Hallo Truus,

Wat een heerlijke reeks verhalen. Ik ben pas bij aflevering 14, maar geniet ontzettend van je levensverhaal en vind het bijzonder dat iemand van jouw leeftijd dit wil delen met jonkies, zoals ik (53). De oprechte ontdekkingstocht die je doormaakt en de soms ongemakkelijke spanning (ook behorend bij de tijd) komen bijna voelbaar van het scherm. Fijn om te lezen en ik ben oprecht blij voor je hoe je onder het nonnen-juk vandaan bent gehaald en daardoor op ontdekking mocht en kon gaan.

Ik waardeer je stijl van schrijven en stoor me niet aan soms een andere naam hoor. Ik kan het me helemaal voorstellen hoe dat gebeurt. Maar dat is wel één van de redenen dat ik mijn verhalen nog maar even niet deel, omdat die van deze tijd zijn en nog altijd een vervolg krijgen... Ik zou niet willen dat het om wat voor reden dan ook zou stoppen. Overigens net als jouw verhalen ;-)

Dankjewel Truus, dat ik een klein beetje mee mag lopen in je levensverhaal!!
Lieve knuffel, John