Valentijnsbrief - 3

Smerig tyfus doortrapt en gemeen PervElfje,

Hier heb je je antwoordbrief. Takkenwijf dat je bent!

Jouw aanspreken met ‘Madame’ of ‘U’, waar verdien ik het aan om zo vernederd te worden!?
Hoezeer ik ook naar je verlang -en het ergste is dat je brief dat verlangen godverdomme alleen maar verder heeft aangewakkerd!- het lukt mij niet om me te verlagen tot jouw voorstel.
Heb ik eindelijk de moed om me kwetsbaar op te stellen over mijn diepste gevoelens voor - en verlangens naar jou, die het meest dierbare is wat ik in mijn leven ben tegen gekomen, en dan gooi je me voor een stoomwals en rijdt je vijf keer heen en weer over me heen.

Vind je het echt nodig om alle gevoel van eigenwaarde in me te verpletteren?

‘Ik gereduceerd tot jouw slaaf. Een befhondje dat op afroep van ‘Madame’ tussen haar dijen geklemd zit! Mijn lul gevangen in een chastity zodat ik zelfs niet eens meer over mijn eigen verlangens en lichaam mag gaan. Zelfs niet spelen met wat van mezelf is, mijn eigen lichaam!
(En het erge is dat na ik het had opgezocht op internet ik er meteen een besteld heb godverdomme! losewr dat ik ben)

Je hebt gelijk dat we dingen voor elkaar verzwegen waar de afspraak was om in alles openhartig te zijn. Maar ik schaamde me niet voor mijn seksuele verlangens, maar wel voor mijn slapheid omdat ik het verlangen naar coke niet onder controle had. Net zoals jij trouwens voor mij verzweeg dat je een gat in je hand had. Ik ben benieuwd hoe je dat nu trouwens gaat doen, nu je weer op jezelf staat. Ik hoop trouwens voor je dat je je ex een poot hebt uitgedraaid, die ongelooflijke minkukel. Maar goed dat zijn mijn zaken niet.

Maar ik kijk ondanks die donkere periode die we allebei doormaakten positief terug op wat er gebeurd is. Een mens moet kennelijk eerst door een diep dal voordat je een berg weer kunt beklimmen om van een nieuw uitzicht te kunnen genieten.
En dat ben ik aan het doen. Met trots, verlangen en zelfdiscipline.
Therapie heeft me goed gedaan en zelfinzicht gegeven.

Maar je gaf me wel een ongelooflijke klap in mijn gezicht met jouw antwoordbrief, toen ik de de stoute schoenen aantrok na – inderdaad, misschien was het wel spiritueel – een heftige droom waarin jij aan me verscheen. Je straft me af voor mijn kwetsbaarheid en eerlijkheid. Zo intens gemeen. Je hebt me echt geraakt.

‘Ja paalmannetje, kom maar terug in mijn leven, maar wel alleen op mijn voorwaarden. Die heb ik eenziojdig veranderd. Ik vind je eigenlijk nog wel leuk voor erbij als mijn kutlikkertje.’

'Dankjewel, dat je mijn plek wijst. Bitch!'

Ja ik ben eerlijk. Ik verlang naar je. Ja in eerste instantie was het door seks aangestuurd, maar wat zo mooi was dat dat juist de weg was om onze diepere gevoelens voor elkaar te beroeren.

Je bent inderdaad een bitch. Niet ik, maar jij beukte de deur open van de diepste krochten van onze ziel. Het mooie, het kwetsbare en de rotzooi die we daarachter verborgen hielden moest naar buiten gekieperd worden met uitzondering van mijn gesnuif en jouw gat in je hand. Behalve dat, deelden we alles.

Godverdomme wat hield ik van je. Wat hou ik nog steeds van je! Ik kan wel janken.

Ik voel me door jouw antwoord een hopeloze loser. Ja inderdaad best eenzaam op dit moment omdat jij voor mij het deel van mij bent dat ontbreekt.

Ik ben net als jij op zoek naar bevrijding die we voor even aangeraakt hebben in de heftige relatie die we hadden.
Allebei verliefd op elkaar. Verliefd op alles bevrijdende lust die we deelden. Net zoals we de brunette deelden en die we allebei tot haar genot gebruikten. Een mens is niet eenvormig, ik viel voor jou, en ook voor de brunette net zoals jij, maar uiteindelijk toch het meest voor jou. Ik ben er niet trots op hoe we haar dumpten, en ik ben blij voor haar en voor jou dat het in ieder geval tussen jullie weer goed gekomen is.

Maar een nieuwe driehoek, zoals jij eigenlijk suggereert, waarin jij de dienst uitmaakt, ik weet niet of ik dat aankan.
Mijn verlangen naar jou – en de brunette ook eerlijk gezegd - slingert me heen en weer. Er ligt nog heel veel leven voor me heb ik onlangs besloten. Ik wil niet met lege handen komen te staan, als je ooit mocht als alles bepalende bitch te besluiten me zelfs niet meer als voetveeg te dulden.

Ik wil de heftige intimiteit terug zoals ik die alleen met jou aangeraakt heb.
Ik heb het afgelopen jaar getinderd, bijkans ieder moment dat ik een stijve kreeg en weinig selectief rondgeneukt met ieder soort gewillige vrouw die ook zin had in seks. Ik had het nodig om mijn zelfvertrouwen terug te vinden.

Was er leven naar onze relatie?

Maar ik kwam erachter dat het niets met zelfvertrouwen van doen had.

Ik was alleen maar op zoek naar jou!

Ik lag vorige zomer op het naaktstrand en ik dacht aan onze heimelijke vakantie naar Croatië. Mijn lul sloeg meteen aan. Handdoek erover maar toch opgemerkt door een rijpe vrouw met heerlijke megatieten en een kont met houvast om te neuken. Ze glimlachte en tien minuten later lagen we woordeloos heftig met elkaar te neuken in een duinpannetje.
Maar telkens schoof jij voorbij in mijn hoofd. Strand, zee, vrijheid, niet te stoppen nieuwsgierigheid in dat heerlijke baaitje. Hoe daar een gesprekje eindigde in een orgie. Hoe ik je in de weer zag met Ulrichs enorme lul terwijl de mijne soppend roerde in zijn vrouw Heidi’s kut, waarna ieder van ons het met iedereen deed.
Met kerst ben ik bij hen in Karlsruhe geweest. Het was een heerlijke trio waarin vooral Ulrich op mij losging. Ik dacht steeds aan jou. Heidi zei toen al dat ik je moest schrijven. Maar ik was er nog niet aan toe.
Ik heb nog twee keer afgesproken met de vrouw van het strand. Ze dumpte me omdat ik zo afwezig leek. Ze had gelijk, want ik fantaseerde telkens dat jij toekeek.

PervElfje, ik zit hier nu te typen met mijn lul in zo’n kooitje. Ja ik heb hem zelf maar in wanhoop gekocht om in ieder geval te ervaren wat je met me voorhebt. Zie het als een vorm van straf die ik op me neem omdat ik toen zo zwak was om drugs te gebruiken.
Ik heb nog maar een verslaving en dat ben jij. Vertrouw me maar. Die test dat ik drugsvrij ben is niet nodig.

Maar ik weet echt niet of ik op kan brengen wat je nu van me vraagt. Vandaar dat deze brief zo begon met woede, die eruit moest.
Je doet me willens en wetens pijn en ik weet dat je ervan geniet en dat ik het misschien wel nodig heb. Maar mijn verzet tegen jouw dominantie is gewoon nog niet gebroken.

Toch zal ik naar het restaurant komen. Ik zal zelfs doen wat je van me vraagt. Want ik verlang ernaar om je kut weer te proeven en jou te laten genieten zoals vroeger. Voor even mijn PervElfje die dan Madame wordt om wie de wereld draait. Je houdt van macht en je laat me alleen toe als ik die aanvaard. Ik snap volledig wat je met me voorhebt.
Ik mis je te veel. Mijn verlangen is te groot, mijn weerstand te zwak. Ik wil je terug omdat ik weet dat wij bij elkaar horen.

Maar mag ik je toch vragen om niet zo hard en meedogenloos voor me te zijn, hoewel ik verlang naar de structuur die ik volgens jou nodig heb is dat niet hetzelfde als totale overgave.
Het is zo’n tweestrijd die ik met mezelf voer. Mezelf helemaal wegcijferen voor jou om in je nabijheid te kunnen zijn, of toch een weg alleen te kiezen die voelt als een soort dwaaltocht zonder eindbestemming.

Ik heb zo’n zin om me nu af te trekken op mijn verlangens naar jou en dan na het orgasme voor even tot rust te komen en je vervolgens voor een moment uit te kunnen bannen. Het geil druipt hier uit mijn gekooide lul. Ik heb het sleuteltje van de chastity expres in mijn auto gelegd om het mezelf moeilijk te maken. Ja, ik beheers me omwille van mijn respect voor - en verlangen naar jou.
Maar houdt me niet gevangen, maar bevrijd me. Alsjeblieft.

Doe de groeten aan de brunette en ik hoop snel van je te horen.

Je gekooide paalmannetje