Mocht dit een op zichzelf staand verhaal zijn, dan zou ik het waarschijnlijk na enkele zinnen weg geklikt hebben. Ik zou gedacht hebben: "weer zo'n over-the-top-incestverhaal waar een oversekste papa zijn sletterig dochtertje platneukt."
Ik weet echter wat er in de vorige 4 delen is gebeurd. Ik heb de verleiding meegemaakt. Ik heb de nederlaag beleefd van de allergrootste veldslag ooit tussen hoofd en hart. En dit is het enige onvermijdelijke gevolg. En ik vond het HEERLIJK! Zo fout en
stout dit alles ook moge zijn, zo graag liet ik me even onderdompelen in het idee. Waarom ook niet. Dat is het mooie aan verhalen.
Net het overdrevene haalde de scherpe randjes eraf en maakte het luchtig genoeg om met een grijns op mijn gezicht volledig mee te gaan in het verhaal.
Maar nu. Nu kijk ik gespannen uit naar het volgende deel. Het deel waar je e al sinds het tweede deel reikhalzend naar uit laat kijken.
De confrontatie. De tergend pijnlijke woorden uit het tweede deel die zich zullen herhalen. De confrontatie.
Of weet je eerst nog een andere verrassing uit je mouw te schudden?
Een 10? Natuurlijk. Een 10!