Het doet mij terugdenken aan mijn jonge jaren toen ik ook poogde onzichtbaar te zijn en steeds naar de grond keek. Tot ik voor het werk naar Nederland moest en ik in de lift naar kantoor de opmerking: "nou, ook een goeie morgen" kreeg. Gaandeweg leerde ik anderen aan te kijken en naar hen te lachen als ze me aankeken. Ik begon toen gaandeweg het contact en het verleiden van anderen leuk te vinden.

Een snelcursus zelfbewustzijn. Met als beloning een voortdurend stijgende opwinding en een zinderende apotheose.

Zowel bij hem als bij haar voel je de lust stijgen en neem je die als lezer over. Voor ons is er dus een dubbel verlangen.
Schitterend verhaal!