WoW Jefferson... Ik dacht niet dat zoiets nog mogelijk was maar je hebt jezelf in dit deel nog overtroffen!! Zo mooi, zo lief en tegelijkertijd zo broeierig heet... Wat de toekomst voor Kamilla en Lucas verder ook nog in petto mag hebben, ik hoop dat het gevoel van Lucas (en bij uitbreiding Kamilla) dat zij twee altijd 'de kern' zullen zijn voor altijd overeind mag blijven. Dankjewel voor dit subliem geschreven deel.

Puur toeval dat ik de beide Willemijn-delen achter elkaar heb gelezen, maar wat een mooi geheel! Tegelijk ook een nieuwsgierig makende wending en het feit dat Kamila niet verder wil(de) gaan zonder Lucas met die jonge meid zorgt ervoor dat je niet gelijk een déja-vu gevoel krijgt. Dit verhaal blijft me boeien en is heerlijk om te volgen. Van mij mag je hier gerust het hele nieuwe jaar mee doorgaan...

Een heel mooi kerstverhaal wat jij hier afgeleverd hebt, Tdid. Dankjewel, ik heb hiervan genoten.

Prachtig alweer... De beschrijving van Gerda's outfit- notabene door toedoen van Natasha (leuk dat zij en Peter hier een rolletje krijgen) is subliem. Ik zag haar zo voor me ;)

Mooi en zo prettig om te volgen... Prettige jaarwisseling, Tdid

Wat bouw je dit toch mooi op ... Ik vermoed dat moeder nog een belangrijke rol te spelen heeft in dit verhaal maar dat zal de toekomst uitwijzen. Ik kijk alweer uit naar het vervolg.

Om wat voor reden dan ook had ik dit deel gemist, maar na enkele alinea's gelezen te hebben ben ik eerst maar terug bij deel 1 herbegonnen. Dat was nodig want de details zaten soms te ver weg om de hoogoplaaiende emoties in dit deel in het juiste perspectief te kunnen zien en er onvoorwaardelijk in mee te kunnen gaan'. Een heel sterk deel en uiteraard ben ik plaatsvervangend blij bij de positieve uitkomst (tot hiertoe) die jouw hoofdpersonages uiteindelijk weten te vinden. Natuurlijk weet jij mijn nieuwsgierigheid met die paar regeltjes vooruitblik naar het slotdeel. Natuurlijk ga ik dat zeker ook nog lezen, maar dat zal voor een latere datum zijn. Voor nu rond ik af met een dankjewel omdat je dit verhaal alsnog hebt afgewerkt

Sanne en Mark zijn er doorheen het verhaal altijd al voor elkaar geweest, maar bij deze opdoffer van formaat gaan ze elkaar meer dan ooit nodig hebben. Nee, dit zag ik niet aankomen en al is het dan een fictief verhaal, dit staat zo dicht bij het echte leven dat het als 'echt' aanvoelt. Dit moet er vooral bij Sanne zwaar in hakken. Zal ze hier ook jaren mee worstelen zoals het overlijden van haar zus haar op een bepaalde manier ook nog altijd achtervolgt? Of een adoptie een optie is zal nog moeten blijken ( over een draagmoeder-optie zal ik het maar niet hebben omdat mij dit voorlopig niet realistisch lijkt) Wel goed dat ze besloten hebben om hun Amerika reis toch door te zetten, ook al valt het te vrezen dat ze ook daar geconfronteerd gaan worden met de harde realiteit van datgene wat hun niet gegund is, met name hun eigen liefdesbaby. Prachtig én geloofwaardig neergezet, Westy, of had ik dat al gezegd?

Magnifiek geschreven, G. Toner. Je verhaal wordt steeds beter! Ik volg je wat graag...

Geweldig toch, dat jong zijn en 'ontdekken' . Heerlijk verhaal!