Wat een onverwacht einde/omwenteling! Het leven loopt vaak nog vreemder dan je het in je ergste dromen niet kunt bedenken.
Je hebt mij wel nieuwsgierig gemaakt naar het semi-vervolg/-nieuwe serie.

in die tuinbouwwijken zoals ze genoemd worden waren het allemaal goedkope woningen met dunne tussenmuren zodat iedereen kon horen wat de ander deed.

goed dat ze het rustig aan doen,tijd genoeg ze zijn nog jong en aan je ouders moet je niet alles vertellen.

Pracht verhaal, ik bewonder je hoe je aandacht heb voor je vriendinnetje , zou net zo gereageerd hebben.
Dit is geen controle freak maar een jongen die respect heeft voor de partner waarmee hij intiem is en wil neuken

Weer een pracht verhaal waarbij het niet alleen om seks draait maar ook om de gebruiken van beide families.

Ook bij ons in Brussel kwamen pastoors en onderpastoors wel eens langs, of ze ook vroegen of er nog kinderen gingen komen weet ik niet was pas 3j als ik hier kwam wonen en die zwartrokken kwamen meestal tijdens de school uren.In die tijd(jaren 50/60) werd thuis nooit over zoiets gesproken.

Heerlijk en geil dit verhaal tussen beide jongelingen, die spontaan naar een climax komen.

Je moet een natuurtalent zijn zoals Josie zegt.

Beste lezers,

dank voor al jullie reacties, die ik als aansporingen beschouw om door te gaan. Ik hoop dat jullie ook van de komende delen zullen genieten.

Groet!

Mucike

Dit geeft ons al wat meer info over jullie leefomstandigheden en inzicht in het heimelijk verlangen van jou en Josie.

De Bolero van Ravel heb ik ook echt leren kennen door dezelfde film "10" met de inderdaad betoverend mooie Bo Derek die destijds gehuwd was met John Derek en Bo Derek als artiestennaam koos, op haar 65 ste ziet ze er nog steeds ravissant uit.

Ben ondertussen wel nieuwsgierig naar het vervolg van je namiddag/avond met Josie

Pracht verhaal waar ik me als 71j wel deels herken, allen bestonden er volgens mij in België nog geen gemengde scholen in het jaar 1970.
Zelf heb ik een ASO diploma,afgestudeerd aan het college in dat jaar.

Meisjes zagen wij alleen op straat, in de winkel of in de mis en dan ieder langs zijn kant zelfs in Brussel

Ook bij dit tweede verhaal lijkt het alsof ik door de teletijdmachine van professor Barabas naar mijn jeugdjaren werd teruggeflitst. Het déja-vugehalte is immens groot.
Bij de laatste zin moest in lachen. Niet enkel door de komische noot. Ook omdat ik besefte dat ook ik in staat was om dit soort ijsbrekers te gebruiken.

Zalig verhaal!

Prachtig verhaal. Mooi tijdsbeeld. Dat gaat goed komen met die twee!