Stilletjes ben ik deze serie gaan lezen. Stilletjes, want gek genoeg kan ik geen woorden vinden voor een reactie.
Deze reactie gaat dan ook niet enkel over dit verhaal, maar ook alle voorgaande delen.

Allereerst mijn comimenten! Je schrijft ontzettend goed en neemt je tijd ervoor. En vrijwel foutloos, wat ontzettend fijn leest.

Eigenlijk zag ik bij Lars de Borderline. Stilletjes, teruggetrokken, geen zin in seks en dan opeens vrij ruig om de hoek komen. Vervolgens ging ik me afvragen of het niet om een grens ging.
Maar inmiddels begint het aardig duidelijk te worden.
Het is echt fascinerend te lezen hoe de personages zich ontwikkelen.

Toch zit me iets dwars, en gelukkig kwam Naomi om de hoek toen ze met Lars naar bed ging. Waarom zou Maaike wel mogen maar Lars niet?
Ze hebben geen afspraak, Maaike gaf hem geen keus. Ze zou met anderen naar bed gaan en hij zou dat maar moeten accepteren. Oh, en hij mag dat niet.
Ik was heel blij dat Lars voor zichzelf opkwam en vertrok uit Oostenrijk.

Je bent een fantastische schrijfster dat je dit verhaal weet neer te zetten. Door de titel ben ik het nooit gaan lezen, en toch ben ik het juist daarom nu wel gaan lezen.
Tot nu toe heeft elk voorgaand deel een 10 gekregen, want geniaal en goed geschreven is het.

Komt Maaike nog tot inzicht of inkeer? Momenteel, op dit punt in het verhaal, lijkt het er sterk op dat het helemaal fout gaat aflopen met haar. Ik waag me niet aan een prognose, maar een compliment voor je schrijfstijl is wel het minste wat ik kan doen, want ik ben een blijf benieuwd

Je merkt dat Maaike meer moeite heeft met loslaten dan ze zelf beseft. De namen Lars en Marck blijven steeds maar terugkomen. Zit er nog een verzoening in met één van de twee, of beiden? Zeker is dat door haar verknipte geest ze zich steeds verder in de nesten werkt. Ook deze keer heb je hoofdpersoon weer prachtig vormgegeven.
Maar misschien ontmoet Maaike via haar niuwe beroep wel iemand anders. Of is ze uit op wraak ten opzichte van Naomi en komt Gaston weer in beeld? Het verhaal kan op dit moment zoveel kanten op, dat mijn fantasie het niet meer bij houdt.

Wat weer goed geschreven echt Borderline ergens zielig maar mogelijk komt zij nog tot inkeer, en zal ze Lars terug vinden . Zij wil seks maar zal daar niet echt van genieten er blijft hoop.F39

Ik had nu het laatste deel verwacht, maar ik ga er van uit, dat je toch de intrigerende verhouding tussen de 3 hoofdpersonen geen stille dood laat sterven. Je hebt van de gelegenheid gebruik gemaakt om te laten merken, dat bij Maaike emotioneel het een en ander niet helemaal goed zit. Ze neemt nl nogal makkelijk afscheid van haar grote liefde Lars en eigenlijk ook van Marck.
Ik kan me niet voorstellen, dat je het zo laat eindigen, dus ik veronderstel, dat je nog een konijn in de hoge hoed hebt.
Ofschoon ik in het begin van dit hoofdstuk teleurgesteld was, dat het alleen maar over de neukperikelen van Maaike ging, denk ik achteraf dat dit toch functioneel was.
Het maakt me wel erg nieuwsgierig naar het vervolg.
Veel succes daarmee.

Maaike is los geslagen, de man van wie ze echt hou is er niet meer, die voor de Sex ook niet, maar waar is het mis gegaan, die nieuwjaars nacht dat de drang groter was dan haar liefde, komt het nog goed? Het kan, als Maaike haar laat opnemen kan alles weer goed komen, want echte sterke liefde gaat niet kapot

Het is boeiend hoe geleidelijk je de mindset van Maaike laat evolueren van “ik ben geen hoer maar het geld is er” via “ik ben geen hoer maar het geld is leuk” naar “als ik toch de hoer speel, hoort er ook geld bij”. Ik ben benieuwd waar dit naartoe leidt. Enkel jij, Maaike A., weet het. Ik ben razend benieuwd.
Alweer schitterend geschreven. Van mij een verdiende 10

Geweldig verhaal weer! Het afglijden van Maaike wordt geloofwaardig en in rustig tempo uit de doeken gedaan.