Door: Bas De Verteller
Datum: 30-12-2025 | Cijfer: 9.5 | Gelezen: 1168
Lengte: Gemiddeld | Leestijd: 6 minuten | Lezers Online: 18
Lengte: Gemiddeld | Leestijd: 6 minuten | Lezers Online: 18
Het was een idee dat al maanden sudderde in de groepschat: één nacht het tropische zwembad van Aqua Mundo voor zichzelf. Geen kinderen die gillen, geen bejaarden die baantjes trekken, geen personeel dat “niet rennen!” roept. Gewoon zij acht, het oude vriendengroepje van de middelbare school, nu allemaal begin twintig, en een volledig overdekt subtropisch paradijs tot zes uur ’s ochtends.
Yasmine had als laatste ja gezegd. Ze droeg altijd een burkini als ze ging zwemmen, donkerblauw met lange mouwen, en zelfs in de hitte van de glijbanen bleef alles bedekt. De anderen plaagden haar er nooit echt mee; ze wisten dat het haar keuze was, haar rust, haar manier om zich veilig te voelen in een wereld die soms te hard keek. Maar vanavond had ze iets anders in haar tas gestopt. Iets waarvan haar hart al bonkte sinds ze het online op “bestellen” had geklikt.
Om middernacht gingen de lichten uit. Alleen de onderwaterverlichting bleef aan: turkoois, paars, zachtroze, alsof het hele zwembad ademde. Palmbomen wierpen lange schaduwen over de lagune, de wildwaterbaan en bubbelbaden. De lucht rook naar chloor, kokos en iets zoets dat van hun eigen huid af kwam.
Ze begonnen onschuldig. Bier uit een koelbox, muziek uit een bluetoothbox, een potje waterpolo dat al snel ontaardde in duwen en trekken en natte kleren die aan lichamen plakten. Lotte, altijd de luidste, trok als eerste haar bikinitopje uit en slingerde het naar de kant. “Kom op, niemand kijkt toch?” riep ze lachend. Een voor een volgden de anderen. Behalve Yasmine. Ze zat op de rand van het golfbad, benen in het water, burkini strak om haar heen als een tweede huid.
Karim zwom naar haar toe, water parelend op zijn schouders. “Alles oké?”
Ze knikte, maar haar vingers speelden nerveus met de ritsje bij haar hals.
“Je hoeft niks,” zei hij zacht. “Echt niet.”
Ze glimlachte scheef. “Ik weet het. Maar… ik wíl iets.”
Ze stond op. Het zwembad werd stil, alsof zelfs de golven hun adem inhielden. Langzaam ritste ze de burkini open. Eerst tot haar navel, toen helemaal. De stof gleed van haar schouders als donkere zijde. Eronder droeg ze een smaragdgroene bikini, hoog uitgesneden, amper stof. Haar huid glom in het kunstlicht: warme karamel, kleine littekentjes op haar heupen, borsten vol en zwaar van jarenlang verborgen te zijn.
Een laag gefluit van Lotte. “Godver Yasmine, je bent een fucking bom.”
Yasmine lachte, bloosde, maar liep toch naar het water. Toen ze erin gleed, voelde het als dopen: nieuw, heet, vrij.
Het duurde niet lang voor de eerste kus viel. Lotte en Sep, altijd al een beetje aan-uit, verdwenen in de wildwaterbaan en kwamen terug met natte haren en lippen ogen. Daarna was het alsof er een onzichtbare dam brak. Handen gleden onder water, monden vonden halsen, bikini’s en zwembroeken werden achteloos op de tegels gegooid.
Yasmine voelde een hand op haar onderrug: Aicha, haar beste vriendin sinds de kleuterklas. “Mag ik?” fluisterde Aicha. Yasmine draaide zich om en kuste haar, eerst zacht, toen hongerig. Tongen, tanden, adem die stokte. Aicha’s vingers gleden onder het broekje van de bikini, vonden haar al nat, niet alleen van het zwembadwater.
Ze dreven naar het ondiepe bubbelbad. Stoom steeg op, lampen kleurden hun lichamen paars en roze. Karim kwam erbij, naakt, hard, ogen donker van verlangen. Hij kuste Yasmines schouder terwijl Aicha nog steeds tussen haar benen streelde. Yasmine kreunde in zijn mond toen Aicha twee vingers naar binnen liet glijden.
Rondom hen was het een zachte chaos van lichamen. Lotte zat op de rand, benen wijd, terwijl Sep haar likte en tegelijk door Robin van achter haar werd genomen. Flo en Mauro dreven in de lagune, zij bovenop, water klotsend bij elke stoot. Gegil, gehijg, gelach, het geluid van huid op huid, vermengd met het geruis van kunstmatige watervallen.
Yasmine werd op haar rug gelegd op een ligbed, natte handdoeken als kussen. Karim knielde tussen haar benen, keek haar vragend aan. Ze knikte. Hij gleed langzaam naar binnen, vulde haar helemaal. Ze sloeg haar benen om zijn middel, nagels in zijn rug. Aicha ging boven haar gezicht zitten, handen in Yasmines haar, terwijl Yasmine haar proefde, likte, zoog. De smaak van chloor en opwinding.
Ze verloren de tel van wie waar was. Op een gegeven moment lag Yasmine op haar buik over de rand van het golfbad, golven die tegen haar borsten sloegen terwijl Mauro haar van achteren nam, diep en ritmisch. Lotte likte haar nek, fluisterde vieze dingen in haar oor. Daarna was het Robin die haar optilde, tegen een palmboom, haar benen om zijn heupen, stotend tot ze sterretjes zag.
Tegen vier uur ’s ochtends lagen ze allemaal in een grote kluwen in het warme bubbelbad. Lichamen over elkaar, handen die nog steeds streelden, kusten, speelden. Yasmine lag met haar hoofd op Karims borst, Aicha’s vingers verstrengeld met de hare, Lotte’s been over haar heen.
“Dit,” zei Yasmine zacht, stem schor van het schreeuwen, “dit is hoe vrijheid voelt.”
Het zwembad kleurde langzaam roze door de opkomende zon die door het glazen dak scheen. Niemand haastte zich om kleren aan te trekken. Ze bleven nog een uur liggen, nat, uitgeput, gelukkig, terwijl het water zachtjes tegen hun huid kabbelde.
Om zes uur gingen de lichten weer aan. Personeel zou zo komen. Ze verzamelden zwembroeken en bikini’s, lachten om verloren slippers en een bh die in een palm hing. Yasmine trok haar burkini weer aan, maar nu met een glimlach. Ze wist: onder die stof zat een vrouw die zichzelf eindelijk helemaal had laten zien.
En dat zou ze nog vaak doen.
Yasmine had als laatste ja gezegd. Ze droeg altijd een burkini als ze ging zwemmen, donkerblauw met lange mouwen, en zelfs in de hitte van de glijbanen bleef alles bedekt. De anderen plaagden haar er nooit echt mee; ze wisten dat het haar keuze was, haar rust, haar manier om zich veilig te voelen in een wereld die soms te hard keek. Maar vanavond had ze iets anders in haar tas gestopt. Iets waarvan haar hart al bonkte sinds ze het online op “bestellen” had geklikt.
Om middernacht gingen de lichten uit. Alleen de onderwaterverlichting bleef aan: turkoois, paars, zachtroze, alsof het hele zwembad ademde. Palmbomen wierpen lange schaduwen over de lagune, de wildwaterbaan en bubbelbaden. De lucht rook naar chloor, kokos en iets zoets dat van hun eigen huid af kwam.
Ze begonnen onschuldig. Bier uit een koelbox, muziek uit een bluetoothbox, een potje waterpolo dat al snel ontaardde in duwen en trekken en natte kleren die aan lichamen plakten. Lotte, altijd de luidste, trok als eerste haar bikinitopje uit en slingerde het naar de kant. “Kom op, niemand kijkt toch?” riep ze lachend. Een voor een volgden de anderen. Behalve Yasmine. Ze zat op de rand van het golfbad, benen in het water, burkini strak om haar heen als een tweede huid.
Karim zwom naar haar toe, water parelend op zijn schouders. “Alles oké?”
Ze knikte, maar haar vingers speelden nerveus met de ritsje bij haar hals.
“Je hoeft niks,” zei hij zacht. “Echt niet.”
Ze glimlachte scheef. “Ik weet het. Maar… ik wíl iets.”
Ze stond op. Het zwembad werd stil, alsof zelfs de golven hun adem inhielden. Langzaam ritste ze de burkini open. Eerst tot haar navel, toen helemaal. De stof gleed van haar schouders als donkere zijde. Eronder droeg ze een smaragdgroene bikini, hoog uitgesneden, amper stof. Haar huid glom in het kunstlicht: warme karamel, kleine littekentjes op haar heupen, borsten vol en zwaar van jarenlang verborgen te zijn.
Een laag gefluit van Lotte. “Godver Yasmine, je bent een fucking bom.”
Yasmine lachte, bloosde, maar liep toch naar het water. Toen ze erin gleed, voelde het als dopen: nieuw, heet, vrij.
Het duurde niet lang voor de eerste kus viel. Lotte en Sep, altijd al een beetje aan-uit, verdwenen in de wildwaterbaan en kwamen terug met natte haren en lippen ogen. Daarna was het alsof er een onzichtbare dam brak. Handen gleden onder water, monden vonden halsen, bikini’s en zwembroeken werden achteloos op de tegels gegooid.
Yasmine voelde een hand op haar onderrug: Aicha, haar beste vriendin sinds de kleuterklas. “Mag ik?” fluisterde Aicha. Yasmine draaide zich om en kuste haar, eerst zacht, toen hongerig. Tongen, tanden, adem die stokte. Aicha’s vingers gleden onder het broekje van de bikini, vonden haar al nat, niet alleen van het zwembadwater.
Ze dreven naar het ondiepe bubbelbad. Stoom steeg op, lampen kleurden hun lichamen paars en roze. Karim kwam erbij, naakt, hard, ogen donker van verlangen. Hij kuste Yasmines schouder terwijl Aicha nog steeds tussen haar benen streelde. Yasmine kreunde in zijn mond toen Aicha twee vingers naar binnen liet glijden.
Rondom hen was het een zachte chaos van lichamen. Lotte zat op de rand, benen wijd, terwijl Sep haar likte en tegelijk door Robin van achter haar werd genomen. Flo en Mauro dreven in de lagune, zij bovenop, water klotsend bij elke stoot. Gegil, gehijg, gelach, het geluid van huid op huid, vermengd met het geruis van kunstmatige watervallen.
Yasmine werd op haar rug gelegd op een ligbed, natte handdoeken als kussen. Karim knielde tussen haar benen, keek haar vragend aan. Ze knikte. Hij gleed langzaam naar binnen, vulde haar helemaal. Ze sloeg haar benen om zijn middel, nagels in zijn rug. Aicha ging boven haar gezicht zitten, handen in Yasmines haar, terwijl Yasmine haar proefde, likte, zoog. De smaak van chloor en opwinding.
Ze verloren de tel van wie waar was. Op een gegeven moment lag Yasmine op haar buik over de rand van het golfbad, golven die tegen haar borsten sloegen terwijl Mauro haar van achteren nam, diep en ritmisch. Lotte likte haar nek, fluisterde vieze dingen in haar oor. Daarna was het Robin die haar optilde, tegen een palmboom, haar benen om zijn heupen, stotend tot ze sterretjes zag.
Tegen vier uur ’s ochtends lagen ze allemaal in een grote kluwen in het warme bubbelbad. Lichamen over elkaar, handen die nog steeds streelden, kusten, speelden. Yasmine lag met haar hoofd op Karims borst, Aicha’s vingers verstrengeld met de hare, Lotte’s been over haar heen.
“Dit,” zei Yasmine zacht, stem schor van het schreeuwen, “dit is hoe vrijheid voelt.”
Het zwembad kleurde langzaam roze door de opkomende zon die door het glazen dak scheen. Niemand haastte zich om kleren aan te trekken. Ze bleven nog een uur liggen, nat, uitgeput, gelukkig, terwijl het water zachtjes tegen hun huid kabbelde.
Om zes uur gingen de lichten weer aan. Personeel zou zo komen. Ze verzamelden zwembroeken en bikini’s, lachten om verloren slippers en een bh die in een palm hing. Yasmine trok haar burkini weer aan, maar nu met een glimlach. Ze wist: onder die stof zat een vrouw die zichzelf eindelijk helemaal had laten zien.
En dat zou ze nog vaak doen.
Er zijn nog geen trefwoorden voor dit verhaal. Welke trefwoorden passen volgens jou bij dit verhaal?
Geef dit verhaal een cijfer:
5
6
7
8
9
10

Ontdek meer over mij op mijn profiel pagina, bekijk mijn verhalen, laat een berichtje achter of schrijf je in om een mail te ontvangen bij nieuwe verhalen!
