Floortje,
Je zoekt de kantjes van, wat mag en niet kan, weer op... en gaat er weer een heel stuk over. Toch beschrijf je alles zo mooi, gedetailleerd en bijzonder opwindend.Hoe fijn is het dat je de lezer helemaal meeneemt in de gedachtegang van je personage. Onzeker, zelfs bang, deels zelfs herkenbaar, maar zo opwindend... en toch voelt het steeds als "NEE, dit mag niet, dit is fout !"
Ook heel bijzonder hoe je de rol van haar
Mama in het verhaal verwerkt.
Dit is weer een zeer fijn verhaaltje. Proficiat.
Is het vreemd dat ik al naar een vervolg, met de mama, verlang ?
Jerre