Prachtig in al zijn tristesse, kan niet anders zeggen... Ik ben heel benieuwd welke aanpak Karin in gedachten heeft

De aap komt langzaam uit de mouw, al valt er nog heel wat te verklaren en uit te klaren, zeker als het gaat over het 'waarom' van Wilma's drijfreden(en) Spanning troef alleszins

Lukt het Thomas dan toch om hierin mee te gaan? In deze iets softere variant lijkt het daar wel op. Nooit gedacht dat ik zoiets ooit onder een 'extreem' verhaal zou zetten, maar ja, ik kijk écht uit naar het vervolg

Mooi om dit allemaal nog eens terug te kunnen lezen, Johan. Dat ik de meeste details vergeten ben maakt dat herlezen uiterst boeiend. Laat het vervolg dus maar komen.

Rainman, Rainman... Waarom heb je ons hier toch zolang op laten wachten? Nu ja, het was het wachten meer dan waard! Esther is al helemaal om, maar Lotte is nog niet los van die vervelende Teun. Prachtig deel wat smaakt naar ( heel veel) meer!

Drukke tijden voor Stef en ja... Een nieuw nachtje met oma kan er voorlopig nog wel bij en dus weer een nieuwe pagina in haar dagboek...

Het is dat je er zelf om vraagt, Jefferson, anders zou ik hier zeker nooit een reactie plaatsen. Snap dat zelfs jij af en toe de 'nood' voelt om iets anders te proberen, maar hoewel een verdienstelijke poging, mij is dit net iets te geforceerd en eigenlijk heb jij geen 'gemeengoed-personage' als Lara Croft nodig om je lezers te boeien. Anders dan bij je andere verhalen ligt het geloofwaardigheidsgehalte wat mij betreft behoorlijk laag. Kan uiteraard alleen voor mezelf spreken, maar een eventueel vervolgdeel laat ik meer dan waarschijnlijk aan mij voorbij gaan. Sorry...

Enig mooi slotakkoord van een fantastisch hoofdstuk. De vrees dat het 'refro-meisjes-gegeven' tot meer van hetzelfde zou leiden binnen jouw verhaal heb je in de laatste delen vakkundig geparreerd. Meesterlijk bedacht en nog beter geschreven. Ik wil je niet op gedachten brengen, Jefferson...maar ik zou ermee kunnen leven als je verhaal hier stopt. Zou... Want tegelijk doet het me veel plezier dat jij vanaf hier Lucas en Kamilla van Ameland laat vertrekken. Waar, wat, wie... Ik zal het met veel plezier lezen in jouw nieuwe 'boekdeel'. Nogmaals een welgemeend dankjewel voor zoveel moois !

Prachtig, ik kan niet anders zeggen... En wat een wonderbaarlijke vrouw is die Kamilla toch! Willemijn is bij haar in goeie handen en aan alles voel je dat er tussen dit drietal iets magisch staat te gebeuren. Heel mooi, Jefferson!

Ja zeg... Het wordt wel een bewogen afschijdsrondje daar op Ameland denk ik dan. Camera beelden bekijken met Eke, die zag ik nlet aankomen, maar jouw fantasie in deze vulde de mijne onmiddellijk. En Eke, tja, die zal zeker aan de pil zijn als er ooit nog een nieuw moment komt tussen hen... Wat een stappen heeft die meid niet gezet...? Laat deel 141 maar snel komen, want Kamila, Willemijn en Lucas vormen de ingredienten voor iets wat ongetwijfeld een ferfecte avond/nacht gaat worden.