Als Jeanette ergens binnenkwam, knetterde de lucht. Ondanks haar lengte van een meter vijfenzestig, voelde men dat er iemand binnen kwam. Zo ook Jos. Hij zat in het lokaal waar de Wiscattoets werd gehouden en net als alle anderen draaide hij zijn hoofd om toen Jeanette binnen kwam. Een bos halflang blond haar, een flink stel tieten in een lichtroze V-hals shirt, een opgesneden spijkershort en pumps met een hak van een centimeter of zes.

Het werd stil in het lokaal toen Jeanette aan het geschakelde tafeltje rechts naast Jos ging zitten, haar mobieltje op de hoek van de tafel legde en haar tas over de rugleuning van haar stoel hing. Jos moest moeite doen om niet te blijven staren en draaide zijn hoofd naar voren, in de richting van de examinatrice welke op de verhoging vooraan in het lokaal stond. Hij zag nog net haar mond dichtklappen. Langzaam kwam het geroezemoes weer op gang welke zo kenmerkend was in een lokaal waar dertig studenten zaten.

Een paar tikken met een houten liniaal op een lessenaar trok de aandacht. Het werd stil in het lokaal. Goedemorgen allen, sprak de examinatrice, mijn naam is de Wit, ik zie er vanmorgen op toe dat een en ander juist verloopt. Op de rechterbovenhoek van jullie tafel ligt een bruine enveloppe. Na het luiden van de bel mogen jullie deze enveloppe openmaken en de vragenlijst invullen. Het gebruik van een mobieltje is niet toegestaan.

Meteen trok een storm van verontwaardiging door de ruimte. Mevrouw de Wit tikte nogmaals op de lessenaar en zei ferm: GEEN MOBIELTJES. Als er na het luiden van de bel een mobieltje wordt waargenomen, wordt deze per direct bij meneer Potter af geleverd. Meneer Potter was de conciërge met een ijzeren regel, eenmaal ingeleverd, dan pas na half vijf terug. Jeanette had of de opmerking van mevrouw de Wit niet gehoord, of ze had er haar hooghartige maling aan.

Na het luiden van de bel pakte Jos de enveloppe en zag uit zijn ooghoek dat Jeanette hetzelfde deed. Met een zucht van opluchting staarde Jos over de opgaven. Het hoofdrekenen viel mee en ook het omzetten van breuken was geen probleem. Jos pakte een potlood en begon de antwoorden in te vullen. Naast hem hoorde hij Jeanette zuchten en steunen en begreep dat ze er moeite mee had.

Ineens schrok Jos op. Mevrouw de Wit had het mobieltje van Jeanette van tafel gepakt en zei dat het mobieltje bij meneer Potter afgehaald kon worden. Hevig verontwaardigd begon Jeanette te mopperen, maar hield op toen mevrouw de Wit haar voorstelde het lokaal te verlaten. Met een wanhopig hooghartig gezicht zat Jeanette even voor zich uit te staren en begon toen door de opgaven heen te bladeren.

Jos begreep dat Jeanette zich hier niet op had voorbereid en ging verder met zijn eigen examen. Ineens voelde hij een warme hand op zijn bovenbeen. Toen hij even opzij keek, keek hij in het wanhopige gelaat van zijn buurvrouw. Meteen werd zijn blik naar beneden getrokken, Jeanette had haar naveltruitje wat naar beneden getrokken en Jos keek recht tegen haar tieten aan. De aanzet van de tepelhoven waren duidelijk zichtbaar. De hand op zijn bovenbeen kroop in de richting van zijn lies en Jos voelde kleine Jos groot worden.

Jos vermande zich, draaide zijn hoofd naar zijn opgaven en met ijzeren zelfbeheersing haalde hij de hand van Jeanette van zijn bovenbeen. Inwendig sidderend van opwinding, en hoewel de hand van zijn been was, voelde hij nog steeds de warmte van haar hand, ging Jos verder. Hij had echter wel te doen met Jeanette en draaide het antwoordpapier zodanig dat Jeanette er een klein beetje van kon afkijken zonder dat het mevrouw de Wit opviel. Jeanette reageerde hier helemaal verkeerd op. Weer liet ze haar hand op het bovenbeen van Jos zakken en begon zijn been te kneden.

Steeds meer kroop haar hand naar zijn lies en even later begon ze zijn lul te kneden. Jos durfde niet hardop te reageren, maar keek even vernietigend opzij,en probeerde haar hand weg te duwen. Dit liet Jeanette niet toe en om er geen worsteling van te maken schoof Jos een beetje opzij met zijn stoel. Jeanette schoof echter meteen mee. Jos voelde zijn lul hard worden, maar was nu te geconcentreerd bezig voor de toets om hierin mee te gaan. Hij moest deze toets goed doen in verband met zijn opleiding.

Ineens was er rumoer aan de linkerkant van het lokaal, mevrouw de Wit had zojuist verkondigd dat er nog een kwartier te gaan was, toen ze bij Claudia een mobieltje in haar schoot zag liggen. Vrijwel iedereen keek die kant uit en toen Claudia snikkend tot bedaren was gekomen, keerde de rust terug. Jos wilde verder gaan, maar zag tot zijn verbazing dat al zijn antwoorden waren verdwenen. Toen hij schuin opzij keek, zag hij Jeanette zitten glimmen, met ZIJN antwoordenblad. Het kutwijf had hun blaadjes verwisseld in het rumoer van zojuist. Heet sloeg de woede door Jos en hij wilde stampij maken,maar was er zich meteen van bewust dat hij toch niet geloofd zou worden.

Met een noodgang vulde hij de antwoorden in, van de meeste antwoorden had hij nog in het hoofd hij eraan kwam. Net toen mevrouw de Wit de bel luidde dat de tijd om was en de antwoorden in de enveloppe gedaan moesten worden en er hun naam op moesten schrijven, was Jos klaar. Woedend keek hij opzij en werd nog kwader toen hij dat hooghartige smoeltje naast hem zag glimmen. Iedereen legde hun enveloppe weer op de hoek van de tafel en stond op.

Jos was dermate boos dat hij vlak achter Jeanette bleef lopen toen ze het lokaal moesten verlaten. Hij stapte dicht achter Jeanette aan en pakte de bovenkant van haar opgesneden spijkerbroekje in de band vast. Vrijwel alle studenten liepen het lokaal uit naar de rechterkant, maar Jos duwde Jeanette naar links, de gang in richting het Dramalokaal. Jeanette wilde reageren met een grote mond toen ze de andere kant op werd geduwd, maar Jos siste zo venijnig in haar oor dat ze stil moest zijn, dat Jeanette er duidelijk van schrok, en zich de andere kant op liet duwen.

Jos tilde Jeanette bijna op aan de band van haar broekje, en Jeanette voelde de naad van de spijkerstof in haar kut getrokken worden. Hierdoor ging Jeanette nog meer op haar tenen lopen om deze pijn tegen te gaan. Jos duwde Jeanette door de deur van het verlaten Dramalokaal en liep door naar de ruimte waar de bediening van de coulissen was. Heet donderde de woede nog door zijn lijf, toen hij Jeanette voorover op de tafel drukte en het spijkerbroekje van haar kont naar beneden trok. Omdat het knoopje en de rits niet los waren gemaakt ging door het strakke broekje meteen haar tanga mee naar beneden en stond Jeanette met haar blote kont in de lucht voorover gedrukt op de tafel.

Jos sleurde het broekje langs haar benen naar beneden en trok het onder haar voeten door. Hij pakte beide armen van Jeanette en greep de polsen in een hand vast op haar rug. Jij zat mij op te geilen omdat je er zelf niets van bakte, siste Jos, nog steeds kwaad, in haar oor. Ik zal je nu jouw vruchten laten plukken, slet. Met zijn andere hand maakte Jos zijn broek los, trok de rand van zijn slip onder zijn ballen en duwde zijn trillend harde lul in de richting van haar omhoog gestoken kut.

Jos was zo boos, dat hij niet eens voelde of Jeanette nat genoeg was, maar duwde zijn lul meteen langs haar schaamlippen haar kut in. Even ging het moeilijk, maar eenmaal binnen ging het gesmeerd. Jeanette probeerde huilend onder de harde greep van Jos uit te komen, maar Jos was onverbiddelijk. Woest ramde hij zijn lul in en uit haar kut en hield totaal geen rekening met Jeanette.

Hard pompte hij zijn lul in en uit haar kut en voelde de spanning in zijn ballen toenemen. Je hebt me zo zitten treiteren, kut, siste Jos voorover gebogen in haar oor, je hebt het aan jezelf te danken, gore kutslet, ging hij verder. Jeanette huilde nu dikke tranen, en riep dat ze het niet zo bedoeld had, en of hij er alsjeblieft mee wilde stoppen. Maar Jos ging door.

Als ik je nog een keer in mijn buurt tegenkom, siste Jos, dan zal ik niet alleen je kut verbouwen, maar dan rag ik ook je darmkanaal uit. Jos voelde dat hij klaar kwam en drukte zijn lul diep in de kut van Jeanette en wilde haar vol spuiten. Een andere woeste gedachte schoot hem door het hoofd en op het moment dat hij klaarkwam, trok hij zijn lul uit de huilende Jeanette, draaide haar om en spoot zijn geil over het betraande hooghartige gezicht van Jeanette. Zijn sperma kwam er met zo'n kracht uit dat het over haar gezicht liep en zelfs een gedeelte in haar blonde plukken terecht kwam.

Toen de laatste druppels zijn lul hadden verlaten, liet hij Jeanette los, veegde zijn lul aan haar roze v-hals shrit af en zei alleen maar: Ik hoop je nooit meer te zien, dus blijf uit mijn buurt, anders hou ik mijn belofte. Jos trok zijn slip omhoog deed zijn broek dicht en liep zonder om te kijken het Dramalokaal uit.