Toen ik weer bij kennis kwam en mijn ogen opende zag ik haar de kamer binnen lopen met twee mokken dampende koffie, die ze op onze nachtkastjes zette, waarna ze naast me onder de wol kroop. We zetten onze hoofdkussens tegen het hoofdeinde en zaten half rechtop en pakten elk onze koffie. Zo, daar was ik wel aan toe. Na een paar slokken zwijgzaam naast elkaar te hebben gezeten, zei ik toen eindelijk: “Merel, ik heb nog nooit zoiets meegemaakt en ik weet nog steeds niet of ik je nu een kreng moet vinden of een engel uit de zevende hemel” en ik moest een beetje lachen. “Ik hoopte dat je het lekker zou vinden” zei ze toen en keek me weer zwoel aan. “Het was heerlijk, beter dan ik ooit heb meegemaakt, maar je hebt me wel een hele tijd gek van frustratie gehouden en dat moet ik nog even verwerken”. Ze wachtte even en zei toen: “Weet je nog dat je als kind de weken voor Sinterklaas zo verlangde naar die ene Lego-doos? En dat toen de avond gekomen was, je helemaal ziek van de zenuwen was? En dat toen je het cadeautje eenmaal had uitgepakt alle spanning weg viel en dat het maar gewoon een Lego-doos bleek te zijn? Nou, dat is een beetje wat er vanaf woensdag door je hoofd spookte en vanmorgen pas werd ‘uitgepakt’ zal ik maar zeggen” Wat ze zei klopte als een bus, maar ik volgde haar analogie: “Maar het is maar 1 keer Sinterklaas per jaar, de rest van de tijd koop ik gewoon wat ik hebben wil”.

En zo lagen we nog een half uurtje te kletsen en te genieten van de warme koffie. “Kom op” zei ze, “ik heb ontbijt klaar staan en we moeten nu plannen gaan maken”. “Juist ja” zei ik, “Patrick terugpakken...” en ik zag dat ze even huiverde toen ik zijn naam noemde. Ze was doodsbang voor hem en dat motiveerde mij nog meer om het grondig aan te gaan pakken. Hij moest eens weten wat hem allemaal te wachten stond... We aten het ontbijt, dronken de melk en wat koffie terwijl we elkaar schalks en af en toe giechelend aankeken, toen ze me aankeek en vroeg: “Wat zou je er van zeggen als we zo lekker even gaan douchen?”. Ik keek haar aan: “met z’n tweeën?” “Ja, lekker met z’n tweeën, kun je m’n rug inzepen” grinnikte ze en ik had zelden zo’n goed voorstel gehoord. Kon ik eindelijk haar eens helemaal naakt zien en zou ik aan haar borsten en kutje kunnen zitten. Wow, dat liet ik me geen twee keer vragen: “goed plan Merel, let’s go!” en we renden als twee jonge honden de trap op. Als bezetenen trokken we de weinige kleding die we aan hadden uit en vlogen de douche in. Ik draaide de kraan open en wachtte even totdat het water op temperatuur was, wat mij de tijd gaf om haar eens goed te bekijken.

“Is dit nou B of C?” vroeg ik ineens en ze antwoordde: “B, de meeste mannen vinden het veel te klein, wat vind jij?” Ik aarzelde even en legde toen mijn handen op haar borsten: “Ik vind een klein handje vol het lekkerste dat er is” en ik zag dat ze een beetje bloosde toen ik ze begon te masseren. “Lekker Maarten en lekker dat je tevreden bent met de maat, doet me goed” zei ze en ik voelde haar tepels langzaam stijf worden. Mijn hemel, wat een verrukkelijke borsten had ze en ik merkte dat het water op temperatuur was en we gingen onder de straal staan. Ze sloeg haar armen om mijn nek en begon me heerlijk te zoenen, maar doordat ze zo dicht tegen me aan stond, begon mijn pik weer lekker stijf te worden. “Zo zo, is ie al weer klaar voor een tweede ronde” grapte ze en ik pakte de douchegel en deed er wat van op mijn hand. “Draai je eens om, dan ga ik je rug inzepen” en met een vette knipoog draaide ze zich om. Mijn handen gleden over haar zijdezachte huid van boven naar beneden en weer omhoog. Schouders, nek en de zijkanten van haar lijfje zeepte ik in, waarbij ik heel even ook haar borsten beroerde en zakte toen af naar haar billen. “Doe hier een beetje voorzichtig, want mijn kontje is nog best wel ‘beurs’ zoals jij dat zo mooi noemt” en ik sloeg haar sterretje dan ook over. “Die mag je zelf wassen” fluisterde ik in haar oor. Ik ging verder naar beneden en zeepte haar benen in en bij het naar boven gaan hield ik mijn handen aan de binnenzijde, tot vlak bij haar poesje. “Geen zeep in mijn kutje” zei ze en ze draaide zich om, “en nu de voorkant?” vroeg ze retorisch en ik zette het inzepen voort bij haar borsten. Heerlijk stevig en de tepels parmantig recht vooruit.

Ik pakte de douchekop en spoelde de zeep van haar lijf en begon toen aan haar tepels te zuigen, wat ze erg kon waarderen. Mijn hand gleed naar beneden en kwam uit tussen haar benen en ik voelde een heerlijk poesje en begon dat onder het mom van schoonmaken grondig te vingeren. Eerst heel langzaam en doen wat sneller. “Doet het geen pijn?” vroeg ik en ze schudde haar hoofd: “mijn poesje herstelt snel, maar mijn kontje blijft erg lang pijnlijk. Oh Maarten, wat heerlijk!” Blij dat ze genoot ging ik lekker door en na verloop van tijd hijgde ze sneller en sneller en begon haar lichaam te sidderen. “Oh Maarten, oh Maarten, ik hou van je, ga door, ik ga komen...” en haar benen verkrampten en de begon nu hevig te schokken en te huilen, maar ik wist dat ik nog heel even door moest gaan. Kort daarna verslapte haar spieren en leek ze uitgeput. “Oh Maarten, wat was dat lekker, ik wil je nooit meer kwijt.” Of het de opwinding was of dat ze het werkelijk meende wist ik niet, maar het klonk altijd prettig als je complimentjes kreeg. We sloegen onze armen om elkaars middel en zoenden innig, mijn stijve rechtop tegen haar buik gedrukt.

Na een paar minuten zo te hebben gestaan pakte ze de douchegel en begon mij in te zepen. Ze liet geen plekje onberoerd en eindigde bij mijn stijve, die ze grondig van zeep voorzag. Na het afspoelen vroeg ze: “Ik denk dat er nog genoeg in zit voor een tweede ronde, denk je ook niet?” en ik voelde een siddering langs mijn ruggengraat gaan: “D’r is maar één manier om daar achter te komen” fluisterde ik in haar oor en ze zakte door haar knieën. Om een lang verhaal kort te maken: ze pijpte me voor de tweede keer in dik een uur naar een immens hoogtepunt en ook deze keer morste ze geen druppeltje. God, wat kon zij lekker pijpen en ook ik zei dat ik haar nooit meer kwijt wilde raken. We droogden ons af en trokken wat kleren aan, om vervolgens naar de woonkamer te verhuizen. Na een bak koffie en een sigaret vond ik in een zijkamertje een printer en haalde wat A4-tjes uit de lade. We gingen aan tafel zitten en begonnen met de voorbereidingen.

Ik zag dat ik een mailtje had van Dennis en opende die. Wat ik las was ongelofelijk; hij was helemaal los gegaan en had van alles en nog wat geregeld. Gouwe pik die Dennis. “Hoe gaan we het aanpakken?” vroeg Merel en ik begon het plan uit te leggen. “Dennis heeft een paar kornuiten uit de bajes geregeld, die allemaal een hekel hebben aan mannen die vrouwen misbruiken of uitbuiten. In de bak sta je helemaal onderaan de ladder als je een pedo bent, maar slechts één trede hoger staan de mannen die vrouwen of bejaarden misbruiken. De meesten hebben thuis een vrouw of vriendin zitten en ze moeten er niet aan denken als iemand met z’n vuile poten aan ze komt. Helemaal bovenaan de ladder staan de kluiskrakers, die geen personen, maar bedrijven benadelen. Zij hebben groot aanzien. Maar goed, terug naar het lijstje van Dennis.” Ze luisterde aandachtig en begon het allemaal wel spannend te vinden. “Allereerst schrijft Dennis had hij Kojo, die Ghanese vluchteling met die enorm grote leuter geregeld. Patrick geniet van de gedachte dat hij jou helemaal open zou scheuren, dus dat koekje kan hij van eigen deeg verwachten.” Ik zag haar vol verbazing kijken: “Het klopt dat Patrick geniet van de pijn die ik moet ondergaan, ik zei je al, hij is niet in orde hoor”. Ik scrollde verder en las: “Verder heeft hij een geflipte japanner Kiiro Kimato die, effe kijken, twee jaar heeft gezeten wegens ernstig lichamelijk letsel bij een klant in zijn Sushi-bar.”

“Ik heb, eh, ik bedoel natuurlijk ‘had’ ook een Japanse klant” zei ze, “en die was ook echt niet normaal kan ik je zeggen. Grote bek, maar een kleine pik. Hoe een kleine pik verschrikkelijk veel pijn kan doen.” Ik keek haar aan en vroeg haar wat ze bedoelde. “Hij deed dan een condoom om en trok latex handschoenen aan. Vervolgens pakte hij een tube Wasabi-pasta en smeerde zijn condoom er mee in en die stak ie dan in mijn kont. Weet je wel hoe ontzettend dat brandt? Wasabi-pasta? Geloof me, dan schreeuw je het uit hoor!” Vol afschuw keek ik haar aan: “dat meen je niet...”, maar ze knikte: “die Japanner was echt een sadist”. Ik wist even niet wat ik moest zeggen, maar zei toen: “Ik weet niet of je het vervelend vindt, maar zou jij een lijstje kunnen maken met je meest ranzige klanten, dus naam, plaats, wat ie deed en zo. Dan kunnen we Patrick hetzelfde lot laten ondergaan.” Ik zag een twinkeling in haar ogen: “nee hoor, vind ik niet erg hoor, het zal alleen wel een lang lijstje worden.” Ze gaf me een zoen en begon te schrijven. Ik las het mailtje van Dennis verder en zag nog een uit zijn ambt gezette arts en een luguber duo uit Servië dat onder Mladic had gediend in Srebrenica. Uit de tekst maakte ik op dat dat echt geen lieverdjes waren. Af en toe leek mijn maag zich om te draaien, maar we moesten verder.

Dan was er ook nog een dikke Italiaan, die onder de naam DJ Silvio plaatjes draaide op hardcore feestjes. Zijn idee was om zich te verkleden als een soort Don Vito Corleone om het geheel een beetje cachet te geven. Prima plan. Ook zou hij een geluid-setje meebrengen met enge muziek en zo. Hoe verzonnen ze het. Tot slot zouden ze nog een boel zooi meenemen, deels om angst aan te jagen, deels om te gebruiken. Terwijl Merel met haar lijstje bezig was, maakte ik wat schetsen van constructies die we nodig hadden om hem op vast te binden en zo. Ook maakte ik een boodschappenlijstje en toen die zo’n beetje klaar was, werd het al weer tijd voor lunch. “Hoe staat het met jouw lijstje?” vroeg ik en ze zei dat ze aardig op weg was. “Zal ik wat te eten maken?” en ze zei dat ze rammelde van de honger. Ik had het idee dat ze echt wel moest bij-eten, dus ik smeerde een paar lekkere boterhammen, die ze gulzig oppeuzelde. “Wat zullen we vanmiddag gaan doen?” vroeg ik en ze zei dat ze een paar ligstoelen in de tuin had zien staan en dat de zon er lekker op scheen. En waarom ook niet, we gingen poedelnaakt zonnen, want het was echt heerlijk weer.

Ik zag haar genieten van de rust en probeerde me in te beelden hoe zich nu moest voelen. Wat deed zoiets met je? Zou je voor de rest van je leven trauma’s blijven houden? Zou ze er weer een normaal seksleven op kunnen nahouden? Veel vragen, die ik niet durfde te stellen. Tegelijkertijd kwamen de gedachten over Patrick ook naar boven en het totale onbegrip voor wat hij deed. Ik kon me eenvoudigweg niet voorstellen dat je zo’n mooie en leuke meid tot zulke walgelijke dingen kon aanzetten. Aan de andere kant was ik zo iemand die die meisjes bestelde, maar wist ik veel dat ze gedwongen werden? Hoe ging dat in z’n werk? Hoe kreeg hij die meiden zo ver? Het was voor mij een raadsel. Plotseling vroeg Merel: “Maarten? Waarom heb jij geen vriendin?” en ik dacht even na. “Jij bent toch mijn vriendin?” dacht ik even leuk te zijn. “Joh, je begrijpt best wat ik bedoel. Waarom moet iemand als jij een meisje bestellen? Ik zou denken dat ze bij bosjes aan je voeten lagen. Je bent lang, knap, lief, dapper en je denkt niet alleen aan jezelf” Ik schrok van wat ze zei en ik probeerde een antwoord te formuleren: “Misschien komt de wijsheid met de jaren en willen meiden liever een spannende foute man en als ze wat ouder zijn komen ze erachter dat die vreemdgaan, egoïstisch zijn en wat al niet meer. Vertel mij het maar.”

Ze moest lachen en zo verliep de rest van de dag in betrekkelijke rust. Morgen zouden we de stad ingaan en zou Merel wat kleren gaan kopen en zou ik in diverse winkels de benodigdheden van het lijstje inslaan. We zouden wel bij elkaar blijven, want ik durfde haar niet alleen te laten, bang dat ze Patrick zou kunnen tegenkomen. Met mij erbij zouden we wel kunnen improviseren, dat we bijvoorbeeld hoerige kleren gingen uitzoeken voor een vernederend spel of zo. Klonk niet al te geloofwaardig, maar wat konden we anders? Op de middag gingen we een lange wandeling in het bos maken en ik merkte dat Merel nu eindelijk een beetje tot rust begon te komen en begon te wennen aan de gedachte dat het allemaal voorbij zou zijn. Na het avondeten en een paar heerlijke glazen wijn gingen we vroeg onder de wol om een lange nacht te maken. Het was ook het moment dat ik haar voor het eerst neukte. Met condoom, dat heel zeker ja.

Ik wilde eerst een grondige check bij een dokter voor ik er ook maar over dacht om haar onbeschermd te nemen. Ondanks dat vervelende condoom, ik heb er echt een hekel aan, was de seks intens en gepassioneerd en ze zei naar afloop dat ze voor het eerst sinds tijden weer eens lekker was klaargekomen. De seks was als die van pas verliefde stelletjes, toch een beetje onwennig, maar heel teder en vol overgave van beide kanten. Na een hemels orgasme rookten we nog een sigaretje en viel ze tevreden in slaap, terwijl ik nog even het hele plan stap voor stap doorliep, op zoek naar zwakke punten. Vooralsnog kon ik die niet ontdekken. Ik zou niet graag in de schoenen van Patrick staan, maar geloof me, na wat Merel me allemaal had verteld, zou hij het dubbel en dwars verdienen.