Dat is dus het plannetje wat Stanzie in gedachten had, een aquarel voor gevorderden, waarbij 'gevorderden' in meerdere betekenissen mag worden geïnterpreteerd. Wel een beetje laat om aan het twijfelen te gaan of om grenzen te stellen, maar als ik mag afgaan op de categorie keuze, dan durf ik gokken dat er een trio-happy- ending zit aan te komen als slot van dit prachtig geschreven verhaal. Of dat klopt dat weet voorlopig alleen de auteur...

“Alsof duizenden vlinders mijn huid als landingsbaan hadden uitgekozen.”
Heerlijke zin. Een van de velen die mijn lezershart verwarmen.

De lofwoorden van Xaviera, Danny en Westy over jouw schrijfkunst en dit verhaal zijn meer dan terecht. Ik onderschrijf ze allemaal.
Het compliment naar mij toe aanvaard ik met enige schroom.

Vanaf nu kan het enkel nog in stijgende lijn gaan voor de personages. Toch?
Stijg maar! Voor Icarus is geen plaats in jouw verhalen. Toch?

Ik gaf een 10!

Het is nogal wat om je man levensgroot af te beelden in een erotische pose met een minnares op je slaapkamer waar je zelf de liefde met hem bedrijft. Dat is wel erg open minded. 😏
Zo draait het slippertje uit tot een driehoeksverhouding. Ik ben benieuwd of het seksleven tussen Stanzie en Leander inderdaad een boost gaat krijgen.
Zo krijgt die onschuldig lijkende cursus onverwacht een geheel andere invulling.

Ik ben benieuwd of Stanzie haar grenzen gaat verleggen. Of loopt het toch nog spaak….?

Stanzie,

Ik dacht, net als Xaviera, dat deze laatste deel zou worden. Ik vond al vreemd dat ik geen 'slot' zag.
Maar gelukkig is het nog niet de laatste deel!

Oelwapper is de man die heel goed is in toveren met woorden. Je bent daarvan ook eentje. Wat kan je echt prachtig schrijven. Als je nou een boek gaat schrijven, dan ben ik de eerste die boek gaat kopen. Echt Stanzie, je kan echt goed schrijven. (miss wel een van de beste hier). Je gebruikt zelden simpele zinnen, je gebruikt veel verschillende woorden zodat je niet te vaak zelfde woorden gebruikt. Heel creatief. Een 10, Stanzie!

@ Xaviera: Bedankt, lieve "fan"...
Het is inderdaad 'te lang' geleden dat het (voor)laatste deel van van deze serie verschenen is. Het slotdeel is voor driekwart geschreven, maar helaas zorgt het leven van alle dag er soms voor dat andere dingen je aandacht opeisen en dat het schrijven een tijdje moet wijken. Zo kort bij het einde van een serie is dat nooit leuk voor je lezers, dat besef ik maar al te goed. Ik hoop zelf dan ook dat ik de figuurlijke pen binnenkort weer op kan nemen om het verhaal af te ronden en in te sturen. Lieve groet, Stanzie

Soms is er iets.
De juiste andere op het juiste moment op de juiste plaats.
Een klik.
Een gelijktijdig wederzijds verlangen.
Een warm gevoel dat vraagt om meer.
Of een beloning voor de goedheid van de ene man en een straf voor de teleurstelling door de andere man.

Het resultaat is een intiem moment vol passie.
Opwindend en juist!

De geschiedenis herhaalt zich. Met deze gedachte rond ik dit epos over “verboden liefde” af.
Hoe kan het zijn dat liefde verboden is, dat het taboe is? Waarom zouden twee volwassen mensen elkaar niet graag mogen zien?

Jij toont aan dat het kan en dat het mag. Ok, er zijn consequenties. Maar overwint liefde niet alles?

Dank je voor deze magistrale reeks.

Nee!
Waarom?

Elk woord uit Kristofs reactie had van mij kunnen zijn. Het gaat om fictieve personages, maar na 32 delen doet dit afscheid een beetje pijn.
Daar is slechts 1 reden voor: je hebt met je woorden mensen geschapen. Levens met betekenis.
Prachtig!

Keuzes zijn gemaakt. Alles komt goed. De liefde zegeviert en de seks… daar ben ik zo jaloers op. Toch zoals jij ze beschrijft, Stanzie. Overheerlijk!

Vader wordt erin geluisd. Het is voor het goede doel, voor het grootste doel: Genot!
Heerlijk verteld, Stanzie.