Onwaarschijnlijk straf hoe het jou altijd weer lukt om de spanning hoogtij te laten vieren. Wordt Erwin nu plots 'de stoorzender' of komt Linda voor een nieuw dilemma te staan? En... Wat weet Ron Wat wij (nog) niet weten,?

Heel mooi slot van een heel mooi opgebouwd verhaal. Jammer dat we "aanstaande donderdag" niet meer bij zullen zijn, maar ik begrijp het wel dat je jezelf niet wil herhalen. Hoe dan ook, mijn felicitaties voor dit keigoed verhaal

Helaas, aan alle mooie liedjes komt een einde. Ik heb 'Femke' met heel veel plezier gevolgd. Bedankt Libéma.

Wow Eline, wat doe je jouw lezers aan door juist in dit moment te stoppen. Wat een cliffhanger alweer in dit ongelooflijk goed verhaal. Het zou mij niet verbazen als Paul en Ron op voorhand een en ander hebben besproken. Val in herhaling, maar ik kijk nu alweer uit naar deel 17

Prachtig! Heerlijk hoe neef en nicht elkaar alsnog vinden, en hoe..! Op naar de finale, al weet ik nu al dat ik het jammer vind dat dit heerlijke verhaal zijn ontknoping nadert.

“Vergeet voor even de reden die ons vanavond samenbracht en laten we gewoon zoveel mogelijk plezier beleven en genieten van elkaar.”... Wijze woorden van Karen, waar ik me als lezeres helemaal in kan vinden. Zoveel mogelijk genieten van elkaar is iets wat je neef en nicht na deze boeiende maar o zo lange aanloop echt wel gunt. Prachtig beschreven alweer, Stanzie!

Oeps... Ron en Linda..? Het scheelde echt niet veel. Los van de vraag of dat verstandig zou zijn is het gewoonweg bewonderenswaardig hoe geloofwaardig jij dit hele verhaal weet te brengen. Prachtig schrijfwerk, Eline. Dikke, welverdiende 10. Ik ben nu al (ondermeer) benieuwd hoe Linda op de berichtjes van Edwin zal reageren.

Heerlijk deel alweer! De rollercoaster aan gevoelens en verlangens draait maar door en alleen de schrijfster weet welke kant die voor Linda zal uitdraaien. Ron komt in dit deel heel erg sympathiek over, maar is dat gevoel terecht? Het zal mij benieuwen

'Dit wordt leuk,' denkt Karen...?
Nou nou, voor mij is dit verhaal al leuk vanaf deel 1. De bocht naar de climax toe lijkt me nu wel genomen, dus kom maar op met het vervolg

Het broeierige sfeertje tussen neef en nicht, met hier en daar een vleugje humor weet jij zo heerlijk neer te zetten, waardoor je vanzelf meegaat in de verwachtingen van Alex dat de kans er dik inzit dat ze uiteindelijk elke moreel bezwaar van zich af zullen gooien. Hoe je het ook draait of keert, het lukt jou wonderwel om je lezers na elk deel inspanning te laten uitkijken naar het vervolg. Een topverhaal, Stanzie!