Dit is fenomenaal. Het leest met momenten als poëzie.
De vertwijfeling die gaandeweg omslaat in een oncontroleerbare lust waarin alle grenzen vervagen, behalve die van het genot. Geen taboes meer. Alles is goed om genot te schenken en te ontvangen.
En jij verwoordt dit op zo’n emotionele, intieme en doordringende manier dat je er als lezer bij bent en mee opgaat in het moment.
En dan heel even schaamte en besef van de consequenties, die dan door de slaap worden verdrongen om het besef van het grotere genot een kans te geven.
