zijn lid weer overeind kwam nam ze hem weer in haar mond om hem weer op volle sterkte te krijgen. Vervolgens nam ze een gereed liggend condoom in haar mond. De rand zat tussen haar lippen en haar tanden. Rick mocht altijd zonder want ze slikte de pil en ze hadden zich beiden laten testen. Maar andere sexpartners moesten een rubbertje gebruiken. Sanne was dol op sex en had veel sexavontuurtjes met anderen maar ze had geen zin in een s.o.a. En haar broer had zich ook aan die regels te houden. Voor Martijn in de gaten had wat ze met dat condoom ging doen had Sanne zijn paal al weer in haar mond genomen. En terwijl ze hem helemaal in haar keel liet verdwijnen rolde ze meteen het condoom tot onderaan af zonder haar handen daarbij te gebruiken. Soepel gleed het rubber samen met haar warme mond omlaag. Martijn vond dit wel een heel opwindende manier om een condoom om te doen. Sanne had dit duidelijk meer gedaan merkte hij. Op deze manier was het geen onderbreking, maar maakte het deel uit van hun liefdesspel.

Sanne pijpte hem nog even door met het condoom om zijn paal voordat ze haar warme vochtige kutje over hem heen liet zakken. Oh, wat voelde dat heerlijk! Zijn zus had echt een hemels lekker kutje bemerkte Martijn.

Sanne nam haar tijd. Martijn was bloedgeil op zijn zus maar zij zorgde ervoor dat hij niet te snel klaar kwam. Martijn was verbaasd hoe ze controle had over zijn libido. Net voor hij zijn hoogtepunt bereikte veranderde zij van standje of richtte ze haar aandacht even op minder gevoelige plekjes. Sanne wist dat hoe langer je het orgasme uit weet te stellen tijdens de sex, hoe intenser je dat orgasme beleeft. Martijn was ouder maar merkte al snel dat hij het wat ervaring betreft in bed af moest leggen tegen zijn zus. Ongemerkt had ze de leiding overgenomen in bed en Martijn voelde dat hij haar beter haar gang kon laten gaan. Zijn zus wist heel goed wat ze deed merkte hij. En ze deed het super lekker!

Hij fantaseerde er al jaren over om zijn zus te naaien, maar nu het zo ver was naaide ze hem! Zijn lieve, onschuldig lijkende zusje bleek een sexbeest te zijn.

Haar warme zachte lichaam maakte hem helemaal gek. Terwijl ze heerlijk op en neer wipte op zijn harde pik had hij zijn handen onder haar billen om haar een beetje mee te helpen. Ze lag half op haar rug bovenop hem. Met krachtige stoten kletste hij met zijn ballen tegen haar kutje aan. Ze hijgden beiden van genot.

Sanne gleed van hem af om het feestje nog iets te verlengen. Ze plaatste zich op handen en voeten en stak haar billen uitnodigend naar achteren. Ze keek over haar schouder en zei zwoel: “Neem je zusje maar eens lekker.” Martijn zag echter geen zus voor zich maar een mooie geile meid. Hij pakte haar heupen vast en gleed haar strakke, glibberige liefdestunneltje weer binnen. Met lange diepe stoten penetreerde hij zijn zus. “Oh San, wat is dit lekker…. Dit hadden we jaren eerder moeten doen…” hijgde hij. Sanne stootte lekker terug met haar kont zodat ze beiden stevig tekeer gingen. Maar net voor dat Martijn zijn hoogtepunt zou bereiken brak ze het standje af. Ze duwde hem op zijn rug en klom op hem. “Ik wil je ogen kunnen zien als je in me klaar komt.” zei ze hijgend.

In een mum van tijd had ze zich al weer over zijn paal heen laten zakken. Ze drukte snel een kus op zijn mond en hervatte de pompende bewegingen. Ze kreunden en hijgden samen. En Sanne wist hen gelijktijdig klaar te laten komen. Trillend van genot en ontlading beleefde Martijn het meest intense orgasme dat hij tot nu toe had meegemaakt.

Ze lagen arm in arm even bij te komen en na te genieten. “Hmm, San… dat was echt fantastisch meid.” zei Martijn. Sanne keek hem lachend aan. “Ik heb nog nooit commentaar gehad. Integendeel zelfs. Maar nu ben je niet alleen genaaid door je zusje, je bent als Harvard student ook genaaid door een cheerleader van Princeton hahaha…” Martijn kon er wel om lachen. “Ik ben er trots op dat mijn zus cheerleader is bij de Princeton Chicks en ik vond het lekker om door je geneukt te worden San. Ik ben volledig bekeerd. Leve Princeton! Haha…” Ze lachten beiden.

“Nu je bekeerd ben mag je me elke dag neuken als je wil. Totdat je weer naar Nederland terug keert.” Dat zag Martijn wel zitten. Twee weken lang supersex met zijn zus. Die kans mocht hij niet laten lopen. Een kanjer als Sanne zou immers niet lang alleen blijven na haar studietijd op Princeton. “Hmm, dat word een lekkere geile vakantie! Maar… hoe zit het dan met Rick…?” “Rick en ik zijn alleen sexpartners. We hebben een open relatie en ik ben hem niks verplicht. Na mijn afstuderen is het over en uit tussen ons. Maar hij neukt wel erg lekker.” ze zei het alsof het de normaalste zaak van de wereld was. En voor Sanne was sex ook heel normaal. Net zo normaal als je tanden poetsen.

Rick en Sanne hadden hun diner beëindigd en zaten inmiddels in de loungebar van het hotel.

“Wist je dat we zonder jou nooit de finale tegen Yale hadden gewonnen? vroeg Rick. “Ik kan me anders niet herinneren dat ik een punt heb gescoord.” zei Sanne. “Yale was zwaar favoriet voor die finale. Na het eerste kwart stonden we twee touch downs achter. Ze scoorden veel punten door die nummer 12 van hun. Die gozer had een goed spelinzicht en een fantastische pass in zijn rechterarm. We moesten iets doen om dat te doorbreken. Anders waren we volledig kansloos.” “Maar wat heb ik daar mee te maken?” vroeg Sanne.

Rick glimlachte geheimzinnig. “Na het eerste kwart heb ik de jongens gezegd dat als ze de Ivy League titel zouden pakken jij beloofd had dat ze met jou naar bed mochten. En dat Bill als eerste mocht als hij die nummer 12 een beuk zou verkopen.” Sanne keek hem onthutst aan. “Dat heb ik helemaal niet beloofd! Dat weet je best!” “We hadden een klein wondertje nodig om te kunnen winnen Sanne. En dat wonder was jij. De jongens vlogen er vanaf het 2e kwart in. Ze waren super gemotiveerd door het vooruitzicht om met jou te mogen neuken. Er was geen meid zo mooi en sexy als jij. Iedereen droomde van een wip met jou. En nadat Bill die nummer 12 buiten gevecht had gesteld bij de 20 yard line en we die pass eruit hadden gehaald kregen we kansen om het tij te keren.” Sannes ogen werden groot van verbazing. De cheerleaders deden ook alles om hun team te laten winnen maar ze gebruikten geen fysiek geweld. “Bill heeft hem met opzet geblesseerd om te kunnen winnen?” ze fronste haar wenkbrauwen. Ze wist dat die finale heel belangrijk was voor de jongens. De meisjes hadden speciaal voor de finale nieuwe chants en yells ingestudeerd. Ze hadden hun kelen schor geschreeuwd om hun jongens aan te moedigen. Maar dat ze zover zouden gaan om een wedstrijd te winnen?

Ze herinnerde zich de harde botsing nog van Bill met de nr 12 van Yale. De nr 12 van Yale had met een gekneusde arm het veld moeten verlaten. Rick was fors en stevig, maar Bill zo groot en gespierd dat zijn borstkas wel van gewapend beton leek. Sanne vermoedde dat een botsing met een deur zachter aankwam dan een botsing met Bill. Bill werd in het team niet voor niets “de tank” genoemd.

Het slot van de wedstrijd was bloedstollend spannend geweest. De jongens gaven in het veld alles wat ze hadden en de meisjes spoorden hen continue aan vanaf de zijlijn: “Princeton, Princeton, Lets score! Princeton, Princeton, we want 6 more!” Ze maakten hun chants en motions en schreeuwden hun yells. Ze showden de letters P, H en S : Princeton High School.

Toen het spel even stil lag had Rick even oogcontact met Sanne. “Hey Rick, als jij vanavond nog wil neuken wil ik wel even een touchdown zien!” had Sanne hem toegeroepen. Haar rechterhand gleed even onder haar rokje en ze wierp hem daarna een kushandje en een geile knipoog toe. Rick had haar breed grijnzend aangekeken.

Toeval of niet, maar in de slotminuten worstelde Bill zich door de defense van Yale heen. Hij kegelde een paar verdedigers omver totdat hij zich vast liep. Alle aandacht was op het gevaar van Bill de tank gericht. Bill trok zoveel verdedigers naar zich toe dat Rick ineens vrij stond. Hier hadden ze op getraind, Bill was de ideale bliksemafleider. Maar dan moest hij wel een vrijstaande man kunnen bereiken. Het lukte Bill nog net om zijn quarterback met zijn pass aan te spelen. Rick ving de bal op en rende richting de endzone. Bij de 10 yard line werd hij ingehaald door een verdediger van Yale maar met een schijnbeweging zette Rick hem op het verkeerde been. Daarna haalde hij hem uit zijn evenwicht met een schouderduw.

Rick stormde verder en drukte de bal over de lijn van de endzone.

Gedurende aan halve seconde was het stil. Daarna brak op de tribune een oorverdovend lawaai los en maakten de Princeton Chicks hun bekende TD-motions en schreeuwden ze: “Touchdown! Touchdown! Go Princeton Tigers Go! Touchdown Touchdown! Yeah!!”

Kaitlin en Sanne gaven elkaar een high five. “We gaan winnen Sanne! Ik voel het aan mijn vruchtwater! Wauw! Ik ben zwanger van de spanning!” jubelde Kaitlin.

De Tigers stonden voor met nog slechts 3 minuten te spelen! Rick zocht oogcontact met Sanne en balde zijn vuist in haar richting. Ze beantwoordde zijn blik met een lach en een handbeweging alsof ze iemand aan het aftrekken was. Alsof ze aangaf dat hij zijn beloning straks op kon halen. Het kon haar niet zo veel schelen of iemand het zou zien. Vrijwel niemand had het in de gaten tijdens het juichen.

De Yale Bulldogs speelden nu alles of niets. Ze zetten de defense van Princeton stevig onder druk maar de Tigers hielden met kunst en vliegwerk stand. De spanning was te snijden en de meisjes wilden geen seconde van de wedstrijd missen. Toch spoorde Shelly hen aan om in beweging te blijven: “Come on girls, keep on moving! Move your asses!” De meisjes brulden hun kelen schor om hun jongens te steunen terwijl de klok traag verder tikte. En toen was daar eindelijk het bevrijdende eindsignaal. De sfeer was euforisch. De adrenaline gierde iedereen door het lijf. Na de wedstrijdspanning volgde er een ongekende ontlading. Spelers, coaches en cheerleaders vielen elkaar in de armen. Ze hadden het geflikt! De Ivy League titel ging dit jaar naar Princeton!

Na de overwinning op het veld werd er massaal feest gevierd in de kleedkamer. Door de 30 spelers van het football team, de 3 coaches en de verzorger. En natuurlijk ook door de 16 meisjes van het cheerleader team. Ze hoorden gewoon bij het team. Hun steun langs de zijlijn was gedurende het seizoen vaak onmisbaar geweest.

De jongens waren door het dolle heen. Ze zouden als helden ontvangen worden op de universiteit! Kampioen van de Ivy League in de belangrijkste sporttak! De jongens lieten de champagne knallen en doken met fles en al het grote bad in. Enkele brutale meiden geneerden zich niet en doken er in hun nakie achteraan om het feestje mee te vieren. Om de een of andere reden leek dat op dat moment heel normaal.

Kaitlin en Sanne waren er uiteraard bij in het bad. Enkele andere meisjes volgden hun voorbeeld en weldra was het in en rond het bad één grote feestende groep naakte tot half naakte mensen. Wat anders nooit gebeurde, gebeurde nu wel. Iedereen ging compleet uit de bol in de overwinningseuforie. Grenzen werden overschreden en taboes doorbroken. Alle meisjes van het cheerleader team doken met de jongens naakt het bad in. Niemand wilde achterblijven of buiten de groep vallen.

Flessen champagne en bier gingen rond. Er werd gelachen, gedronken, gezongen, gesprongen en met water gegooid. Stevige, breedgeschouderde, gespierde footballers en mooie, frêle sheerleaders. Allen met naakte, getrainde lichamen.

Nadat de eerste euforiegolf iets gezakt was kregen een aantal jongens steeds meer belangstelling voor die mooie jonge naakte meisjes in en rond het bad. Rick had Sanne al bij haar borsten gepakt. Hij trok haar tegen zich aan en begon haar passioneel te zoenen. Megan, Dana en Mary Ann hadden ook iets met een speler uit het team. Maar hier en daar leken zich ook gelegenheidsstelletjes te vormen. Deze avond leek alles te kunnen en leek iedereen alles goed te vinden. De champagne en het bier gingen volop rond. Net als de knuffels en zoenen tussen de spelers en hun cheerleaders. Het groepsgevoel werd steeds groter en de sfeer werd steeds losser en intiemer. Er werd in het bad, onder de douches en gewoon openlijk in de kleedkamer volop gezoend, gestreeld en gerommeld met elkaar. Een wild kampioens seksfeest kon niet meer uit blijven. Dat feest zou bekend worden als De Nacht van Princeton.