Het Eiland - 3

Dit is een serieel verhaal. Het combineert werkelijke ervaringen, fantasieën, en regelrechte waanzin. Ik geloof in een langzame opbouw.

Het licht viel door het raam in het toestel. We hadden nog 2 uur voor de landing in Dubai, waar we over moesten stappen. Miranda sliep nog steeds en dus niet beschikbaar voor een goed gesprek. Ik pakte een paar croissants, die werden uitgedeeld en liep naar de toerist class waar het team zat. Mai was wakker en zat te lezen. Ik vroeg haar luid waar haar zoon was en gebaarde naar de lege stoel. Ze wees naar een paar rijen verderop waar hij zich tussen een aantal andere jongens had geperst. “ik zweer dat ik hem zal killen als hij heel de reis videospelletjes blijft spelen. Hoe moet meer van de wereld zien” zei ze. “Maak je daar maar geen zorgen over” stelde ik haar gerust. “De binnenkant van een vliegtuig is nogal saai” Hoewel niet voor mij, dacht ik er bij. “Hij gaat uit zijn plaat als hij in een ander land is” “Laten we dat hopen. Hoe was het daar voorin?” “Gaat wel Ik verveel me er een beetje” “Leugenaar” “Heb wat zitten lezen, geslapen en aar een film gekeken.”

De tijd vloog om en nu wist ik weer waarom ik zo verkikkerd op deze chick was. Ik zag haar zacht bruine ogen terwijl ze me een verhaal vertelde. Ze was echt leuk om te zien, en oh zo sexy, even later hoorde we dat er voorbereidingen werden getroffen voor de tussenlanding, waarbij het vliegtuig schoongemaakt zou worden en vol getankt. Ik liep terug naar mijn stoel. Miranda was nu wakker en stelde haar gerust voor de landing. Ze had nog steeds vliegangst. Bij het uitstappen gaf ze me een kus en beloofde me te bellen als ze weer thuis uit Korea zou zijn. “We moeten nog zoveel dingen inhalen” zei ze met een boze glans in haar ogen. Ze pakte me nog een bij mijn kruis om het een en ander te benadrukken, stond op, pakte haar tas en was weg. Ik verzamelde ook mijn spillen en liep naar de uitgang. De stewardessen deelden “Instapkaarten” uit, maar ik kreeg nog iets anders. Mijn roodharige stewardess gaf me met een verwaande grijns een zakje. “Bedankt voor het vliegen met ons. Hier een souvenir van uw reis” Ze drukte snel haar lippen tegen mijn oor en fluisterde “Ik raad je aan dit niet in het bijzijn van je vriendin te openen” Ik knikte terug en zocht de coach van ons team. Ik liep een beetje nerveus door de slurf, wat zou er in zitten? Ik zag dat het team nog een moest wachten voor ze aan de beurt waren om het toestel te verlaten en had dus even tijd voor mezelf. Ik schoot de toiletten in om te zien wat er in zat. Ik opende de zak. Wat ik daar aantrof… ik was aangenaam verrast ik haalde er een gedragen slipje uit. Ik herkende het direct ze had me het slipje gegeven dat ze droeg toen ik haar schoenen vannacht schoon had gemaakt. Het was van lichtgele kant, met een klein roze en blauw strikje aan de voorkant.

Het kruis had een dik witte streep van vrouwelijke glazuur dat uit haar oververhitte sneetje had gelopen toen onze sessie. Ik hield het tegen mijn gezicht en genoot op dat moment van de geur, proefde de zoute traktatie die ze voor mij had achtergelaten. Pittig en zoet en heerlijk vrouwelijk. Met tegenzin stopte ik het terug in de zak, wetend dat ik nu geen tijd had om er optimaal van te genieten. Toen ik dat deed zag ik dat er nog een stukje papier in de zak zat. Ik vouwde het open en las “Ik ben deadheading op de volgende etappe van de vlucht, wat betekent dat ik niet werk. Ik vlieg alleen maar mee. Dat geeft me genoeg tijd om je beloning te regelen. Tot ziens!” Ik had genoeg tijd om mijn lul tot rust te laten komen, ging gewoon even plassen, en liep terug naar de gate. Onze leerlingen kwamen net uit het toestel. Mai sloot de rij, ik gaf har de tijd om zich op te frissen voor de rest van de vlucht. We slenterden naar het eind van de terminal, kochten enkel snacks en tijdschriften en werden omgeroepen terug naar het toestel te gaan. Verschillende Arabieren kwamen aan boord, en zag dit Midden-Oosten continet ruzie maken met een nieuw lid van de bemanning. Ik zag een prachtige Indiase vrouw in een fel roze sari en nog meer Koreanen boarding voor onze reis naar Seoul. De cockpitbemanning was veranderd, en ieder vond zijn stoel. Ik moest dit deel van de reis bij de rest van het team in de toerist class zitten, maar dat was niet in de buurt van Mai. Zij zat voorin bij e groep en ik verder naar achteren.

Ik ontdekte mijn stoofpotje aan de andere kant van het vliegtuig op de laatste rij. Ze was in gesprek met een van de stewardessen. Een mollige maar aantrekkelijke vrouw. De roodharige vixen was nog in uniform, maar werkte op deze vlucht niet. Ze keek me aan, en beiden begonnen te giechelen. Ik vroeg me af was ze in godsnaam aan haar vriendin over onze afspraak had verteld. Ik schudde mijn hoofd en wist dat ik dat snel te weten zou komen. We vertrokken net na 15.00 uur lokale tijd voor een 10-uur durende vlucht. Het plan was om tegen lunchtijd in Seoul aan te komen, na overnachting. Vliegen naar de andere kant van de wereld is een serieuze zaak, maar deze maatschappij had wat extraatjes voor me. Iedereen keek bij het opstijgen naar buiten en toen we op vlieghoogte waren begon de film. De lichten werden gedimd en de meeste passagiers stemde af op die nieuwe vampier film. Ik was daar niet echt in geïnteresseerd en pakte een boek, hoewel ik weinig zin in lezen had. Toen rook een bekend parfum.

Ik keek op en zag die koele groene ogen in mijn richting staren. Zwijgend wenkte ze me in het gangpad, naar de achterkant van het vliegtuig. Ik volgde haar door het gangpad, kijkend naar de bewegingen van haar ronde kontje in haar strakke uniform rok. Ik vroeg me af of ze een extra slipje mee had genomen of nu naakt was. Dit idee deed mijn pik al steigeren. Toen we de keuken achterin naderden kwamen twee andere stewardessen met een service kar naar buiten. Een van hen was die honingzoete mollige sletterige vriendin, ze grijnsde en fluisterde tegen ons “Jullie hebben ongeveer 15 minuten terwijl wij de hapjes en drankjes uitdelen” We gingen de ruimte in en ze trok het gordijn docht.

Ze trok onmiddellijk haar rok uit en mijn vraag werd meteen beantwoord. Ze droeg beslist geen ondergoed. Ik werd getrakteerd op de aanblik van haar bleek roze poesje, bekroond met een landingsbaan van vurig rood krullende schaamharen. Haar huid was romig wit met geen enkel keurnuance, en har mollige schaamlippen waren enigszins gescheiden, wat een hint gaf van de roze schat er binnen. Ik viel op mijn knieën en gleed met mijn handen langs haar zijdezachte dijen. Mijn handen bereikten haar ronde billen in een greep alsof ik verdronk, drukte mijn gezicht in haar geparfumeerde vulva. Ze rook naar jasmijn in haar eigen delicate aroma. Ik poetste mijn lippen langs haar schaamhaar en bereikte de bovenkant van haar snee. Mijn stoppelige kin raakte lichtjes haar fluweelzachte schaamlippen en ik gaf kusjes op haar klitje. Ze zuchtte en pakte me stevig bij mijn haar en trok me strakker tegen haar kruis. Mijn vingers aten intussen diep in haar anus, en trokken haar dijen uit elkaar. Ze verzette lenig een been en gaf me o toegang tot haar sijpelende spleet.

Ik trok even terug en had een waarderende blik op haar geheime tuin. De dunne strook eindigde net boven haar klit. Verder omlaag waren haar schaamlippen glad en haarloos. Ze waren bleek en gezwollen en stonden wijd voor me open. Tussen hen in hing een dieper roze klitje te bedelen om aandacht. Ze glinsterden van haar sappen en ik volgde de rand met mijn tong tot waar ze samen kwamen en op dit knooppunt haar klitje te bereiken. Ik ging er met mijn duimen langs en zette die naast dit knopje, tilde het aan weerskanten voorzichtig op tot haar eigen kleine erectie volledig werd blootgesteld. Dit mooie roze uitsteeksel was bijna net zo groot als de top van mijn pink en stak triomfantelijk uit. Mijn ervaren tong trok cirkels over deze bron van liefde totdat het droop van mijn speeksel en haar sappen. Ik bedekte mijn tanden met mijn lippen en beet er toen met veel plezier teder op, een ongecontroleerde zucht ontsnapte uit haar mond. Vervolgens zoog ik het snel naar binnen en nam het tussen mijn tanden, mijn tong bleef het kietelen. Ik proefde haar pis toen mijn tong verder in haar liefdes tunnel verdween. Ik likte de wanden van haar kut met mijn tong, en genoot van de rijke, zoute smaak van haar nectar. Ze was zo nat dat haar dijen glansden en haar benen ongecontroleerd schudden. Ik greep haar weer bij haar kont en tilde haar op het keukenblad.

Langzaam knoopte ik haar bloes open, onthulde een enorme kanten gele beha, die als souvenir was afgestemd op het slipje. Ik trok snel mijn broek en slip uit en haar koele hand stak ze om mijn gezwollen lid en streelde het. Ik opende haar beha aan de voorkant, maakte zo haar zachte, witte bollen vrij. Har tepels waren kleine roze noppen, gelegen in een gebobbeld tepelhof op de top van mooie, wuivende uiers van tietvlees. Ik zoog eerst aan de ene, toen aan de andere. Nam haar roze punten diep in mijn mond en streelde de diamant-harde tepels met mijn tong. Ze hijgde zwaar en door haar vingers kwamen er signalen van voorvocht uit mijn paal.

Ik plaatste mijn stijve mannenvlees voor haar soppend slot en keek diep in haar fascinerende groene ogen toen mijn paal erin gleed. Ik begon te pompen in haar warme natte kut, drukte door tot aan haar baarmoeder en sloeg bij iedere stoot met mijn ballen tegen haar kont. Ze pakte me bij mijn billen en trok me nog dieper in haar. Met een hand ging ik door haar krullend haar, kronkelde met mijn vingers door die manen en mijn tong gleed tussen haar geopende lippen. Na een paar minuten van extase bereikten we samen ons hoogtepunt, in een sidderende climax pompte ik mijn zaad diep in haar kut terwijl haar vagina me in een harde wurggreep hield. Elke druppel die ik bezat moest ik haar geven. Terwijl mijn lul langzaam slapper werd keken we elkaar aan en we glimlachten. “We hebben ons nog niet eens aan elkaar voorgesteld.” Ik grinnikte.

Met haar handen hield ze me nog steeds stevig bij mijn billen vast. “Ik ken jouw naam van de passagierslijst en ik heet Sharon. Sharon Broekman” “Aangenaam kennis te maken Sharon Broekman” zei ik “Ik weet zeker dat ik deze luchtvaartmaatschappij aan al bevelen met de hoogst mogelijke waardering.” Ze lachte en met een zachte plop trok ik mijn slappere pik uit har kut. “Ze noemen ons niet voor niets ENGELEN IN DE LUCHT “zei ze stralend. We trokken onze kleren weer aan en maakten ons toonbaar.

Ik stond op het punt een domme opmerking te maken toen de hel in de cabine los brak. Mijn eerste gedachte was ‘dit is zeker de meest spannende reis die ik ooit heb gemaakt, en ik heb het vliegtuig nog niet eens verlaten’ en de tweede was ‘Er is hier iets serieus mis Sharon’ en ik keek door het gordijn om te zien dat er een aantal mensen uit het Midden-Oosten in de gangpaden stonden, één van hen zwaaide met iets dat leek op een wit geweer. Ik had wel eens gehoord van plastic geweren die gemaakt werden door 3-D printers, die konden de security check omzeilen en ik vroeg me af of dit er zo een was. Een van de mannen had de blonde stewardess in een dodelijke greep, het leek een keramisch mes dat hij op har keel had gezet. Hij blafte orders tegen de crew-captan dat die zijn wapen moest laten vallen en hij anders haar keel door zou snijden. Het vliegtuig viel als een baksteen uit de lucht. Door deze val van een paar duizend voet draaide mijn maag om. De captan voldeed aan zijn verzoek en liet het wapen vallen op de vloer van het toestel. De kaper sprong op hem af en stak het mes in zijn nek. De arme klootzak viel hevig bloedend op de grond. De stewardess viel in het gangpad op haar knieën en snikte. Er brak paniek uit onder de passagiers. Mensen schreeuwden en gilden van angst. Verscheidene aanvallers hielden gijzelaars vast. Ik hoorde bonzen en schreeuwen vanaf de voorkant van het toestel toen ze probeerden de deur te forceren. Een van de gijzelaars was een potige man en was waarschijnlijk een slechte keus van de spichtige terrorist, die hem met een mes aanviel. De aanvaller keek naar de dode captan, de passagiers maakten gebruik van de afleiding en hij dook onder het mes. Pakte de arm van de aanvaller.

Er volgde een korte strijd, de kaper werd snel ontwapend en neer gestoken. Verschillende andere mannen leken hier een voorbeeld aan te nemen, sprongen op van hun stoelen en vielen de terroristen aan. Ik zag er minstens 2 die het gevecht verloren, maar anderen hadden meer geluk en wisten de met messen zwaaiende terroristen te ontwapenen.

Het vliegtuig hield nu weer koers, maar zat onder het wolkendek. Ik ving een glimp op van de enorme Indische Oceaan. Onopgemerkt kon ik uit de keuken komen, verborg me achter een service wagen en ging zo een paar rijen door het gangpad. Ik gebaarde Sharon achter me te blijven en hiel van achter de kar overzicht. Een van de Arabische vrouwen in een burka was twee rijen voor me opgestaan en leek iets uit haar handbagage te pakken. Op hetzelfde ogenblik snelden een aantal leden van het passagiersverzet naar de schutter die in het centrum van het toestel stond. Ik moest hun moed bewonderen, maar ze hadden geen schijn van kans. Hij begon te schieten en al snel vielen er 4 neer, het volgende schot miste en verbrijzelde een raam.

Een orkaan van wind ging brullend door het toestel, de cabine was drukloos. De piloot moet het probleem hebben gerealiseerd, voor het toestel uit de lucht zou vallen bracht hij het op een hoogte waarop we niet zouden stikken. De schutter huilde van woede, slingerde zijn lege pistool naar een van de overlevende helden, en de passagiers begonnen te schreeuwen. Onder dekking van de oorverdovende chaos begon ik de kar door het gangpad vooruit te duwen. Ik zag dat de in boerka geklede vrouw een plastic geweer uit de zak trok, uiteraard van plan om de leider te bevoorraden.

Snel schoof ik de wagen naar voren totdat ik naast haar was en greep het wapen uit haar uitgestrekte hand. Ze krijste en krabde in mijn gezicht, ze vocht als een tijgerin om te voorkomen dat ik het wapen onder controle zou krijgen, Plotseling floten de kogels uit de loop. Puur uit geluk schoot de eerste kogel recht in het voorhoofd van haar baas. Door mijn tegenwicht ging haar arm naar beneden en gingen verschillende schoten door de nooduitgang, sommige sloegen in in de vleugel en weer anderen doorboorden de vloer. Tegen de tijd dat het wapen leeg was hoorden we onheilspellende geluiden uit de rokende motor. Het vliegtuig trilde en daalde snel in de richting van de oceaan onder ons. Ik ving . door een van de ramen, een glimp op van een tropische zonsondergang vóór de terroristische teef ne bij mijn haren kon pakken. Door mijn greep deed haar arm zeer, maar voordat ze me nog meer schade toe kon brengen, sloeg Sharon haar met een metalen koffiepot, die ze snel uit de keuken had gepakt, tegen het hoofd.

Het was duidelijk dat het toestel niet lang meer in de lucht zou blijven. En dat we een noodlanding in de donkere water onder ons zouden maken. E ja hoor, via het omroepsysteem liet de piloot weten dat we een noodlanding op zee gingen maken. Hij drong erop aan om crash posities aan e nemen. Sharon trok me terug de keuken in waar we 2 klapstoelen hadden. In een oogwenk had ze zich vastgebonden, maar ik had problemen met het onbekende mechanisme. Op het moment dat ik het slot vond sloegen we op het water. Ik werd uit mijn stoel gelanceerd en sloeg pijnlijk tegen een schot. Ik hoorde een korte impressie van geschreeuw, , voelde het toestel stuiteren, de lampjes knipperden en toen werd alles zwart.