Bram, het maakt me eerlijk gezegd totaal niets uit hoe dit verhaal verder gaat. Als het maar verder gaat. Ik vind dit top. Het familielijden door de
moeder geeft er een realistische touch aan, die ook een verklaring geeft aan het losbandige gedrag van Tina. Het vergroot de verwarring bij Ike. Hij zoekt zijn weg tussen tegenstrijdige gevoelens die hem heen en weer doen slingeren.
Brams feestje is een beetje too much naar mijn smaak, maar na dit eerste deel voel ik weer de spannende sensatie van de talloze verrassende mogelijkheden die ik ook in je rijlessenreeks zo fijn vond.
Houd wel het vleugje realisme in de gaten. Een hoofdpersonage dat alles neukt wat los- of vastzit, zou in deze reeks wat jammer zijn. Vind ik.
