Met Kerst Deel Je Alles

Het gaat dit jaar een rustige kerstmis worden. Voor het eerst zijn we niet bij ouders of familie te gast, maar blijven we samen thuis. Vanmiddag nog een hoop boodschappen gedaan, veel te veel lekker eten en drinken gekocht, de kerstboom gezet, het huis versierd, muziek opgezet, de kerstavond kan beginnen. Ineens hoor ik een kreet van Nelly uit de hoek komen waar de computer staat. “Hier moet je eens kijken: wat te doen als je met kerst alleen bent. Een hele site vol mensen die een oproep doen om ergens kerst te mogen vieren, omdat ze er geen zin in hebben om alleen kerst te vieren. Kijk hier, eentje die hier dicht in de buurt woont.”

Man, 52 jaar, is het alleen kerstvieren meer dan beu. Ik zoek een gezellige omgeving om in huiselijke kring kerstmis te vieren.

Nelly kijkt naar mij. “Wij hebben zoveel en het zo gezellig met elkaar, maar kerst is toch een dag dat je de eenzame in je huis uitnodigt en samen alles deelt. Zal ik hem eens een mailtje sturen om te zien of hij misschien on-line is. Dan kunnen we erover chatten en kijken of het leuk is om hem vanavond te vragen.” En helaas, als Nelly wat in haar kop heeft, dan praat je het er niet meer uit en ze begint al te typen

Beste Eenzame, we hebben je oproep gelezen op het Internet. Wij wonen ook in jouw stad en vieren de kerst voor het eerst samen. Wij zijn beide 29 jaar. Het lijkt me leuk als je op MSN komst, zodat we kunnen chatten, want de tijd is te kort om te e-mailen. Groetjes Nelly.

Voor dat ik nog iets kan zeggen heeft ze al op send gedrukt en is de boodschap onderweg, langs vele kabels en in een seconde tot bij de grote onbekende. “Zo,” zegt ze, “ik heb in ieder geval nu een kerstgedachte over me,” en de stralende lach die ik daarbij krijg is onbetaalbaar. Maar alles aan haar is onbetaalbaar, zo mooi, zo jong en zo wild soms. En zoals nu zo onberekenbaar, maar dat is het leuke van het samenleven met haar. De computer piept dat er een mail terug is, ze opent hem snel en leest:

Graag, dit is mijn chatnaam, ben al online in volle verwachting.

Ze klikt gelijk op de MSN, voegt de naam toe en wacht op bevestiging, die komt gelijk en ja hoor, het scherm springt open. Er ontstaat een korte introductie, hij vertelt dat hij 52 jaar is, gescheiden, zijn kinderen leven in Amerika, bij zijn ex, en hij had geen zin om zich op te dringen bij zijn kennissen, daarom probeerde hij het maar eens op deze manier. Hij is zeer vereerd dat twee jonge mensen hem eventueel willen uitnodigen. Na een tijdje stelt Nelly voor om verder te gaan over de telefoon. Hij geeft gelijk zijn nummer door en Nelly pakt de telefoon en belt hem op. Zoals altijd babbelt zij honderduit met de man en ze vindt het steeds gezelliger. Ineens zegt ze, “zorg nu maar dat je snel hier bent, want het is al 5 uur en we willen toch niet al te laat aan tafel.” Ook nu weer met een schuin oog naar mij, maar wie ben ik om deze vurige schoonheid tegen te spreken, dan verpest ik de avond voor twee personen.

Meer voor zichzelf dan tegen mij zegt ze, “hij is hier over een uur, hij heet Bart, de rest zal hij wel straks zelf vertellen.” Snel loopt ze naar de eettafel, die al feestelijk gedekt stond om er nog een feestelijk bord bij te zetten. Ik ga naar boven om wat feestelijks aan te trekken en plaats te maken voor Nelly, dat zij de bovenverdieping voor zich alleen heeft om zich te verkleden.

Na een hoop gestommel boven hoor ik ze weer naar beneden komen. Ze heeft haar feestjurk aangetrokken, een blauwe lange tot op de enkels, de jurk laat haar hals mooi bloot, een kleine ketting om de hals, en om de polsen. Een keurig zedig mooi plaatje. Haar kleren, die we eigenlijk voor haar hadden gekocht hangen nog boven, een topje geheel met gaatjes, die niet veel meer bedekten, samen met een lange rok, die laag aanzet op haar heupen, zodat een flink stuk buik zelfs helemaal zichtbaar zou worden. Kleren om zo weer uit te trekken. Maar ja, je moet wat overhebben voor de kerstgedachte.

Dan meldt onze kerstbezoeker zich. Ik laat een charmante man binnen, bijna net zo groot als Nelly en ik, keurig in het pak, grijs haar met een ringbaardje, slank. Hij heeft een prettige stem en staat een beetje onbeholpen met zijn handen vol, in de ene een grote fles, en in de andere een grote bos bloemen, die hij nog ergens gevonden moet hebben.

“Wat aardig van jullie dat ik hier vanavond kerst mag komen vieren, alleen is ook maar alleen.” Ik pak in dank de fles aan, zodat hij zijn jas kan uittrekken en ga hem voor naar de kamer. Daar begroet hij Nelly met een galante handkus, en geeft haar de bloemen. Terwijl Nelly met de bloemen naar de keuken vertrekt put hij zich uit over hoe leuk ons huis wel niet is en zo gezellig warm in temperatuur en uitstraling. Ik stel voor dat we op de bank gaan zitten. Nelly komt binnen met de bloemen, en vraagt wat we eventueel willen drinken als aperitief. “Dat schenk ik wel in,” zeg ik tegen Nelly, “dan kun jij ook even kennis maken met onze gast.”

Als ik met de glazen weer in de kamer komt, zitten ze al gezellig te praten over de stad. Hij vertelt dat hij werkt in de haven bij het lossen van containers. Veel ploegen en onregelmatige diensten. Zijn vrouw is Amerikaanse, die hij had leren kennen op een rondrit door de USA. Vorig jaar liep zijn huwelijk helemaal vast en is ze terug naar huis gegaan met de kinderen. Die ziet hij nu alleen nog gedurende hun vakanties en soms als hij eens naar hen reist. En door zijn onregelmatige uren heeft hij niet veel kennissen, dus was hij op dit wel vreemde idee gekomen om een oproep op het internet te plaatsten om ergens Kerstmis te kunnen vieren. En tot zijn grote verbazing zag hij ineens een reactie komen op zijn oproep, eigenlijk op een moment dat hij er niet meer op gerekend had.

“Kerstmis is de tijd, waarin je alles deelt,” zegt Nelly gelijk, “we zijn blij dat we je een beetje warmte kunnen geven, en ik voel me er ook erg blij bij. Als je even geduld hebt, dan kunnen we de maaltijd verder voorbereiden, zodat we vandaag ook nog iets te eten krijgen,” zegt Nelly en ze staat op. Bart zegt, dat hij wel graag wil helpen met alles, want hij wil hier niet alleen maar als gast aanwezig zijn, maar ook echt zijn steentje bijdragen aan het feest. Na deze woorden vertrekken we dan ook alle drie naar de keuken om het eerste gerecht klaar te zetten. Omdat wij toch echte luie kokers zijn, hebben we allerlei lekkere gerechten kant-en-klaar meegenomen uit de winkel, dus het is hoofdzakelijk het bedienen van de magnetron en de oven, en op de borden leggen. Bart ontpopt zich als een echte kok en versiert de borden met van alles wat hij vindt in de koelkast en de kasten.

Feestelijk zitten we aan tafel en de wijn vloeit rijkelijk. Na de fles witte wijn en de fles rode wijn, zitten we heerlijk na te genieten met een mooie dessertwijn, terwijl we elkaar vragen of we eigenlijk nog wel dessert willen eten. Nelly begint zich steeds meer ontspannen te voelen en dat merk je omdat ze graag met haar handen praat en dus ook af en toe heel ongedwongen Bart aanraakt. Ze begint een blos op haar wangen te krijgen, zeker ook van de drank. Heel voorzichtig informeert Bart of hij eigenlijk niet een intiem kerstdiner heeft verstoord. Gelijk reageert Nelly met een “nee hoor, alleen hij heeft pech” zegt ze met een glimlach naar mij.

“Hoezo dan,” vraagt Bart aan mij. “Tja, ze had een hele gewaagde outfit gekocht om vanavond te dragen, maar die heeft ze nu niet aan.”

“ Wat vreselijk,” zegt Bart gelijk, “ik kan me de pech wel voorstellen, want je bent een hele mooie vrouw, Nelly. Misschien wil je wel net doen of ik er niet ben en het toch aantrekken voor je vriend.”

Nelly kijkt ineens met een vragende blik naar mij, ik kijk alleen maar hoopvol terug, ik krijg nooit genoeg van haar. Omdat ik niets zeg vraagt ze het maar direct, “vind je dat goed?”

“ Je weet dat ik het best erg vind, dat je het niet aan hebt.”

“ En jij Bart, het is echt maar een niemendalletje.”

“ Ik zou zeer verheugd zijn als je het liet zien,” zegt Bart galant.

“Nu Heren, dan zullen jullie mij moeten verontschuldigen, want dan zal ik naar boven moeten om mij te gaan verkleden.”

Zwierig verlaat ze de kamer en wij horen haar naar boven lopen. “Ik ben toch niet opdringerig,” vraagt Bart aan mij.

“Nee hoor, integendeel. Ik ben blij dat ze het toch gaat aantrekken, ik had me er erg op verheugd en ze zal het toch niet in het openbaar dragen, daar is ze te onzeker voor.”

We kletsen vrolijk verder over Nelly en al haar goede eigenschappen. Ondertussen vul ik de glazen nog maar eens bij. Ineens horen we stappen op de trap. Niet meer van schoenen maar blote voeten. De deur gaat open en ze komt binnen. Ademloos kijken we naar de verschijning die de kamer binnenglijdt. Hoe beschrijf je een engel, jazeker met kerstmis. Haar haar los, mooie zwarte krullen rond haar felle donkere ogen, maar die staat lachend, al hoewel een beetje onzeker. Daaronder haar topje, of liever de gaten. Er door heen zie je duidelijk haar borsten, want ze heeft er niets onder aan. Net onder haar bosten haar mooie blote buik en ver onder haar navel begint een breed uitlopende zwierige rok. Topje en rok in goudkleurige en bruine tinten. Rond haar navel draagt ze een gouden heupkettinkje, bijna zo fijn, dat je hem niet ziet, om haar hals twee ragfijne kettinkjes. Het geheel staat op mooie blote voetjes.

Het duurt even voordat we weer wat kunnen zeggen. “Vinden jullie het niet mooi,” vraagt ze met een zacht stemmetje.

“Ik ben sprakeloos,” zeg ik, “je bent een engel die uit de hemel neerdaalt.”

Bart begint ook weer te ademen en zegt, “wat ben jij mooi, ik ben heel gelukkig dat je dit nu wilt dragen.”

Langzaam schrijdt Nelly naar de tafel en komt bij ons zitten. Door de lichtval van de kaarsen en de stof lijkt het net of ze geen topje meer aanheeft en we hebben bijna volledig zicht op haar perfecte borsten. Voorzichtig proberen we de conversatie weer op te pakken en na een tijdje zitten we weer ontspannen te praten. Alhoewel, iedere keer als ik naar Nelly kijk en wat lager dan haar gezicht, krijg ik toch last van bloedverplaatsingen. Wat ziet ze er mooi en uitdagend uit.

Na een poosje stel ik voor dat we weer bij de kerstboom en de open haard gaan zitten. We drinken nog een glas wijn en Nelly begint steeds meer over delen met kerstmis te praten. Ze is zo blij dat ze het eten en drinken met iemand heeft kunnen delen, het is echt een dag waar je alles samen moet delen. Ineens kijkt ze verschrikt op. “Wat is er schat,” vraag ik.

“Alles delen,” zegt ze met een nadenkende blik, “ja alles delen, dat is het.”

“Maken jullie het je eens wat gemakkelijker, jasjes uit, stopdassen weg, boorden los, dan ga ik nog wat te drinken halen.”

En de engel vertrekt naar de keuken. Terwijl ze wegloopt, valt het me op dat haar rok doorschijnend is en daar heeft ze ook niets onder aan. We hangen de jasjes over de eetstoelen, en de dassen er over heen en gaan weer zitten bij de haard. Het duurt een tijdje voordat ik Nelly weer uit de keuken hoor terugkomen. Ze heeft een blad vast met daarop drie glazen Ierse koffie, chocolade en koekjes op een schaaltje en het blad afgedekt met een doek in hetzelfde dessin als haar kleren. Als haar kleren??? Nee, die doek op het blad is haar topje, die heeft ze uitgedaan en topless komt ze ons de spullen brengen. Midden in een zin stopt ook Bart met praten als hij ziet, wat Nelly heeft gedaan. Ademloos volgt hij haar met zijn ogen, hoe zij het blad op de tafel zet en weer rechtop gaat staan.

“Ik dacht dat als we hier alles delen, dan wordt hier ook alles gedeeld. Normaal zouden wij, als we samen zijn, nu begonnen zijn met een stevige vrijpartij. Je beheerst je nog redelijk wat dat betreft, komt zeker door het bezoek. Maar ik vind dat we Bart er niet zomaar uit kunnen zetten om die reden. Het is het feest van het delen, dus dan deel ik ook dat genot met Bart. Dus Bart, doe je nu ook met deze gewoonte mee in ons huis?”

“ Dat is te veel goedheid voor een avond,” zei Bart, “maar ik accepteer graag je aanbod.”

“ Ok dan,” zegt Nelly. Ze loopt naar Bart toe, gaat bij hem op schoot zitten en zegt, “bij ons beginnen we altijd met een kus.” Voorzichtig drukt Bart een kus op haar mond, voelt gelijk een tong in de aanval van Nelly en al snel zijn ze passioneel aan het kussen. Zijn handen glijden al snel over haar lichaam en nemen haar borsten vast. Voorzichtig streelt hij de borsten, dan maakt hij zich los uit de kus en neemt zachtjes een tepel in zijn mond. Nelly kan hierdoor een kreun niet meer onderdrukken.

Ik sta op en zet de tafel wat aan de kant, zodat het kleed voor de open haard helemaal vrijkomt. Nelly heeft haar hoofd naar achter in haar nek geworpen en geniet van het feit, dat Bart om de beurt de linker en de rechter tepel in zijn mond neemt. Dan begint ze zijn hemd open te knopen en bijt zachtjes in zijn tepel. Plotseling staat ze op en zegt, “delen is niet alleen voor jezelf houden” en ze loopt naar mij. Bij mij herhaalt het geheel, ook ik verlekker mij aan haar borsten en knoopt ze mijn hemd open.

Ineens gaat ze midden op de mat staan, met haar beide handen aan de rand van haar rok. “En nu heren, alles uit.”

En in een zwaai schuift ze haar rok naar beneden. Snel trek ik mijn kleren uit en ook Bart heeft het record uitkleden gebroken. Langzaam laat Nelly zich door de knieën zakken en aan twee zijden gaan we naast haar liggen. Ieder begint aan een borst te zuigen en aan de tepel te knabbelen, terwijl ik haar hand bij mij naar benenden voel bewegen en zachtjes aan mijn stijve lid begint te trekken.

“Denkt erom, ieder de helft van mij,” kreunt ze. Bart begint al kussend en likkend naar beneden af te zakken en zit al snel tussen haar benen. Daar verkent hij met zijn tong haar schaamlippen en haar klitje. Aangezien we moeten delen neem ik wel de bovenste helft en begin ook met een wilde kus met haar, terwijl ik met haar borsten speel. Ze begint steeds harder te kreunen onder de behandeling die we haar geven, en ineens voel ik haar trillen, gillen kan ze niet want ik lig haar te kussen, ze is klaar gekomen, voor de eerste keer.

“Bart alsjeblieft, stop ermee en neuk me, nu.” Langzaam komt Bart tussen haar benen omhoog, hij voelt hoe haar hand zijn lid vastpakt en die langzaam maar zeer gedecideerd bij haar naar binnen leidt. Terwijl hij haar langzaam maar stevig begint te neuken, pak ik haar beide tepels tussen mijn vingers en begin er zachtjes in te knijpen, wat ze graag heeft. Ondertussen kus ik haar borsten aan de zijkanten.

“Harder, harder,” roept ze. Bart begint nu wel stevig op haar in te beuken en ik begin steeds harder in haar tepels te knijpen. “O ja O ja,” roept ze, “ ik ga komen doorgaan ik ga komen, ohhh jaaaa. Jaaaaa.” Zuchtend valt haar hoofd opzij, terwijl haar lichaam nog stevig beweegt onder de stoten van Bart.

“Kom,” zegt ze, en trekt mij op mijn knieën zodat ze mijn lid in haar mond neemt. “Neuk me in mijn mond,” zegt ze, en in hetzelfde ritme van Bart begin ik haar in haar mond te neuken.

Tegelijk zuigt ze en likt ze zoveel ze kan. Vrijwel tegelijk komen we klaar en ik spuit haar mond vol, het loopt er langs de kanten uit. Voldaan zak ik naast haar neer, en ook Bart gaat naast haar liggen.

“O jongens, dat was lekker,” zegt Nelly, “dit wordt een kerst, waar jullie mij nog veel mogen delen.”