Door: Jurgen 69
Datum: 18-12-2025 | Cijfer: 9 | Gelezen: 1498
Lengte: Gemiddeld | Leestijd: 12 minuten | Lezers Online: 1
Trefwoord(en): Dominantie, Exhibitionisme,
Lengte: Gemiddeld | Leestijd: 12 minuten | Lezers Online: 1
Trefwoord(en): Dominantie, Exhibitionisme,
Mark Neemt De Leiding
Zonder een woord spreidde Lieve haar benen, een gebaar dat zowel een uitnodiging als een bevel was. Een trilling van woede, van opgewonden verwondering, schoot door me heen. Ondanks de uitputting, ondanks de twee keer dat ik mijn controle al had verloren die avond, voelde ik de vertrouwde spanning weer opkomen, hard en onverbiddelijk. Ik plaatste mijn eikel tegen haar opening, die glinsterde in het halfduister. Ze was zo vochtig dat ik zonder weerstand binnenglijde, een warme, bekende omhulling die vandaag echter een vreemde, prikkelende lading droeg.
Het voelde heerlijk, vertrouwd strak, en ik begon te bewegen, een ritme dat ons lichaam kende als een eigen ademhaling. Maar mijn hoofd was elders, bij de beelden die erin brandden: Lucas boven haar, op het gazon, onder de luie avondzon. De gedachte scherpte mijn zintuigen, maakte elke beweging intenser, haastig. Het duurde niet lang voor de climax me overspoelde, een korte, krachtige uitbarsting die meer leek op een ontlading van spanning dan op tederheid.
Ik bleef op haar liggen, mijn gezicht in haar hals, en voelde hoe haar handen liefdevol over mijn rug gleden, elke wervel volgden tot aan de rand van mijn billen. Het was een gebaar van vertrouwdheid, van troost misschien, maar het kon de kilte in mijn kern niet wegwassen. Toen ik me omdraaide en zij voorzichtig met een nat doekje langs mijn gevoelige eikel ging, trok een siddering door me heen – een mengeling van genot en weerzin.
Ik gaf haar een kus, draaide me weg en deed alsof ik sliep. Maar achter mijn gesloten ogen draaide de film onverbiddelijk verder: Lucas op het gras, Lieve die me in de keuken met een blik tot overgave had gedwongen, en dan dit, de zachte, bijna routinematige afsluiter. Het voelde als een afrekening, een sluitstuk van een avond die alles had veranderd.
Toen ik wakker werd, was het licht al hard en helder. Lieve’s plek naast me was leeg, maar mijn lichaam reageerde op de herinneringen met een harde, stugge erectie. Ik draaide me op mijn rug en liet de beelden van gisteren opnieuw de revue passeren. Mijn hand sloot zich om mijn stijfheid, een gewoonte bij het ontwaken, maar toen liet ik los.
Als Lieve op zoek was naar spanning, naar het verbodene, dan kon ik haar dat ook geven. Maar op mijn voorwaarden.
Ik stapte uit bed en trok, in tegenstelling tot elke andere ochtend, niets aan. Naakt liep ik de trap af, me concentrerend op de koele luchtstroom tegen mijn huid, vasthoudend aan de opwinding die me dreef. Mijn voeten voelden het koele parket van de benedenverdieping.
Uitdagend, met een bewuste traagheid, stapte ik de keuken binnen. Mijn hand omvatte mijn erectie, bewoog op en neer in een zelfverzekerd tempo. Ik leunde tegen de deurpost en wachtte op haar reactie.
Lieve stond aan het aanrecht, gekleed in een kort, luchtig slaapjurkje. Ze keek op, haar blik gleed over me heen, en toen, heel bewust, keek ze weer naar de kopjes die ze aan het neerzetten was. Alsof ik lucht was. Alsof mijn naaktheid en mijn uitdagende gebaar niet bestonden.
De minachting in die daad gaf me een golf van vastberadenheid. Ik had geen uitgewerkt plan, alleen een drang naar controle. Ik liep achter haar, liet mezelf los en greep haar polsen, plaatste haar handen met een zachte, onontkoombare druk op het granieten aanrecht. Ze stijfde.
“Mark…”
“Zwijgen,” zei ik, mijn stem lager dan normaal, met een ruwe rand die ik zelf nauwelijks herkende. Ik trok haar heupen naar me toe, buigend haar bovenlichaam voorover. Met mijn vrije hand trok ik het lichte stof van haar jurkje omhoog, onthullende de zachte, witte stof van haar slipje. Ik greep de stof en trok, niet wild, maar resoluut, tot het rond haar enkels hing.
“Stap eruit.”
Een seconde van aarzeling, toen gehoorzaamde ze. Ik spreidde haar benen iets verder. Mijn hand gleed tussen haar dijen. Vochtig. Ze genoot hiervan. Een golf van triomf mengde zich met mijn opwinding. Ik bracht mezelf tegen haar aan, drukte zacht, liet de dreiging voelen zonder binnen te dringen.
“Alsjeblieft,” smeekte ze, haar stem hees. “Kom in me.”
Ik gaf toe aan de druk en gleed naar binnen. De warmte en vochtigheid omhulden me, intens, uitnodigend. Ik begon langzaam te bewegen, elke tel verlengend, elke centimeter voelend. Toen gaf ik een klap op haar bil. Een scherp geluid in de stille keuken. Ze gilde, gevolgd door een diepe, resonerende kreun. Ik herhaalde het, mijn eigen ademhaling versnellend.
Mijn blik viel op wat ik nog nooit zo bewust had gezien, niet op deze manier: het kleine, roze sterretje tussen haar billen. Het verbaasde me dat ze dit toestond, dat ze zich zo blootgaf. Een nieuwe, donkere nieuwsgierigheid welde op. Ik bracht een hand naar haar gezicht en duwde mijn duim tussen haar lippen.
“Maak hem vochtig.”
Haar tong wrong zich om mijn vinger, vochtig en warm. Ik trok mijn duim terug en liet hem, terwijl ik haar billen uit elkaar duwde, tegen dat sterretje drukken. Ik voelde haar hele lichaam verstijven, een weerstand die geen woorden gebruikte.
Ik trok me terug uit haar en plaatste mijn eikel op die nieuwe, nauwe plek. Ik verhoogde de druk, een millimeter.
“Nee, Mark. Dat niet… nog niet.” Haar stem klok helder, een afwijzing, maar er lag een beving in, en een belofte – ‘nog niet’.
“Oké,” mompelde ik, de controle behoudend. “Draai je dan om.”
Ze kwam langzaam overeind, haar gezicht gevuld met een mengeling van verwarring en opwinding. Haar ogen waren groot.
“Ga op je knieën zitten.”
Een flits van verbazing in haar blik, maar ze zakte door haar knieën, nu op ooghoogte met mijn nog steeds harde, vochtige lengte.
“Open je mond.”
Ze keek op, zoekend naar een grap in mijn ogen.
“Open,” herhaalde ik, onbewogen.
“Mag ik eerst… een vochtig doekje?” vroeg ze, haar blik afwendend.
“Vies van je eigen sappen?” vroeg ik zachtjes. “Wat ga je doen als ik straks klaarkom?”
Ze aarzelde, en toen openden haar lippen zich langzaam. Ze omsloten me, aarzelend, onwennig. De sensatie was overweldigend, intenser door de totale overgave die ik van haar eiste.
“Je hebt het misschien nog nooit gedaan,” zei ik, terwijl ik mijn hand in haar haar legde, niet duwend, alleen aanwezig. “Maar ik vermoed dat je wel weet wat je moet doen.”
Haar tong begon te bewegen, eerst voorzichtig, dan met meer zekerheid. Al snel vond ze een ritme, haar hoofd bewoog heen en weer, en ik liet het toe, genietend van de totale controle. De spanning in mijn onderbuik bouwde zich snel, te snel op.
“Hou je klaar,” waarschuwde ik, mijn vingers zich strakker om haar haar vouwend. “Ik ga in je mond klaarkomen.”
En ik deed het. Ik voelde haar schrik, haar slikreflex die aarzelde, maar ik hield haar stevig vast terwijl ik losging. Toen het voorbij was, bleef ik staan, keek naar haar gevulde mond, haar wijdopen ogen.
“Laat zien,” beval ik.
Ze opende haar lippen. Het witte, parelmoerachtige bewijs van mijn dominantie lag op haar tong.
“Oké. Slik het maar door. En dan mag je je mond spoelen.”
Ze stond op, haar bewegingen houterig, en nam een slok water. Ik keek naar haar, naar het ontbijt dat ze klaar had gezet in de veranda. Een normaal tafereel op een abnormale ochtend.
“Waarom ontbijten we niet buiten, in de zon?” vroeg ik, mijn stem weer normaler. “Ik help met dragen.”
“Goed idee,” zei ze, haar stem schor.
Terwijl ze een dienblad pakte, vroeg ze, zonder me aan te kijken: “Ga jij iets aandoen?”
“Waarom? Het is warm. Waarom doe jij dat jurkje niet ook uit? We kunnen naakt ontbijten.”
Ze keek me aan, volkomen verward door deze nieuwe wending. Maar toen, langzaam, trok ze het dunne stof over haar hoofd en stond ze naakt voor me, haar huid kippend in de ochtendlucht. Ze nam het dienblad en liep, met een waardigheid die me ontroerde, over het natte gras naar het terras.
We zaten naast elkaar, de zon warm op onze huid. Met mijn ogen op de tuin gericht, richting het huis van de buren, liet ik mijn hand op haar dij rusten.
“Doe je benen iets uit elkaar,” zei ik zacht. “Zodat ik bij je kan.”
Ze gehoorzaamde. “Mark, je weet dat Lucas en Els ons kunnen zien vanuit hun slaapkamer.”
“Waarom SMS je Lucas niet dat hij mag kijken?” vroeg ik, terwijl mijn vingers in haar kutje gingen. “Ik weet dat hij je geil vindt.”
“Ik kan toch niet zomaar…” begon ze, maar haar protest stierf weg onder mijn aanraking.
“Lieve,” zei ik, en nu klonk er een andere waarheid in mijn stem. “Het is oké. Ik heb je gezien.” Ik pakte mijn telefoon van de tafel, vond de foto die ik in het donker had gemaakt – twee vervlochten silhouetten op het gazon – en hield hem voor haar.
Ze verstijfde. Haar adem stokte. Paniek danste in haar ogen.
“Lieve, het is oké,” herhaalde ik, mijn vingers stilliggend maar aanwezig. “Waarom heb je nooit gezegd dat je iets anders zocht? Dat je spanning miste?”
Tranen welden op. “Ik wist niet hoe. Ik durfde niet.”
“Misschien,” zei ik, terwijl ik mijn telefoon weglegde en mijn hand weer op haar dij legde, nu troostend, “moeten we open staan voor nieuwe dingen. Zonder geheimen. Swingen, een beetje spelen met controle… we kunnen alles proberen.”
Haar blik werd scherper door de tranen heen. “Swingen? Dus jij… jij zou ook…?”
“Ik zou Els best eens willen,” zei ik eerlijk. “Het liefst terwijl Lucas toekijkt.”
Ze slikte. “Dat wordt moeilijk. Tenzij…”
“Tenzij wat?”
“Tenzij we druk op Lucas zetten. Zorgen dat Els niet doorheeft dat jij het bent.”
“Lucas wil niet dat Els die video ziet,” redeneerde ik. “Maar hoe laat je Els in de waan dat haar eigen man haar neukt?”
Lieve leunde naar me toe, haar stem een hese fluistering. “Lucas moet haar meenemen in een spel. Hij blinddoekt haar, zegt dat hij ijsblokjes gaat halen, maar laat jou binnen. Terwijl zij niets ziet, gebruikt hij de ijsblokjes… en zet haar dan op handen en knieën. Op het moment dat hij haar zou moeten nemen, neem jij zijn plaats in.”
Het plan was gewaagd, bijna ongeloofwaardijk. Maar de vonk in haar ogen, dezelfde die ik eerder als bedreiging had gevoeld, werd nu een gedeelde vonk. Een gevaarlijk, opwindend nieuw begin.
“Gewaagd,” mompelde ik. “Hoe beginnen we?”
“Ik SMS hem,” zei Lieve, haar zelfvertrouwen terugkerend. “Ik zeg dat jij alles weet en dat je Els wilt inlichten. Ik stel voor dat hij hierheen komt, om jou op andere gedachten te brengen.”
Ik keek naar haar, naar deze vrouw die zowel mijn vertrouwde partner was als een vreemde, vol geheime verlangens. De woede van gisteren was weggeëbd, vervangen door een rauwe, nieuwsgierige opwinding. Het pad voor ons was duister en glibberig, maar we zouden het nu samen bewandelen.
“Oké,” zei ik, terwijl ik haar hand pakte en onze vingers verstrengelde. “Start maar.”
Het voelde heerlijk, vertrouwd strak, en ik begon te bewegen, een ritme dat ons lichaam kende als een eigen ademhaling. Maar mijn hoofd was elders, bij de beelden die erin brandden: Lucas boven haar, op het gazon, onder de luie avondzon. De gedachte scherpte mijn zintuigen, maakte elke beweging intenser, haastig. Het duurde niet lang voor de climax me overspoelde, een korte, krachtige uitbarsting die meer leek op een ontlading van spanning dan op tederheid.
Ik bleef op haar liggen, mijn gezicht in haar hals, en voelde hoe haar handen liefdevol over mijn rug gleden, elke wervel volgden tot aan de rand van mijn billen. Het was een gebaar van vertrouwdheid, van troost misschien, maar het kon de kilte in mijn kern niet wegwassen. Toen ik me omdraaide en zij voorzichtig met een nat doekje langs mijn gevoelige eikel ging, trok een siddering door me heen – een mengeling van genot en weerzin.
Ik gaf haar een kus, draaide me weg en deed alsof ik sliep. Maar achter mijn gesloten ogen draaide de film onverbiddelijk verder: Lucas op het gras, Lieve die me in de keuken met een blik tot overgave had gedwongen, en dan dit, de zachte, bijna routinematige afsluiter. Het voelde als een afrekening, een sluitstuk van een avond die alles had veranderd.
Toen ik wakker werd, was het licht al hard en helder. Lieve’s plek naast me was leeg, maar mijn lichaam reageerde op de herinneringen met een harde, stugge erectie. Ik draaide me op mijn rug en liet de beelden van gisteren opnieuw de revue passeren. Mijn hand sloot zich om mijn stijfheid, een gewoonte bij het ontwaken, maar toen liet ik los.
Als Lieve op zoek was naar spanning, naar het verbodene, dan kon ik haar dat ook geven. Maar op mijn voorwaarden.
Ik stapte uit bed en trok, in tegenstelling tot elke andere ochtend, niets aan. Naakt liep ik de trap af, me concentrerend op de koele luchtstroom tegen mijn huid, vasthoudend aan de opwinding die me dreef. Mijn voeten voelden het koele parket van de benedenverdieping.
Uitdagend, met een bewuste traagheid, stapte ik de keuken binnen. Mijn hand omvatte mijn erectie, bewoog op en neer in een zelfverzekerd tempo. Ik leunde tegen de deurpost en wachtte op haar reactie.
Lieve stond aan het aanrecht, gekleed in een kort, luchtig slaapjurkje. Ze keek op, haar blik gleed over me heen, en toen, heel bewust, keek ze weer naar de kopjes die ze aan het neerzetten was. Alsof ik lucht was. Alsof mijn naaktheid en mijn uitdagende gebaar niet bestonden.
De minachting in die daad gaf me een golf van vastberadenheid. Ik had geen uitgewerkt plan, alleen een drang naar controle. Ik liep achter haar, liet mezelf los en greep haar polsen, plaatste haar handen met een zachte, onontkoombare druk op het granieten aanrecht. Ze stijfde.
“Mark…”
“Zwijgen,” zei ik, mijn stem lager dan normaal, met een ruwe rand die ik zelf nauwelijks herkende. Ik trok haar heupen naar me toe, buigend haar bovenlichaam voorover. Met mijn vrije hand trok ik het lichte stof van haar jurkje omhoog, onthullende de zachte, witte stof van haar slipje. Ik greep de stof en trok, niet wild, maar resoluut, tot het rond haar enkels hing.
“Stap eruit.”
Een seconde van aarzeling, toen gehoorzaamde ze. Ik spreidde haar benen iets verder. Mijn hand gleed tussen haar dijen. Vochtig. Ze genoot hiervan. Een golf van triomf mengde zich met mijn opwinding. Ik bracht mezelf tegen haar aan, drukte zacht, liet de dreiging voelen zonder binnen te dringen.
“Alsjeblieft,” smeekte ze, haar stem hees. “Kom in me.”
Ik gaf toe aan de druk en gleed naar binnen. De warmte en vochtigheid omhulden me, intens, uitnodigend. Ik begon langzaam te bewegen, elke tel verlengend, elke centimeter voelend. Toen gaf ik een klap op haar bil. Een scherp geluid in de stille keuken. Ze gilde, gevolgd door een diepe, resonerende kreun. Ik herhaalde het, mijn eigen ademhaling versnellend.
Mijn blik viel op wat ik nog nooit zo bewust had gezien, niet op deze manier: het kleine, roze sterretje tussen haar billen. Het verbaasde me dat ze dit toestond, dat ze zich zo blootgaf. Een nieuwe, donkere nieuwsgierigheid welde op. Ik bracht een hand naar haar gezicht en duwde mijn duim tussen haar lippen.
“Maak hem vochtig.”
Haar tong wrong zich om mijn vinger, vochtig en warm. Ik trok mijn duim terug en liet hem, terwijl ik haar billen uit elkaar duwde, tegen dat sterretje drukken. Ik voelde haar hele lichaam verstijven, een weerstand die geen woorden gebruikte.
Ik trok me terug uit haar en plaatste mijn eikel op die nieuwe, nauwe plek. Ik verhoogde de druk, een millimeter.
“Nee, Mark. Dat niet… nog niet.” Haar stem klok helder, een afwijzing, maar er lag een beving in, en een belofte – ‘nog niet’.
“Oké,” mompelde ik, de controle behoudend. “Draai je dan om.”
Ze kwam langzaam overeind, haar gezicht gevuld met een mengeling van verwarring en opwinding. Haar ogen waren groot.
“Ga op je knieën zitten.”
Een flits van verbazing in haar blik, maar ze zakte door haar knieën, nu op ooghoogte met mijn nog steeds harde, vochtige lengte.
“Open je mond.”
Ze keek op, zoekend naar een grap in mijn ogen.
“Open,” herhaalde ik, onbewogen.
“Mag ik eerst… een vochtig doekje?” vroeg ze, haar blik afwendend.
“Vies van je eigen sappen?” vroeg ik zachtjes. “Wat ga je doen als ik straks klaarkom?”
Ze aarzelde, en toen openden haar lippen zich langzaam. Ze omsloten me, aarzelend, onwennig. De sensatie was overweldigend, intenser door de totale overgave die ik van haar eiste.
“Je hebt het misschien nog nooit gedaan,” zei ik, terwijl ik mijn hand in haar haar legde, niet duwend, alleen aanwezig. “Maar ik vermoed dat je wel weet wat je moet doen.”
Haar tong begon te bewegen, eerst voorzichtig, dan met meer zekerheid. Al snel vond ze een ritme, haar hoofd bewoog heen en weer, en ik liet het toe, genietend van de totale controle. De spanning in mijn onderbuik bouwde zich snel, te snel op.
“Hou je klaar,” waarschuwde ik, mijn vingers zich strakker om haar haar vouwend. “Ik ga in je mond klaarkomen.”
En ik deed het. Ik voelde haar schrik, haar slikreflex die aarzelde, maar ik hield haar stevig vast terwijl ik losging. Toen het voorbij was, bleef ik staan, keek naar haar gevulde mond, haar wijdopen ogen.
“Laat zien,” beval ik.
Ze opende haar lippen. Het witte, parelmoerachtige bewijs van mijn dominantie lag op haar tong.
“Oké. Slik het maar door. En dan mag je je mond spoelen.”
Ze stond op, haar bewegingen houterig, en nam een slok water. Ik keek naar haar, naar het ontbijt dat ze klaar had gezet in de veranda. Een normaal tafereel op een abnormale ochtend.
“Waarom ontbijten we niet buiten, in de zon?” vroeg ik, mijn stem weer normaler. “Ik help met dragen.”
“Goed idee,” zei ze, haar stem schor.
Terwijl ze een dienblad pakte, vroeg ze, zonder me aan te kijken: “Ga jij iets aandoen?”
“Waarom? Het is warm. Waarom doe jij dat jurkje niet ook uit? We kunnen naakt ontbijten.”
Ze keek me aan, volkomen verward door deze nieuwe wending. Maar toen, langzaam, trok ze het dunne stof over haar hoofd en stond ze naakt voor me, haar huid kippend in de ochtendlucht. Ze nam het dienblad en liep, met een waardigheid die me ontroerde, over het natte gras naar het terras.
We zaten naast elkaar, de zon warm op onze huid. Met mijn ogen op de tuin gericht, richting het huis van de buren, liet ik mijn hand op haar dij rusten.
“Doe je benen iets uit elkaar,” zei ik zacht. “Zodat ik bij je kan.”
Ze gehoorzaamde. “Mark, je weet dat Lucas en Els ons kunnen zien vanuit hun slaapkamer.”
“Waarom SMS je Lucas niet dat hij mag kijken?” vroeg ik, terwijl mijn vingers in haar kutje gingen. “Ik weet dat hij je geil vindt.”
“Ik kan toch niet zomaar…” begon ze, maar haar protest stierf weg onder mijn aanraking.
“Lieve,” zei ik, en nu klonk er een andere waarheid in mijn stem. “Het is oké. Ik heb je gezien.” Ik pakte mijn telefoon van de tafel, vond de foto die ik in het donker had gemaakt – twee vervlochten silhouetten op het gazon – en hield hem voor haar.
Ze verstijfde. Haar adem stokte. Paniek danste in haar ogen.
“Lieve, het is oké,” herhaalde ik, mijn vingers stilliggend maar aanwezig. “Waarom heb je nooit gezegd dat je iets anders zocht? Dat je spanning miste?”
Tranen welden op. “Ik wist niet hoe. Ik durfde niet.”
“Misschien,” zei ik, terwijl ik mijn telefoon weglegde en mijn hand weer op haar dij legde, nu troostend, “moeten we open staan voor nieuwe dingen. Zonder geheimen. Swingen, een beetje spelen met controle… we kunnen alles proberen.”
Haar blik werd scherper door de tranen heen. “Swingen? Dus jij… jij zou ook…?”
“Ik zou Els best eens willen,” zei ik eerlijk. “Het liefst terwijl Lucas toekijkt.”
Ze slikte. “Dat wordt moeilijk. Tenzij…”
“Tenzij wat?”
“Tenzij we druk op Lucas zetten. Zorgen dat Els niet doorheeft dat jij het bent.”
“Lucas wil niet dat Els die video ziet,” redeneerde ik. “Maar hoe laat je Els in de waan dat haar eigen man haar neukt?”
Lieve leunde naar me toe, haar stem een hese fluistering. “Lucas moet haar meenemen in een spel. Hij blinddoekt haar, zegt dat hij ijsblokjes gaat halen, maar laat jou binnen. Terwijl zij niets ziet, gebruikt hij de ijsblokjes… en zet haar dan op handen en knieën. Op het moment dat hij haar zou moeten nemen, neem jij zijn plaats in.”
Het plan was gewaagd, bijna ongeloofwaardijk. Maar de vonk in haar ogen, dezelfde die ik eerder als bedreiging had gevoeld, werd nu een gedeelde vonk. Een gevaarlijk, opwindend nieuw begin.
“Gewaagd,” mompelde ik. “Hoe beginnen we?”
“Ik SMS hem,” zei Lieve, haar zelfvertrouwen terugkerend. “Ik zeg dat jij alles weet en dat je Els wilt inlichten. Ik stel voor dat hij hierheen komt, om jou op andere gedachten te brengen.”
Ik keek naar haar, naar deze vrouw die zowel mijn vertrouwde partner was als een vreemde, vol geheime verlangens. De woede van gisteren was weggeëbd, vervangen door een rauwe, nieuwsgierige opwinding. Het pad voor ons was duister en glibberig, maar we zouden het nu samen bewandelen.
“Oké,” zei ik, terwijl ik haar hand pakte en onze vingers verstrengelde. “Start maar.”
Ontdek meer over mij op mijn profiel pagina, bekijk mijn verhalen, laat een berichtje achter of schrijf je in om een mail te ontvangen bij nieuwe verhalen!
Hoi, ik ben GeenKlapje, 32 jaar. Smaakt dit naar meer? Op mijn prive pagina gaat het avontuur verder, met meer spanning en intieme momenten...
Geef dit verhaal een cijfer:
5
6
7
8
9
10
Halu (35)
Lydias (55)
Mintjemien (49)