Die blik in Annemiekes ogen. Ze kijkt me aan vol ongeloof, vol woede. Ik kan alleen maar grijnzen en knipoog naar haar. Wat was dit toch de ultieme wraak, denk ik en een gevoel van triomf vervult me. Mijn gedachten gaan weer terug naar afgelopen zaterdag, naar de avond waarop ik een dikke middelvinger maakt naar iedereen die me pijn heeft gedaan.

De afgelopen periode was niet gemakkelijk voor me. Eerst kwam ik er achter dat mijn vriend me bedroog, waarna hij bij zijn minnares introk. Kort daarna ging de promotie die mijn leidinggevende me beloofd had aan mijn neus voorbij. Mijn collega Annemieke pikte het baantje waarop ik zo hoopte in. Toen ik vroeg waarom ik het niet werd, werd me vertelt dat ik nog wat ervaring miste die zij wel had.

Pfft, alsof ze met haar 30 jaar zoveel verder is dan ik op mijn 26e. Volgens mij is het gewoon omdat ze grotere tieten heeft dan ik. Sinds ze boven me staat, geeft Annemieke me allerlei rotklusjes, ze maakt me het leven alleen maar zuur op het werk. Ik voel me verbitterd, merk dat ik boos ben op de hele wereld en niets liever wil dan wraak nemen op iedereen die me pijn deed.

En dan moet ik deze avond ook nog proberen gezellig te doen op een bedrijfsfeestje. Waarom ik hier ben, vraag ik me steeds meer af. Toen ik me aanmeldde, lachte het leven me nog toe. Nu sta ik hier met veel woede in me en wetend dat ik Annemieke ook zomaar tegen het lijf zou kunnen lopen. Ik ga naar de geïmproviseerde bar – het feestje is gewoon in ons bedrijfspand – en bestel een stevige borrel. Ik probeer er het beste van te maken. Ik praat met wat collega's. Sommigen zijn er alleen, anderen met partner. Ik leer nieuwe mensen kennen en leer nieuwe kanten van mijn collega's kennen. Eigenlijk is het best leuk, bedenk ik me. Dan gebeurt echter het onvermijdelijke: Annemieke komt ook binnen. In een prachtige jurk, waarin al haar pluspunten perfect uitkomen, loopt ze voorbij. Veel collega's begroet ze hartelijk, maar ik krijg slechts een koel knikje. In haar kielzog volgt een man die ze bij de anderen introduceert als haar vriend. Het is een erg knappe kerel, vermoedelijk begin 30, prachtige donkere ogen, zijn haar netjes in de plooi, in een chic overhemd en pantalon gekleed. Ook hij begroet me maar kort, aangezien Annemieke praktisch langs me heen loopt. Ik zie hem daardoor even een beetje vertwijfeld kijken naar mij. Ik gun hem mijn mooiste glimlach en een snelle knipoog. Hij glimlacht terug en loopt snel door achter zijn vriendin aan.

Even sta ik perplex. Hoe kan ze toch zo gemeen doen? En hoe kunnen zulke gemene vrouwen zo'n leuke vriend hebben? Ik voel de frustratie weer opborrelen. Besta ik dan niet voor haar? Om haar te dwingen met me te praten, ga ik bij een groepje mensen staan waar zij en haar vriend mee praten. Ik merk echter al snel dat ze me ook hier negeert en probeert buiten te sluiten. Het voelt erg gemeen. Ik trek dit niet langer en ga even naar het toilet om wat af te koelen. Ik doe mijn ding en fris mezelf wat op. Ik herstel mijn make-up waar nodig en ga weer naar buiten. Ik klets maar even wat met een andere collega die ik tegenkom. Als zij naar het toilet moet, sta ik alleen. Ik zie niet zo snel iemand waarmee ik even wil praten en loop weer naar de bar voor een drankje.

“Doe mij maar een biertje en een witte wijn.” Hoor ik. Ik kijk opzij en zie Annemieke's vriend naast me staan. Hij kijkt ook naar mij en weer glimlach ik naar hem. “Hey. Ook dorst?” Vraag ik hem om het ijs te breken. “Haha, zeker. Het is hier druk en warm, he?” Antwoord hij lachend. Ik neem hem weer in me op. Wat is hij toch sexy. Ik merk dat zijn ogen ook even over mijn lijf glijden en ik geniet van deze aandacht. “Ik heet Sharon. En jij?” Ik geef hem een hand en hij stelt zich voor als Sander. “Leuk je te ontmoeten, Sander. Zie ik eindelijk Annemieke's vriend ook eens.” Hij lacht. “Ja, zeker gezellig... werk je ook met haar samen?” “Ja...” Zeg ik en zie de wat bevreemde blik in zijn ogen. “... ja, ik werk pas sinds kort onder haar... ik denk dat ze me daarom net niet introduceerde.” Hij kijkt me aan. “Goh, dat is niks voor haar... als ze al mensen negeert, is het omdat ze er ruzie mee heeft of een bedreiging in ze ziet.” Ik lach moeilijk. Fijn, bedenk ik me. Ik kan het dus wel schudden bij mijn leidinggevende. Tussen ons komt het vast niet meer goed. Wat heb ik haar misdaan? Vraag ik me af.

De ober zet de drankjes neer. “Een wijntje voor Annemieke?” Vraag ik. Hij beaamt dit. Ik voel mijn frustratie weer boven komen en merk dat ik er nu actie op ga ondernemen. “Ze heeft goede smaak.” zeg ik lachend en knipoog naar hem. Ik voel zijn blik weer even over me heen gaan. “Wil je ook een wijntje?” Vraagt hij. Ik grijns en zeg “doe mij haar wijntje maar.” Ik pak het uit zijn handen. Een klein gevoel van victorie komt over me en het voelt best goed. Ik besef plotseling hoe bevredigend het is, iets van Annemieke af te pakken. Mijn behoefte om wraak te nemen lijkt wel een klein beetje te worden vervuld. Wat als ik meer pak... Zou het dan nog bevredigender werken..? Plots weet ik wat ik wil... Ik zal haar eens laten zien wat voor bedreiging ik kan zijn.

Ik schrik op uit mijn gedachten als hij zegt: “Nou, dan zal ik nog maar een wijntje bestellen, he?” Ik grijns naar hem. “Ach, Annemieke weet de weg hier, hoor... zal ik je anders eens laten zien waar we werken? Dat is wel leuk om te zien, niet?” Ik streel zwoel met een hand door mijn haar. Ik zie dat ik Sander er mee overrompel en besluit door te pakken. Hij twijfelt duidelijk. Ik pak zijn vrije hand vast. “Kom maar mee...” En ik leid hem mee verder de gang in. We gaan omhoog met de lift. In de lift kom ik dicht voor hem staan en kijk hem zwoel aan. “Ik... ik weet het niet... is het niet een beetje gek dat ik met jou naar kantoor ga, Sharon..?” Vraagt Sander me met een wat ongeruste blik in zijn ogen. Ik lach en geniet ervan. “Hihi, alleen als Annemieke mij terecht als een bedreiging ziet...” Tease ik hem. Ik zie zweetdruppeltjes op zijn voorhoofd en een heerlijke spanning is voelbaar tussen ons. Ik doe een stap dichter naar hem toe. Hij stapt iets achteruit, zijn ogen smeken me bijna om te stoppen. [Ping]. De lift komt op de 3e etage aan. Sander haast zich naar buiten en ik volg hem.

Ik leidt hem dan verder en we komen op een kantoor met enkele bureaus. “Dit is mijn plek.” wijs ik hem en ga op mijn bureau zitten. Ik leun wat naar achter, zittend in een sexy pose. Ik zie Sander wat ongemakkelijk naar me kijken. “Goh, leuk.” Zegt hij. “En Annemieke?” Ik kom weer omhoog en van het bureau af. Ik pak zijn hand en loop met hem naar haar werkplek. “Hier zit zij...” Ik draai me om, zodat ik tussen hem en het bureau sta, met mijn gezicht naar hem toe. Ik trek hem dicht naar me toe. “Hihi... Annemieke boft maar met zo'n leuke vriend...” ik streel zijn borstkas door zijn overhemd. Sander deinst weer wat terug. “... Ehm... ik denk niet dat we hier lang moeten blijven...” Brengt hij uit. “... Straks gebeuren er dingen waar we spijt van krijgen.” Ik lach naar hem en besluit hem verder te teasen. “Hihi, alsof je iemand als mij zou willen..?” Ik speel met een pluk haar. “... Ik ben maar een dom blondje, hihi... En ik heb maar kleine tietjes, niet zulke mooie als Annemieke...” Ik zie hem blozen en weer vormen er druppeltje op zijn voorhoofd. “Nou... Je bent hartstikke leuk en mooi... maar ik heb Annemieke al...” Hij hapt toe. Ik lach. “hihi, echt?” Reageer ik alsof ik dat niet verwacht had. Ik wenk hem. “... Kom je anders eens hier..?” Sander twijfelt duidelijk en reageert niet. Ik zie een lekkere bult in zijn pantalon vormen. Ik ga op het bureau van Annemieke zitten en zie dat er een portretfoto van Sander op staat. Ik pak die op en toon hem zijn foto. “Hihi... jammer dat je daar blijft staan hoor...” Ik aai over de foto. “... Je bent zo'n leuke man...” Sander wordt erg nerveus en zegt: “Zullen we nu maar terug gaan, Sharon? Annemieke zoekt me vast al.” Ik giechel. “Hihi, je bent schattig zo...” Ik kijk diep in Sanders ogen. “... Als je nu hier bij me kwam, liet ik je dit doen....” Zeg ik zacht en duw zijn foto tegen mijn borst. “Mmm.” De opwinding giert door mijn lijf. Sander is duidelijk ook geiler aan het worden, hij bloost nog harder en de bult in zijn pantalon springt wat meer omhoog. “... Alsjeblieft Sharon... Stop, of er gebeuren dingen die niet door de beugel kunnen...” Ik lik mijn lippen en grijns. “Hihi, zoals dit?” En ik houd zijn foto onder mijn jurkje tegen mijn kruisje. Ik kijk geil en ondeugend naar hem en wenk hem met mijn wijsvinger. Ik zie de blik van pure lust in Sanders ogen. Hij kan zich niet meer inhouden en loopt op me af. Snel leg ik het fotootje aan de kant.

“Ooohhhh, jij slet....” Zegt hij en ik grijns. Hij komt voor het bureau staan. Ik spreid mijn benen en hij staat er tussen. Hij bukt voorover en zoent me wild. Ik klem mijn benen om zijn middel en streel zijn rug en door zijn haar, terwijl we vol passie tongzoenen. Ik voel hem al rijdende bewegingen maken tussen mijn benen. We zijn beiden enorm geil. Snel haal ik een van mijn borsten uit de cup van mijn bh en duw hem boven mijn jurkje uit. Sander gaat er gretig naar toe en zuigt direct aan mijn tepel. “Mmmmm, zijn mijn borstjes ook lekker?” Vraag ik geil. Hij kreunt alleen maar en geniet. Ik maak met een hand zijn pantalon los en hoor hoe die op zijn enkels zakt. Ik streel met mijn hand over de enorme bult in zijn boxer. “Mmmmm, lekker hoor.” Kreun ik en ook hij geniet en zoent me weer. Zijn hand gaat onder mijn jurkje en in mijn slipje. Hij vingert me even. “Mmmm, wat ben je al nat, Sharon.” Hijgt Sander goedkeurend. “Mmmm, ik wil je... Snel, voor Annemieke ons zoekt...” Beantwoord ik hem stout. Dat is niet tegen dovemansoren gezegd. Hij trekt mijn slipje onder mijn jurkje vandaan en geeft het aan mij. Ik gooi het speels op de grond. Sander trekt me goed op de rand van Annemiekes' bureau, haalt zijn pik tevoorschijn en duwt hem direct bij me naar binnen. “Ooooohhhh....” We kreunen beide als hij me penetreert en al snel genieten we van het sensationele gevoel. Sander stoot in me, lekker hard en diep. Ik geniet met volle teugen. “Mmmmm.... Jaaaaa.... Neem me maar lekker....” Kreun ik en klem mijn benen stevig om hem heen. Hij staat rechtop en stoot zo hard hij kan.

Ik wil hem nog beter in me kunnen voelen en zeg “Wacht even.” Ik draai me om en ga doggy style op het bureau zitten. Ik breng mijn benen wat omlaag, zodat Sander er wel goed bij kan. Hij staat achter me achter het bureau en brengt zijn pik weer naar mijn poeje. Hij duwt hem weer naar binnen en begint al snel weer op en neer te stoten. “Mmmmm, Sander....” kreun ik. Hij pakt mijn heupen en gaat harder en harder tekeer. Hij stoot diep in me. “Oooohhhh, Sharon... wat ben je toch lekker en stout....” Ik kijk hem grijnzend aan over mijn schouder terwijl hij me neukt en vraag: “Mmmm, vind je het geil om mij te neuken op het bureau van je vriendin?” Hij antwoordt: “Jaaaa.... dit is zo geil...” Hij stoot hard op en neer en slaat mijn jurkje over mijn kont. Mat zijn vlakke hand slaat hij op mijn kontje. Ik geniet. Ik ben zo geil, dat ik al bijna klaarkom. Sander houdt het ook niet lang meer, voel ik aan de zwelling van zijn pik in mijn poesje. “Mmmm, spuit me maar vol op het bureau waar Annemieke maandag weer aan moet werken....” Plaag ik hem geil. Dat brengt hem over de rand. Hij plant zijn pik zo diep hij kan in me en ik voel hem steigeren als hij mijn kutje volspuit. “Aaahhh.....” Kreunt hij. “.... Ik kom voor je, slet...” Ik voel hem spuiten en hoor hem genieten. Dit is voor mij ook teveel en mijn kutje begint ook te climaxen op zijn pik. “Mmmmmm, jaaaaa.... ik ook....” breng ik hijgend uit. We beleven beiden een heerlijk orgasme en vallen voldaan op het bureau neer. Ik zoen Sander nog even en grijns. “En, ben ik inderdaad een bedreiging voor Annemieke?” Vraag ik ondeugend. Ook hij grijnst.

Even voel ik me schuldig over wat we gedaan hebben. Annemieke kan het ook niet helpen dat het in mijn leven niet mee zit, denk ik. Dan horen we in de verte de lift. Er staat een '0' boven, dan een '1.' “Shit, er komt iemand naar boven.” Zeg ik. Snel gaan we van het bureau af en ik fatsoeneer mijn jurkje. Sander trekt zijn pantalon weer omhoog. Ik zet het fotootje netjes neer. Er is geen tijd meer om mijn slipje op te rapen en snel plof ik met mijn drankje in mijn eigen stoel. Dan komt Annemieke aangelopen. “Wat doen jullie hier..? Ik was je al kwijt...” Zegt ze geïrriteerd. “Ooh... Sharon liet me even jullie kantoor zien, schat...” zegt Sander, een beetje beduusd. 'Ik hoop maar dat ze mijn slipje niet ziet.' denk ik in mezelf. Annemieke kijkt boos naar me. “Als iemand hem het kantoor moet laten zien, ben ik de aangewezen persoon. Ik wil niet dat je nog contact zoekt met mij of mijn vriend.” Zegt Annemieke. Ze wenkt Sander en vertrekt. Hij volgt haar en ik knipoog nog snel naar hem. Hij lacht. Mijn schuldgevoel is verdwenen. 'Ze verdient niet beter.' Denk ik. Als ze weg zijn pak ik mijn slipje op en grijns. Ik leg het in haar bureaula en vertrek.

Vandaag ben ik vroeg op het werk en kan een gevoel van euforie niet onderdrukken als Annemieke in de loop van de ochtend haar la opent en een slipje naar me omhoog houdt. Mijn gevoel van victorie is compleet. Als ik naar haar knipoog, is voor haar alles duidelijk. Ze beent weg en meldt zich niet veel later ziek, overspannen. Als ik dat hoor, loop ik direct naar de manager en zeg “... Als die post die je me al eens beloofde toevallig weer beschikbaar komt, weet je me te vinden, he?” Ik knipoog naar hem en hij glimlacht terug. Wat voelt het toch goed om dingen van Annemieke af te pakken, bedenk ik genietend.