@Fotograaf
Een photoshoot kan een lange diepe zucht om meer zijn als alle ingrediënten die ervoor nodig zijn gebruikt worden. Ik zou daarom het woord naaktfotografie willen inruilen voor boudoirfotografie, dat weliswaar gekleed begint maar via de weg van de geleidelijkheid en het samen toegroeien naar een stemming waarin verlangens meer kansen krijgen. Ik poseerde een aantal keren in kimono. Die zijn heel erg gekleed maar tegelijkertijd ook heel erg naakt. Zodra de centuur los ging voelde het opeens heel erg naakt. Maar wel in een sensuele sfeer en zeker niet banaal. In zo’n sfeer kan alles gebeuren. Maar dan ook echt alles!
Mooi verwoord Helga,
Het is inderdaad allemaal zo verlopen.
Het verleidelijke van haar haar kant wetende dat ze zich op glad ijs bevindt.
Het afwachtende van mijn kant wetende dat het er zeker van gaat komen en door afwachtend te zijn Lynns verlangen alleen maar groter te maken.
Fotografie is een heel subtiele manier om aarzelend tot elkaar te komen. Je speelt beide (zowel fotograaf als model) een spel van ingehouden uitdagen. Hij is bang dat die te vroeg te veel vraagt. Zij hoopt dat hij te veel vraagt zodat ze kan doen alsof ze aarzelt. Ze wist dat dat het risico was van een photoshoot. Zouden ze in elkaars hoofd kunnen kijken dan zou het geen mysterie zijn. Het is een spel van raden, aanvoelen, veronderstellen en stilletjes hopen op meer. Er zijn regels in dit spel. Hij is altijd een stuk ouder dan zij. Zij speelt een beetje naïef en veinst dat ze zijn bijbedoelingen niet doorheeft. Dan gebeurt het toch. Of niet?