De Loverboy - 8

Dr. Kortewagen deed latex handschoenen aan en rommelde wat op zijn tafel tussen de attributen. Patrick had geen flauw idee wat er allemaal achter hem gebeurde, want hij kon zijn hoofd niet zo draaien dat hij het kon zien. “Zlatan heeft geen moeite met een beetje poep aan zijn snikkel, maar de rest heeft te kennen gegeven, dat een heerlijk schoon kontje hun voorkeur heeft” zei DJ Silvio en Patrick raakte weer in grote paniek. Uiteindelijk pakte Dr. Kortewagen iets dat leek op een grote injectiespuit, maar dan niet met een naald, maar een plastic buisje. Hij stak eerst een vinger in de pijnlijke aars en duwde toen de spuit erin en drukte de volledige 125ml laxeermiddel in een soepele beweging naar binnen en gebaarde weer naar Ivar. Die duwde de tuinslang er meteen achteraan en toen ie bij de ‘sqashbal’ kwam kostte het enige moeite om die naar binnen te duwen, maar uiteindelijk lukte dat onder hevig gegil van Patrick.

Hij opende het kraantje een beetje en langzaam begon het water z’n kont in te stromen. Dr. Kortewagen pakte met beide handen een zij van Patrick vast en liet Ivar het water laten stromen tot hij het teken gaf om te stoppen. Water en laxeermiddel zaten nu tot diep in de darmen en er zat precies genoeg water in om net voorbij het punt te gaan van ongemakkelijkheid. Net iets verder dus. De ‘sqashbal’ belette het Patrick om de boel te laten lopen en dat mocht ook nog niet. Zichzelf verbijtend voelde Patrick de aandrang op komen zetten, maar de dokter vond het nog geen tijd om hem van het ongemak te bevrijden. Hij moest schijten als een beer, maar dat kon niet en uiteindelijk smeekte hij of ze de bal eruit wilde halen. “Niet voor je beurt praten, dus druk maar op de knop, hij staat op half, toe maar” zei DJ Silvio.

Vol angst keek hij naar de knop,waar zijn hand op vastgetapet was en stond voor een werelds dilemma: drukken of niet? “5...4...3...2... nou, druk je nog?” en bij 0 haalde de dokter de schakelaar om en drukte zelf de knop in en Patrick was te schor geworden om nog hard te kunnen gillen. En terwijl het muziekje vrolijk speelde en de tijd verstreek, gaf Dr. Kortewagen eindelijk het teken aan Ivar en die trok bruut de slang uit Patricks kont en daar kwam een mengsel van poep, water en andere derrie naar buiten gestraald, recht in de grote speciekuip. Eindelijk leek Patrick verlichting te hebben gekregen, maar dat duurde niet lang, want een twee spuit laxeermiddel werd in zijn kont leeggespoten en de tuinslang volgde net als de eerste keer. “We pakken de dingen graag grondig aan, maar dat had je al gemerkt hè Patrick? Oh, en volgende keer zou ikzelf drukken als ik jou was” galmde DJ Silvio.

De tweede keer produceerde Patrick vrijwel alleen water en toen de dokter na een grondige inspectie tevreden was, gingen ze weer keurig naast de anderen staan. “Ik denk dat het zo langzamerhand tijd geworden is voor een tweede verhaaltje, vind je ook niet Patrick? Patrick, ja, of nee?” en met de wanhoop nabij knikte hij van ja. “Ik hoor je niet Patrick, ja of nee?” en hij stamelde: “Ja meneer, graag nog een verhaaltje”. Met z’n hele kont schoon en met het kwijl uit z’n mond wachtte Patrick met spanning af wat er nu weer komen ging. De moed zakte hem nu definitief in de schoenen, toen hij uit z’n ooghoek de kolossale Ghanees naar voren zag komen. Poedelnaakt, gitzwart en zojuist van top tot teen ingesmeerd met glanzende massage-olie. Als dat je de rillingen niet over je lijf deed gaan, dan zou niks dat kunnen. Met z’n armen over elkaar bleef hij een meter voor zijn hoofd staan en Patrick kon weinig anders meer zien dan een enorme gitzwarte leuter, vlak voor z’n neus en dat terwijl ie nog slap was. Af en toe schudde hij met z’n heupen en zwiepte die gigantisch lul van links naar rechts. Als hij nu de keus had, drukte hij denk ik liever tien keer op de knop, dan dat ie naar het volgende verhaaltje zou luisteren. “Tijd voor het tweede verhaaltje!” en het geluidje van een gong klonk en we hoorden Merel weer met lage galmende stem.

“Elke week moest ik voor drie uur bij een pastoor langs” en Patrick leek een hartverlamming te krijgen toen hij die zin hoorde, “die me een uur lang aan tafel liet zitten en me anderhalve liter pislauwe karnemelk liet drinken.” DJ Silvio stopte het verhaaltje en legde uit: “wij hebben geen uur de tijd Patrick, maar we hebben wel pislauwe karnemelk! Ja ja, Dr. Kortewagen, het podium is weer aan u!” Kojo pakte Patrick bij z’n haar en trok zijn hoofd omhoog. Hij keek hem nu recht in de ogen en het enige dat Kojo hoefde te doen was breeduit glimlachen en die spierwitte tanden te ontbloten. “Hahahahahahahahaha!” bulderde hij: “Jij had me beloofd dat ie er wel in zou gaan met een beetje duwen, hahahahaha! Ik ben reuze benieuwd!”. Dr. Kortewagen nam het over pakte zijn hoofd stevig beet. Vakkundig duwde hij een soepel slangetje in zijn neusgat en weldra ging dat slangetje via zijn keel richting zijn maag.

“Sondevoeding is heel normaal, hoef je je geen enkele zorgen over te maken” Dennis had in de tussentijd in de keuken een enorme pan karnemelk opgewarmd en bracht die binnen. Een lange thermometer stak er in en die gaf keurig 37 graden aan. Ivar had de speciekuip achter Patrick vandaan gehaald en hem nu onder zijn hoofd geplaatst en Kojo keek even of hij er zo nog makkelijk bij kon. Patrick gilde moord en brand, maar niemand scheen er aandacht aan te besteden. De dokter ging ongestoord zijn gang en pakte een spuit van een halve liter en zoog die in de pan vol met karnemelk. De spuit paste op een nippel aan het einde van het slangetje en hij begon de karnemelk zijn maag in te spuiten. Na drie spuiten leek Patrick bijna uit zichzelf al over z’n nek te gaan, toen hij Kojo met z’n pik zag spelen. Langzaam zag hij het gevaarte groeien. “En in die positie waren mijn mond en keel in een rechte lijn en kon de pastoor diep mijn keel in” vervolgde het verhaaltje en Patrick spartelde en probeerde zich te verweren.

“Mondje open” zei DJ Silvio, “wagenwijd open, Patrick”, maar die weigerde en na 4 drukken op de knop en heftig gegil, duwde Kojo zijn eikel de opengesperde mond binnen. Dat paste maar net. Net als de pastoor stootte hij niet meteen door, maar liet hij Patrick even wennen aan dat zwarte vlees in z’n mond. “Waar Merel tussen de kostbeurten even op adem kon komen, gunnen we jou dat pleziertje niet” zei DJ Silvio. Wat Patrick niet had verwacht, was dat Dennis inmiddels achter hem had plaats genomen. “Met mijn kont tegen de douchewand, kon ik geen kant op en de pastoor duwde zijn pik dik in mijn keel” ging het verhaaltje en Dennis fungeerde als douchewand door zijn pik bij Patrick in z’n reet te duwen en zo tegenwicht te bieden aan het duwen van Kojo, die inderdaad begonnen was om dieper en dieper te gaan. Patrick kon nu alleen nog maar door zijn neus snuiven, maar kreeg al snel geen lucht meer toen Kojo z’n eikel tegen z’n keel duwde. Patrick kokhalsde en al snel kwamen de eerste golven karnemelk naar buiten. Om de 15 seconden gunde Kojo hem even wat lucht om daarna weer verder te duwen. Hij kreeg z’n leuter de keel niet in, dat paste eenvoudigweg niet, maar dat maakte het geheel zeker niet ongemakkelijker. Bij elke kotsstraal pompte de dokter een volgende halve liter karnemelk door het slangetje z’n maag in.

Toen Dennis was klaargekomen in het schoongespoelde kontje van Patrick, nam de gretige Ivar het van ‘m over. Puur voor de grap drukte Kojo een keer op de knop en een grote golf karnemelk stroomde uit Patrick’s mond en klaterde in de speciekuip. Ondertussen ging Dr. Kortewagen stoïcijns door met het aanvullen van de maaginhoud en Kojo genoot, Patrick kotste en kotste en Zlatan nam het van Ivar over, die zojuist was klaar gekomen. Toen Kojo hem weer even wat lucht gunde, checkte de dokter de ogen van Patrick om te kijken of hij niet zou bezwijken, maar hij gaf het teken dat ze nog wel even door konden gaan. De pan was uiteindelijk leeg en Kojo nam z’n leuter uit Patrick’s mond. Hij zag dat Zlatan aan het klaarkomen was en liep om Patrick heen. Patrick had dit niet door totdat hij ineens die enorme leuter zijn aars in voelde gaan. Schreeuwend, kwijlend en kotsend probeerde hij de pijn te verbijten, maar niets hielp.

Het duurde even voordat Kojo zijn leuter helemaal naar binnen kon krijgen, maar bij iedere stoot kotste Patrick nog een restje karnemelk en gal uit, zodat grote slierten vanuit zijn mond tot aan de speciekuip reikten. DJ Silvio had ‘Ice Queen’ van Within Temptation opgezet en draaide het volume stevig omhoog en met een satanisch genoegen beukte Kojo op het ritme van de muziek. Patrick was kapot en kon niet meer dan grommen en kreunen, hopend dat hier een keer een eind aan zou komen. Dat leek zo te zijn toen Kojo met een paar oerkreten klaar kwam en eindelijk stopte met dat gebeuk en zijn leuter uit z’n aars trok. Murw en verdoofd lag Patrick heftig naar adem snakkend op de tafel en z’n benen trilden.

“Nou, dat was nog eens een spannend verhaaltje hè?” verbrak DJ Silvio de ontstane stilte, “ik denk dat het tijd is voor een kleine pauze, vind je ook niet Patrick? Patrick?”, maar die kon geen woord meer uitbrengen. We liepen de kamer uit en de dokter bleef voor de zekerheid achter om er zeker van te zijn dat hij niet van z’n graatje zou gaan en nam plaats in de grote fauteuil. Zo had hij prima zicht op Patrick, die met z’n kwijldraden boven die stinkende speciekuip hing, vol karnemelk, gal en z’n eigen poep. In de woonkamer volgde een rondje bier en wijn en de Serviërs, Dennis en Kojo wilden om beurten even douchen. Dit gaf ons tijd om even op adem te komen en Patrick tijd om zijn zonden te overdenken en, niet onbelangrijk, om zijn aars weer tot een normale afmeting te laten krimpen. Merel zei niks, maar aan haar blik te zien, vond ze het erg indrukwekkend. Ik kende het script en wist dat Patrick nog een heerlijk toetje te wachten stond.