Soms wint het lichaam, soms wint het verstand.. Dit keer heeft het lichaam gewonnen. Wat is Maddy onweerstaanbaar!

Maar wat schrijf je zo mooi. ik hou van je schrijfstijl en woordgebruik. Echt genot om te lezen.
dank je wel voor deze mooie deel!

Ik herken de eerste schroom als je je op glad ijs begeeft. Je hebt de neiging om je aan de gekende rand vast te houden. Dicht in de buurt ervan te blijven. In het midden ben je immers op jezelf aangewezen en is vallen niet uitgesloten. Dan is het fijn als iemand je bij de hand neemt. Waarschijnlijk even onzeker.
Je verhaal bewijst dat dit enige juiste manier is want je danst een heerlijke liefdesdans vol pirouettes en sierlijke bewegingen.

Als het zo mooi is, hoort het zo te zijn. Wat het ook is.
Zelfs al is het ijs glad.

Weer dompelde ik mezelf onder in je woorden als in het warme bad waar ik naar snak na het schaatsen.
Elke emotie versterkte die van mij.
Kunst!

Na 'TABOE' helemaal gelezen te hebben, ben ik best wel onder de indruk. Ik vind de waardering van de lezers af en toe wel ondermaats. Blijkbaar zijn er nog heel veel lezers waar alles expliciet, open en bloot, moet voor gebeuren. Net als u (en nog een aantal andere auteurs hier) vind ik het belangrijker de personages zo goed mogelijk te schetsen zodat we weten WAAROM ze doen wat ze doen, vaak kunnen ze niet anders. Liefde gaat zo vaak langs kronkelige wegen, maar wat is er op een rechte baan avontuurlijk?

In dit verhaal (net zoals alle andere verhalen van jouw hand) dook ik onder in de psyche van een vrouw vol verlangens en twijfels. Een ogenschijnlijk verwaarloosbare gebeurtenis en een opstoot van korte moed leiden tot een rollercoaster die niet meer te stoppen is.

30 tinten beffen. Het klinkt onrespectvol. Zo is het niet bedoeld. Met dit verhaal als handleiding sta je garant voor uren vol genot.
Enkel dit verhaal lezen en meebeleven in mijn hoofd was veel beter dan een Thaïse massage op een hotelvloer.

Stanzie, ik blijf het herhalen: je verhalen zijn allemaal meer dan 10 waard. Wie verantwoordelijk is voor deze score, mag van mij worden gekielhaald! Dit is pure Literatuur.

En toen las ik de voetnoot. 😮 Is dit…? 🥴

Beste Stanzie, ik heb net het eerste hoofdstuk van TABOE gelezen en zal zeker alle volgende met belangstelling en plezier verder lezen. Heel mooi, heel langzaam, daar hou ik echt van.
Ik las ook je profielpagina met hoe je het schrijven van erotische verhalen ziet en daar kan ik me helemaal mee akkoord verklaren.
Zelf ben ik hier nieuw, maar er zitten al heel wat nieuwe hoofdstukken bij mijn twee verhalen in de pijplijn, die zullen eerstdaags zeker op deze site verschijnen.
Ik wens je het allerbeste toe en hoop nog heel wat van jou te kunnen lezen.

In grote vertwijfeling naar huis. Daar kan ik me iets bij voorstellen. Maddy maakt in woorden en daden erg duidelijk wat zij wil, ik kan dus niet geloven dat zij het hierbij zal laten en ben alweer reuze benieuwd wat haar volgende stap zal zijn.

Maddy is wel erg zeker van haar zaak dat ze Stanzie voor zich kan winnen. Blijkbaar houd ze er geen rekening mee dat ze getrouwd is, Daarmee brengt ze haar leerling in een lastig parket.
De twijfel is duidelijk en logisch. De vraag is welke kant het kwartje op gaat vallen na de innerlijke tweestrijd.

De details over de aquarelcursus spelen niet echt een rol maar maken het verhaal wel completer en doen bij mij de vraag oprijzen of de schrijfster van dit verhaal zelf ook deze hobby beoefend. Zoniet dan heeft ze zich toch erg in de materie verdiept en dat valt te prijzen. Oog voor detail is inmiddels wel een kenmerk voor de verhalen van deze auteur.

De onzekerheid over de bedoelingen van Maddy en de twijfel over de eigen gevoelens nemen hand over hand toe. Die spanningsopbouw is per deel nadrukkelijker aanwezig waardoor het spannend blijft. Wil zeker geen invloed uitoefenen op het vervolg van de verhaallijn maar toch blijf ik hopen dat Leander niet aan de kant wordt geschoven voor een onzeker bestaan met Maddy. Als het echt zo'n lieve en attente echtgenoot is, dan verdient hij dat niet.

Ik herken het vanuit mezelf en mijn eigen verhalen: de twijfel over de juistheid van genot. Het aanvankelijke onvermogen om lichamelijk genot los te zien van romantische liefde. Als combinatie is het magisch, maar apart heeft ook zijn bestaansrecht. Als we de vrijheid ervoor erkennen en het taboe weten te doorbreken.

De innerlijke strijd die je je personage laat voeren is zo oprecht en realistisch beschreven dat ik bijna zelf de kamer was ontvlucht.
Meesterlijk mooi!!!

Mijn god, Stanzie,

Dit is niet normaal. Echt waanzinnig mooi geschreven. al die prachtige beschrijvingen van de gevoelens en de gedachten. Maar ook de gebruik van de woordkeuze was fenomenaal. Het was echt zalig om te lezen!
Dank je wel, Stanzie.

En gelukkig nieuwjaar!