Ik verdenk je ervan, dat je voor het einde van het kalenderjaar nog aflevering 250 geschreven wilt hebben. Het (=de produktie van afleveringen) gaat zo vlug, dat het voor de lezer bijna niet is bij te houden. Kortom schrijf je veertien dagen niet: gezeur, schrijf twee keer per week: ook gezeur. Je snapt dat het maar gekheid is!!! Ik ben blij met ELKE aflevering van MINI (of gastvrouwen). Je hebt er weer iets moois van weten te maken. Een missie die tot een goed (misschien onverwacht) einde is gebracht en Marion II (Suus) die weer op het goede pad is gezet. En niet te vergeten Alfred die even (langdurig) goed op zijn plaats wordt gewezen.
Ik hoop natuurlijk dat ik erg vroeg ben, maar ik wens je alvast heel fijne feestdagen toe!
Zo dat gaat snel, verhaal op verhaal of je het uit je mouwtje schut!! En weer laten Kees en Fred zich niet in de leuren leggen. En die 'faute' is goed de lul die gaat 8ter de tralies dacht er financieel beter op te worden maar die kwam van een koude kermis thuis...maar was diplomaat en dacht dat tie alles kon maken. Tja dat was...dikke lul 3 bier!! EXIT!!
Bezoek aan Bosnië weer afgesloten. Ben benieuwd wat er met de opdracht gebeurd. Gaan onze mannen nog terug?
Suus weer happy met de voetjes op grond.
Dejavu naar Marion.
Alex ontmaskerd en opgeborgen.
En weer terug in Nederland. Dansen, gesprekken sextet en de dames in het vooruitzicht.
Weer een mooi, spannend en deels emotioneel vervolg, waarvoor mijn dank. Ik kijk weer uit naar de volgende aflevering!
Maar ik vraag mee wel af wat met de Laro van Fred is gebeurd. ;)
Weer een super goede aflevering van dit verhaal. Heb met plezier gelezen en wacht met ongeduld het vervolg af. Schrijfstijl, verhaallijn humor, top. Ga zo door👍👍👍
Beste Keith, diep respect voor de manier waarop jij het verhaal Mini schrijft, niet alleen vanwege het tempo, maar ook de verhaallijn is boeiend. Inhoudelijk ga je ook behoorlijk de diepte in. Ik hoop dan ook dat je de inspiratie houdt om hier nog even mee door te gaan. Ik lees de verhalen met veel genoegen en kijk elke keer uit naar het vervolg.
Groet Herman
Eerlijk gezegd weet ik niet meer waar ik de superlatieven vandaan moet halen. Maar één ding is zeker: mij zie daar niet meer terug. Maar ja, verschil tussen NATO en VN-mandaat is er en zal altijd blijven. En als jij blijft schrijven, blijf ik lezen! 👍 👍 👍
Tja, Kees en Fred, nog steeds even effectief als in hun missie tijd. Kijken, zonder gezien te worden, en dat geld natuurlijk ook voor het horen / luistern. En ja, dan mag je op de blaren zitten, als slachtoffer😠. En wat een welkom, dat wenst elke kerel. 👍 👍. Keith de punten voor dit hoofdstuk: 10++ en een dikke 10++ 🤗 👍 👍 👍
