Misschien, zegt Jasmijn nadat Walter uit de winkel is vertrokken, is het voor mij nog niet zo’n heel slecht idee, om me meer te focussen om de grote baas te helpen bij zijn keten. Hier heeft ook altijd mijn interesse gelegen en op de ambulance zou ik altijd nog kunnen. Met grote ogen kijkt Rob haar aan, als je het niet wil Jasmijn, dan moet je het niet doen, heb liever dat je gelukkig bent, als dit betekent het redden van levens, blijf dit dan vooral doen. Rob, lieverd, ik weet wat je wilt zeggen, maar misschien is dit, haar armen opheffend, juist wel goed, om een nieuwe weg in te slaan.

Ja, misschien wel, lacht hij, maar de keuze is aan jou, ik verplicht je tot niks. Weet ik schat, dat siert je. Opstaand van haar geïmproviseerde kruk, loopt ze langzaam op hem af. Als ze voor hem staat, trekt hij haar zachtjes omlaag. Nu ze zit op zijn knie, legt ze haar arm over zijn schouder. Je bent de liefste en de beste, ideaal voor mij om mijn leven mee te delen. Hem een vluchtige kus te geven op zijn voorhoofd drukt Rob haar even tegen zich aan.

Dan horen ze een kort klopje op de deur, het zijn Kees en Magda weer. Tortelduifjes, roept Kees, gaan jullie mee? Mee, mee waar naar toe, lachen Jasmijn en Rob. Het is 19:00 uur en we willen op tijd terug zijn op de farm. Misschien kan je Dave zijn advocaten lenen voor maandagmiddag, stelt Kees voor. Gut, het is goed dat je me daar aan herinnerd, kom Jasmijn, laten we maar gauw gaan. De lichten te hebben gedoofd, lopen ze het winkeltje uit en draaien deze op slot. Nog gauw even het luik ervoor en dan kunnen ze echt gaan. Loop ik even snel bij Angel binnen, lacht Jasmijn, om te vragen of zij het even door geeft aan Walter dat we gaan. Is goed liefje, zie ik je zo.

Haastig loopt Jasmijn het winkeltje binnen van Angel, het is er mooi en ze voelt gelijk de mooie rustige energie die de winkel uitstraalt. Angel heeft haar binnen zien komen en loopt naar haar toe. Jasmijn, zegt ze kan ik iets voor je doen? Ja, zou jij aan je zoon door willen geven dat wij vertrekken, wij komen morgen wel weer terug, dan kunnen wij nog het één en ander uitzoeken, hier beneden. Is goed ik geef het door, maar je zult maandag bedoelen, want morgen is het hier gesloten. Ja, dat bedoel ik ook lacht Jasmijn, dan ga ik er nu vlug vandoor, anders mis ik de bus nog. Is goed, tot maandag dan weer, prettig weekend. Ja, jij ook prettig weekend Angel.

Jasmijn voegt zich bij Rob, Kees en Magda, dan lopen ze met zijn vieren het winkelcentrum uit. Eenmaal op de parkeerplaats zien ze dat de overige familieleden zich ook al hebben verzameld en leuk geweest horen ze David vragen, heel leuk antwoorden Jasmijn en Rob, met een twinkeling in hun ogen. Net of David het kan ruiken, komt hij op hen afgelopen, volgens mij, zegt hij voor hen staand, buiten het gehoor van de anderen, betekent die twinkeling in jullie ogen meer, dan anderen denken. Ja, dat kan je wel zeggen, lacht Rob. Aangezien hij verder niks zegt, weet David, dat er veel meer speelt, maar blijkbaar zou hij nog even geduld moeten hebben.

Donny de vriend van Petra opent de bus en zegt; welkom aan boord mensen, dit zal voor u de ena laatste rit zijn. Iedereen stapt in, de meesten weten inderdaad wat hij bedoeld. Echter Rob en Jasmijn die blijven nog een week langer, de rest vliegt morgen naar huis.

In de bus, zitten Rob en Jasmijn knus tegen elkaar aan, wat de anderen ook opvalt, hé jullie daar roept Marcel, sporten doen we thuis. Hahaha….Rob richt zich op en zegt tegen Marcel, thuis waarom daar pas, weet je niet hoe lang ik dan nog moet wachten. Ehhh…oké, geeft Marcel toe, tijdelijke huis dan. Om half acht staan ze bij de parkeerplaats van het grote huis op de farm, nadat Don de bergruimte heeft geopend pakken ze hun spullen en verdwijnen uit het zicht, Rob en Jasmijn lopen de patio op van het grote huis.

Dave komt net naar buiten gelopen en ziet Jasmijn en Rob aankomen, het is nog te vroeg, jullie hebben nog een half uur, zegt hij lachend. Ja, dat weten we, antwoord Rob, maar we hoopten dat jij misschien even tijd voor ons had. Ik, ohh…nu maken jullie mij wel heel nieuwsgierig. Aan jullie serieuze blikken te zien, zou ik zeggen kom maar mee naar mijn werkkamer. Achter hem aanlopend het grote huis binnen, ziet hij zijn vrouw Anja, schat kan je er even voor zorgen, dat wij een half uurtje door niemand gestoord worden? Oei, dat klinkt niet best, toch verzekerd ze haar man, dat ze ervoor zorgt. Zittend in zijn werkkamer, zegt hij; goed steek maar van wal.

Rob neemt het woord en Dave luistert aandachtig naar wat de man tegenover hem aan het vertellen is. Als hij zijn verhaal heeft gedaan, zegt hij; geen enkel probleem, natuurlijk staan mijn advocaten voor je klaar. Hij toets een nummer in op zijn telefoon en nog voordat deze is overgegaan wordt er al opgenomen. Ricardo in welk tijdsbestek zou je hier kunnen zijn, horen ze Dave vragen. Moment, na een korte stilte horen ze de man aan de telefoon zeggen, ben er met tien minuten. Dank tot zo dan.

Jeetje, dat is even snel geregeld. Ja, kijk zegt Dave; je moet natuurlijk wel betrouwbare advocaten hebben die ieder moment van de dag voor je klaar kunnen staan. Ja, daar heeft hij wel gelijk in Jasmijn, dat zijn wel de beste. Zou ik mogen vragen, welk bod je hebt gegeven aan patserige Wesley? Natuurlijk mag je dat vragen, zegt Rob, hij noemt het bedrag en dan horen ze hoe Dave op zijn tanden fluit, jeetje man, je hebt wel verstand van zaken doen. Zo ver onder de vraagprijs, je moet het maar kunnen. Er is nog iemand die dat heel goed kan, vertel het hem maar Jasmijn. Jasmijn begint te vertellen over John en hoe hij zich aan haar had opgedrongen beneden in de kelder. Lachend vervolgt ze haar verhaal door te vertellen dat ze hem op gepaste wijze heeft gestraft en daarna heeft overbluft. Echte keiharde zakenvrouw, zie ik al wel. Wat heb je dan betaald voor de winkel beneden Rob, vraagt Dave tussen neus en lippen door. Vijftigduizend euro, antwoord hij lachend, alleen maar door de manier waarop Jasmijn hem in de tang had, is hij met dat bod akkoord gegaan.

Ga jou inhuren lacht Dave, jij kunt heel goed onderhandelen, heb dit al lang gehoord, ook had hij het natuurlijk wel verdiend, geef ik eerlijk toe. John ken ik nog van vroeger, maar hij heeft altijd al losse handjes gehad wat vrouwen betreft, maar ik denk dat hij er nu wel spontaan van genezen zal zijn. Is het echt, antwoord Jasmijn. Ja, dat denk ik wel, lacht Dave. Een korte klop op de deur, maakt hen aandacht erop attent dat er iemand binnen komt. Het is niemand minder dan Ricardo. Dave staat op van zijn stoel en loopt op de man af, geweldig dat je zo vlotjes kon komen, je hulp is deze keer niet voor mij, maar wel voor hen. Ricardo neemt plaats in de stoel waar Dave zojuist is uitgekomen. Opnieuw begint Rob zijn verhaal, als hij het bedrag voor een tweede keer noemt wat hij heeft geboden aan Wesley knippert Ricardo even met zijn ogen. Vragend kijkt hij naar Dave. Nee, je moet bij hem zijn niet bij mij. Ricardo wend zich opnieuw tot Rob, dat bedrag wat je zojuist noemde, je maakte een geintje zeker. Nee, ik ben serieus, zegt Rob. Wes heeft dat geaccepteerd, jeetje dan is het voor hem echt een blok aan het been, anders was hij nooit akkoord gegaan met zo’n laag bod. Ja, ik heb al voorgesteld ze in te huren, voor als ik nieuwe panden nodig heb. Zal ik zeker doen Dave, zegt hij op serieuze toon, want dit is gewoonweg niet normaal meer.

Weer een korte klop op de deur, dit keer is het Anja, kunnen jullie het afronden, want we willen gaan eten. Ricardo, wat doe jij nu hier? Anja, goedenavond, ja mijn hulp is natuurlijk weer ingeroepen, deze klus wil ik niet weigeren, het is te leuk en te spannend. Ohhh…niet begrijpend kijkt ze naar Jasmijn, Rob en vervolgens naar haar man. Vanavond schat, vanavond zal ik het je wel vertellen.

Met vijf minuten schuiven ze aan tafel, lacht Ricardo. Blijf je ook, horen ze Anja nog vragen, nee deze keer niet, graag een andere keer weer. Anja sluit de deur achter zich en Ricardo richt ze weer tot de mensen voor hem. Misschien is het verstandig dat ik jullie nu even met rust laat, maar dat ik later op de avond weer terug keer. Lijkt me een heel goed plan, lacht Dave, zullen we afspreken rond de klok van elf uur vanavond, dan zijn jullie wel uitgegeten denk ik. Lijkt me ook, lacht Dave. Na hem de hand te hebben geschut wenst hij hen smakelijk eten en met een tot straks wandelt hij de werkkamer uit.

Wauw, roept Jasmijn verheugt uit, die man is goed zeg. Dat is hij ook, maar jullie zijn ook goed, want hij geloofde in eerste instantie niet, dat Wes voor zo’n laag bod akkoord zou gaan. Ja, ik had het ook niet verwacht, maar hij heeft wel te kennen gegeven dat hij geen onderhoud heeft gedaan aan de vestigingen. Joh, Rob, zeg dat ook straks nog even tegen Ricardo, dan neemt hij dit gelijk mee. Wil jij straks weer aanwezig zijn bij het gesprek, vragen Jasmijn en Rob eigenlijk zonder overleg met elkaar. Graag, ik zou me vereerd voelen, om bij een toch zo belangrijke beslissing aanwezig te mogen zijn.

De werkkamer uitlopend, lopen ze over de patio naar het overige gezelschap, ongezien schuiven ze bij, bij het rumoerige gezelschap. Het is een gezellige bedoeling en de tijd vliegt voorbij. Om half elf zit iedereen aan de likeur, ditmaal geen koffie, omdat ja iedereen nog een beetje wil slapen. Een likeurtje, kan daar nog wel eens bij helpen. Om vijf voor elf lopen de laatste de patio af, richting hun onderkomens om hun verblijf nog eens vluchtig na te lopen op vergeten spullen om daarna vliegensvlug onder de wol te kruipen.

Jasmijn en Rob blijven echter rustig zitten, terwijl Anja de kinderen naar bed brengt. Ook Chantal en Stijn hebben zich al terug getrokken. Net als ze naar binnen willen lopen, komt Ricardo eraan. Lekker gegeten, roept hij van een afstandje, heerlijk komt het uit drie monden gelijktijdig. Met zijn vieren lopen ze opnieuw de werkkamer in van Dave, nu laten ze de deur echter open staan, aangezien iedereen toch onder de wol is, of op hun slaapkamer is dit mogelijk.

Heb het één en ander uitgezocht voor jullie, lacht Ricardo. Het is natuurlijk de normaalste zaak voor mij om dit te doen, hahaha….zegt hij erachteraan. Morgen, ja op zondag ik weet het, gaan er twee inspecteurs langs bij de vestigingen met de hotels. Onaangekondigd is altijd het beste, omdat je dan de ware aard treft van zo’n keten in dit geval. Voor je verder gaat, onderbreekt Rob, Ricardo. Wesley heeft ons medegedeeld, dat hij het onderhoud heeft laten versloffen. Typisch Wes, had ook niet anders verwacht, lacht Ricardo. Hij is namelijk niet zo van de regels en aangezien het al drie jaar te koop staat verbaasd dit me ook totaal niet. Dit heeft echter wel weer voordeel op de prijs die jullie hebben geboden. Zelf denk ik, dat het hotel in het noorden, tijdelijk dicht zal moeten, dit heeft al een paar keer in de krant gestaan, dat er een slecht onderhoud was, dat de mensen klaagden over stank. Joh, kijk dat weet ik dan weer niet, nee, dat zal de Wes ook niet zeggen, maar daarvoor zijn wij er, een stelletje betrouwbare advocaten. De prijs die jij hebt geboden Rob, is een stuk heel stuk minder dan Wes in feite vroeg. Als de inspecteur mij morgen laat weten, dat het hotel in het noorden dicht moet, dan gaan wij nog meer van de prijs afhalen. Daarvoor heb je mij nu ingehuurd. Je moet er natuurlijk niet slechter van worden, alleen maar beter. Renovatie kosten, het is veel en het zal alleen nog maar meer worden.

Met open mond horen Jasmijn en Rob aan wat Ricardo hen te vertellen heeft, beide hadden ze er helemaal geen rekening mee gehouden dat misschien één van de vestigingen er zo slecht aan toe zou zijn dat het gesloten zou moeten worden. Er komt een hoop op jullie af, zie ik. Ja, dat kan je wel stellen. De andere vestiging met het hotel ligt hier net buiten het centrum, misschien dat jullie er later vandaag een kijkje kunnen gaan nemen. Dan kan je, jezelf een beter beeld geven, hoe het allemaal reilt en zeilt achter de schermen.

Dat is nog niet eens een heel slecht idee, roept Rob verheugd uit. Zijn blik opzij wendend, ziet hij hoe Jasmijn glundert bij het vooruitzicht. Ook is dit niet ontgaan bij Dave en Ricardo. Volgens mij heeft iemand er nu al zin in, spreekt hij zijn gedachten hardop uit. Jasmijn veert op van haar stoel, dat heb ik zeker, lacht ze. Heb ook zin om flink de handen uit de mouwen te steken. Ja, dat geloof ik graag, maar daar zul je nog even mee moeten wachten ben ik bang. Rob kijkt nu op naar Ricardo. Hoe bedoel je dat? Je hebt een visum hier als toerist, niet als werkende of wonende persoon. Oeps, ja dat klopt, het is heel belangrijk dat jullie het wel allemaal volgens de regels gaan doen, als dat allemaal rond is, dan pas kan je werken aan jullie keten om het weer helemaal op en top te krijgen. Je zult mensen tijdelijk moeten aanstellen die de boel voor je waarnemen, terwijl jij en ik de nodige papieren regelen. Neem aan, dat jullie als getrouwd stel jullie intrek gaan nemen hier in Nieuw Zeeland? Ja, antwoord Rob, dat is wel de bedoeling ja. Hebben jullie al een huis op het oog, waar jullie je intrek in zouden willen nemen. Nee, antwoorden Rob en Jasmijn iets teleurgesteld, klaarblijkelijk gaat het toch niet zo eenvoudig als ze in eerste instantie hadden gedacht. Beiden moeten wel erkennen dat ze inderdaad hun visum zouden moeten veranderen. Een tijdelijk aanstelling, in de vestigingen, ja Walter hebben ze al, maar voor de overige zouden ze zeker nog mensen moeten vinden.

Het lijkt me verstandig, zegt Ricardo dat jullie later vandaag als jullie wat hebben geslapen, het hotel bezoeken, net buiten het centrum, dan heb je al een klein beetje een idee, je ideeën kan je altijd uitwerken op papier alvast. Ja, dat is zo, lacht Jasmijn. Zich wendend tot haar lieve verloofde, ga jij samen dan vlug met Dave en Ricardo de gewenste papieren regelen. Ja, dat ga ik zeker doen, maar ik ga ook mee met jou naar het hotel. Graag, heel graag zelfs, hem beetpakkend vergeet Jasmijn even waar ze is en kust Rob vol op zijn mond. Ehh…ehhh….begint Ricardo, voor het hier voor mijn neus uit de hand loopt, zou ik graag met jullie morgenavond om negen uur willen afspreken, dan heb ik ook de rapporten binnen van de inspecteurs en weten we hoe het ervoor staat. Jasmijn heeft Rob weer losgelaten en luistert weer aandachtig naar wat de man voor hen allemaal zegt.

Na nog tien minuten met elkaar te hebben gesproken zien ze dat het op de klok dat het al over enen is. Vlug staan ze op, hem de hand te hebben geschud, nemen ze afscheid. Kan ik jullie nog wat te drinken aanbieden, vraagt Dave. Nee, hoor, bedankt voor het aanbod, maar Jas en ik duiken er vlug in, we moeten over enkele uurtjes weer paraat staan om de familie Boom uit te zwaaien. Goed dan, lacht Dave, dan zie ik jullie morgen wel, als jullie het op prijs stellen, kan ik jullie chauffeuren naar het hotel. Graag, dan nemen ze afscheid met de woorden tot straks en lopen ze zijn werkkamer uit.

Buiten is het een stuk koeler en Jasmijn rilt ervan. Komt toch nog meer bij kijken, als we in eerste instantie hadden gedacht. Ja, zegt Jasmijn zachtjes, dus als ik het goed begrijp, moeten we aanstellingen vinden, die het tijdelijk voor ons waarnemen, totdat wij de juiste papieren hebben. Ja, zoiets geloof ik wel. Rob slaat zijn arm om Jasmijn heen, het is inderdaad een stuk frisser dan voorgaande dagen. Bij hun huisje aangekomen, lopen ze vlug naar binnen. Eigenlijk wil ik nog wel even roken, maar trek dan wel eerst een trui aan. Dan ga ik met je mee, maar we roken wel vanuit de deuropening Jas, ik heb niet zo heel veel zin om helemaal buiten te staan. Ik ook niet, het pakje sigaretten te hebben gepakt van het kastje in de hal steken ze beide één aan. In de deuropening, leunt Jasmijn tegen Rob aan die met zijn vrije hand haar middel omklemt en hem dichter tegen zich aan drukt. Jasmijn voelt gelijk kriebels in haar onderbuik op komen zetten. Wat is er schatje, hoort ze Rob vragen, maakt je mannetje je een beetje heet toevallig? Jasmijn draait haar hoofd een beetje en ze kijkt Rob even aan. Ze was niet voorbereid op het zien van die geile hete blik die hij uitstraalt. Hun sigaret in de emmer met water gooiend trekt hij haar mee naar binnen en sluit de deur achter hen. Dan heel langzaam laat hij zijn hand onder de rok van de jurk glijden, Jasmijn die even daarvoor kriebels voelde, weet dat hij zal voelen, hoe vochtig haar lippen aan het worden zijn. Als hij zijn vingers door haar billen naar voren laat glijden, wordt het Jasmijn bijna teveel.

Mmm…zo nat alweer…..hij pakt haar hand beet en legt die op zijn kruis, de warmte van haar hand dringt diep door de stof heen, samen met de hare begint hij over zijn broek te wrijven. Jasmijn geniet van de wrijvende bewegingen over de stof, zijn harder wordende pik blijft groeien en groeien. Even later laat hij haar hand los en gaat Jasmijn op dezelfde manier verder, als ze even daarvoor met zijn tweeën deden. Rob begint te kreunen, haar hand die zijn stijve hard wordende lid blijft opwrijven worden hem bijna teveel. Hij duwt haar een klein stukje van zich af, schopt zijn schoenen uit en binnen twee minuten staat hij naakt voor haar. Jasmijn draait zich naar hem toe en bekijkt hem aandachtig. Zijn lekker op en neer dansende pik vraagt om aandacht. De jurk over haar hoofd heen trekkend, staat nu ook zij naakt voor hem. Ze laat zich op haar knieën vallen en pakt zijn stijve beet met haar hand, haar mond opent zich voor zijn enorme gevaarte. Jasmijn kan nog maar aan één ding denken, vlees, worst, vlees, worst.

Zodra Rob haar tong over zijn eikel voelt gaan is hij verloren, verloren in haar, in haar bewerkingen, in haar verwennerij die ze toepast op zijn heerlijke pik. Zij kan zo voortreffelijk pijpen, hij is helemaal aan haar overgeleverd. Wanneer ze hem dieper en dieper in haar mond neemt heeft Rob het gevoel dat ze zijn zaad letterlijk uit zijn ballen zuigt. Het beneemt hem de adem en hij hapt dan ook gretig naar lucht. Ohhh…Jasmijn, wat doe je met mij, je zuigt al het leven uit me. Weer voelt hij hoe ze hem diep in haar mond neemt en krachtig zuigt. Steun zoekend bij de deurpost laat hij het over hem heen komen, als hij geen steun gezocht zou hebben, zou hij zo door zijn knieën zijn gezakt. Hij voelt hoe ze met haar vingers zijn ballen masseert, dan wordt het hem allemaal teveel, hij grijpt haar bij de schouders, maar hij krijgt haar niet omhoog. Na nog een krachtige zuiging die ze hem geeft laat ze hem langzaam uit haar mond ontsnappen. Met een tevreden gezicht kijkt ze hem aan, haar ogen zijn donker van opwinding. Hij tilt haar op over zijn schouder en neemt haar mee naar de slaapkamer. Terwijl ze zo over zijn schouder ligt heeft ze haar handen vrij, ze masseert zijn billen. Jasmijn, hoort ze hem kreunen. Dan gooit hij haar speel op bed, op haar neer kijkend komt hij langzaam tot rust, ze drijft hem echt tot aan de afgrond, maar dan wel in positieve zin van het woord.

Jasmijn kijkt hoe Rob haar staat te bekijken, liggend op haar rug, spreid ze haar benen en begint ze zichzelf langzaam te strelen, hem daarbij uitdagend aankijkend. Jij, jij….geile meid, is het enige wat ze hem hijgend hoort uitkramen. Ze brengt intussen twee vingers bij zichzelf naar binnen, zoals ze daar ligt ziet ze dat het hem niet onberoerd laat, wat zijn stijve vleesworst springt fier op en neer. Het soppende geluid van haar kut waarin haar vingers nu op topsnelheid in en uit glijden is goed te horen in de slaapkamer. Het geluid, wat haar alleen nog maar geiler en geiler maakt, nog geiler en heter dan dat ze nu al is. Zich overgevend aan het gevoel sluit ze haar ogen en concentreert ze zich waarmee ze bezig is. Rob ziet hoe ze haar ogen sluit en geniet van haar eigen spel. Nu is de tijd om voor hem in actie te komen. Hij neemt plaats op het bed, maar doordat ze helemaal opgaat in zichzelf is ze er niet meer bewust van, dan neemt hij haar hand, haar vingers over en laat de zijne nu in en uit haar glijden. Met haar voeten drukt ze zich omhoog, genietend, van het feit dat zij zo geniet, gaat hij nog een versnelling hoger. Dan explodeert ze ziet hij, haar lichaam schokt, zoals hij nog nooit heeft gezien. Haar ademhaling gaat met horten en stoten. Na lange tijd, opent ze haar ogen, ogen die langs hem heen schijnen te kijken, maar waar zoveel in te lezen is, dat het hem opnieuw de adem ontneemt. Langzaam komt ze terug in de wereld van hier en nu, haar ogen staan nog altijd dromerig en stralen een passie uit, die Rob helemaal week maken van binnen. Ze weet de energie te vinden om zichzelf omhoog te hijsen, zittend in het bed, kijkt ze hem geluk zalig aan, dank je wel, zegt ze hem, dit was gewoonweg overweldigend, ik heb het niet eerder zo meegemaakt. Blij met het feit, dat hij het als eerste en waarschijnlijk ook als enige hiervan ooggetuige heeft mogen zijn, neemt hij haar in zijn armen. Haar zacht op de mond kussend vlijt ze zich tegen hem aan, door de zinderende uitwerking die hij op haar heeft, voelen beide de spanning tussen hen opnieuw oplaaien.

Opnieuw begint hun samenspel rustig maar al snel wordt het onstuimig en wild, hunkerend naar de samensmelting van twee lichamen die samen één worden. Met geen enkel woord is te beschrijven wat er tussen hun daadwerkelijk afspeelt. Opnieuw volgt er een explosie, opnieuw zijn hijgende en kreunende geluiden te horen die de slaapkamer vullen, dan wordt het stil. In elkaars armen, liggen ze uit te hijgen, na te genieten, van wat ze zojuist samen weer hebben gedeeld.