Ach het wordt stil in huize Jonkman, nou dat probleem lost zich van zelf op. Duurt wel negen maanden, en dan heb je een hoop herrie, kopzorgen. Maar ook veel ... Of Keith hier in mee gaat? Ooit zullen we het weten. 👍 👍

Heb de hele serie al 2 x helemaal gelezen tot en met deze aflevering! Nog steeds zit ik elke keer, met ongeduld, op de nieuwe aflevering te wachten.
Zo fijn om te lezen! Ga lekker zo door!
Alvast fijne feestdagen ...

Mooie aflevering rondom Zelda. Het zal wel grappig bedoeld zijn, maar ik vond het sluiten van die kassa een rotstreek. Kees zal in het volgende deel wel op afdoende manier wraak nemen. Ik hoop wel zonder de andere deelnemers ook te laten delen in de extra moeilijkheden.

En dan het komende afscheid van de gezusters Bongers, het zal moeilijk en emotioneel worden. Het resultaat van een liefdevolle opvang in Veldhoven.

Zoals gezegd: weer een mooie aflevering.

Arme Kees,
Eerst geplaagd door het meisje dat dankzij hem een prachtige kans krijgt om haar ICT carrière op te bouwen, dan met een volle doos boodschappen helemaal naar zijn auto lopen die nog bij de flat staat geparkeerd, en dan moet ie straks weer terug naar de supermarkt om zijn fiets op te halen. 🤓

Wat een verhaal weer Keith.

Zo kooi als jij relaties tussen ouders en hun kinderen kunt vertellen.
Je voelt de liefde en helaas in het geval van Rogier de moeilijkheid.
Dit deel ook weer in 1 ruk uitgelezen.
Helaas is de tien nog steeds de maximale score, maar deze episode had eenveelvoud mogen krijgen.

Ps ging Kees nu met de fiets heen en terug met de auto? Het is je al vergeven

Tja, Dats dat is het risico, als wij de lezers voor Keith gaan denken 🤗, dan gaat het verhaal een compleet andere kant op. Maar dat is dan weer leuk, en er zijn nog steeds genoeg lijntjes of touwtjes om op door te gaan 👍. Maar een orgie, als afscheid, dat denk IK niet 🙄. Iets met "das waar einmal"??? En dikke 10 rijgt Keith nu al 326 keer aan elkaar, dus ook ik wacht geduldig op het volgende deel 😃. Ik moet alleen nog steeds leren om l a n g z a a m te lezen 🤣. Anders zijn de delen zo snel uit 👍. En vraag aan Keith, komt er dit jaar weer een kerst vervolg?? Ik hoop van wel, maar gezien jouw werk en de hoeveelheid tijd . We zien het wel 👍 👍

Dit was toch wel onverwacht: Erik, die ondanks dat hij de neef van Carlos is, bij DT niet meer welkom is en waarschijnlijk in de bar van Carlos en Juanita ook niet meer. Waarschijnlijk (?) is hij verhaaltechnisch hiermee meteen verdwenen. Een beetje abrupt, maar met het hetgeen Joline vertelt en met wat Kees zelf ziet en hoort, wel terecht...
Wie weet duikt er nog een andere DT-er op voor Zelda???
Bijzonder verhaal weer. ik heb er van genoten!!!

Wat een goed verhaal Keith.
Ga zo door en het is weer een 10 waard
bedankt er voor.

Dat is een verrassende plotwending, dat onze sympathieke barjongen Erik die zich plotseling ontpopt tot corpshork 1e klas. Weg zicht op romance Zelda-Erik.
Ik ben benieuwd of vriend Erik nog vervelend wordt of zo geruisloos uit het verhaal geschreven wordt en wat er dan voor in de plaats komt.
Trouwens liet vriend Rogier zich ook niet van zijn beste kant zien, door een tikje arrogant te verklaren dat hij zich niet laat inwerken door een student...
Ondertussen komt het vertrek van de zussen naar Arkel nu wel heel dichtbij. Ergens hangt een afscheidsorgie met Kees een beetje in de lucht, of is dat alleen mijn verhitte fantasie?
Ook ben ik benieuwd of Ton Koopman Kees gaat uitnodigen voor een optreden met het Amsterdam Baroque Orchestra. (Het zal dan wel nodig zijn Kees' ego wat te ontluchten, vrees ik)
Kortom, genoeg aanknopingspunten voor een vervolg!

Nou heeft Kees het nog heel netjes gezegd met Erik, ik ben zelf veel te direct. Toen hij Marije behandelde als een kind en de cola neer pleurde op de bar waardoor een derde over de rand ging. Daar zou ik ook niet voor betalen en dan de opmerking met dat rietje was bij mij al de druppel. Daarom mooi dat Kees en Joline even een 'onderonsje' hadden met Erik en hem te kennen gaven dat DT geen stageplek voor hem had! Ook niet nadat Erik op de smeektour ging.

Nou heb ik al een bloedhekel aan dit soort jongelui, ik ben geboren in Leiden een stad met een Universiteit en de ook aanwezige korpsballen die ook nog al een gedrag vertonen ala hete aardappel omdat papa een hoge functie heeft in het huidige leven...

Keith weer hartelijk dank voor weer een kei van een verhaal wat zeer aangrijpend geschreven is. Wens je voor morgen weer veel succes toe bij je werk. Groet Ron