De Prijs Van Geheimen - 2

Ik ontmoette Natasja in de lobby van Hotel Van der Valk, Maastricht. We hadden een plek ver buiten onze sociale kringen gekozen, zodat we (nagenoeg) zeker wisten, dat we hier niemand aantroffen die ons kende. Mijn verbazing was groot geweest vorige week in het restaurant. Er had geen woede-uitbarsting of scheldkanonnade gevolgd op mijn voorstel en Natasja was niet van haar stoel opgestaan en weggelopen. Niet meteen, althans. Ze had het lege glas met een tik terug op de tafel gezet, de brok in haar keel weggeslikt en gezegd: 'Dan is het ook echt voorbij.'

'Zand erover,' had ik geantwoord.

'Jij betaalt het hotel,' had zij vervolgens geëist.

Ik was hiermee akkoord gegaan. Toen ik de als uitsprak, had ik nooit verwacht dat zij daarop in zou gaan en nu ze akkoord was gegaan, vond ik het geen probleem om de kosten van de nacht op mij te nemen.

Zoals afgesproken had Natasja zich mooi gekleed. Ze droeg een blauwe avondjurk, met subtiel decolleté. De stof viel tot vlak over haar billen en kleurde perfect met haar loshangende, blonde haren. Om haar schouder hing een handtasje van leer. Om haar hals droeg ze een gouden ketting en om haar polsen bijpassende sieraden.

'Je bent mooi,' zei ik oprecht.

Natasja zei niets terug. Natuurlijk was ze het niet eens met het hele gebeuren. Hoe kon ze dat ook? Ze wilde niet als een hoer gezien worden, maar de gedachte dat het geheim anders op tafel kwam te liggen en dat haar relatie met Mark op het spel zou zetten, was blijkbaar ondraaglijker.

'Milf.' Ik knipoogde, maar zij kon er niet om lachen.

Aan de receptie hield Natasja zich op de achtergrond, terwijl ik de sleutel kreeg van de kamer. Voordat we naar boven gingen echter, schoven we aan tafel voor het diner. Ook volgens afspraak.

We waren allebei gespannen. Ik zag het aan haar gezicht, de streep van haar mond, en ik voelde het bij mezelf. Om een laagje van de spanning af te halen, bestelde ik een fles witte wijn. Geen van ons wist wat te zeggen in deze absurde situatie. Zeker niet met het vooruitzicht van de nacht. De afgelopen dagen had ik veel gefantaseerd over wat ik die nacht met Natasja wilde doen. De ene keer was ik zonder schroom, de andere keer was ik lief voor haar. Nu, aan tafel tegenover haar, wist ik nog steeds niet wat ik allemaal met haar wilde doen.

Pas toen het voorgerecht kwam, ontstond er iets van een gesprek. Natuurlijk kon er maar één onderwerp zijn. Iets anders, zoals oude herinneringen, zou misplaatst zijn. En wellicht was het geen gesprek, maar meer een ondervraging.

'Heb je hem nog gesproken?' vroeg ik. Zijn naam was nooit gevallen.

'Alleen per sms, niet gebeld,' zei Natasja, die best doorhad dat ik al de hele tijd naar haar borsten zat te kijken.

'Was hij getrouwd? Had hij een relatie?'

'Nee en ja.' Ze moest elk woord uit haar strot persen.

'Kende je hem ergens van?'

Natasja antwoordde niet meteen, hoewel het een simpele vraag was. Uiteindelijk zei ze: 'Second Love. Het was een beetje uit de hand gelopen.'

'Een beetje?' merkte ik haar understatement op.

'Nogal dan.'

'Was het lust?' wilde ik weten.

Ze zuchtte. 'Weet je al niet genoeg?' Ze legde haar bestek neer en nam een flinke slok van haar wijn. 'Is dit lust voor jou?'

Die vraag had ik niet zien aankomen, hoe terecht hij ook was. 'Ja,' bekende ik.

Natasja trok haar wenkbrauwen op.

'Verwijt de ketel niet,' kaatste ik terug. 'Als je via internet flirt met een onbekende man en hem vier keer neukt, dan is dat lust.'

'Drie keer,' corrigeerde zij me, alsof dat detail van belang was. 'Ik heb drie keer met hem geslapen en heb hem vier keer gezien.'

'Werd je thuis niet meer lekker geneukt? Was dat het?' Ik merkte dat ik boos werd en dat ik het Natasja helemaal niet makkelijk wilde maken vannacht. Ze mocht haar verraad op geen enkele manier bagatelliseren.

Ze zweeg.

'Hoer,' zei ik zacht.

We zwegen, een traan rolde uit haar ooghoek. 'Jij bent geen haar beter dan ik,' zei ze stilletjes en ze vermande zich. 'Ik heb ten minste nog een schuldgevoel.'

'Alle vier de keren?'

'Drie.'

'Het gaat mij niet om schuld,' zei ik. 'Ik zag een kans en die grijp ik.' De ober nam onze lege borden mee en liet de dessertkaart achter. 'Zeg dat je me wil pijpen.'

Natasja beet: 'Val dood...'

'Moet ik Mark bellen? Wil je dat? Ik ben benieuwd wat je kinderen er van zouden zeggen. Natuurlijk horen de kinderen op school het ook en dan moeten ze aanhoren dat hun mama een hoer is.'

'Hou op!'

'Zeg het.'

'Ik wil je...' Ze kon het niet. Ze schoof in haar stoel en probeerde de dessertkaart te bekijken, maar kon zich niet op de plaatjes concentreren. 'Pijpen,' fluisterde ze.

Ik hield mijn hand aan mijn oor.

'Ik wil je pijpen,' zei ze, snel maar luid genoeg.

Ik glimlachte. Dit gevoel van macht, wond me enorm op. Ondanks dat ik niet kon wachten, zei ik: 'Straks. Kies eerst maar een dessert uit. Ik trakteer.'

Natasja bestelde tiramisu en ik een Dame Blanche, zonder slagroom. Ons gesprek was stilgevallen na het hoofdgerecht. Toen de ober onze desserts kwam brengen en ze haar tiramisu aan wilde breken, zei ik: 'Wacht, ik wil je een voorproefje geven.'

Ze fronste en keek toe hoe ik een buisje uit mijn colbert haalde. Het was een buisje, waarin dokters bloed deden voor onderzoek, alleen zat er nu geen bloed in maar een lading zaad van vanochtend.

'Nee, dat meen je niet,' mompelde Natasja. Grote ogen staarden naar het buisje.

Ik haalde het dopje eraf en goot mijn zaad over haar tiramisu heen. Het was dun en stroomde langzaam van de zijkanten af. 'Eet smakelijk,' zei ik.

Ik goot de hete chocolade over mijn Dame Blanche en nam een hap. Natasja at niks van haar dessert, ze had haar handen demonstratief in haar schoot gevouwen. Toen ik mijn telefoon tevoorschijn haalde, pakte ze haar vork toch op. Ik bekeek haar eerste hap nauwlettend. Ze kon onmogelijk om mijn sperma heen. Terwijl ze het hapje naar haar mond bracht en haar lippen opende om het te ontvangen, klopte mijn penis van genot. Haar lippen omsloten de vork en ze trok de vork terug. Ze kauwde even en slikte het zo snel mogelijk door met een vies gezicht. Vervolgens nam ze een slok wijn.

'Hoe smaakt het?' vroeg ik.

'Eikel.'

'Hmm?'

'Lekker.' Ze trok een chagrijnige glimlach op.

Ik kwam bijna klaar in mijn broek, terwijl Natasja haar tiramisu op at. Elke kleine aanraking was nu genoeg voor een zaadlozing. Ze at alles op en ik deed mijn uiterste best om niet klaar te komen, want dat moest wachten voor later.