Mooi verhaal rondom Ditte en haar dochter Marit. Wat Marit betreft, valt de appel niet ver van de boom. Ook op haar jonge leeftijd lust ze er wel pap van. Gelukkig weten de anderen een oplossing voor mogelijke problemen, zodat ze niet zwanger hoeft te worden.
Maar ook voor Ditte gloort er weer wat hoop, gevoel komt langzaam terug, hoewel ze niet veel meer mag verwachten.
In ieder geval is duidelijk dat Ditte en Jens met hun kinderen meteen opgenomen zijn in de nieuwe gemeenschap. Weer prima verwoord, John!