Het is inmiddels mandag middag en Tom en Lies zijn door Marcel en Dom weggebracht naar het vliegveld, op het vliegveld aangekomen is het een drukste van jewelste met mensen die komen en die gaan. Op een gegeven moment hoort Tom, dat iemand zijn naam roept. Als hij zich omdraait in de richting van het geluid ziet hij dat zijn vader naar hem stond te roepen. Hij wordt gevolgd door Jasmijn, Andrew en Marjolein. Lies heeft zich verontschuldigd even naar het toilet te moeten en Dom en Marcel lopen voor de gezelligheid ook maar even mee. Van Marcel krijgt hij meer het idee dat hij meeloopt omdat hij er op wil toezien dat zijn vriendin niet wordt meegenomen door een andere man.

Nu zijn vader dichterbij hem is gekomen, kwebbelt hij er lustig op los, eerder ook om de spanning te ontwijken, wat noch hij noch zijn vader weten niet waar de reis heen zal gaan. Jasmijn ziet hij stralen en hij ziet ook hoe ze hem een knipoog geeft. Even later voegen zijn meisje, Dom en Marcel zich ook weer bij hen. Ze stellen voor om in het restaurant gezamenlijk nog wat te drinken. Toch loopt Lies nog even weg van de groep samen met Jasmijn. Heel af en toe een blik op haar werpend ziet Tom, hoe Lies aan Jasmijn een stapeltje brieven overhandigt. In gedachten vraagt hij zich af wat ze allemaal bekokstoven. Nadat Jasmijn de brieven in haar tas heeft laten glijden, ziet hij ze weer terug komen lopen.

Lies slaat haar arm om zijn middel en ze kijkt naar hem op, je hebt gezien hè dat ik Jasmijn iets heb overhandigd? Ja, antwoord hij dat heb ik gezien, maar ik weet ook dat je het me niet gaat vertellen dus verder vragen is overbodig. Dat heb je goed knappert, antwoord ze hem, maar je komt er eerder achter dan je denkt. Met dat antwoord moet Tom het voorlopig doen, terwijl hij een diepe zucht slaakt nemen ze plaats aan de langste tafel in het restaurant. Allen nemen ze koffie met een heerlijke appelpunt erbij met verse slagroom. Nu de koffie en het stuk appelpunt is verslonden begeeft het hele gezelschap zich richting het rookhok om nog even een sigaret te roken. Verrassend genoeg ruikt het in het rookhok helemaal niet alsof er mensen hebben zitten roken. Zoals wel heel vaak het geval is als je van die rookhokken binnen gaat. Gezellig over koetjes en kalfjes pratend ziet hij dat Lies zenuwachtig op haar horloge kijkt. Inmiddels loopt het al tegen half vijf.

Er wordt iets omgeroepen, maar door het geroezemoes heeft Tom niet goed kunnen verstaan, wat er nu precies exact is omgeroepen. Lies heeft het echter wel gehoord net als Jasmijn, dat is onze vlucht roepen beide dames opgewonden uit, we moeten gaan inchecken. Nu pas krijgen Rob en Tom door dat zij met zijn allen zullen gaan, naar deze onbekende bestemming. Met de koffers op de wielen achter zich meetrekkend, lopen ze het restaurant uit, richting de incheckbalie. Bij de incheckbalie aangekomen nemen ze afscheid van het hele gezelschap. Veel plezier jullie met zijn vieren, maar dat zal wel lukken denk ik zo. En foto’s schieten Lies roept Dom haar nog achterna.

De emiraten zegt Rob, dat ligt toch bij Dubai? Ja, Rob dat klopt, verder nog geen informatie loslatend checken ze in. Vanuit Dubai zullen ze dan doorvliegen naar Auckland Nieuw Zeeland. Nog een laatste zwaai naar de mensen die hen hebben gebracht en dan kunnen ze door lopen naar de gate, naar hun wachtende vliegtuig. Die hen zal brengen naar de emiraten. Nog niet wetend dat dit niet hun eindbestemming zal zijn. Lies en Tom nemen achterin plaats terwijl Jasmijn en Rob meer naar voren zitten. Zitten we niet bij elkaar, vraagt Tom. Nee, helaas niet, antwoord Lies, maar aan de andere kant vind ik dat aan de ene kant ook wel prettig. Haar aankijkend begint Tom te lachen, wel prettig, wat ben je allemaal van plan dan? Niets bijzonders hoor lieverd, nee, nee antwoord Tom. Toch vind hij het ook wel prettig dat zijn vader niet naast hem zit. Mocht hij zin hebben om zijn vriendin lekker te zoenen, kan hij dit gewoon doen, niet dat zijn vader toekijkt. Dat is eigenlijk wel goed, of beter zo.

Zich goed zettend op zijn stoel zegt Tom; dus we gaan naar Dubai? Nee, zegt Lies, we gaan niet naar Dubai, daar gaan we nu wel in eerste instantie naar toe, maar dat is niet onze eindbestemming. Niet, antwoord Tom. Dan is het een tijdlang stil. Plots zegt hij; als het niet Dubai is, dan is het of Australië of Nieuw Zeeland. Lachend kijkt Lies hem aan, wie weet zegt ze lachend.

Tegen half zes is het en ze krijgen te horen hun zittingen recht te zetten en de riem om te doen, omdat ze binnen enkele ogenblikken zullen vertrekken. Spannend, zegt Tom. Voor je het weet zitten we in de lucht op weg naar onze bestemming. Onze tussenstop bestemming, wel is waar, maar ik ben wel heel benieuwd Lies, naar waar je ons mijn vader en mij mee naar toe neemt. Ook Jasmijn niet te vergeten… Ben zo benieuwd, haar hand vast pakkend geeft hij er een klein kneepje in. Dan voelen ze hoe het vliegtuig begint te taxiën naar de landingsbaan.

Voor ze er erg in hebben zien ze via het raampje dat ze de lucht in gaan. Daar gaan we dan schat, een mooie vakantie tegemoet. Haar tegen zich aantrekkend kust hij haar zacht op de lippen. Als ze elkaar weer loslaten zegt Lies; over zes uurtjes zijn we in Dubai. Van daaruit vertrekken we naar onze eindbestemming. Nog altijd zegt ze geen plaats. Tom zegt; het kan me niet schelen waar we heen gaan, als jij maar bij me bent vind ik alles goed. Ben ook niet van plan om ergens zonder jou naar toe te gaan, is haar antwoord.

Als ze goed en wel in de lucht zitten komen de stewardessen aanlopen met karretjes en overhandigen iedereen hun avondmaal. Het is heerlijk constateert Tom die zijn avond maaltijd naar binnen schuift, uit zijn vroegere jaren toen hij met Marcel wel eens met het vliegtuig ergens heen was geweest in hun vakantie tijd, weet hij, kan hij zich nog goed herinneren dat het eten niet altijd even smaakvol en lekker was geweest. Wat hij nu voorgeschoteld krijgt is gewoon heerlijk, het smelt op je tong. Als ze even later de dienbladen weer op komen halen, zegt hij tegen Lies, nu snak ik wel naar een peuk. Ja, ik ook Tom, maar dat zit er helaas niet in. Dat was vroeger wel anders, toen mocht je nog gewoon roken in het vliegtuig. Ja, dat kan ik me ook nog herinneren, opa altijd met zijn dikke sigaar en oom David ook. Je oom begint Tom, die werkt toch bij Interpol? Ja, dat klopt antwoord Lies, waarom vraag je dat? Nu niets zeggen hoor, maar mijn pa gaat ergens in deze drie weken dat we van huis zijn, Jasmijn ten huwelijk vragen. Echt meen je dat, roept ze verheugd uit. Enkele hoofden draaien in het opgewonden geluid wat Lies net uitte. Sttt…Lies niet iedereen hoeft het te horen. Sorry, Tom, maar het is zo mooi, zo leuk, maar ik zie niet in wat mijn oom daar mee te maken heeft. Nou, misschien kan hij achterhalen waar Stijn is, want voor mijn gevoel leeft hij nog. Even is het een lange tijd stil, Lies heeft moeite met spreken. Haar stem is trillerig als ze Tom weer antwoord geeft. Je wilt dus, dat mijn oom op zoek gaat naar je broer? Ja, zegt hij zacht, het doet hem veel, dat het Lies zo aangrijpt. Niet wetend dat ze nu op weg zijn naar zijn broer, zus, half zus en broer en moeder.

Het is wel een hele mooie gedachte Tom, maar ik weet niet of mijn oom dat zomaar kan doen, ik kan het hem wel vragen als we terug zijn van onze reis. Met oprechte dankbaarheid kijkt hij haar aan. Zou je dat echt voor me willen doen Lies? Tuurlijk Tom, zou ik dat voor je willen doen, maar ik kan je niks beloven. Dat weet ik schat, maar dat je het alleen al wilt doen, dat betekent zoveel voor mij. In hoeverre dat het mogelijk is in de stoelen trekt hij haar tegen zich aan. Genietend van haar hoofd tegen zijn borstkas blijven ze lange tijd zo zitten.

Tegen een uur of tien komt de stewardess vragen of ze nog iets willen drinken, heeft u ook witte wijn vraagt Tom, voordat Lies erom kan vragen. De vrouw kijkt hem glimlachend aan, dat hebben we zeker meneer, twee keer dan? Ja, graag antwoord Tom, ik drink gezellig een glaasje met mijn vrouwtje mee. Bent u getrouwd hoort hij de lachende vrouw weer vragen. Niet getrouwd, maar wel gebonden en hij slaat zijn arm om Lies heen. Nu heft ook Lies haar hoofd op, maar u, u bent de vrouw die op tv is geweest, u hebt een motor gewonnen. Ja, dat ben ik inderdaad antwoord Lies, maar dat ze daar zo’n poeha over hebben gemaakt, dat vind ik nog steeds raar. Ik niet, antwoord de vrouw, ik vind het juist goed dat ze dat hebben gedaan. De man en de vrouw die voor hen zitten en het laatste gedeelte van het gesprek hebben opgevangen zeggen ook; het is juist goed, goed dat u op tv bent geweest, zeker voor de man die de wedstrijd organiseerde. Die heeft op gepaste wijze een toontje lager moeten zingen.

Nu begint Lies te lachen, ja dat was inderdaad nodig dat hij een toontje lager ging zingen, binnenkort krijgt hij kans voor een herhaling antwoord ze lachend. Nu komen de mensen over hun stoel heen hangen en kijken nieuwsgierig naar Lies. Hoe bedoelt u dat vraagt de man. Ik heb gehoord dat ze één deze dagen de actie gingen herhalen in een andere stad. Ja, maar u zit in een vliegtuig op weg naar Dubai of bent u tegen die tijd dan alweer terug thuis? Nee, ik niet, maar mijn nicht Dom wel, dus dan zal hij toch niet zo stom zijn om dezelfde fout nogmaals te maken. Laten we het hopen antwoord de stewardess, maar met zulke types weet je het nooit. Nee, dat is inderdaad zo, antwoord Lies lachend. Nadat ze zijn voorzien van hun drankjes, verontschuldigd de vrouw zich met de mededeling dat ze zich moet richten op haar overige passagiers. De man en de vrouw voor hen zetten zich ook weer recht op hun stoel. Zo zie je maar Lies, je bent aardig beroemd geworden door je optreden. Ja, dat blijkt maar weer, hopelijk heeft Dom ook zoveel geluk en kan ze ook een prachtige motor winnen voor Marcel. Ik denk het wel hoor zegt Tom, het zit in jullie bloed. Lies begint te lachen en neemt dan een slokje van haar wijn. Mmmm…deze is echt heerlijk.

Vlak voor middernacht wordt hen medegedeeld dat ze de stoelen rechtop dienen te zetten en hun gordel vast moeten maken aangezien ze ieder moment kunnen landen op het vliegveld van Dubai. Jeetje, we zijn er al weer wat gaat dat snel zeg. Ja, dit gedeelte wel, zegt Lies, het volgende gedeelte is nog een stuk langer, maar zeer zeker de moeite waard. Echt Lies, of zit je nu een geintje te maken? Nee, Tom ik maak geen geintje, hierna hebben we nog een vlucht voor de boeg van exact zestien uur en achttien minuten. Pff…dat wordt een lange zit zeg, het is maar goed dat het nacht is en je dat gedeelte dan slaapt. Dan ben je dat alweer kwijt. Gaan jullie ook naar Nieuw Zeeland, vraagt de vrouw in de stoel voor hen. Dat laat ik u dadelijk weten, zegt Lies, maar mijn vriend mag het nog niet weten aangezien het een verrassing is voor hem. Ach zo, ja dan moet u het nog maar niet verklappen nee. Voor ze het wel en goed beseffen staan ze aan de grond. De gordel los te hebben gemaakt lopen ze het vliegtuig uit. De vrouw houdt Lies echter staande, u zou het mij nog vertellen. Ja, dat klopt zegt Lies lachend, ja we gaan inderdaad naar Nieuw Zeeland, maar meer wil ik er echt niet over kwijt.

In de aankomst hal worden ze begeleidt naar de volgende instap waar ze na een korte stop van een uur door zullen vliegen naar de eindbestemming. Ik moet heel even bellen, zegt Lies. Ben zo terug. Voor Tom haar tegen kan houden is ze al uit het zicht verdwenen. Snel voegt hij zich bij Jasmijn en zijn vader. Genoten van de vlucht? Heerlijk, antwoord zijn vader en het eten roept Jasmijn, in één woord verrukkelijk. Ja, het eten vond ik ook zalig antwoord Tom. Waar is Lies hoort hij zijn vader vragen, die is even bellen antwoord Tom. Die zal zo wel weer komen. Voor ze kunnen instappen in het andere vliegtuig komen ze langs een rook gedeelte, mm…daar ben ik wel aan toe, zeker met de wetenschap dat we de eerst komende zestien uur nog niet kunnen roken. De mensen die voor Tom en Lies in het vliegtuig zaten staan ook te wolken bij de rookpaal. Tom, roepen ze hem, nu al vrienden gemaakt roept Jasmijn lachend. Ja, inderdaad antwoord Tom. Op de mensen aflopend stelt hij ze voor aan zijn vader en diens vriendin. De vrouw die Amanda blijkt te heten vraagt is je mooie vriendin naar toe? Die is even bellen, maar die komt zo zeker weten ook nog even stoomboten.

In de tussentijd is Lies aan het bellen met Anja, het nummer intoetsend op haar telefoon wordt er weer opgenomen voordat het toestel over is gegaan. Suzanna, hoort ze aan de andere kant, Suzanna met Lies zegt ze op haar beste Engels, is je moeder in de buurt. Hi, yes, en dan hoort ze de moeder van Tom. Lies, leuk dat je belt, waar zitten jullie nu? We zitten nu in Dubai over een uur vertrekt ons vliegtuig naar Auckland, het is dan vanaf hier nog zestien uur vliegen en achttien minuten. Good, good hoort ze de moeder van Tom zeggen. Dan weet ik hoe laat ik de auto met chauffeur weg kan sturen. Tot straks en alvast fijne vlucht.

Lies hangt op en haast zich naar de overige, ze had al van een afstandje gezien dat ze bij de rookpaal stonden en dit moment wil ze niet voorbij laten gaan. Zeker gezien de tijd aan welke zit ze zo nog tegemoet gaan. Schatje, roept Tom verheugt uit als hij Lies ziet naderen, is het gelukt met je telefoongesprek? Ja, zeker een knipoog gevend naar Jasmijn weet zij voldoende dat Lies net nog even heeft gebeld met de moeder van Tom, de ex vrouw van Rob.

Na te zijn uitgerookt letterlijk en figuurlijk komt er een stewardess aangelopen en laat aan de passagiers weten dat ze aan boord kunnen gaan. Na dat iedereen zit, zien ze dat het vliegtuig niet helemaal volgeladen is, sommige stoelen zijn onbezet. Amanda en haar man Sjoerd zitten aan de overkant van het looppad van Jasmijn en Rob, terwijl Tom en Lies achter Rob en Jasmijn zitten. Lies ziet dat Jasmijn haar wat wil zeggen, aangezien ze nu nog wakker zijn en niet direct zullen kunnen slapen fluisteren de dames terwijl Rob en Tom een uitgevoerd gesprek aan het voeren zijn met Amanda en Sjoerd. Ik denk dat we het beste de brieven kunnen overhandigen nadat we hebben geslapen. Dat denk ik ook Lies, lijkt me ook wel zo verstandig.

Het vliegtuig vertrekt precies op tijd zonder vertragingen, als ze in de lucht zijn komen de stewardessen aangelopen met opblaasbare kussentjes en dekentjes die ze kunnen gebruiken om de vlucht zo aangenaam mogelijk te maken. Bij deze stoelen kan tot Tom zijn grote ontdekking ook de armleuningen omhoog, zo kan hij Lies mooi in zijn armen nemen als ze gaan slapen. Als snel blaast iedereen zijn nekkussentje op, voor de overige mensen die nog niet willen slapen, wordt er een film gedraaid die ze kunnen volgen met geluid via een koptelefoon. De lichten worden iets gedimd en Lies nestelt zich tegen Tom aan. Al snel zijn vele passagiers in diepe slaap. Tom en Lies zijn echter nog wakker, ze horen aan de ademhaling van Lies en Rob voor hen dat zij wel degelijk in slaap zijn. Lies fluistert Tom zachtjes, kom eens wat dichter bij me. Lies laat haar hand die ze op zijn borst had gelegd langzaam naar beneden glijden. Mmm…kreunt Tom zachtjes…al snel voelt Lies de enorme bult in zijn broek. Tom toch….zegt ze zacht, toch begint ze zijn opgezwollen lid door zijn broek heen te masseren, er zachtjes in de knijpen. Tom sluit zijn ogen, als Lies behendig zijn broek weet te openen floept zijn stijve lid naar buiten. Ohhh…Lies kreunt hij zacht, zo zacht dat echt niemand hem kan horen. Tom voor Lies wel bekend, heeft altijd tegen de nacht last van deze ontwikkeling. Normaal gesproken, vrijen ze tot diep in de nacht met elkaar, maar hier en nu in het vliegtuig gaat dat niet. Ik wil je fluistert hij zachtjes in haar oor. Ook Lies begint aardig opgewonden te raken, misschien kunnen we het wel proberen, iedereen slaapt antwoord Lies. Hoe bedoel je hier, op de stoelen? Nee Tom, niet hier maar het toilet. Zachtjes staan ze op van hun stoel, snel stopt hij zijn stijve penis terug in zijn broek en loopt achter Lies aan naar de toiletten.

Ook hier zien ze dat het vliegtuig net zoals voorin niet helemaal gevuld is met passagiers. De mensen slapen allemaal achterin. Dit is onze enige kans Tom, hem snel het toilet intrekkend draait ze de deur achter hem op slot. Haar jurkje uittrekkend staat ze op haar string en bh naakt voor hem. Tom laat ook zijn broek zakken en zijn penis springt de vrijheid weer tegemoet. Mmm…gaan we het echt doen in het vliegtuig toilet kreunt hij nu iets luider dan voorheen. Mmm….geil, dan drukt hij zijn mond op de hare en duwt hij vliegensvlug zijn tong naar binnen.

Mijn handen bevrijdt hij haar borsten van het nauwsluitende stukje katoen en ook haar string trekt hij uit. Gewillig laat ze alles toe wat hij met haar doet. Plaatsnemend op de wc trekt hij haar gauw boven op zich. In de korte tijd van hun stoelen naar het toilet toe te zijn gelopen is Lies drijfnat geworden, als Tom zijn penis dan ook bij haar naar binnen brengt is hij verrukt hoe nat ze is. Mijn Liesje, zegt hij zacht heeft al net zoveel zin als ik. Jaa…hijgt ze zachtjes op en neer bewegend op zijn pik, ik heb ook zin. Door de spanning duurt het niet lang eer hij zijn zaad in haar schiet, echter blijft hij na zijn zaadlozing kanon hard. Als ze van hem af wil stappen, trekt hij haar gauw terug, nee Lies, nog niet ik ben nog veel te hard, ik moet nog een keer. Lies is ook net als hij vrij vlug klaargekomen, waarschijnlijk door de spanning dat ze ieder ogenblik betrapt kunnen worden. Met haar op zijn pik rijdend staat hij op van de wc, langzaam glijd hij uit haar, haar op het wasbakje zettend spreid hij opnieuw haar benen. Vlug drukt hij zich weer binnen in haar, hij gaat zo snel op en neer in haar stotend, dat beide vergeten waar ze zijn, Lies kan zich niet meer inhouden en begint hard te kreunen. Ook Tom laat zich gaan en meerdere mensen achterin in het vliegtuig worden wakker van een hoop kabaal wat uit het toilet vandaan schijnt te komen. Het scheelt dat er achterin het vliegtuig allemaal jongeren zitten. Iedereen van de jongeren zit nu geboeid naar het toilet te kijken, aan de geluiden te horen is het zonneklaar wat zich daar binnen afspeelt. Ook al zien ze niks, de geluiden zijn voldoende.

Luid gillend komt Lies tot haar tweede orgasme, Tom drukt snel zijn mond op de hare om haar gegil enigszins te kunnen verhullen. Dan voelt hij ook hoe zijn zaad voor de tweede keer bij haar naar binnen schiet. Nog een laatste stoot gevend om ook de laatste zaadjes in haar te stoten gromt hij een beetje. Als ze beide weer enigszins op adem zijn gekomen, ruimen ze alles netjes op, Tom wast zijn slappere wordende penis aan het fonteintje en nadat Lies heeft geplast wast ze ook haar kutje even. Vlug zichzelf weer in hun kleren hijsend fatsoeneren ze zich en verlaten dan het toilet. Ze worden ontvangen met een luid gejoel en geklap door de jongeren die zeer benieuwd waren naar wie er zo flink tekeer zijn gegaan in het toilet. Lies voelt dat ze zo rood word als een tomaat, vlug loopt ze via het gangpad terug naar haar stoel.

Tom volgt haar op een kleine afstand. Ergens hoort hij enkele jongeren zeggen, geen spoor, geen spoor van hun activiteiten, maar ik weet zeker dat ze het hebben gedaan. Jeetje, horen ze een ander zeggen, ze hebben echt alles opgeruimd. Nu Tom zich weer naast Lies in de stoel heeft laten zakken, zegt hij zacht; schat ze zijn op onderzoek daar ginds, maar ze kunnen niks vinden. Pfff…gelukkig maar, zegt ze op gedempte toon. Toch was het heerlijk Tom, kan ik weer toevoegen, aan het lijstje van mijn wildste fantasieën die werkelijkheid zijn geworden. Dan begint ze te gapen, ook Tom moet bekennen dat hij nu vreselijk moe is. Haar opnieuw tegen zich aantrekkend, spreid hij de dekens over hen uit en vallen ze al snel in slaap.

Tegen negen uur worden ze gewekt door een steward die aankomt met hun ontbijt. Lies en Tom zetten hun stoelen rechtop en nemen de dienbladen aan. Lekker geslapen hoort hij zijn vader vragen. Heerlijk pa, heerlijk Rob, antwoorden Tom en Lies, jullie ook? Heerlijk, maar heb je het gehoord en schijnt vannacht een koppeltje geweest te zijn, wat het toilet heeft uitgeprobeerd. Is dat zo, antwoorden Lies en Tom gelijktijdig. Hoe weet jij dat pa, vraagt Tom voorzichtig. Nou ik ben daarstraks naar het toilet geweest, ze praten nergens anders over die jongelui daar achterin. Ohhh…nou daar hebben wij niks van meegekregen. Hij ziet hoe zijn vader overeind komt en hem langdurig aan kijkt, daar weten jullie niks van af, vraagt hij opnieuw. Nee, ik weet van niks antwoord Tom, echter naar Lies kijkend ziet hij hoe haar wangen rood kleuren. Betrapt, hoort hij zijn vader zeggen. Dan begint hij te lachen, ook Jasmijn komt overeind, Tom als jij er niks van af weet kan je dan verklaren waar jullie gisteren een uur lang zijn geweest?

Nu zegt Tom, niks meer, ook hij voelt zijn wangen rood kleuren, je was wakker dus Jasmijn? Ja, ik heb jullie ook beide naar achteren zien lopen, maar heerlijk toch als je maar hebt genoten, heb ik immers ook gedaan. Wat zeggen Lies en Tom nu, wil je beweren dat je hier, op je stoel…. Ja, dat wil ik niet alleen beweren, ik wil het ook gerust zeggen. Nee, dat hoeft niet antwoord Lies, hou de details maar bij je. Dan beginnen ze lachend aan hun ontbijt.

Na een halfuur komt iemand anders weer hun dienbladen ophalen en Jasmijn en Lies kijken elkaar even vluchtig aan tussen de leuningen van de stoelen. Het wordt tijd dat we jullie vertellen dat onze vakantie zal worden in Nieuw Zeeland, maar niet zonder reden. Vervolgens haalt zowel Lies, als Jasmijn een stapeltje brieven uit hun tassen en overhandigen deze aan de heren. De dames pakken ieder een boek en beginnen te lezen. Tom vraagt als eerste, wat moet ik hiermee? Misschien lezen, antwoorden Jasmijn en Lies gelijktijdig, dan wordt alles wel duidelijk.

Tom en Rob maken allebei de eerste brief bovenaan de stapel van vijf open en beginnen te lezen. Lies ziet dat bij Tom al gauw zijn ogen groot worden, hij kijkt even op, naar haar en begint dan weer verder te lezen.

De eerste brief is van Anja, ziet Tom, Anja zijn moeder.

Nu worden ook een heleboel dingen duidelijk, vandaar het plotselinge vertrek, nieuwsgierig kijkt hij naar Lies, toch is hij ook benieuwd naar wat zijn moeder te vertellen heeft. De brief weer oppakkend begint hij te lezen….