Mama's Test - 3

Ben komt rond zes uur binnen, tas op de grond, haar door de war. Lore staat in de keuken, roert in een pan alsof het de normaalste avond ooit is.

“Hé jongen, hoe was je dag?”

Ben loopt meteen naar haar toe, ogen nieuwsgierig.

“En… hoe ging het met Emma?”

Lore draait zich om, glimlacht rustig en legt een hand op zijn schouder.

“Heel goed. Ze was eerst een beetje zenuwachtig, maar na een half uurtje was ze helemaal ontspannen. We hebben vooral gepraat over houdingen die voor jullie allebei fijn en veilig zijn: lepeltje, lotus, een paar trucjes bij doggy… en langzaam aan doen.”

Ze knipoogt. “Ze heeft alles supergoed begrepen. Ze zei vooral dat ze zich nu een stuk zekerder voelt en dat ze jou heel blij wil maken.”

“Echt? Zei ze dat?”

Ben knuffelt haar van achteren, kort maar stevig.

“Dank je wel, mam. Echt… je bent de beste.”

Lore lacht zacht, haar hart bonst nog na van de middag, maar haar stem blijft rustig. Ze zegt niets over de geur die nog in de woonkamer hangt, niets over de kussentjes die nog op de grond lagen, niets over hoe Emma’s lippen smaakten.

Dinsdagmiddag, half vijf.

De bel gaat. Lore doet open en daar staat Emma, vlecht los over haar schouder, wangen roze van de frisse wind, een verlegen maar stralende glimlach.

“Hoi… ik eh… ik was in de buurt en had zin in een babbeltje. Mag ik binnenkomen?”

Lore’s hart maakt een sprongetje, maar ze houdt haar gezicht rustig.

“Natuurlijk, lieverd. Kom verder.”

Ze lopen naar de woonkamer en Lore schenkt twee glazen cola in, zet een schaaltje chips neer en gaat tegenover Emma zitten.
Emma schuift iets dichterbij op de bank.

“Eh… ik moest de hele tijd aan jou denken. Aan hoe je alles uitlegde. Aan… hoe fijn het voelde.”

Ze kijkt Lore recht aan, haar stem zacht maar duidelijk.

“Mag ik… nog een keer komen oefenen? Gewoon… met jou?”

Lore’s adem stokt één seconde. Ze zet haar glas neer, kijkt Emma diep in de ogen en glimlacht langzaam.

“Wanneer je maar wilt, schat.”

Emma’s ogen glinsteren.

“Misschien… nu?”

Lore staat op, steekt haar hand uit.

“Kom maar mee naar boven. Dan hebben we alle rust.”

In Lore’s slaapkamer, gordijnen half dicht, zacht licht. Ze staan tegenover elkaar en kleden zich langzaam uit, trui, shirt, bh, broek, slipje, alsof het de normaalste zaak van de wereld is. Emma laat haar bh vallen, haar kleine borsten weer bloot, en vraagt zacht, een beetje verlegen:

“Ik eh… ik heb soms fantasieën over andere mannen dan Ben. Gewoon, in mijn hoofd. Soms een leraar, soms iemand die ik op straat zie… en dan word ik er echt nat van. Is dat normaal? Voel ik me dan slecht tegenover Ben?”

Lore laat haar eigen slipje zakken, stapt eruit en gaat op de rand van het bed zitten.

“Heel normaal, lieverd,” zegt ze warm. “Dat heet gewoon een gezonde fantasie. Je hersenen proberen van alles uit, dat betekent niet dat je Ben minder lief vindt of dat je het echt wilt doen. Het is net zoiets als een spannende film kijken: je geniet ervan, maar je woont er niet in.”

Emma zucht opgelucht, haar handen glijden al over Lore’s schouders.

“Dus ik ben niet gek?”

Lore schudt haar hoofd en trekt Emma nog dichterbij tot hun borsten elkaar raken.

“Helemaal niet. Je bent gewoon een geil, nieuwsgierig meisje van zestien met een lichaam dat alles wil ontdekken. En dat is prachtig.”

Ze kust Emma zacht, eerst op haar mond, dan in haar hals.

“Vertel me maar eens… over wie fantaseer je het vaakst?”

Emma’s adem stokt, maar ze lacht verlegen.

“Misschien… vertel ik dat wel terwijl jij me laat zien wat ik met die fantasieën mag doen…”

Lore glimlacht tegen haar huid.

“Deal.”

Emma’s wangen gloeien nog harder, maar ze gaat door, haar stem zacht en een beetje schor.

“Onze buurman, meneer Jansen. Hij is denk ik bijna zeventig. Altijd een beetje streng kijkend als ik langskom in een kort rokje of zo. Hij zegt nooit wat, maar ik zie het aan zijn ogen… dat hij kijkt.”

Ze slikt, kijkt even weg.

“Ik fantaseer dat hij op een dag aanbelt, boos doet omdat ik te veel lawaai maak of zo, en dat hij me dan binnen trekt… en me gewoon neemt. Hard. Alsof hij al jaren wacht.”

Ze lacht nerveus.

“Dat is echt fucked up, toch?”

Lore schudt langzaam haar hoofd, haar hand glijdt nog steeds rustig tussen Emma’s benen, voelt hoe nat ze wordt bij het vertellen.

“Nee, schat,” fluistert ze. “Dat is gewoon een hele sterke fantasie. Streng, oud, verboden… precies de dingen die je lichaam in vuur en vlam zetten. Er is niks mis mee zolang het in je hoofd blijft… of met iemand die je vertrouwt.”

Ze kust Emma’s oorlelletje.

“En eerlijk? Dat je opgewonden raakt van die strenge blik… dat is precies wat veel vrouwen later in hun leven ook ontdekken. Dat contrast, jong en onschuldig, oud en dominant… dat is pure lust.”

Emma kreunt zacht als Lore’s vingers precies de goede plek raken.

“Dus… ik ben niet raar?”

Lore glimlacht tegen haar hals.

“Je bent geil. En eerlijk. En dat is het mooiste wat er is.”

Ze duwt een vinger langzaam naar binnen.

“Vertel me precies wat hij met je doet in je fantasie… terwijl ik je help het te voelen.”

Emma’s ogen vallen half dicht, haar stem wordt lager, bijna fluisterend, terwijl Lore’s vingers langzaam in en uit haar glijden.

“In mijn hoofd… is het altijd ’s avonds laat. Ik loop in een kort nachthemdje door de gang, licht aan in de keuken. Hij belt aan, zogenaamd omdat mijn muziek te hard stond. Hij heeft zijn grijze haar strak achterover, overhemd half open, een beetje zweet op zijn voorhoofd van de warmte. Hij kijkt boos, maar zijn ogen blijven hangen op mijn benen, mijn borsten onder dat dunne stofje.”

Ze ademt diep, haar heupen bewegen mee met Lore’s hand.

“Hij komt binnen zonder te vragen, doet de deur hard achter zich dicht. ‘Jij moet eens leren je te gedragen, meisje,’ zegt hij met die lage, norse stem. Dan pakt hij me bij mijn bovenarm, draait me om, duwt me met mijn buik tegen de keukentafel. Mijn nachthemd schuift omhoog, hij ziet dat ik geen slipje aan heb. Hij gromt iets van ‘sletje’ en trekt zijn riem los…”

Emma kreunt zacht, haar lichaam spant zich.

“Hij bindt mijn polsen achter mijn rug met die riem, niet te hard, maar wel zodat ik niet weg kan. Dan voel ik zijn grote, ruwe handen over mijn billen, hij knijpt hard, spreidt me open. Hij zegt dat hij dit al jaren wil, elke keer als ik langsloop in die korte rokjes. Dan voel ik zijn broek open gaan… hij is hard, dik, ouder maar sterk… en hij duwt in één keer diep in me, zonder waarschuwing.”

Ze hijgt nu, haar ogen dicht.

“Hij houdt mijn vlecht vast zoals jij dat deed, trekt mijn hoofd naar achteren en neukt me hard tegen die tafel. Ik kan alleen maar kreunen en ‘sorry meneer’ zeggen terwijl hij me helemaal volspuit… oud zaad, dik en warm…”

Emma’s lichaam schokt, ze komt klaar op Lore’s vingers, haar kutje knijpt ritmisch terwijl ze de laatste woorden hijgt.

Lore blijft langzaam bewegen, laat haar rustig uitrijden.

“Zo… precies zo,” fluistert Emma nog na hijgend.

Lore kust haar voorhoofd.

“Prachtige fantasie, lieverd. Helemaal van jou.”

Lore blijft even roerloos liggen, haar vingers nog diep in Emma, voelend hoe de laatste trillingen door het meisje heen golven. Lore kijkt Emma diep in de ogen, haar stem plots lager, strenger, met een lichte grom.

“Sta op, meisje.”

Emma schrikt even, maar haar ogen worden groot van opwinding. Ze schuift meteen van het bed, blijft naakt voor Lore staan.
Lore staat langzaam op, loopt om haar heen als een roofdier, haar hand glijdt over Emma’s schouder, langs haar rug.

“Je weet waarom ik hier ben, hè?” zegt ze met die norse, oudere stem. “Al die korte rokjes. Al dat lawaai ’s avonds. Je vraagt erom.”
Ze blijft achter Emma staan, pakt haar vlecht stevig vast en trekt haar hoofd zacht naar achteren.

“Handen op je rug.”

Emma gehoorzaamt meteen, haar polsen kruisen achter haar rug. Lore gebruikt haar eigen riem om ze losjes vast te binden, precies zoals in de fantasie. Ze duwt Emma voorover, buik op het bed, billen omhoog.

“Zo’n brutale meid moet eens leren wie hier de baas is,” gromt ze, haar hand klapt één keer hard op Emma’s bil, niet pijnlijk, maar duidelijk.

Emma kreunt luid, duwt haar billen omhoog. Lore knielt achter haar, haar handen spreiden Emma’s billen open.

“Jaren wacht ik hier al op,” zegt ze met die lage stem. “Elke keer als je langsloopt in die kleine rokjes…”

Ze duwt twee vingers hard en diep in Emma, begint meteen te stoten.

“Zeg het,” beveelt ze. “Zeg sorry, meneer.”

Emma hijgt, haar lichaam schokt bij elke stoot.

“Sorry, meneer… sorry…”

Lore trekt harder aan de vlecht, haar andere hand stoot sneller.

“Brave meid. Nu ga je het voelen.”

Ze voegt een derde vinger toe, pompt hard, haar duim cirkelt over Emma’s clit. Emma komt binnen een minuut klaar, luid kreunend, haar lichaam schokkend tegen het bed. Lore blijft doorgaan tot Emma weer begint te trillen van een tweede orgasme. Daarna laat ze de riem los, trekt Emma omhoog en draait haar om, kust haar hard op haar mond.

“Einde les,” hijgt ze, terug in haar eigen stem. “Of… wil je dat meneer Jansen nog een keer langskomt?”

Emma lacht hijgend, ogen glazig van genot.

“Volgende week misschien?”

Zaterdagmiddag, iets na vier uur.

De voordeur slaat dicht, twee paar schoenen worden uitgeschopt, gedempte stemmen en gelach in de gang. Lore zit in de woonkamer met een boek, maar haar oren zijn gespitst.

Ben’s stem, opgewonden: “Kom, snel naar boven.”

Emma’s zachte lach: “Ja, ik kan niet meer wachten…”

Hun voetstappen bonken de trap op. Ben’s kamerdeur gaat open. Dan stilte, gevolgd door het zachte, onmiskenbare geluid van kussende monden en ritsen die open gaan. Lore legt haar boek weg. Haar hart klopt al in haar keel. Ze staat op, loopt stil de trap op, op blote voeten. De vloerplanken kennen haar gewicht, ze kraakt geen enkele keer. Boven aangekomen blijft ze voor Ben’s deur staan. Die staat op een kier, vijf centimeter, precies genoeg. Ze hoort ademhaling, gefluister.

Emma’s stem, zacht maar duidelijk: “Doggy, zoals Lore zei… met dat kussen onder mijn buik.”

Het geritsel van kussens, dan een laag, jongensachtig kreun van Ben. Lore leunt met haar schouder tegen de muur, haar hand glijdt al bijna automatisch onder de band van haar broek. Ze luistert. Het bed kraakt ritmisch. Emma kreunt zacht, dan harder.

Ben’s stem, schor: “God, Emma… je bent zo nat…”

Lore’s vingers glijden tussen haar eigen schaamlippen, ze is al doorweekt. Ze sluit haar ogen, hoort alles, het klappen van huid, Emma’s hoge kreuntjes, Ben’s zware ademhaling, het natte geluid van die grote penis die nu eindelijk zonder pijn diep in dat strakke meisje glijdt. Lore’s hand trilt als ze de deur nog een paar centimeter verder openduwt, net genoeg om door de kier te kijken, net genoeg om alles te zien.

Ben staat op zijn knieën achter Emma, die precies in doggy ligt zoals ze geleerd heeft, bovenlichaam laag, billen hoog, een kussen onder haar buik. Haar vlecht hangt over één schouder, haar gezicht half in het kussen gedrukt van genot. En daar, recht in Lore’s blikveld, Ben’s gespierde jongensbillen die aanspannen bij elke stoot, en daartussen zijn zware ballen die heen en weer slingeren, nat glanzend van Emma’s vocht, klappend tegen haar clit bij elke diepe beweging.

Hij is volledig in haar, tot aan de basis, en trekt zich bijna helemaal terug voor hij weer hard naar binnen glijdt. Zijn penis is dik, rood, kloppend, precies zoals Lore hem kent. Emma kreunt gedempt in het kussen, haar kleine borsten schokken mee, haar vingers klauwen in het laken. Ben’s ademhaling is rauw, zijn handen grijpen Emma’s heupen vast. Lore duwt de deur nog een paar centimeter verder open en glipt naar binnen, stil als een schaduw. De kamer is vol van hun ademhaling, hun kreunen, het ritmische gekraak van het bed. Ben en Emma zijn volledig in elkaar opgegaan, ze zien niets anders.

Lore blijft even staan, haar rug tegen de muur, haar ogen gefixeerd op het schouwspel, Ben’s gespierde rug, zijn billen, Emma’s smalle lichaam dat onder hem trilt, haar gezicht half in het kussen gedrukt van genot.

Ze begint zich uit te kleden, langzaam, geluidloos. Eerst haar trui, over haar hoofd. Dan haar bh, die zacht op de grond valt. Broek en slipje in één beweging omlaag, tot ze volledig naakt is. Haar borsten zwaar, tepels hard, haar kutje glanzend van haar eigen vocht. Ze blijft staan, één hand al tussen haar benen, de andere tegen de muur om zichzelf staande te houden.

Lore loopt naar het bed, buigt zich voorover en laat haar hand tussen Ben’s billen glijden. Haar vingers sluiten zich warm en vastberaden om zijn zware, natte ballen, kneden ze zacht terwijl hij nog in Emma stoot. Ben verstijft, zijn stoot halverwege, een schorre kreet:

“Mam?!”

Emma kijkt op, ogen wijd van schrik, haar mond open.

Lore’s stem is laag, kalm, vol autoriteit:

“Doorneuken, lieverd. Ik wilde alleen even voelen hoe vol ze zijn.”

Ze knijpt heel licht in Ben’s ballen, haar duim glijdt plagend langs de onderkant.

“Jullie zijn zo dichtbij… niet stoppen nu.”

Ben en Emma kijken elkaar aan, hijgend, overrompeld, maar de schok maakt plaats voor iets anders, iets hongerigs. Emma’s stem trilt, maar ze knikt bijna onzichtbaar. Ben ademt diep, zijn heupen beginnen weer te bewegen, eerst langzaam, dan harder, terwijl Lore’s hand nog steeds zijn ballen vasthoudt, meebewegend met elke stoot. De kamer vult zich weer met kreunen, alleen nu met drie stemmen in plaats van twee.

Lore laat haar vrije hand over Emma’s bezwete rug glijden, van haar schouderbladen naar de holte van haar onderrug, dan verder over de zachte welving van haar billen.

“Goed zo, lieverd,” fluistert ze warm tegen Emma’s oor, haar stem vol trots en lust. “Je neemt hem zo mooi… voel je hoe diep hij nu gaat? Geen pijn meer, hè? Alleen maar lekker.”

Emma kreunt bevestigend in het kussen, haar heupen duwen terug tegen Ben.

Lore’s hand glijdt weer omhoog, knijpt zacht in Emma’s bil, spreidt haar even zodat ze ziet hoe Ben’s dikke schacht nat en glanzend in en uit glijdt. Lore ziet het glimmende randje van een condoom, strak om Ben’s basis. Ze buigt zich iets naar hem toe, haar hand nog steeds om zijn ballen, haar lippen vlak bij zijn oor. Haar stem is zacht, alleen voor hem.

“Goed zo, lieverd,” fluistert ze zachtjes in zijn oor, zodat alleen hij het hoort. “Je hebt geluisterd. Veilig. Daar ben ik trots op.”

Ze geeft een zachte kneep in zijn bil, bemoedigend.

“Neem haar maar helemaal… je verdient het.”

Lore pakt Emma’s lange vlecht, legt hem in Ben’s hand en knikt kort.

“Trek maar, lieverd. Hard.”

Ben sluit zijn vingers eromheen en trekt Emma’s hoofd zacht maar vastberaden naar achteren. Emma kreunt luid, haar rug holt dieper, billen hoger. Lore glimlacht.

“Goed zo.”

Lore fluistert scherp in Ben’s oor:

“Geef haar een tik op haar billen. Hard.”

Ben aarzelt één tel, dan laat hij zijn vlakke hand neerkomen, een scherpe, duidelijke klap op Emma’s rechterbil. Emma kreunt luid, duwt zich meteen harder tegen hem aan. Emma draait haar hoofd, eerst naar Ben, dan naar Lore. Twee paar handen die haar sturen, twee paar ogen die haar claimen, één jongen die haar diep neemt, één vrouw die alles orkestreert. Ze is volledig overgeleverd, gedomineerd.

Emma’s hele lichaam spant zich aan, haar rug holt, haar tenen krullen, haar adem stokt. Een lange, trillende kreun ontsnapt haar keel, hoog en rauw. Haar kutje knijpt ritmisch om Ben heen, golf na golf, terwijl ze klaarkomt, hard, diep, ongecontroleerd. Ben voelt het, kreunt zelf, maar houdt zich in, zijn handen nog strak om haar heupen en vlecht. Lore kijkt ernaar, haar vingers kneden zacht Ben’s ballen, haar ogen glinsterend van trots en lust.

“Zo ja, lieverd,” fluistert ze tegen Emma’s bezwete rug. “Laat het maar gaan… je bent zo mooi als je komt.”

Emma zakt langzaam in elkaar, hijgend, trillend, een brede, verdwaasde glimlach op haar gezicht. Ze kijkt even achterom, eerst naar Ben, dan naar Lore, ogen nog wazig van genot.

“Fuck…” hijgt ze zacht. “Dat was… ongelooflijk.”

Lore leunt dichter naar Ben toe, haar hand nog steeds om zijn ballen, haar lippen vlak bij zijn oor.

“Nu jij, lieverd,” fluistert ze, haar stem laag en bevelend. “Ik voel hoe vol je bent… laat het gaan. Vul haar maar helemaal.”

Ze knijpt zacht maar ritmisch, precies op het tempo van zijn stoten.

“Harder… dieper… precies zoals ik je geleerd heb.”

Ben’s adem breekt, zijn heupen schokken. Lore trekt even aan Emma’s heup, zodat ze nog iets meer open ligt.

“Kom in haar, Ben. Nu.”

Een rauwe grom ontsnapt hem. Hij stoot één laatste keer diep en blijft dan stil, zijn hele lichaam verstijft. Zijn ballen trekken samen in Lore’s hand, puls na puls, terwijl hij zich leegspuit in het condoom, diep in Emma. Lore houdt hem vast, voelt elke golf, fluistert:

“Goed zo… mijn grote jongen… helemaal leeg…”

Ben zakt voorover, hijgend, zijn voorhoofd tegen Emma’s rug. Emma kreunt zacht, voelt hem kloppen in haar, en draait zich half om met een tevreden glimlach. Lore kust Ben’s schouder, dan Emma’s wang.

“Perfect,” fluistert ze. “Jullie allebei.”

Wat later is Ben onder de douche gekropen, het water klettert luid door de open badkamerdeur. Lore en Emma liggen nog op het bed, half onder het dekbed, naakt en rozig. Emma’s hoofd rust op Lore’s schouder, haar vingers spelen afwezig met een pluk van Lore’s haar. Emma’s stem is zacht, een beetje verlegen maar ook vol verwondering.

“Dat was… het lekkerste wat ik ooit heb gevoeld. Echt. Ik wist niet dat het zó kon zijn.”

Lore streelt langzaam over Emma’s rug.

“Dat komt omdat jullie eindelijk alles durfden loslaten. En omdat jullie samen perfect zijn.”

Emma kijkt op, haar wangen nog rood.

“En jij… jij maakte het nog intenser. Ik voelde je de hele tijd. Je handen, je stem… ik werd er gek van, op de beste manier.”

Emma pakt het gebruikte condoom van het nachtkastje, houdt het voorzichtig omhoog. Het hangt zwaar, vol met dik, warm zaad van Ben, een flinke lading die langzaam heen en weer wiebelt. Ze kijkt ernaar, ogen groot, en fluistert tegen Lore, haar stem zacht en vol verwondering:

“Hoe zou dit aanvoelen… als al dat zaad echt in mijn poesje zat?”

Ze laat het condoom een beetje schommelen, kijkt hoe het zaad erin beweegt. Lore glimlacht traag, haar hand glijdt over Emma’s buik naar beneden, tussen haar benen.

“Alsof hij je helemaal claimt. Warm, plakkerig, diep vanbinnen… en daarna loopt het langzaam uit je, de hele dag herinner je je hem nog.”

Emma kreunt zacht bij de gedachte, haar benen vallen iets verder open.

“Zou je dat willen?” vraagt Lore, haar vingers glijden plagend langs Emma’s natte schaamlippen.

Emma knikt meteen, bijna smekend.

“Ja… echt. Gewoon één keer… alles voelen.”

Lore pakt het zware condoom voorzichtig uit Emma’s hand, houdt het even omhoog en glimlacht zacht.

“Op een dag, lieverd, krijg je echt zo’n warme lading diep in je. Dat beloof ik je. Je gaat het voelen, je gaat het heerlijk vinden, en je gaat erom smeken.”

Ze legt het condoom terug op het nachtkastje en streelt over Emma’s wang.

“Maar jullie zijn nog veel te jong voor een kind. Allebei zestien… dat risico nemen we niet. Dus tot je achttien bent, en liever nog ouder, blijft er een condoom om, of we zoeken een andere veilige manier.”

Lore’s stem wordt iets serieuzer, maar nog steeds warm en dichtbij.

“En Emma… luister even.”

Ze streelt over Emma’s haar, kijkt haar recht aan.

“Wat jij nu voelt, die honger, dat verlangen om echt gevuld te worden, dat voelen mannen ook. En als ze zien hoe mooi, jong en geil je bent, dan willen ze één ding, hun lading diep in je pompen. Niet omdat ze van je houden, maar omdat je lichaam dat bij ze oproept.”

Ze laat haar vingers zacht over Emma’s buik glijden.

“Je buurman, die oude meneer Jansen… elke keer dat hij streng kijkt, denkt precies daaraan. En niet alleen hij. Leraren, vaders van vriendinnen, vreemde mannen op straat… ze zien je billen, je borsten, je lach, en in hun hoofd ben je al op je knieën of voorovergebogen.”

Lore voelt het meteen, Emma’s ademhaling wordt iets sneller, haar tepels worden weer hard tegen Lore’s borst, en tussen haar benen voelt ze een nieuwe warme vochtigheid.

Ze glimlacht traag, haar stem laag en plagend.

“Oh… je wordt weer nat als ik het over al die mannen heb, hè?”

Emma’s wangen gloeien, maar ze bijt op haar lip en knikt zacht.

“Ja… een beetje…”

Lore laat haar hand zakken, glijdt met één vinger plagend langs Emma’s spleetje.

“Kijk nou… je kutje liegt niet. Die gedachte aan al die mannen die jou willen vullen… dat windt je op.”

Ze drukt een kus in Emma’s hals.

“Dat is oké, lieverd. Dat is precies waarom je zo geil bent. Je weet dat je ze allemaal gek maakt… en dat je zelf kunt kiezen wie er ooit echt in je komt.”

Ze laat haar vinger langzaam rondjes draaien over Emma’s clit.

“Vertel me maar eens… wie zie je nu voor je?”

Emma kreunt zacht, haar heupen bewegen mee.

“De… de buurman… en… die ene leraar…”

Lore laat haar vingers nog steeds langzaam over Emma’s clit cirkelen, zacht en plagend. Ze buigt zich naar Emma’s oor, haar stem laag, warm, een tikje duivels.

“Stel je voor, lieverd… dat wij samen eens bij die buurman aanbellen. Jij in een kort rokje, ik naast je. We zeggen dat je iets komt lenen… en dan kijken we hoe lang hij die strenge blik volhoudt.”

Emma’s adem stokt, haar lichaam schokt even onder Lore’s hand. Lore glimlacht, voelt hoe Emma meteen weer natter wordt.

“We hoeven niks echt te doen… gewoon kijken hoe hij naar je kijkt, hoe hij rood wordt, hoe hij zich probeert in te houden. Misschien laat ik je even bukken om iets op te pakken… dan ziet hij alles. En dan lopen we weer weg.”

Ze duwt een vinger diep in Emma, langzaam in en uit. Emma kreunt luid, haar heupen duwen tegen Lore’s hand.

“Zou je dat willen?” fluistert Lore. “Ooit… samen met mij… die oude man gek maken?”

Emma knikt heftig, haar ogen dicht, haar lichaam alweer op het randje.

“Ja… God ja…”

Lore lacht zacht, versnelt haar vingers.

“Dan bewaren we dat als ons geheimpje… voor als je er echt klaar voor bent.”

Emma komt weer klaar, hard en trillend, haar nagels in Lore’s arm.

“Goed zo, mijn geile meisje… op een dag… op een dag.”