Oooo ...dit volgende uit aflevering 142 ken ik zooo goed !!
" Het water stroomde steeds opnieuw met golfjes op het strand en dat was een heerlijk geluid. Alleen het geruis van het water maakte dit alles adembenemend. Ik bleef stil zitten want dit mocht lang duren. Hier wilde ik van genieten, meer dan 1000 km van huis en een prachtige zomeravond aan de Spaanse kust. "
Dat kon wat mij betreft eeuwig duren !!
Dank voor deze herinnering !!
Heel veel liefs,
Giz (schrijver van Susanne en Sophie)
