Roberteros, meen je dat nu echt? Spijt het je dat dit verhaal nog niet gedaan is? Wat mij betreft, blijft dit doorgaan.

Je schrijft hier een ode. Een ode aan de romantiek waar ik zo van hou. Een lofzang aan de goddelijke schoonheid van het vrouwelijke lichaam. Een verheerlijking van de sensuele aantrekkingskracht van twee mensen die zich liefdevol aan elkaar overgeven. Een verering van Lotte, een begeerlijke, geile vrouw.

Je woorden sloten me op in mijn hoofd, waar ik elke blik zag , elke zucht hoorde , elke aanraking voelde. Je deed mer verlangen, snakken en hunkeren. Ik wilde de intensiteit van de opgebouwde spanning beleven. En dat lukte. Je zinnen hielpen daarbij. Ze staken vol met eros. Jouw kenmerk.

Ik kan nu enkel wachten op het vervolg. En hopen dat dit dan niet het laatste verhaal zal zijn over Lotte, de droomvrouw die je in je verhalen hebt geboetseerd vanuit een muze, die zichzelf begeerd en verheerlijkt mag voelen door een ware woordkunstenaar.

Waarom, waarom val ik steeds voor oudere mannen.
Waar blijft de jonge romantische, dominante prins op het witte paard.
Waarom schrijf je zo goed dat elk woord elke beleving zo echt voelt en me in mijn ziel raakt.
Waarom laat je me steeds in verwarring achter.

Momenteel hoor ik Emilia zingen wat ik voel: Big Big World,

I'am a big big girl in a big big world
it's not a big big thing if...

If? Maybe part Four.

xxx Lotte

62 stukken tekst. Waarvan minimaal 15 bijna alleen maar voorbereiding. Leest niet prettig lijkt meer op boek bijna. Zonde

Intens! Hoe jij een leuk leesbaar en prikkelend verhaal weet neer te zetten en toch niet verder gaat dan een innige kus...
Pfoe, je hebt echt talent.
Ik zit op het puntje van mijn stoel.
Echt knap hoe je dit weet neer te zetten.
Uiteraard een 10 waardig, en nog zoveel meer

Ik zat helemaal in het verhaal en toen ineens...stopte het.
En ik was juist zo superbenieuwd wat er tussen Lotte en Stephan ging gebeuren 😁
(Ik hoop nu natuurlijk stiekem dat Stephan een Dominant blijkt te zijn en Lotte onder handen gaat nemen 😁)
Een combinatie van romantiek en bdsm laat me smelten
Ik hoop dat je me niet te lang laat wachten

Gr zara

In dit deel laat Lotte zich overdonderen door de grootsheid van de stad en die van Stephen. Ergens zeg je het ook dat ze zich als een klein meisje voelt.

Vertrekkend vanuit de voorvallen vanuit het vorige deel besluit het meisje om zich te laten ontpoppen tot een vrouw die bewust voor het genot kiest. Haar genot.
Stap voor stap doet ze dit.

En toen stopte het verhaal. Ik herinnerde me dat je het eerste deel begon met te zeggen dat er drie delen zouden zijn. Was dit het einde?
Ik hoop van niet. Ik hoop dat je je misteld hebt. Dit zou een open einde kunnen zijn. Een einde waarin Lotte eindelijk voor zichzelf een keuze maakt.
Uiteindelijk was dat het doel van alle Lotteverhalen tot op heden.

De romantische Oele hoopt diep vanbinnen op meer. Nog een beetje Lotte.

Heerlijk fantastisch!
Meegezogen worden door dit verhaal in een rollercoaster van emoties...!
Super!

Oh, we want more!
Wat een supergoed verhaal!
Zo open, sensueel en verleidelijk.
Hijj kan haarkrijgen en zal dit ongetwijfeld weten, maar toch laat Stephen haar gaan zodat ze kan rusten. Een echte heer.
Kom maar op met deel 3, ik kan bijna niet wachten!
Het is moeilijk nog wat tezeggen, de andere recties zeggen al zoveel.
Ga zo door!

Oh wauw!
Zoals altijd weer heerlijk en mooi geschreven en ook dit verhaal is zeer verslavend en smaakt naar meer.
Can't wait!😉😉

Gr zara

De Lotte uit je verhaal wordt enkel intrigerender.

In dit verhaal komt heel veel samen: Vlieland, het kerstavontuur, de vliegreis, jenny’s woorden en briefje, de thesis van Lotte, Stephen met zijn uitstraling, woorden en daden, en Pierre als rots in de branding.
Lotte staat er alleen voor om dit alles te verwerken en een plaats te geven in haar hoofd.
En ondertussen schreeuwt haar lichaam om genot. Een lichaam dat geprikkeld raakt door de aandacht van mannen en vrouwen, dat de erotiserende werking van onderdanigheid heeft ondergaan, dat verlangt naar ervaren (klinkt leuker dan oudere) mannen.

De psychologische visie over genot en liefde die je met ons deelt via alle personages klopt theoretisch als een bus. In mijn hoofd past ze volledig met mijn eigen blik op het leven. Nu de goegemeente nog.

Roberteros, ik bewonder je als schrijver en vrij denker. Je leert ons genieten met genot, en geeft ons genot om te genieten!