Chasse Patate - 8

Ik had m’n schort net aan, en het belletje bij de deur rinkelde al. Echt uitleg had ik nog niet gekregen verder, maar ik moest meteen hard aan de bak. Soms was de praktijk de beste manier om het te leren. Ik was verbaast hoe druk het was, en de hele ochtend door. Ik moest alleen nog uitlopen, dat was makkelijk. 3 tafeltjes binnen en 2 buiten. Maar ondertussen kwamen ook de hele ochtend door mensen binnen die dan gewoon gebak of een broodje kwamen halen. Als het kon, hielp ik Piet zelf even, niet dat ik gelijk van grote waarde kon zijn. Het was eigenlijk te druk om aardig te zijn tegen elkaar, maar met name tegen Aafke probeerde ik erg vriendelijk te zijn. Ook zij droeg een mooi zwart schortje. Met een knoop op haar onderrug werd het strak getrokken tegen haar lichaam. Al zou ik dit werk niet leuk vinden, wat ik het tot nu toe nog wel vind, dan zou ik hier nog zo graag werken. En dan zou het alleen maar zijn om het feit dat ik met haar mag optrekken. Wat een vrouw. Een lach zo mooi en breed en vriendelijk dat iedere klant altijd met een gelukkig gevoel naar huis gaat. Er kwam hier overigens wel een bepaald slag mensen. Veel hipsters. En dan wel los van de mensen die gewoon brood kwamen halen. Maar de gasten die allemaal bleven zitten en er een kopje koffie bij namen, waren toch wel voornamelijk hipsters. Of mensen die deftig praten zonder dat ze er deftig uitzagen. ‘’Classy Alternative’’ had Aafke het genoemd. Zelf was ze zo niet. Ze was juist heel opgewekt en zorgeloos leek ze hier altijd aan de slag te zijn alsof niets anders er toe deed. Dat bewonderde ik meteen al aan haar. Het deed me naar haar doen opkijken. Wie er ook voor haar stond, ze behandelde ze allemaal op dezelfde manier. Iets wat ik nog moest leren. Durfde nog net asjeblieft en dankjewel te zeggen, en op het moment dat Aafke me naar een tafeltje stuurde om een bestelling op te nemen, brak het zweet me al uit. Maar ze was ook aardig tegen mij, en ze gaf me de tijd en hier en daar een tip, zodat ik aan het einde van de ochtend al een tafeltje van 2 kon helpen zonder te stotteren. En dan gaf ze me een klopje op m’n schouders en een knuffel en voelde ik me helemaal slap worden. En ik ging ook even kapot toen bleek dat ze eerder klaar was dan ik, en dat Piet mij achterhield om nog het 1 en ander uit te leggen. Maar zo zonder haar was het toch minder leuk. Maar nog steeds wel heel erg leuk. Piet was ook een geweldig aardige man. Je kon zien van wie Aafke het had. Deze zaak was ook echt voor mensen die deze aardigheid, die je tegenwoordig niet zo vaak meer ziet, nog konden waarderen. Ik was al langer aan het werk dan ik had gemoeten, maar Piet was ijverig in zijn uitleg en ik wilde ook niet vragen of ik al naar huis mocht. Vond het nog altijd leuk, en zelfs interessant. Niet dat hij me broodjes leerde bakken, maar hij noemde gewoon een hele reeks aan regeltjes op waaraan ik me moest houden om de klanten tevreden te houden. Gewoon een standaard protocol van etiketten, als je het mij vraagt. Daar was ik al redelijk bekend mee en dat vond hij dan weer leuk om te zien. ,,Zo nog steeds bezig?’’ Het belletje bij de deur ging weer, en dat nadat we al een uur dicht waren. Maar het was Aafke. Een aangename verassing. ,,Ah, mooi op tijd.’’ Zei Piet dan en haalde uit de vitrage nog 4 gebakjes en zette die op een tafeltje voor het raam. ,,Dit doen we elke zaterdag aan het einde van de dienst. Het einde van een week.’’ Legde hij dan uit. ,,Waar is Kelsey?’’ vroeg hij dan aan zijn dochter, wat het vierde bordje verklaarde. ,,Komt eraan.’’ Zei Aafke dan alleen vrolijk, en we namen al plaats om even later deze vierde persoon gehaast binnen te zien komen. ,,Hey Kelsey, laat me je gelijk voorstellen aan onze nieuwe collega.’’ Zei Piet dan. Ik keek op tegen een supermooi meisje wat opgetogen haar hand uitstak en zich dus voorstelde als Kelsey. Wat een babe. Net als Aafke dus… ,,Is m’n beste vriendin.’’ Zei die laatste dan. ,,Hoi, ik ben Darren.’’ Zei ik dan nerveus als ik kon zijn. Ik ben pas 17, he. En Aafke was al 23 of zo, en Kelsey zou net zo oud zijn waarschijnlijk. Voelde me echt een jonkie. Zeker vergelijken met Piet natuurlijk. En ik was dan ook stil verder, en nam een hapje van m’n tompoes. Piet had al gevraagd wat m’n favoriet was, en nadat ik geantwoord had, zette hij gelijk een tompoes apart. En nu wist ik waarom. Aafke zat ook aan een tompoes, terwijl Kelsey in kaasbroodje beet en Piet genoegen nam met een moorkop. Het was allemaal zo ontzettend gemoedelijk hier. Alles was vredig. Ook in m’n hoofd. Wat een verschil met afgelopen week.

,,Wat doe je allemaal nog?’’ Vroeg Aafke toen aan me, en ze probeerde me duidelijk aan het praten te krijgen. Ze leek me al iemand die dat deed; verlegen mensen uit hun schulp te laten kruipen. Althans, daar bij te helpen. ,,Zit nog op school.’’ Zei ik dan voorzichtig. En ze knikte, en wilde dat ik gelijk maar meer vrij gaf. ,,Hier in uhh…’’ en ik wees maar die ene kant op. Schaamde me altijd een beetje dat ik op een school voor rijke kinderen zat. ,,Ooh, bij die rijke stinkerds?’’ Viel Kelsey dan gelijk lachend in. Ik voelde mezelf rood worden en knikte voorzichtig. ,,Klopt het dat je daar kaviaar krijgt en champagne als je een voldoende haalt? Ik kende iemand die dat kreeg daar.’’ Zei Piet toen, wat me nogal verbaasde. ,,Uhh, nee.’’ Zei ik dan ook snel. Vervolgens zag ik Kelsey en Aafke stralend glimlachen voordat ze samen met Piet in een schaterlach uitbarstten. ,,Hij maakt maar een grapje.’’ Werd me dan nog gezegd. Ik snapte het niet. En dus was ik weer stil. Ik wilde best praten, maar als ik dan wat zei, hoefde dat niet gelijk afgekraakt te worden. Dan hield ik liever m’n mond. ,,En verder?’’ Vroeg Kelsey dan niet veel later. ,,Verder?’’ vroeg ik dan ook. ,,Ja, heb je hobby’s of werk je nog ergens anders?’’ ,,Oh, nee. Ik hou alleen van fietsen.’’ Zei ik toen alsof ik het al jaren deed en het leven was. ,,Wielrennen bedoel ik dan.’’ Maar deed het pas 2 maanden hooguit. Nou 3 misschien. ,,Echt, oh wat leuk.’’ Zei Aafke dan. ,,Een sportman.’’ Voegde ze er aan toe. En bijna moest ik weer blozen, maar nu om een andere reden. Ik kon er overigens helemaal niet tegen dat ik steeds moest blozen. Ik wist me wel beter te gedragen. ,,In je examenjaar dan?’’ vroeg Piet toen opeens. Ik knikte. ,,Als je straks extra wilt werken, moet je het maar zeggen hoor. Je bent eerder klaar, toch?’’ ja, dat kon best, dacht ik dan. ,,Pap! Dat vraag je toch niet nu al. Weet je nog wat ik deed toen ik klaar was. helemaal niets! Lekker lui wezen een keer. Je moet die jongen niet gelijk met werk opzadelen.’’ Zei Aafke dan gedreven. Nu was ik opeens ‘’die jongen’’… ,,Ach, we zien wel.’’ Zei ik dan. ,,Misschien zijn jullie me dan al wel zat.’’ Merkte ik dan met een knipoog op. Maar het werd dan weer even stil daarna, en ik kon blijkbaar nog niets goed zeggen. Al zaten we daar bijna 2 uur, en het was verder wel gezellig. Zo leerde ik de andere 3 ook kennen. Ik durfde niet te vragen hoe of wat precies, maar de vrouw van Piet, en dus de moeder van Aafke, was al overleden. Ze deden er vrij luchtig over, al zag ik dat als de 1 hierover sprak, de ander duidelijk berouw toonde. Moet er niet aan denken om al een ouder in te leveren, en kon me ook niets van die pijn voorstellen. Ze wilden het al snel over iets anders hebben ook. En na zoiets, lijkt de rest er even niet toe te doen, maar Aafke en Kelsey zeiden me nog te studeren. Hier in Dordrecht op de Hogeschool Rotterdam. Die had hier een vestiging. Beiden PABO. Klasgenootjes dus. Piet woonde niet meer in Dord zelf. Ook de 2 verdiepingen boven de bakkerij waren verhuurd aan ondernemers. Volgens mij zat hierboven een galerij en op zolder had ik nog nooit iets of iemand gezien in de korte tijd dat ik hier een paar keer al omheen was gelopen. Het was ook een pand op de hoek van de straat. Kelsey en Aafke woonde overigens wel hier in Dordrecht. ,,Mijn vader heeft een sloep. En die gebruiken wij, zolang hij die niet zelf gebruikt.’’ Begreep tussen de regels door dat haar ouders gescheiden waren. Samen met nog een vriendin leefden ze dus min of meer op het water. Min of meer illegaal ook, toen Piet hier en daar (blijkbaar) voor de zoveelste keer bezwaar op maakte. ,,Sanne zal je nog wel ontmoeten.’’ Zei Aafke dan en negeerde haar vader. ,,Die werkt hier om de hoek bij de Cubaan.’’ Zei ze dan, en ik knikte maar alvast.

,,We kunnen je het wel laten zien hoor.’’ zei Kelsey toen ook nog opgetogen. Ze was wel een beetje als Aafke. Maar op de PABO moet je natuurlijk ook altijd vrolijk zijn, kon ik me voorstellen. ,,Kan je zelf ook oordelen of het een geschikte plek is om te leven of niet.’’ Voegde Aafke er aan toen, terwijl ze haar vader aankeek. ,,Ik uhh… hou me hier buiten.’’ Zei ik dan ook, denkende verstandig te zijn. ,,Hoezo?’’ werd me dan droog gevraagd door zowel Piet als Aafke alsof er niets aan de hand was. in ieder geval niet wat ik misschien wel dacht. ,,Nee, okay. Kan wel even. Moet wel 5 uur thuis zijn.’’ Zei ik dan maar snel. En zo geschiedde het dat ik even later met de 3 op de boot stond. ,,Sanne is werken zeker.’’ ,,Ja, denk het.’’ Ondertussen keek ik naar een foto van de 3 en zag ik deze Sanne dus al wel. En wat een droom was deze boot opeens. Het was niet zomaar een sloep. Natuurlijk was het allemaal wat krapjes, maar ik kreeg een rondleiding en er werd me verteld dat dit ‘bootje’ gebruikt werd voor zeilkampreisjes en zo, en zo hadden ze met z’n drieën echt heel veel ruimte. Daarnaast stonden er op die foto dus 3 waanzinnig mooie meiden. 3 mooie meiden + grote boot waar ze alleen leven + ik zelf die om de hoek werk en niet veel verder op woon = iets om lekker over te fantaseren voor het slapen gaan. De boot lag 2 straten van de bakkerij af in de oude haven omringd door scheepjes die allemaal kleiner waren. Je zou het van buiten niet zien, dat dit een scheepje was waar werd gewoond. Hun redding dan, als het ook echt illegaal was.

Yes, zo was m’n eerste werkdag een succes. Voelde me goed. Die avond zat ik wel op de fiets richting Mirjam. Was niet gepland, maar toen ze me vroeg waarom ik nog niets van me had laten horen, durfde ik haar niet echt eerlijk een antwoord te geven. En toen ze me daarna vroeg of ik langs wilde komen om over de reis te vertellen, rende ik zowat al naar m’n fiets toe. Ik bleef toch altijd een beetje machteloos tegenover haar. De reden waarom ik nog niets van me had laten horen was overigens vrij eenvoudig. Doordat zij elke keer zo lauwtjes had gereageerd, terwijl ik in Frankrijk zat, kreeg ik nu niet bepaald het idee dat ze überhaupt nog interesse in me had. Dat had dan vooral met mijzelf te maken. Ze kon me ook nog altijd zo ontzettend onzeker maken. En ergens had ik dan al besloten om haar dan los te laten. Ja, voor de zoveelste keer. Maar nu nadat we elkaar zeer intiem hebben leren kennen, en ik dacht dat er misschien dan ook wel voor beiden het een en ander uit het systeem was gewerkt. Maar dat bleek dus niet zo te zijn. Ik bleef door haar bezeten. Door wind en hagel fietste ik dan een uur in het donker om verzopen aan te bellen. Had gehoopt dat ze alleen thuis was, maar haar moeder deed open. ,,Ach, Darren. Kom snel binnen. Ik wist niet dat je kwam.’’ Zei ze dan bezorgd en rillend sprong ik de gang in. ,,Ik pak even een handdoek voor je. Mirjam staat onder de douche nog.’’ En ik wachtte totdat ze terug kwam met een handdoek, nadat ik ze boven ook even had horen kibbelen met haar mooie dochter – over waarom ze die arme jongen had laten komen in dit weer – en zat dan niet veel later naast haar vader op de bank met een handdoek om me heen en een kopje koffie wat ik in m’n handen gedrukt had gekregen rustig te wachten. ,,Ik dacht dat Mirjam uit zou gaan vanavond.’’ Zei haar vader dan tegen haar moeder. Ik keek enkel met grote ogen toe. ,,Ja, dat dacht ik. Maar misschien ook niet. Misschien was het voor iets anders.’’ Antwoordde zij dan. Werd wel nieuwsgierig. ,,Zo, Darren. Alles goed?’’ Werd me dan daarna maar gevraagd, met een tik van zijn vlakke hand op mijn natte spijkerbroek, wat dan zo heerlijk hard kletste. ,,Joh…!’’ Reageerde haar moeder dan, terwijl haar vader bleef lachen. ,,Ja hoor, met u?’’ vroeg ik dan beleefd terug. ,,Prima, prima.’’ En het werd stil. Ik vond haar ouders heel aardig en kon het goed met ze vinden, maar om nu te zeggen dat ik ook makkelijk gesprekken met ze kon voeren, dat niet. Hun waren volwassenen, en ik was een kind. Die verhouding was hier nog altijd goed duidelijk. Ik hield m’n adem in toen ik iemand van de trap hoorde lopen niet veel later. Ik vond het nog steeds spannend om haar weer te zien. ,,Wat heb jij nou aan?’’ Was het eerste wat haar gevraagd werd toen ze binnenstapte. En niet door mij, maar door een zeer verontwaardigde vader. ,,Je kan wel weer single zijn, maar, dit niet.’’ Ging hij dan door. ,,Daarom dacht ik dat ze uit ging.’’ Zei haar moeder dan bijdehand om toch nog even haar gelijk te krijgen. ,,Jezus, wat?’’ Mirjam gelijk boos. En ik zei niets. Ik zat met een bek vol tanden. Altijd al ik haar zie natuurlijk, maar nu helemaal. Droeg ze dan zoiets schokkends nu??? Nee, niet in mijn ogen ten minste. Maar ik was met name gewoon heel blij haar te zien. Even tussendoor had ze ook mij een glimlach toegespeeld, voordat ze de discussie met haar ouders aan ging. En dus kon ik haar van top tot teen bekijken. Op zich niet veel boeiends. Niets extra’s dan. Een mooie rommelige spijkerbroek die strak om haar benen stond. Een grote gesp van een bruine leren riem trok even m’n aandacht, toen ze haar handen op de riem zetten om even kwaad uit te halen naar haar ouders, maar met name het simpele witte hemdje wat ze aan had. En ook dat zat de ouders nog niet dwars. Maar het zat wel strak. Geen mouwen, en een vrij lage hals. Nu had Mirjam geen grote borsten, dus kon dat niet kwaad. Ze had haar haar in een mooie sexy staart gedaan en haar lange hals was ook mooi zichtbaar zo. Het leidde de aandacht dan ook terug naar haar borst. Want ze had een push-up bh aan. Dat was het probleem. Ik vond het geen probleem. Helemaal niet zelfs, maar haar ouders dus wel. Vooral haar vader. Het was ook niets voor de meisjes op onze school. Heel zelden zag je er eentje. ,,Je gaat zo niet uit.’’ Herhaalde hij zichzelf nog een keer streng. ,,Wie zegt dat ik uit ga?’’ Reageerde ze dan boos. En toen waren ze even stil. ,,Ik dacht, ik probeer dit gewoon eens. Jezus…’’ Zeurde ze dan door. ,,Maar als m’n ouders en m’n beste vriend het niets vinden, dan is het ook voor ’t laatst hoor.’’ Ging ze dan door. Ik, samen met haar ouders, vond het wel wat merkwaardig. Maar dat kwam omdat ze loog. In mijn geval had ik dat al door.

,,Vind je het wat?’’ vroeg ze me later, toen we samen op haar kamer zaten. Ik zat al met een harde, en vond het zeker wat. Maar dat zei ik haar niet. Ze zat naast me op haar bed, en drukte haar borst ook nog even naar voren om er zelf ook goed naar te kijken. Ze had een a-cup denk ik, dus nog steeds was het niet heel bijzonder, maar het viel wel meer op. Het stond haar ook goed. Gewoon sexy. Je weet wel. ,,Waarom? Ik vond je al mooi. Dat weet je toch?’’ Vroeg ik haar voorzichtig. Ze keek me enkel even lief aan. ,,Of doe je dit voor iemand anders?’’ Vroeg ik haar. Iets wat ik niet wilde weten als het wel zo is. ,,Nee, natuurlijk niet.’’ Zei ze dan gelukkig snel. ,,Gekkie.’’ Noemde ze me dan nog. Maar zo ‘’natuurlijk’’ vond ik het niet. En was ze niet. ,,Maar is mooi toch?’’ Vroeg ze dan nog een keer. ,,Uhm, ja, dat wel. Maar ik zou niet weten waarom.’’ Herhaalde ik mezelf dan ook nog een keer. ,,Nou, is toch zo.’’ Zei ze dan. ,,Wat is toch zo?’’ Vroeg ik dan, omdat ze nogal weinig blootgaf. Op deze manier dan. ,,Vrouwen met grotere borsten zijn toch mooier.’’ Zei ze dan voorzichtig, en ik zag haar opeens heel onzeker worden. ,,Nou, nee.’’ Zei ik dan. En ze bleef even stil. Ze zuchtte nog wel diep. ,,En Melissa dan?’’ Vroeg ze dan voorzichtig. ,,Wat is er met Melissa?’’ Vroeg ik dan nog, wel wetende wat ze bedoelde. ,,Die heeft dit helemaal niet nodig, en kijk hoe populair ze is.’’ Zei ze dan. Ik schudde even met m’n hoofd. Ze stelde zich zo aan. ,,Dus je wilt populair worden?’’ Vroeg ik haar dan nog maar, licht snerend. ,,Nee, maar… ik zie toch ook hoe jij naar haar kijkt. Hoe alle jongens naar haar kijken.’’ Zei ze snel achter elkaar. Ik grinnikte zachtjes. ,,Waarom kan je nou nooit zien hoe ik naar jou kijk?’’ Vroeg ik haar dan fel. ,,Nee, weet ik wel.’’ Zei ze dan gelijk zachtjes, en ze zuchtte nog een keer diep. ,,Laat maar. Het is stom.’’ Zei ze dan, en ze stond op en pakte uit haar kast een truitje en deed haar staart los. ,,Ja, heel stom.’’ Zei ik haar terwijl ze terug liep naar het bed, en keek haar ook wat bezorgd aan. Ik begreep ook wel dat niet iedereen het zelfde meisje mooi kan vinden. En als je een duizend mannen Mirjam zou laten beoordelen, dan zullen de smaken verschillen. Maar echt, ze was zo mooi. Ik vond haar zo ontzettend mooi. Dat je een iemand ander mooier vind, zou kunnen. Maar je kon haar niet lelijk vinden. Zelfs niet als het je type niet is. En ik begreep die onzekerheid dan ook niet. En überhaupt niet waarom ze dit nu zo deed. Eerste beneden en nu hier weer. Want vervolgens schoof ze het aan de kant en vroeg ze me naar Normandië. Alsof er niets gebeurd was. En zo vertelde ik ook over de reis. Alsof er niets gebeurd was. Maar ook nu hier deed ze wat afstandelijk tegen me. ,,Heb je me gemist?’’ vroeg ik haar nog wel. ,,Ja, natuurlijk.’’ Zei ze dan snel. ,,Ik dacht dat je boos was.’’ legde ik m’n vraag dan uit. ,,Was ik ook.’’ Zei ze toen verassend. ,,Echt?’’ vroeg ik dan ook verbaasd. ,,Ja, duh. Je liet me achter.’’ Zei ze dan. ,,Ja, maar…’’ ,,Ja, weet ik. Maar blijft kut.’’ Zei ze dan. ,,Nu ook boos dan?’’ ,,Nee, hoor. alleen moe. Ik ben in de war een beetje.’’ Zei ze dan zacht, maar duidelijk genoeg, en ze zuchtte weer. ,,Als je wilt gaan, moet je dat doen hoor. Ik ben alleen maar vervelend.’’ Kwam er dan weer uit haar keel. Wat had ze toch. ,,Nee, waarom. Ik ben… gek op je.’’ Zei ik dan weer zacht. Ze gniffelde er om. Alsof het niets was. Alsof ze me niet geloofde. Ondertussen was het echt gaan stormen en de wind sloeg tegen het dak aan. ,,Maar als jij wilt dat ik ga? Dan…’’ En ik maakte die zin niet af en keek haar enkel wat troosteloos aan. ,,Nee.’’ Zei ze dan eerst wat leep. ,,Nee, echt niet.’’ Daarna met een glimlach en wat meer opgetogen. ,,Ik weet gewoon niet zo goed wat te doen. Hoe zit het nu tussen ons?’’ Vroeg ze me toen. En dat vond ik een meer logische reden om zo te doen. ,,Heb je spijt van zondag?’’ Vroeg ik haar voorzichtig, omdat ik dat vermoedde. ,,Nee, helemaal niet.’’ Zei ze dan snel voorzichtig. ,,Jij?’’ ,,Nee, ik ook niet. Wat denk jij dan?!’’ Lachte ik terug. En ze lachte mee. Kort. ,,Ik weet het gewoon niet. Niet wat ik wil. Snap je?’’ Vroeg ze me dan. Ik vond het ook ontzettend moeilijk. Als ik echt voor haar was, als wat zij voor mij was, dan zou ze niet zo twijfelen nu. Dan was het namelijk gewoon ontzettend makkelijk. En dus raakte ik nu ook wat in de war. Ik wilde blijven, omdat ik dan met haar was. Naar het voelde alsof ik m’n tijd verspilde. Een pijnlijke realisering.

Er hing een poster bij haar op de deur van een ‘model’. Een vrouwelijk model. ,,Is dat je voorbeeld?’’ vroeg ik haar, omdat wel elkaar al een tijdje niets gezegd hadden. Ze keek even doelloos op, en schudde toen haar hoofd. ,,Nee, hoor. Moest gewoon iets hangen.’’ Zei ze dan, zonder er verder op in te gaan, en ze keek weer weg. Er brandde een vrij fel licht aan het plafond. Voor de rest was het stil. Ja, de wind was te horen samen met de regen. ,,Misschien moet ik maar gaan. Ik kan je… Ik denk niet dat je wat aan me hebt nu.’’ En ik stond op en keek op haar neer. De opwinding was ook ver te zoeken nu. En ze knikte dan ook. Ik was hier net een uur… kon ik weer terug fietsen. Een uur. Ik pakte m’n telefoon en zag dat Melissa gevraagd had waarom ik niet was komen kijken bij hun thuiskomst. ,,Ook hallo.’’ Stuurde ik dan snel terug. Ik lachte er om en Mirjam vroeg me wat er was. Kon het gebruiken om haar jaloers te maken, maar deed het niet. Nee, ik deed het wel. En wel hierom. Een tijdje terug werd ik door Maarten getagd in een berichtje op Facebook. Of meer een filmpje. Hij had er niets bij gezegd verder, en het filmpje sprak ook wel voor zich. Dit is misschien een beetje een raar verhaal, maar zie maar. Het ging over de ‘friend-zone’. En dat slaat op de situatie waarin je wordt geplaatst op het moment dat je iemand leuk vind, die jou meer ziet als een vriend. Dus de laatste jaren van mijn leven met betrekking op Mirjam. Dat was de boodschap van Maarten. Dat dat moest veranderen dan. Want ook ik gebruikte die term dan als excuus. En die term werd ook best vaak gebruikt bij ons op school en in de kroeg. Meer dan je misschien zal denken. En altijd als verwijt. Kon ze me maar zien als iets anders. Het is misschien een halfjaar geleden dat ik dat filmpje zag, maar het was me bij gebleven, en had het ook weleens al overwogen het te proberen. Want wat ze in dat filmpje zeggen, is dat niet de gene waar je gek op bent je in de ‘friend-zone’ plaatst, maar dat je dat jezelf aan doet. Bijvoorbeeld: en dit gebeurt dan in het filmpje; Een jongen met een meisje waar die gek op is, en die hem niet ziet staan. Klassiek voorbeeld. Er wordt die jongen dan gevraagd hoe hij reageert op meisjes tijdens het uitgaan, die verder niet betekenen maar die hij wel wilt versieren. Iets wat ik al niet zou durven, maar de jongen verteld dat die echt z’n best doet met complimentjes en dat soort dingen. Dan wordt hem gevraagd hoe hij reageert op een ander meisje wat hij gewoon als een vriendin ziet. En de jongen verteld dan dat die niet flirt en zich gewoon aardig en normaal gedraagt. Zo ver nog niets geks. Maar als hem dan gevraagd wordt op welke van deze 2 manieren hij zich gedraagt bij het meisje wat hij leuk vind, moet hij toegeven dat hij haar dan behandeld alsof ze een goeie vriendin is. Wat logisch is, want je wilt natuurlijk dat die je aardig blijft vinden. Maar je moet dan niet gek opkijken dat die gene die je leuk vind je dan ook als vriend gaat ziet in plaats van potentiële partner. Dit was in een tijd dat Maarten me nog wilde helpen met Mirjam. Nog voordat Hij en Bas het wekelijkse gezeur zat waren. Ik vond dat nog wel logisch allemaal en zag er ook wel wat in. Ik deed namelijk ook alles voor Mirjam wat een goeie vriend zou doen, en probeerde haar nooit te versieren, omdat ik bang was dat ze me dan niet aardig zou vinden of dat het af zou schrikken. Liever haar als vriend dan helemaal kwijt… Nu wordt die jongen in het filmpje, stomtoevallig, net gebeld door zijn liefde, en is hem net uitgelegd dat er 3 regels zijn om te testen of je verliefdheid ook het waard is om voor te gaan. Of zoiets. Zo goed kende ik het filmpje ook weer niet. Maar goed, het kwam er op neer dat als je haar dan niet behandeld als een vriendin maar als iemand die je wilt versieren, ze dan eerst een beetje verrast zal reageren of zelfs er klaar mee zal zijn, maar als zij doorkrijgt wat er aan de hand is, daar best voor kan gaan, als ze ziet dat er meer in zit, nu je eerlijk bent. Is het te volgen? Ik hoop het maar. Ik had hier heel veel aan toen ik het zag. Althans, als ik er wat mee gedaan had. M’n ogen werden wel geopend toentertijd, maar het lef om er wat mee te doen ontbrak nog. En dat doormiddel van 3 regels die ik niet meer helemaal wist. Godver. Want misschien was het wel tijd om dat nu met Mirjam te doen. Om haar niet meer als een vriendin te behandelen maar als iemand die ik echt wil, wat ik ook echt wil. Het had te maken met mysterieus doen of zo. Niet gelijk ‘’ja’’ zeggen als ze je vraagt af te spreken. Zeggen dat je met een ander hebt afgesproken, maar meer ook niet. Tot nu toe wist Mirjam altijd wel met wie ik afsprak. Niet in detail, maar genoeg om zelf de controle over mij te houden. Dus toen Mirjam me vroeg waarom ik lachend naar m’n telefoon keek, zag ik m’n kans schoon. ,,Oh, niets. Een meisje die ik… nee, niets.’’ Zei ik dan alsof het niets was, maar bleef wel een beetje verliefd lachen. En vond het aan de ene kant ook wel erg leuk dat Melissa me dit alsnog stuurde. Mirjam keek gelijk nieuwsgierig op. ,,Wat dan?’’ Vroeg ze nog een keer. ,,Nee, ik uh… moet gaan.’’ Probeerde ik het dan spannend te houden. ,,Rust lekker uit. Denk goed na, en dan zie ik je wel weer een keer.’’ Zei ik vervolgens wat vlot, en liep naar beneden. Ze volgde me wel. Stilletjes. En enigszins beduusd zwaaide ze me ook uit terwijl ik zo de regen instapte. En dit was de bedoeling dan ook, denk ik. Dat ze aan het denken gezet zou worden door mijn gedrag, wat dan anders zou moeten zijn dan eerdere keren. Maar het viel mij toch ook wel zwaar. Ik had daar best nog een paar uur kunnen blijven tot laat in de nacht. Dat deden we wel vaker. Maar wel als vrienden… En even dacht ik het baasje te zijn ook. Totdat ik thuis dat filmpje opzocht en erachter kwam 1 belangrijk deel vergeten te zijn. Namelijk de biecht. Al had ik dat dan wel al een keer gedaan tegen haar. Biechten dat ik haar en mij niet zomaar als vrienden zag. Dat had ik nu ook weer moeten doen. Voor het schokeffect. Voordat ik zei dat ik een ‘ander’ meisje heb. Zo dom van me. Maar het was ook uit het niets dat het me te binnen schoot. Onthouden voor de volgende keer om niet meteen iets aan te gaan, als je niet het hele verhaal kent.

Ik had Melissa al opgebeld toen ik de straat uit was gefietst bij Mirjam. Ze was lief voor me. Had ik dan weer niet verwacht. ,,Sorry, had een date.’’ Had ik haar nog gezegd. Was nu toch bezig. Maar ook haar zei ik niet dat ik haar en mij niet als vrienden zag. Maar dat lag nog wel voor de hand. Ik en Melissa zaten ook niet bepaald bij elkaar in de ‘friend-zone’. Maar goed, dat boeide ook verder niet dan. Al was ze wel geïnteresseerd. Ik dacht opeens de kunst van het versieren van vrouwen geleerd te hebben. ‘Playing hard to get’ zou je het kunnen noemen. Al had ik enkel wat interesse aangewakkerd, en zat ik thuis gewoon alleen. Het was niet zo dat zowel Mirjam als Melissa zich nu dan maar naar mijn huis zouden haasten omdat zij zichzelf belangrijker zouden vinden dan mijn zogenaamde ‘meisjes’ die ze dus zelf waren… even dacht ik goed bezig te zijn dus. Maar thuis kreeg ik van niemand reactie, en de volgende dag stond ik dan weer in de bakkerij te werken alsof er niets aan de hand was. Maar ik was wel een beetje uit m’n doen. Sinds ik alleen woon vond ik het extra lastig na een weekje waarin ik niet alleen was. Nooit alleen was. Dan miste ik m’n ouders. Die middag had ik ze wel even gesproken op Skype, maar het was nog geen kwartiertje. Ik vertelde ze over m’n baan, wat ze veraste. Maar ze waren trots op me. Zo fijn. Ook zeiden ze door te reizen naar Canada voor 3 maanden. 3 hele maanden. Ik had ergens gehoopt dat ze misschien nog even langs zouden komen in de tussentijd. Al was het maar voor een paar dagen. Maar dat deden ze niet. Ik wilde niet zeggen dat ik vond dat m’n ouders slecht voor me waren. Want dat waren ze echt niet. Ik heb zelf voor dit leven gekozen. Natuurlijk twijfel ik de laatste tijd vaak aan of ik daar goed aan heb gedaan, maar dat verandert niet het feit dat ik er zelf voor heb gekozen. Ik vind mezelf al een grote jongen, dus moet hier ook niet moeilijk over doen. En zo werkte ik dag in dag uit, en liet ik de rest maar even. De rest liet mij ook namelijk. Misschien was het nu toch echt klaar tussen mij en Mirjam. Heb altijd gedacht dat vroeg of laat dat moment toch een keer moet komen. Dat zij of ik de ware tegenkomt. Ja, want hoe gek ik ook op haar was, en ben, nooit dacht ik met haar te eindigen. Ik wilde het wel, maar zag het gewoon niet gebeuren. Ik zou haar niet meenemen naar m’n ouders op vakantie. M’n ouders kennen haar niet eens. Heb nog nooit over haar verteld. Gedeeltelijk schaamte. Omdat ik me zo door haar heb laten meeslepen. Misschien later, vroeg of laat, als het echt over is tussen haar en mij, kan ik er eens goed over praten met m’n vader. Als ik zelf ook volwassen ben, en samen ben met de vrouw van m’n dromen. Maar dan nog wist ik iets wat ook zeker ging gebeuren. Zelfs al wist ik dat ik niet met haar zou eindigen, en mocht het ook echt zo ver zijn, dan wist ik ook nu al dat ik haar nooit zou kunnen vergeten. Dat heb je met obsessies. Ik had het nog in m’n eigen handen om dat vorm te geven, nu ik nog zo jong was met haar, maar het ging hoe dan ook gebeuren. Zij was nu eenmaal zo lang al een deel van mijn leven, dat een week zoals afgelopen week zo onwennig was zonder haar, dat ik ook echt uit m’n doen was. Het werkte als een soort ‘shot’. Als ik Mirjam dan even zag en sprak, kon ik er weer tegen aan. Ik vreesde in die zin ook een beetje voor m’n toekomst. Want wat als het, vroeg of laat, echt over gaat tussen haar en mij. Wordt ik dan niet een ‘’addict’’. Verlang ik dan niet zo erg naar haar als drugsverslaafden naar hun drugs. Daar leek het soms natuurlijk al op. Ik koesterde de eenzaamheid, waar ik nog steeds van hield ook. Maar op dit soort momenten gaf het me angst. Dan had je je ouders misschien wel nodig om je weer op het rechte pad te krijgen. Al was een lief en leuk berichtje van Patricia elke dag ook een moment om haar even te vergeten. Maar zij redde het niet bij Mirjam. Al zou ze elke dag hier voor de deur staan in een lange regenjas en mij elke dag een ander mooi setje lingerie tonen. Nee, zelfs dan zou ze het niet redden bij Mirjam.

Maar goed, in donkere tijden was er ook plaats voor het licht. Het was tenslotte kerst. Het sneeuwde niet. Het regende. Alles was zeik en zeiknat. En steenkoud. Maar het vroor niet. Het waaide gewoon ontzettend hard. Gevoelstempratuur lag dan zo ontzettend laag. Ik had de dag voor kerst nog gewerkt, en alhoewel bakker Piet mij nog had uitgenodigd voor Kerstavond, nadat hij hoorde dat ik helemaal geen plannen had, had ik dat toch vriendelijk afgeslagen. Toen Aafke me ook zei dat ze dat jammer vond en dat ze altijd ieder jaar een lekker toetje maakte, twijfelde ik wel even. Maar ik wilde haar dan als toetje. En dat ging niet gebeuren. Want ook de laatste dagen was ze heel warm tegen me geweest. Maar niet omdat ik het was. Nee, zo was zij gewoon. Dat had ik al wel door. Ik had Mirjam nog gevraagd wat haar plannen waren. Uit het niets. Hadden geen contact meer gehad sinds zaterdag. En ze vertelde me haar plannen. Ik zei ‘’Leuk’’ en dat was dat… ze vroeg niet eens wat mijn plannen waren. Zou zij me uitnodigen, dan zat ik nu al op de fiets… ach ja. Kutwijf. Nee, maar toch ook wel. En doordat zij dan zo deed, ging ik twijfelen aan m’n eigen methodes. Maar Bas had ook geen plannen. Maarten zat in Roosendaal. Deze keer waren we niet welkom. Jammer, maar ook wel te begrijpen. Wij waren maar die rare stille jongens uit Dord. En dus zaten we aan de bar bij Cindy, een biertje te drinken op het kindertje Jezus. Cindy was geweldig. We waren allemaal verliefd op Cindy. Zeker nu ze haar haar had geblondeerd. Ze straalde gewoon 1 en al geilheid uit. En ze was altijd zo lief tegen ons. Maar dat was dan weer jammer. Ik had altijd het idee dat ze ons als haar kleine broertjes zag waar ze dan maar oplette. Maar goed, we hadden al een baar biertjes op, en kwijlend keken we toen naar hoe Cindy de perfecte barvrouw aan het wezen was. ,,Zou je haar doen?’’ Vroeg ik Bas dan. Hij keek me aan met een grijns en knikte toen snel als een klein ventje. ,,Oh ja?’’ Vroeg Cindy ons toen. Bleek dat ze ons gewoon kon horen. Maar ze lachte er om. Dus het was okay. ,,Zou je ons doen, Cindy?’’ Vroeg ik haar dan ook maar ongeremd. ,,Nee, wie van ons zou je doen?’’ Vroeg Bas toen snel nog. Cindy bloosde een beetje maar ze hield stand. ,,Maarten. Maar die is er niet. Jammer. Had vanavond wel zin in een jong ventje.’’ Plaagde ze ons dan en ze liet ons met grote ogen achter. ,,Verdomme.’’ Zei ik dan zachtjes, en zag Cindy omkijken en lachen. Het was al wat later en ze kwam op een gegeven moment meer bij ons staan. We durfden nu niet zo zeer meer haar dit soort dingen te vragen. En dan hing ze over de bar heen met ons te kletsen, haar borsten hingen zowat haar shirt uit, en ze deed alles wat ze kon om ons helemaal gek te maken. Misschien waren we toch niet zomaar haar kleine broertjes. ,,Hebben jullie weleens seks gehad?’’ Vroeg ze ons toen zachtjes, tegen sluiting aan. Ik slikte er gewoon van. ,,Maakt dat uit?’’ Vroeg Bas dan aan haar. ,,Op een oude fiets moet je het leren toch?’’ Ging die dan ook nog door. ,,Oud?’’ vroeg ze dan ook verontwaardigd, maar hij van schrok. ,,Maar, dat dacht ik al dus. Gewoon geile pubertjes.’’ Maakte ze ons dan weer een beetje belachelijk als revanche. ,,Ik wel.’’ zei ik toen wel zacht. Bas keek me zo geweldig verbaast aan, dat Cindy er hard om moest lachen. ,,Met wie dan?’’ Vroeg die dan ook snel. ,,Mirjam. Vorige week nog.’’ Zei ik toen snel. Ik wilde dit helemaal niet zeggen. Hij schoot hard in de lach. ,,Niet?!’’ Schreeuwde hij dan bijna wuivende met zijn handen. Wat een gaylordje… Ik wreef over m’n voorhoofd. ,,Dat meisje waar je altijd op loop te bitchen?’’ Vroeg Cindy me dan ook nog. En ik knikte, en liep rood aan. Was plots nuchter. ,,Geil.’’ Zei ze dan alleen en wenkte even naar me met m’n wenkbrauwen voordat ze werd geroepen door haar baas en ons even alleen liet. ,,Je maakt een grapje toch?’’ Vroeg Bas nog voor de zekerheid. ,,Ik wil het er eigenlijk niet over hebben.’’ Zei ik dan maar. ,,Maar het is waar?’’ ,,Ja, het is waar! Godver…’’ En ik stond op en liep weg. ,,Dude, wacht nou?’’ En hij kwam me snel achterna. ,,Wat dan?’’ Vroeg die dan toch even bezorgd. Maar ik haalde m’n schouders op. ,,Het is gewoon kut.’’ Zei ik hem dan. ,,Ik kan haar niet krijgen. Wat ik ook doe.’’ Zei ik hem dan toch. ,,Was het niet goed of zo?’’ Vroeg die dan, wat nog wel logisch was. ,,Nee, het was echt fantastisch…’’ Zuchtte ik dan. ,,Veel beter dan ik me voorgesteld had.’’ Zei ik hem zelfs eerlijk. ,,Maar?’’ Vroeg die dan. ,,Zie je haar nu hier?’’ ,,Nee, dus…?’’ Hij bleef zo lekker nuchter gelukkig. Maar goed, hij luisterde wel even, en onder het afdakje voor het café had ik het er gewoon nog een keertje over. Ik zei hem alles van de laatste maanden. Dit schooljaar. En hij luisterde nu ook eens een keer. Dat was het verschil met uit gaan met z’n 3en of met z’n 2en. Dan kan je vrienden zijn.

,,Hey jongens, jullie zijn er nog.’’ Hoorden we even later terwijl de 1 na de andere late gast vertrokken was op deze kerstavond. ,,Komen jullie nog even mee een drankje bij mij doen?’’ Vroeg ze ons gelijk. We hadden toch geen plannen. En het was Cindy! Zwijgend volgde we Cindy toen zomaar een paar straten door de gietende regen en kwamen we bij een klein appartementje aan. Lachend deed ze de deur voor ons open. Ze was zeiknat. En dolvrolijk. Wat een prachtig gezicht. Ze lachte er zelf om en toonde ons haar natte kleren die niet beschermd werden door haar jas, en dus haar strakke prachtige lichaam wat mooi zichtbaar was. ,,Ik kleed me even om hoor. Er staat drinken in de koelkast.’’ En ze wees de gang uit naar de woonkamer. Het was heel klein. 2 kamers. En een badkamer. ,,Dude.’’ Zei Bas alleen, en wenkte naar Cindy die haar slaapkamer in ging. En ik wist precies wat er in dat ene woordje allemaal zat. ,,Nee, dat doet ze niet. Denk je wel?’’ Vroeg ik hem dan. ,,We zijn hier al.’’ Merkte hij dan op. ,,Ja, dat wel.’’ Ik pakte een glas water voor de zekerheid terwijl Bas vroeg naar een biertje. Hij had de moed nodig. Hij ging er vanuit dat vanavond zijn eerste keer zou worden. Ach, het zou kunnen, maar ik ging er zelf niet vanuit. Cindy was meer onze maat. ,,Zo dat is beter.’’ Opgelucht kwam ze de kamer ingelopen in een korte spijkershort en een donkerblauw mouwloos hemdje. Alsof het zomer was. Maar hier werd het toch wel snel warm al. Met haar hand kamde ze haar opdrogende blonde haren die net tot haar schouders reikte naar achteren en toonde ze ons even haar borst. Cindy droeg wèl vaker push-up bh’s. Van haar waren we het wel gewend. Ze pakte toen zelf ook een biertje en plofte neer op een rommelige bank en vroeg ons niet in de keuken te blijven staan. Het was een beetje ongemakkelijk. Maar ze zetten de televisie aan en kroop daarna voor ons op de grond om een dvd’tje op te zetten. We waren zo eng stil. Het was ook wel spannend. Toch wel. Ze kroop ook terug tot aan het lage tafeltje en kwam dan pas weer overeind. Met een glimlach. ,,Ik heb dit nog nooit gedaan, he?’’ Bracht Bas toen zomaar uit, met overslaande stem. ,,Wat niet?’’ Vroeg Cindy dan, en ik gebaarde Bas nog z’n kop te houden. ,,Seks.’’ Zei hij dan alsnog. Zo dom. Cindy schoot hard in de lach. ,,Dacht je dat ik jullie daarom mee vroeg. Want ik ben wel zo’n sletje die 2 tieners versiert voor een avondje harde seks?? Dacht je dat?!’’ Vroeg ze hem toen echt fel en ik werd er bijna bang van hoe snel ze omsloeg. ,,Nee, nee…’’ Bas probeerde nog wat, maar kwam niet verder dan dat. ,,Nee, kan wel hoor.’’ Zei ze toen zomaar. ,,Maar het was niet m’n bedoeling.’’ Ze was de rust zelve weer. Het was een act. Heel overtuigend. Ze had het naar haar zin op deze manier. Ze zat al tussen ons in. Maar nu wisten we echt niets meer te zeggen. Cindy keek ons beiden even aan. ,,Het is allemaal niet zo moeilijk hoor.’’ Zei ze ons dan. ,,En eerlijk gezegd heb ik er wel eens overgedacht om een keer met jullie mee te gaan. Of eigenlijk denk ik dan dat jullie als laatste overblijven in de kroeg. In die zin mis ik ook nog ervaring hoor, dus maak je geen zorgen.’’ En ze klopte Bas even lief op zijn knie, die het al bijna verloor. ,,Ik bedoel. Met 3 jongens dan.’’ legde ze zichzelf dan nog uit. ,,2.’’ Zei Bas dan alleen. ,,Ja, nu.’’ Lachte ze opgewekt. ,,Goed om mee te beginnen dan, toch?’’ En ze keek mij toen ook aan, en ik knikte zelfs even. Ze glimlachte toen en gaf me een knipoog. Maar wat ging hier gebeuren?! ,,Aangezien jij al voorloopt, begin ik wel met hem. Eerlijk?’’ vroeg ze aan mij toen. En weer knikte ik. Nooit gedacht dat ik in een situatie als deze terecht zou komen, en het dan ook nog harstikke geil zou vinden. Maar waarom niet. We waren hier nu toch.

Ze draaide zich weer naar Bas toe daarna. Ze ging wat dichter op hem zitten, en Bas keek eerst met grote ongelovige ogen langs haar heen naar mij toe. Van; zie je wat hier gebeurt?!?!?! En ik zag het. Ik keek rustig toe en zag Cindy die zachtjes tegen Bas begon te praten en hem zei zich te ontspannen terwijl ze zijn hand pakte en die zonder pardon op haar borst drukte. Zelf kreunde ze dan ook even lekker. Bas keek toen niet meer naar mij. En gelukkig maar. Ze pakte ook zijn andere hand en drukte die tegen haar andere borst aan. ,,Knijp maar zachtjes.’’ Zuchtte ze dan al geil. En ze was echt bloedje geil al. En op ons dus? Ik ging er maar van uit. Ik kon niet alles even goed zien, maar om er nu een stoel bij te pakken en op de eerste rang te gaan zitten, vond ik ook zo wat. Ik zag haar wat friemelen bij zijn kruis terwijl Bas haar borsten vast bleef houden, maar er ook niet meer dan dat mee deed. Hij keek toen ook naar z’n eigen kruis en Cindy hielp hem even overeind en de broek lag niet veel later op de grond. Jezus, ze ging het nog doen ook… want ze stond daarna op, en ging voor hem staan. Ze duwde zijn knieën uit elkaar, en maakte haar eigen broek los. ,,Dude, niet kijken!’’ Zei hij dan nog. Ja, hij zat daar met een harde, en ik zat hier. Ik kon toch niet wegkijken dan?? Maar ik keek toch de andere kant op. Totdat het korte broekje van Cindy op de grond viel en Bas toch alleen maar oog voor haar had. De rest hield ze allemaal aan en ze ging bij hem op schoot zitten. Haar mooie lichaam begon zachtjes over zijn nu verdekte kruis te rijden en ik dacht dat Bas helemaal gek zou worden. Cindy kreunde en humde zo nu en dan even zachtjes en reikte uiteindelijk naar zijn harde en veerde wat op en ik zag haar zijn geslacht langs haar slipje begeleiden… Bas schoot overeind en Cindy kreunde nog net wat geiler. Ze neukte hem. Gewoon. Hoelang had ze dit al gewild dan? Waarom nu pas. Of maar gewoon blij zijn dat het nu zover kwam. Bas pakte toen haar borsten toch weer en Cindy kreunde lekker geil en bewoog rustig heen en weer met gesloten ogen. Ik scheurde bijna m’n broek uit van opwinding. En bas deed het beter dan ik verwacht had. Beter dan mijn eerste keer dat ik misschien wel seks zou hebben, maar al klaarkwam toen dat mooie Moldavische meisje me alleen nog maar droog neukte. Cindy’s lichaam trilde namelijk al. Ze beet op haar lip, keek met gesloten ogen naar het plafond en liet haar borsten vergrijpen door Bas terwijl ze zichzelf naar een orgasme toereed. Al had ze mij eerst gekozen en zat Bas toe te kijken, dan nog zou ik met een seconde gekomen zijn. Maar ook Bas kreunde toen hij dat schokkende meisje op hem neer zag lachen van geluk en kwam klaar. Het had hooguit een paar minuten geduurd. Dat wel. Maar bij beiden was de ontlading groot en misschien ook wel hoognodig.

,,Hmm, lekker hoor Bas.’’ Zei ze dan zachtjes en ze stond op en trok haar broekje zo weer aan. Bas pakte ook snel z’n broek en maakte zich snel netjes. ,,Ik fris me eerst wel even op, dan ben jij aan de beurt, goed?’’ Vroeg ze me dan wat minder geil, en alsof het een zaak was van alle dag. ,,Nee, het is goed.’’ Zei ik haar dan. Ik zag het niet echt zitten om Bas op te volgen zo kort nadat hij in haar was gekomen. Bas die overigens heel nerveus oogde nu. En toen kroop ze over de bank op me af en kwam ze veel dichter bij me dan ze net bij Bas was geweest en gaf ze me zelfs een kusje op m’n mond terwijl ze haar hand op m’n schacht legde die langs m’n been was gekropen. ,,Ik weet dat je veel groter bent.’’ Fluisterde ze toen zachtjes in m’n oor. ,,Het zou niet eerlijk voor hem zijn om jou eerst te laten gaan, denk je niet?’’ Vroeg ze me toen. ,,Ik weet niet.’’ Stotterde ik toen zwetend. Ze gaf me een knipoog en een opgeluchte glimlach volgde die op. ,,Ander keertje dan.’’ Zei ze zacht. We keken om naar Bas die opstond en de badkamer opzocht. ,,Of toch even?’’ Vroeg ze me toen zachtjes en heel geil. Haar hand lag nog op m’n schacht en ze keer er even ondeugend naar. ,,Ik pijp je wel even.’’ Zei ze dan ook zomaar, en ik was klaar. Ik ging niets meer hier tegen in brengen. Ik keek toe hoe ze ook zonder af te wachten, m’n gulp losmaakte en m’n broek wat naar beneden trok om met haar hand de broekspijp te verkennen en terug te komen met m’n harde in haar hand. ,,Jezus, Darren.’’ Zei ze dan alleen even en keek me snel opgewekt aan voordat haar ogen terug gingen naar haar hand en waarmee die gevuld was. ,,Dat past niet eens…’’ hijgde ze dan zachtjes en ze begon me langzaam af te trekken. Ik vond aftrekken een van de geilste dingen om te zien. Zo’n mooi handje wat niet gesloten kon worden. Ik genoot daar echt van. Zonder pardon liet ze ook zomaar een lange sliert speeksel haar mond uit druipen en landen op de lul, en dat gebruikte ze om met die kleine hand toch goed het gehele oppervalk te bevredigen. Natuurlijk was ze ouder, maar zoals ze hier alles maar deed. Ze had echt ervaring. Dit was een oude fiets. Een ‘oudere’ dan. Haar hand trok snel over de eikel heen en hier en daar ook over de schacht heen en zei haar dat ik ging komen al. En dat bedoelde ik. Ik had geen uithoudingsvermogen op dit gebied. Maar Bas kwam de badkamer ook al uitgelopen en bleef een beetje ongemakkelijk in de keuken staan kijken. En toen kwam ik niet meer klaar. ,,Wil je even buiten wachten?’’ Vroeg Cindy dan aan hem. Alsof ze het door had. Ze zat tussen mij en Bas in en Bas kon haar alleen op mij zien liggen zonder te zien wat er gebeurden. Maar toch kostte het mij m’n concentratie. Bas stak stilletjes zijn duim op en ging toen de gang op. Ik vond het grappig. ,,Beter, he?’’ Vroeg Cindy me dan nog. Ik vond haar geil. Ze bleef me aftrekken. Niet pijpen. En snel vloog haar handje heen en weer en ik zakte steeds verder onderuit. Ik pakte haar arm been waar ze op steunde en kneep er steeds harder in. Ze keek me aan nu. En ik naar haar. Maar keek ook regelmatig naar m’n kruis. Zij kon dit gewoon. En zij deed dit ook gewoon. ,,Jah…’’ Kreunde ik steeds meer en feller. Het duurde denk ik net zo lang als bij Bas, en ook ik veerde op toen ik ging komen. En toen bracht ze wel haar mond naar de lul en voelde ik haar vochtige lippen zich om het puntje van de eikel sluiten en spoot ik m’n zak leeg. Ze kreunde er zelfs bij, en ik bleef dan ook lang hard. Ik had m’n hand op haar hoofd gelegd en om dat mooie blonde koppie van deze Cindy nu zo vast te hebben, was een lekkere fantasie die uitkwam. Dat ze net Bas klaar geneukt had, deed er al niet meer toe. Dat was niets. Niet voor mij dan. Met een zucht en een kuch kwam ze overeind. De tranen stonden in haar ogen. ,,Dat was veel…’’ proestte ze dan, en ze liet m’n lul los die tegen m’n buik aanviel. Ze gaf de eikel nog een kus en kwam overeind en pakte mijn glaasje water waar ik nog niet eens een slok van genomen had en spoelde al mijn mini-Darrentjes ermee weg. Ze liep daarna naar de hal en liet Bas weer binnen terwijl ik mezelf nu snel netjes maakte. ,,Het is al laat jongens.’’ Zei ze dan. We waren hier net een halfuurtje of zo. En dus dacht ik dat ze ons wel om deze reden had meegenomen. Even lekker snel. ,,Hier m’n nummer.’’ Zei ze mij nog zacht, terwijl bas de gang weer op was. ,,En je weet nu waar ik woon… dus als je licht ziet branden…’’ Knipoogde ze dan gemeen geil, en kneep me in m’n kont, waarop ik op m’n tenen sprong en wuifde ons nog even na. Ik en Bas liepen terug naar het café en zeiden niets tegen elkaar. Ik zou ook niet weten wat ik hem nog moet zeggen. Ik was er tenslotte bij en heb het gezien. Bas was geen maagd meer dus. Dat was wat. Maar meer ook niet. ,,Ik uh… spreek je nog wel, man.’’ Zei hij me dan en hij fietste naar huis. En ik ook. Gewoon wouw. Het was gewoon… super.

En Cindy was gewoon makkelijk. Niet in de zin dat ze makkelijk te doen is, maar gewoon zonder addertjes onder het gras. Ik kende haar verder niet, zag haar verder niet, maar als ze me wilde zien kon ze me nu een berichtje sturen of even bellen. En als ik zin had, kon ik kijken of er licht brandde zolang ze me nog niets gestuurd had. En was er geen zin, dan is er geen zin. Ook prima. Andere keer beter. De ‘friend-zone’ was hier ver te zoeken. Ja, ik en Bas waren dan vrienden, maar dat is iets anders. Cindy was een beetje porno op deze manier. Op dit moment dan zeker. Gewoon puur voor de seks. En zo zag zij ons ook. Dus was het ook echt prima. En dan was ik weer blij dat ik alleen thuis was die nacht. Kon ik gewoon lekker m’n tijd nemen voor alles en het nog eens herbeleven in m’n hoofd en uit te denken hoe en nu verder. Ik kon wel een lijstje maken onderhand. Ik zocht Cindy op Facebook op en als een freak downloadde ik wat foto’s van haar. Zag haar te weinig, en wilde haar ook niet storen tijdens haar werk, om haar te tekenen. Ik deed nog steeds veel tekenen. En toch ook wel steeds vaker wat ondeugender. En zeker Cindy voedde m’n fantasieën nu. Ze was perfect. Op haar manier. Ouder worden was opeens leuk zo. Zonder gezeik en gedoe. Niet dat ik de rest vergeten was, maar dat kon ik nu weer aan voor m’n gevoel. Als je alleen maar gezeik hebt, en die onzekerheid van alles net niet, dan houdt het een keer op. En als je dan ziet hoe mooi en makkelijk het ook kan zijn, geeft het je hoop om er voor te gaan. Om er voor te zorgen dat alles weer mooi en makkelijk wordt. Ik raakte ook veel meer geobsedeerd. En niet meer door alleen Mirjam. De rest van de kerst was ik vrij en ging ik de stad in. Helemaal alleen. Pakte hier en daar een cafétje en at ook buitenshuis. En liet dan puur de keuze voor het tentje bepalen of er wel of niet een leuk meisje in de bediening stond. Leuk om te zien dan. En dan probeerde ik lang genoeg te blijven zitten om te kijken en te observeren wat, die vaak oudere meiden, nou bijzonder maakten, als ze überhaupt al indruk maakte. Ze waren gewoon al zo anders dan de meisjes bij mij op school. Ik vond VWO meisjes al heel wat, maar vergelijken met Cindy of de mooie brunette die mij vanochtend koffie bracht, waar ik verder ook helemaal niets van weet verder, waren dat ook nog maar gewoon kinderen. Ze kleedden zich anders. Meer volwassen. Zelfverzekerder. En soms kwamen ze dan niet altijd allemaal even zelfverzekerd over hoor. Ze konden niet allemaal als Cindy zijn. Die kwam geen zelfvertrouwen te kort en dat zag je dan ook doordat ze pakte wat ze wilde hebben. Ik kon in die zin ook niet wachten totdat ik ouder was. Nog ouder dan Cindy nu was. Dan Aafke en Kelsey nu waren. Oud genoeg zodat hun naar me op zouden kijken en ik niet eens moeite zou moeten doen om me zelfverzekerd bij hun te gedragen en te kunnen genieten van de aandacht. Dat zou nog zo lang duren. Misschien wel 10 jaar. En tot die tijd lette ik goed op. Want als ik 10 jaar ouder ben, zullen de meiden die me nu boeiden dat ook zijn. En ongetwijfeld zouden ze me dan nog steeds boeien, maar ze zullen zich dan ook anders gedragen. 23 was een beetje het magische getal. Op school grapten we ook altijd dat we een vriendin van 23 wilden hebben. Waarom weet ik niet. En misschien keek ik nu wel 2 dagen lang naar meisjes die niet eens 23 waren. Maar het ging om het idee. Ik moest onthouden hoe zij zich nu gedragen zodat ik over 10 jaar een voordeel had. Ik weet ook wel dat het een beetje zielig klinkt, want over 10 jaar kon ik best getrouwd zijn of zo. Of weet ik veel. Daar wil ik dan nog niet aan denken. Maar daar hoefde ik ook niet aan te denken. En dus tot die tijd maar gewoon m’n jongentjes verstand los laten gaan op wat allemaal wel zou kunnen. En ja, ik realiseerde me ook wel dat als ik nu me zo erg bezighield met hoe ik dan moest leven en reageren, ik best spijt kon krijgen nu niet te leven, nu ik ook al een spannend tienerleven heb. Ik maakte dan ook gewoon die notities en tekende wat onopvallend, en na de kerst ging het leven weer door. Het was gewoon een soort aantekening voor later. Ik was geobsedeerd en wilde gewoon alles weten en onthouden, nu het zo vers in het geheugen lag te boeien. Ik heb daar ook niet echt een goede reden voor, maar dat heb je soms met obsessies. Had ik een reden om van Mirjam te blijven houden. JA, wel honderd! Maar nog meer om het niet te doen. Maar dat telt dan gewoon even niet. Ik moest m’n balans ook nog vinden.

-

Wilde gelijk even gebruik maken van het moment om de mensen te vragen die alle 13 delen zover gelezen hebben, wat ze tot nu toe het meest is bij gebleven uit het verhaal. Een bepaald personage, een scène, of iets anders.

Ben op een punt aangekomen dat ik twijfel door te gaan omdat het hier en daar wat afdwaalt van het originele begin, wat ik zelf een goed concept vond om over te schrijven.

Ik vind zelf namelijk de dynamiek tussen Darren en Mirjam het boeiends, maar hou dat niet deel na deel vol. Vandaar ook dat ik vanaf deel 1 al lijntjes heb uitgegooid om het verhaal boeiend te houden. Dus de vraag aan jullie nu voor wat extra feedback.

Bij voorbaat dank,

Jefferson