Efteling

Peter was een magere jongen van zestien, met warrig bruin haar en ogen die altijd een beetje verlegen de grond opzochten. Hij wist al een paar jaar dat hij op jongens viel, maar hij had het nooit hardop durven zeggen. Op school, het Efteling College in Kaatsheuvel, vlak bij het pretpark, voelde hij zich vaak alleen tussen al die stoere heterojongens die over meiden praatten. Hij droomde van iemand die hem begreep, iemand die hem liet zien hoe het echt voelde.

Op een warme vrijdagmiddag in juni, vlak na het laatste lesuur, fietste Peter door het bosrijke gebied rond de Efteling. De school had die dag een uitje gehad naar het park zelf – een soort beloning voor goede cijfers – en iedereen was nog hyper van de achtbanen en de Droomvlucht. Peter had zich een beetje afzijdig gehouden, zoals altijd. Hij stapte af bij een bankje aan de rand van het bos, trok zijn shirt uit omdat het zo warm was en ging in de zon zitten met zijn ogen dicht.

Daar hoorde hij voetstappen. Een man van een jaar of vijftig, grijzend haar, vriendelijke ogen en een stevig maar niet dik postuur, kwam aanlopen met een hondje aan de lijn. “Mag ik even zitten?” vroeg hij met een warme, lage stem. “Natuurlijk,” zei Peter verlegen. De man ging naast hem zitten. Hij heette Adrie, vertelde hij, en hij woonde hier vlakbij. Hij kwam vaak wandelen in dit stuk bos, vooral als het park dicht was en het rustig was.

Ze praatten. Eerst over school, over de Efteling, over hoe mooi het hier ’s avonds was als de lichten van de Python in de verte nog brandden. Adrie merkte dat Peter nerveus was, maar ook nieuwsgierig. Hij stelde geen rare vragen, hij luisterde gewoon. Na een kwartier zei Adrie zachtjes: “Je hoeft niets te zeggen als je het niet wilt, maar ik zie aan je dat je ergens mee zit. Iets wat je nog aan niemand hebt verteld.”

Peter’s hart bonsde. Hij keek naar de grond, toen naar Adrie’s vriendelijke gezicht, en opeens flapte hij het eruit: “Ik denk dat ik homo ben.” De woorden hingen in de lucht. Adrie glimlachte alleen maar. “Dat is oké, jongen. Echt waar. Ik ben het zelf ook.”

Vanaf dat moment was het alsof er een slot openging. Ze praatten nog een uur, over hoe het voelde, over bang zijn, over verlangen. Adrie vertelde dat hij al jaren alleen was na een lange relatie, en dat hij soms jongere jongens hielp die hetzelfde doormaakten als hij vroeger. “Alleen als ze dat zelf echt willen,” zei hij erbij, heel duidelijk. Peter voelde zich voor het eerst in zijn leven echt gezien.

Toen het begon te schemeren, vroeg Adrie of Peter zin had om mee te gaan naar zijn huis, een klein boerderijtje net buiten het bos. “Gewoon om verder te praten. Geen druk.” Peter’s benen trilden, maar hij knikte. Ja, hij wilde het.

Bij Adrie thuis was het warm en knus. Er brandde een kaars, er stond een fles cola en een schaaltje chips klaar. Ze zaten op de bank. Adrie legde heel rustig uit wat er kon gebeuren, als Peter dat wilde. “We doen alleen wat jij wilt, en je mag elk moment stoppen.” Peter’s keel was droog, maar hij voelde zich veilig. Hij knikte weer.

Adrie begon met een kus. Zacht, voorzichtig, op Peters mond. Peter had nog nooit iemand gekust en zijn hele lichaam trilde, maar het voelde goed. Adrie’s handen gleden over zijn rug, onder zijn shirt. Peter trok zelf zijn shirt uit, en daarna dat van Adrie. Ze zoenden steeds dieper, tongen die elkaar vonden. Adrie’s baard kriebelde een beetje, maar dat vond Peter juist fijn.

Langzaam gingen de kleren uit. Peter keek vol bewondering naar Adrie’s behaarde borst, naar het litteken op zijn buik, naar de bobbel in zijn boxershort. Adrie liet hem kijken, aanraken. “Jij bent mooi,” zei hij steeds. Peter voelde zich voor het eerst echt begeerd.

Adrie ging op zijn knieën voor de bank zitten en trok Peters broek en onderbroek naar beneden. Peter was keihard, zijn pikje trilde van spanning. Adrie keek omhoog, glimlachte en nam hem langzaam in zijn mond. Peter kreunde luid – het gevoel was overweldigend, warm en nat en perfect. Adrie deed het rustig, liet Peter wennen, likte, zoog, speelde met zijn tong over de eikel. Peter greep in Adrie’s haar en kwam binnen een paar minuten klaar, harder dan hij ooit alleen had gedaan.

Daarna was het Peters beurt. Hij was zenuwachtig, maar Adrie leidde hem. Hij liet zien hoe hij hem moest likken, hoe diep hij hem kon nemen, hoe hij met zijn hand mee kon bewegen. Peter vond het heerlijk – de geur, de smaak, het gevoel dat hij Adrie plezier deed. Adrie kreunde zachtjes en zei dingen als “goede jongen” en “zo lekker”.

Toen ze allebei weer hard waren, vroeg Adrie heel voorzichtig of Peter meer wilde proberen. “Alleen als jij er klaar voor bent.” Peter knikte. Hij wilde het. Hij wilde alles weten.

Adrie pakte glijmiddel en een condoom. Hij legde Peter op zijn buik op bed, kuste zijn rug, zijn billen, likte zelfs even voorzichtig over zijn gaatje – Peter schrok eerst, maar vond het al snel hemels. Adrie deed er rustig één vinger in, toen twee, terwijl hij Peter bleef pijpen. Peter hijgde en duwde zijn kont naar achteren – hij wilde meer.

Toen Adrie langzaam bij hem naar binnen gleed, deed het eerst een beetje pijn, maar Adrie stopte meteen toen Peter dat zei. Ze wachtten, zoenden, Adrie streelde hem overal. Na een paar minuten begon Peter zelf te bewegen. Het werd steeds lekkerder. Adrie neukte hem zachtjes, diep, precies goed. Peter voelde zich helemaal gevuld, helemaal van Adrie. Ze kwamen bijna tegelijk klaar – Peter in Adrie’s hand, Adrie diep in hem.

Daarna lagen ze naast elkaar, bezweet en gelukkig. Adrie hield hem vast en zei: “Je bent prachtig. En je bent nu geen jongen meer die het niet weet. Je weet het nu.” Peter glimlachte, voor het eerst echt vrij.

De weken erna zagen ze elkaar nog vaak. Soms in het bos, soms bij Adrie thuis. Peter leerde alles: rimmen, 69, harder neuken, maar altijd met respect en liefde. Hij voelde zich eindelijk zichzelf.

En als hij ’s avonds in zijn bed lag, met de lichten van de Efteling in de verte, dacht hij: dit was de mooiste inwijding die ik me had kunnen wensen.