Keith, allereerst mijn respect en bewondering voor dit prachtige gouden deel .
Het cijfer 10 met een gouden opdruk is dan ook dik verdiend. Blijf ons verassen en verblijden met dit prachtige verhaal, dankjewel.
Math

Dat was n mooi lesje ptsd! Durf t eiglk niet te vragen maar doe t toch!: ervaring mee?
Jammergenoeg is dit in vele civiele hoedanigheden ook van toepassing. En overwegend bij t vrouwlijk deel vd bevolking. Ik zou niet kunnen zeggen of je veel waarheden als antwoord zou krijgen. Is toch geen oorlogsgeweld? Of wel?!
Zeker bij de generaties van voor 1970 geborenen! Is 1 vd redenen waarom ik geen bdsm-verhalen wil lezen en altijd hoop op liefdevolle afloop.
Ik snap de safe-words heel erg goed en zeker het belang ervan, maar angst en mistrouwen blijven. Van beide zijden.

Weer een bijzondere episode, mooi dichtbij en heerlijk.

So keith
Je bent op dreef met jou Serie mini blijft een geweldige Serie
Groetjes uit duitsland

Het blijft verbluffend hoe precies en juist je de militaire context weet te beschrijven.
Dank daarvoor.

Heerlijk weer een aflevering van mini nu ook eens weer relativerend over kees zelf die toch wat te makkelijk denkt over zijn tijd in Afghanistan

I have died and gone 2 heaven! Elke 2-3 dagen een nieuwe mini! geweldig! hoe krijg je het zo snel voor elkaar!? En elke keer een dikke 10!
Ga alsjeblieft zo door 😊

Ik zit meerdere keren per dag de pagina te refreshen of er een nieuw deel beschikbaar is.
Ze blijven allemaal zo goed! Dank je wel voor al je werk!

Keith, morgen deel 341? Zo kom je wel aan de 600. Ik klaag niet, de rest zeker ook niet. En Joline heeft gelijk, DOEN Kees. Luister Po..., naar je vrouw. ( Ook ik wil niet in de voorligsteun en er 5 nemen 😛 ). Doen Kees, ik denk, net als Jo, dat het de druk er afhaalt.

Mijn eerste reactie op je nieuwe verhaal was: Keith probeert een achterstand in te halen...

Maar dit is een verhaal met een enorm diepgang, waarvoor dank! Geschreven met ervaringen uit het verleden. Zelf ik heb nooit deelgenomen aan actie, maar ik was wel dienstplichtig in die tijd, en die strijd in die regionen speelde toch op een of andere manier mee, al leek het een ver van mijn bed show. En dan denk ik terug aan de mannen en vrouwen, die destijds hun best deden om daar hun plicht te doen. Er is een vergeten verhaal, dat verteld moet worden, en dit laat slechts een glimp zien. Respect voor het vertellen van dit verhaal!