Wat een lekker verhaal, super in details, maar met de emotie van de jongen niet vergeten!
Dat voel je mee! Met veel plezier ga ik de volgende delen ook lezen en voor dit deel een 10.
Jaap.
Bij het lezen van het eerste deel vond ik het een leuk verhaal en een hele fijne schrijfstijl. Inmiddels zit ik in deel 3 ongeveer op het moment dat een belangrijk deel van het verhaal begint. (Geen spoilers achterlaten, dus daarom wat cryptisch.)
Na deel één ben ik meteen met deel twee doorgegaan, vandaar dat ik nog geen beoordeling had gegeven aan deel één. Die volgt nu.
Deel één is een 10 met een griffel en een zoen van de juffrouw, Roos heet ze, denk ik.
Geweldig geschreven. Geweldige stijl en toen ik de naam van de auteur zag, dacht ik vrij letterlijk: "Geen wonder!"
Ik heb al veel van je gelezen en net zoals anders is dit gewoon perfect geschreven met een prachtige opbouw van het verhaal.
Toppertje weer Borrie ! Dat was gelukkig een dame van lichte zeden die wel het geduld kan opbrengen voor mannen die weinig ervaring met vrouwen hebben en daar zeer onzeker over zijn. Uiteindelijk zelf ook op 34-jarige leeftijd maar naar een privehuis gegaan om het maar een keer gedaan te hebben. Helaas dat was geen succes de betreffende dame wist totaal niet om te gaan met mannen met weinig ervaring, en de kleine man bleef dus klein van de zenuwen. Nadien nog een paar keer geprobeerd maar telkens weer die faalangst. Uiteindelijk pas op 39-jarige leeftijd in Thailand een dame gevonden die wel het geduld op kon brengen, nadat het bij de eerste poging niet lukte, gewoon blijven proberen zonder schuldgevoel of vreemde blikken.
Dit is een ronduit prachtig verhaal. Schitterende opbouw met levensechte personages (ook je ouders en vrienden). De manier waarop je je gedachten en emoties in je beleving verwerkt, is heel mooi.
Het hele verhaal lang was ik geboeid.
Je beschrijving van het uurtje bij Roos was teder en liefdevol. De opwinding die je hierdoor opwekt, is heel erotisch.
Je verhaal gaf me genot. Lichamelijk en geestelijk.
Ik liet een 10 na.
