Overgave - 2

De kaarsen brandden laag, hun vlammen dansend op de muren. Het huis was stil, opgevuld met de warmte van de avond, de geur van jasmijn en de belofte van wat komen ging. Frankie had de vrouwen verwent met een diner dat uren had geduurd—hun favoriete gerechten, wijn die zachtjes in hun glazen had geglinsterd, en een tafel die was gedekt alsof het een feest was. Maar nu was het hun beurt om hem te verwennen. En Frankie, altijd gretig om te geven, wist dat hij vanavond alleen maar hoefde te ontvangen.

Ingrid was de eerste die opstond. Ze liep naar hem toe, haar vingers gleden over zijn kaak, terwijl ze hem diep in de ogen keek. "Vanavond is voor jou," zei ze, haar stem laag en vol autoriteit. "En jij doet precies wat wij vragen." Esther kwam achter hem staan, haar handen op zijn schouders, terwijl Sabine en Marieke langzaam hun kleren begonnen uit te trekken, hun blikken op hem gericht alsof hij het enige was wat telde.

Frankie knielde, niet uit plicht, maar uit verlangen. Dit was hun moment.

___

Ingrid ging op de bank zitten, haar benen gespreid, en trok hem naar zich toe. "Eerst mij," zei ze, en Frankie gehoorzaamde. Zijn lippen vonden haar, zacht en hongerig tegelijk, terwijl zijn handen haar dijen vasthielden. Esther stond achter hem, haar vingers in zijn haar, hem dichterbij trekkend. "Goed zo," fluisterde ze, "lik alsof je nooit genoeg kunt krijgen." En dat deed hij. Hij proefde Ingrid, haar zuchten vulden de kamer, terwijl Sabine en Marieke toekeken, hun eigen handen al bezig, hun ademhaling versnellend.

Toen Ingrid kreunde, haar vingers in zijn haar geklauwd, duwde Esther hem zachtjes weg. "Nu ik," zei ze, en ze ging op de bank liggen, haar benen over de leuning, haar ogen donker van verlangen. Frankie boog zich over haar heen, zijn tong volgde de lijnen van haar lichaam, van haar hals naar haar borsten, naar beneden, tot ze zijn naam riep, haar rug gebogen van genot.

___

Sabine trok hem omhoog. "Mijn beurt," zei ze, en ze duwde hem naar de grond, waar ze boven hem ging zitten, haar dijen om zijn hoofd gesloten. Frankie’s handen grepen haar heupen, zijn mond werkte, terwijl Marieke naast hem knielde en zijn erectie in haar hand nam, langzaam, ritmisch. "Je doet het zo goed," fluisterde Marieke, en Frankie kreunde tegen Sabine’s huid, zijn lichaam brandend van verlangen.

Ingrid en Esther kusten elkaar nu, hun handen verkennend, terwijl ze toekeken hoe Frankie Sabine liet kreunen, zijn tong bewoog in perfecte cirkels, zijn vingers in haar dijen drukten. Toen Sabine klaarkwam, met een schokkende ademhaling, trok Marieke hem naar zich toe. "Nu ik," zei ze, en ze ging op de bank zitten, haar benen wijd, haar ogen op hem gericht. "Laat me voelen hoe graag je me wilt."

Frankie boog zich voorover, zijn mond vond haar, zijn handen grepen haar billen, terwijl Esther en Ingrid achter hem stonden, hun handen over zijn rug, zijn schouders, hem aanmoedigend met zuchten en fluisteringen. "Ja, zo," zei Ingrid, "lik haar alsof ze het enige is wat ertoe doet."

___

Toen Marieke kreunde, haar vingers in zijn haar, trok Esther hem omhoog. "Nu gaan we je belonen," zei ze, en ze duwde hem op het bed, waar de vrouwen hem omringden. Ingrid klom boven op hem, haar mond vond de zijne, terwijl Esther zijn erectie in haar mond nam, diep, langzaam. Sabine en Marieke kusten en likten zijn borst, zijn buik, zijn dijen, alsof ze elk stukje van hem wilden proeven.

Frankie’s hoofd tolde. Hij voelde alles—Ingrid’s tong in zijn mond, Esther’s lippen om hem heen, Sabine’s vingers die hem streelden, Marieke’s tanden die zachtjes in zijn huid beten. Hij was niet langer zichzelf; hij was van hen, voor hen, en dat was het enige wat telde.

Toen hij uiteindelijk in Esther kwam, terwijl Ingrid zijn gezicht kuste, Sabine zijn hand vasthield en Marieke zijn naam fluisterde, voelde hij zich niet leeg, maar vol. Vol van hen. Vol van hun aanrakingen, hun smaken, hun kreunen.

___

Na afloop lagen ze in elkaars armen, zweet op hun huid, harten die langzaam weer tot rust kwamen. Frankie keek naar het plafond, naar de schaduwen die de kaarsen op de muur wierpen. Esther lag met haar hoofd op zijn borst, Sabine streelde zijn been, Marieke kuste zijn schouder, en Ingrid hield zijn hand vast, alsof ze bang was dat hij zou verdwijnen.

"Dit," zei Frankie zachtjes, "dit is alles."

En de vrouwen glimlachten, want ze wisten het. Dit was liefde. Dit was thuis. En vanavond was het perfect.

In het volgende deel worden nog 4 nieuwe vriendinnen geïntroduceerd.

Lisa, Femke, Anne en Sophie

Zij zijn getrouwd maar vormen een hecht vriendinnengroepje met Frankie en zijn vrouwen.

Het verhaal is al klaar maar als je tips hebt voor dit verhaal of vervolgdelen dan kan je deze altijd op sturen.

Er zijn nog geen trefwoorden voor dit verhaal. Welke trefwoorden passen volgens jou bij dit verhaal?

Ontzettend bedankt voor je hulp!

Ontzettend bedankt voor je hulp!