Met een aan zekerheid grenzende waarschijnlijkheid ben ik veel te ver gegaan. In woorden, gelukkig niet in daden. Ik heb mezelf bloot gegeven, ik heb aan mijn baas verteld dat ik niet tevreden met de prestaties van mijn vriend. Ik heb hem ook verteld dat ik het opwindend vond om mijn vriend vast te binden en dat hij dat zelf ook niet eens erg leek te vinden. De reactie van mijn baas had ik echter niet verwacht. Hij duwt mij met zachte hand in de richting van cuckolding en het lijkt wel of hij de allesbepalende figuur in het spel persoonlijk kent.

Mijn baas is voor de rest van de dag weg, maar de concentratie is beneden alle peil, ik schaam mij. Word ik echt betaald om te fantaseren over cuckolding, met mijn baas als Bull? Hij heeft het natuurlijk wel zelf een beetje gezocht, als een viool-virtuoos raakt hij wel heel snel mijn gevoelige snaar. Ik ben zo blij dat het 17u. is en ik naar huis kan. Naar man en dochter, mijn gedachten verzetten. Het lukt me niet. Ik vind mezelf een moeder onwaardig dat ik tijdens de verzorging van mijn dochter aan mijn baas denk. En hoe. Ik zie scenario’s passeren waarvan ik tot voor kort niet eens het bestaan wist. Heb ik dan echt zoveel fantasie, en is mijn baas er dan echt in geslaagd om die door een paar behoorlijk korte volzinnen zinvol te maken?

Ik durf mijn vriend ook niet in de ogen te kijken vanavond. Hij moest eens weten. Ja, ik weet het, hij heeft een onderdanig kantje en bij cuckolding lijkt me dat nog meer dan lust een must. Toch is zo’n sprong zonder zevenmijlslaarzen onmogelijk. Het is niet omdat hij graag vastgebonden wordt, zo af en toe, dat hij het zou tolereren dat ik seks heb met een andere man. Onderdanigheid heeft ook zijn grenzen. Ik ben helemaal in de war en het beetje hersencellen dat nog actief is, probeert mij te overtuigen dat ik geen stappen moet ondernemen in die zin. Veel te gevaarlijk, en de kans is ook groot dat het gewoon tegenvalt. Maar. Mijn hart en nog een aantal andere lichaamsdelen snakken naar een spanning van die aard dat ze allesoverstijgend is. De laatste jaren was de spanning vooral beperkt tot thrillers op tv en in boeken. Seksuele context nihil.

Ik moet even weg, mijn hoofd vrij maken. Mijn dochter slaapt, mijn vriend is thuis aan het werk. Ik ga lopen. Muziek in de oren en verder helemaal nergens aan denken. Het lukt me. Min of meer. Ik loop harder dan ik ooit gelopen heb, al moeten we dat ook niet overdrijven. Ik zal nooit een Merlene Ottey worden, maar dat is ook logisch: ik ben niet in Jamaica geboren. Na een dik uur lopen op een tempo dat ik niet met joggen associeer, kom ik uitgeput thuis. Lopen doet wonderen. Mijn vriend kijkt heel even op, maar het is duidelijk: hij heeft geen fetish voor zwetende vrouwen in fluo-outfit. Ik zeg hem dat ik ga douchen en net op dat moment besef ik dat mijn onderbuik nog niet helemaal bevrijd is van de prikkels van vanmiddag. “Ga je mee douchen?” vraag ik hem met een niet mis te verstane onderliggende boodschap. Het is zo lang geleden dat we nog samen gedoucht hebben en ik heb nood aan een beetje affectie. Of een harde pik, het is maar hoe je het bekijkt.

Gering is mijn verbazing wanneer hij schermt met het feit dat hij een dead-line moet halen en dat hij echt nog veel werk heeft. Lul. Ik ben nooit echt boos geweest over zijn passieve houding op seksueel vlak, maar door het gesprek met mijn baas lijkt het wel of ik een klein beetje wakker ben geschud. Zo normaal is dit toch niet? Ik ben in de fleur van mijn leven, mijn lichaam behoort ondanks een bevalling nog steeds tot de betere helft van de wereldbevolking. Een beetje man zou toch staan springen om mijn rug in te zepen?
Ontgoocheld ga ik naar de badkamer en ik kleed mij uit. Ik laat het water lopen en ik geniet van de eerste warme stralen op mijn naakte lichaam. Het leukste aan lopen is de douche achteraf. Ik zeep me helemaal in en besef dat ik mijn vriend hier mis. Ik zou hem ook inzepen en ik ben ervan overtuigd dat zijn lichaam hier positief op zou reageren. Ik was zelfs bereid om hem even te pijpen, al weet je dat ik daar geen grote fan van ben. Hij weet niet wat hij mist, onze werkmier. Het pijpen zou ik na een tijdje laten voor wat het is en ik zou hem vragen om mij te nemen tegen de douchewand. De gedachte alleen maakt mij natter dan al het water dat over mij heen klettert.
Ik spoel mezelf af en met mijn handen raak ik iets langer dan gewoonlijk mijn gevoelige plekjes aan. Ik glij langs mijn hals en streel mijn borsten. Ik heb heel gevoelige borsten en ik vind het heerlijk als ze verwend worden, al is het dan door mezelf. Ik ga met beide handen richting beide tepels. Ik weet perfect wat ik moet doen om extra opgewonden te raken. Ik neem ze tussen duim en wijsvinger en ik speel ermee. Heel eventjes zachtjes knijpen en dan weer gewoon strelen. Mijn tepels zijn altijd al de antennepunten van mijn geilheid geweest. Als ze stijf zijn en fier voor zich uitkijken, dan weet je hoe laat het is. Tijd voor actie. Ook zonder man in de buurt. Eigenlijk masturbeer ik zelden, maar vanavond kan ik de verleiding niet weerstaan. Hoe zou dat toch komen? Wat zou er mij vandaag dan zo opgewonden hebben, dat ik vanavond nog steeds zo’n zin heb? Juist ja.

Ik geef mijn tepels de aandacht die ze verdienen, maar er zijn nog andere wachtenden. Ik ga met mijn rechterhand richting mijn buik. Na mijn bevalling heeft het me best wel wat inspanningen gekost om die weer zo strak te krijgen. Trots glij ik verder naar beneden. Ik moet er toch geen tekening bij maken? De eerste aanraking bezorgt mij al een rilling. Ik denk heel even aan mijn baas. Wat als hij mij hier zou aanraken, op mijn gevoeligste plekje? Dan ga ik toch helemaal door het dak? Wat als mijn vriend tegelijk zou moeten toekijken? Ik zie zijn blik al voor me en ik kan mijn lach amper onderdrukken. Zijn schuld, hij moet mij maar niet zo verwaarlozen.
Hoe meer ik mezelf streel en met mezelf speel, hoe meer ik concrete fantasieën met mijn baas voor de geest haal. Ik durf niet eens te zeggen wat er door mijn hoofd spookt. Enkel dit: mijn baas geeft mijn lichaam de aandacht die ik verdien. Hij is dan wel single, het is duidelijk dat hij, euh, meerdere watertjes heeft doorzwommen. Ik moet lachen met mijn metafoor.

Terwijl ik mezelf nu heerlijk aan het vingeren ben, fantaserende dat mijn baas mij lekker diep neukt (oei, nu heb ik het toch verklapt), voel ik hoe mijn lichaam meer en meer snakt naar instant geluk. De ultieme bevrediging als beloning en bekroning van wat een ontzettende geile dag is geweest, ook al is er puur technisch niets gebeurd. Ik weet natuurlijk wel hoe ik mezelf naar een orgasme moet brengen. Daar kunnen sommige mensen, ik noem geen namen, nog iets van leren. Met nog een paar laatste kneepjes van het vak, met nog een paar strelingen der natuur, met nog een paar creatieve ideetjes in my dirty mind ga ik all the way. Ik masturbeer mezelf naar een hoogst genotvol hoogtepunt. Dank u baas. Wat een orgasme, ik sta te trillen op mijn benen. Ik geniet na en was me een tweede keer, ik voel mij een beetje vuil. Zou mijn baas ook zo stout zijn? Zou hij ook aan mij denken onder de douche, of, wie weet, als hij bezig is met één of andere verovering? Die Oost-Europese schone, die toch in een echtscheiding zit?

Ik weet het niet en momenteel interesseert het mij ook niet. Ik ben eventjes helemaal van de wereld, niets kan tippen aan dit gevoel. Wie heeft drugs nodig als je een rijkgevulde fantasie hebt? Ik stap uit de douche, ik droog mij af en ik hijs mij opnieuw in mijn vers gewassen pyjama. Ik kijk nog wat tv en ga samen met mijn vriend naar bed. Hij maakt geen aanstalten. Gelukkig maar.
Vrijdag rij ik goedgeluimd naar het kantoor. Het is de laatste dag van de week en zoals bijna elke keer opnieuw is ons weekend behoorlijk druk maar interessant. Quality time met het gezin, daar hecht ik echt veel waarde aan. Mijn baas is er vandaag de hele dag, maar ik moet eerlijk zijn: de spanning is dit keer niet te snijden. Hij is gefocust op zijn werk, dus geen uitspraken met een dubbele bodem, geen insinuaties, geen sollicitaties… Prima, zo kan ik ook verder werken en zo kan mijn geweten een beetje tot rust komen.
Soms denk ik dat ik het mij allemaal inbeeld. Het kan toch niet dat mijn baas zich aanbiedt als Bull? Ik heb het vast helemaal verkeerd begrepen. Ach, dan is dat maar zo, intussen heb ik gisterenavond wel een heerlijk orgasme gehad.

Vandaag stop ik met werken om 16u., zoals bijna elke vrijdag. Een kwartier voor ik mijn spullen pak, rinkelt de telefoon. Ik neem op, zoals gewoonlijk. Een meneer in het Frans. Zut alors. Frans is niet mijn sterkste vak, al kan ik mij wel redden als het moet. Gelukkig moet ik enkel doorverbinden, want de meneer vraagt naar mijn baas. Het zal je niet verbazen dat hij vloeiend Frans spreekt. Engels, Frans, Duits, het maakt hem helemaal niets uit. Ik bewonder hem.

Ik hoor mijn baas praten, maar ik begrijp er te weinig van. Ik hoor het straks wel. Intussen is het tijd om mijn dochter op te halen en het weekend in te zetten. Mijn baas doet teken dat ik nog even moet blijven. Nablijven, dat is lang geleden. Geen probleem, ik ben loyaal en mijn dochter is in goede handen.
Het telefoongesprek eindigt en mijn baas wenkt mij. Ik ga naar hem toe en hij maakt duidelijk waarom ik nog even moest blijven. “Lindsay, dit was een Pierre, een belangrijke cliënte van mij. Volgende week bestaat zijn bedrijf 20 jaar en hij wil dit uitgebreid vieren. Hij nodigt ons kantoor uit voor een feestje. Omdat hij het over “ons kantoor” heeft, ga ik ervan uit dat jij ook bent uitgenodigd. Hij heeft ook wel oog voor vrouwelijk schoon, dus ik zou het zeker appreciëren dat je meegaat.”

Ik schrik. Naar een feestje met mijn baas. Ok, een zakelijk feest, laat het ons daar op houden. Ik weet niet goed wat ik moet zeggen, maar heb ik eigenlijk te kiezen? Mijn baas zou het “appreciëren”, dus als ik zou afhaken, dan zou ik slechte punten scoren. Ik wil dat mijn baas tevreden blijft. Aarzelend vraag ik hem wanneer dat feest precies is.

“Volgende week vrijdagavond. Het feest vindt plaats in een kasteel in Malmédy, in de Ardennen dus. Pierre zegt dat we er gerust kunnen overnachten, want het wordt wellicht laat. Wat denk je?”
Wat ik denk? Ik denk dat ik daar best geen eerlijk antwoord op geef.

Ik win wat tijd en kijk in mijn agenda. Volgende week vrijdag is nog blanco. Zaterdag uitzonderlijk ook. Shit, wat doe ik? Het is een beetje stom om hem te zeggen dat ik dat eerst met mijn vriend zal bespreken. Ik ben ten slotte niet met hem getrouwd, haha. In een reflex antwoord ik mijn baas dat het geen probleem is. Ik ga mee. Naar Malmédy. Ik blijf er overnachten. Met mijn baas. Met de context in mijn achterhoofd word ik een beetje gespannen.

Mijn baas kan een glimlach niet onderdrukken. “Prima, daar ben ik zeer blij om. Ik bel Pierre en ik vraag hem om twee kamers vrij te houden.”
Oef. Wat een gentleman…
En dan die knipoog. Zucht.