Het enige minpuntje wat ik kan bedenken zijn de (aanvankelijk te veel) taalkundige schoonheidsfoutjes, maar achteraf ben ik wat blij dat jouw verhaal mij zodanig wist te triggeren dat ik daar spontaan overheen ben beginnen lezen. In ruil daarvoor kreeg ik een van de allerbeste verhalen die er hier in de 'categorie familieverhalen' ooit werden geplaatst. Schitterend en met geduld opgebouwd, respectvol naar een heerlijke gezamenlijk apotheose, om van de uitsmijter nog maar te zwijgen. Een genot om te lezen.

Prima vervolg alweer, beste Kas! Ook de immer vrolijke, zelfzekere Lana heeft haar 'menselijke' kantjes. Ergens haalt dat haar - toch een beetje- van het figuurlijke voetstuk waarop ik haar min of meer had geplaatst. Een zoveelste leuke en vooral menselijke twist in jouw o zo boeiende verhaal. Hopelijk levert het gesprek van de mannen onder elkaar iets op, want wie van ons wil Maddy nou niet terug bij het 'yoga-clubje'. (en... even naar aanleiding van jouw reactie onder een van mijn verhalen) Inderdaad een heel andere, rustigere en minder doortastende Maddy dan haar naamgenote die in mijn lopende verhaal momenteel 'de plak' zwaait. Uiteraard is het aan beide kanten fictie, maar als we de karakters van beide Maddy's konden laten samensmelten tot één persoon, dan hadden we waarschijnlijk de 'perfecte' vrouw geschapen) ;)

Door de Paasdrukte was het er niet eerder van gekomen, maar nu haal ik jou weer in. Wat Stef wil, dat zien we nog eens bevestigd in dat briefje, maar is hij wel oprecht? Lies daarentegen lijkt mij -veel meer dan ze voor zichzelf toegeeft- stilaan aan alles te gaan twijfelen. Worden wrok en woede uit verleden niet beetje bij beetje ondergesneeuwd? Daar lijkt het voor mij in dit boeiend en vlot verteld verhaal op uit te draaien... Al kan ik er uiteraard evengoed mijlenver naast zitten.

De (k)luchtige plagerijtjes zijn terug en dat voelt goed. Het heeft er alle schijn van dat de donkere periode afgesloten gaat worden en dat nieuwe plannen gerealiseerd zullen worden met de winkel en zo meer... En met Anna... dat is iets waar elke trouwe volger'van dit na 55 delen nog steeds boeiende verhaal naar uitkijkt, zou ik denken. Goed bezig, Danny. Dit smaakt alweer naar meer!

Ook mij kon de erotische spanning bij de massage het meest bekoren, al us het ook prachtig hoe je de beide verhaallijnen telkens naadloos op elkaar laat aansluiten. De verrassende uitsmijter van Mevrouw Vermeers maakt dit prachtige verhaal helemaal 'af'

In welk klein hoekje 'het' zit heb ik nog niet kunnen ontdekken, maar met jouw verhaal in een verhaal heb je mij moeiteloos weten in te pakken. Alweer! Je bent een blijft een begenadigd schrijver, Oele. Waar verleden en heden elkaar zullen raken blijft vooralsnog een open vraag. Gelukkig maar, want zo krijgt dit openingsdeel met zekerheid een vervolg 👍 😛

Eline is er weer, en hoe! Net twee boeiende delen achter elkaar gelezen, en toch ben ik er nog niet uit waar ik dat geheime verlangen moet zoeken, of liever bij wie. Uit jouw eerdere verhalen onthield ik dat dikwijls niet alles is wat je lijkt, dus ik ben benieuwd hoe dit goed geschreven verhaal verder zal ontwikkelen

Heerlijk vervolgdeel alweer, Floortje. Wat de een supergeile meiden en dito verhaal! Altijd weer trek je mij moeiteloos jouw verhaal in en dat mag je gerust letterlijk nemen. Ik was erbij en heb (mee) genoten.Benieuwd hoe dit verder gaat, en of Otto genoegen blijft nemen met dat 'luisteren.'

Mariska weet nu alle details over het liederlijk verleden van Lies, Stef uiteraard ook want hij was er bij, maar voor je lezers blijft het (bewust?) vaag. Soft-erotisch is een categorie die hier niet bestaat, maar dit heerlijke verhaal hoort vooralsnog onder die noemer thuis. De story van Lies boeit mij enorm, ook zonder expliciete seks. Die Stef durft anders wel zeg! Ik denk niet dat we zijn laatste zet al hebben gezien. Spannend!

@ Xaviera: Bedankt, lieve "fan"...
Het is inderdaad 'te lang' geleden dat het (voor)laatste deel van van deze serie verschenen is. Het slotdeel is voor driekwart geschreven, maar helaas zorgt het leven van alle dag er soms voor dat andere dingen je aandacht opeisen en dat het schrijven een tijdje moet wijken. Zo kort bij het einde van een serie is dat nooit leuk voor je lezers, dat besef ik maar al te goed. Ik hoop zelf dan ook dat ik de figuurlijke pen binnenkort weer op kan nemen om het verhaal af te ronden en in te sturen. Lieve groet, Stanzie