Een maand nadat hij het recht van Primae Noctis werd ingevoerd zat de koning op één van de vele torens van zijn kasteel. Met een denkende blik op zijn gezicht keek de koning uit over de horizon en de drie dorpjes die binnen zijn gezichtsveld vielen. Hij dacht na over de vorige twee jaren van zijn leven. Aan het moment dat zijn vader stierf aan een ziekte en aan de week die daar op volgde. Met name aan de dag dat hij de kroon ontving en de troon mocht bestijgen. Het jaar wat daar op volgde was de koning druk bezig geweest met zijn grip op het koninkrijk verstevigen. Hij gaf enorm veel feestmalen, niet voor de adel van het land maar voor de onderdanen. De koning was zich er van bewust dat het volk onder zijn vader zelfwaarde had ontwikkeld. In het eerste jaar kon de koning het zich niet permitteren om een vijand te maken van het volk. Dus om de kans van een opstand uit te sluiten liet hij elke maand voedsel naar de grote dorpen en steden in het land sturen en werd er een groot vuur gemaakt waar het voedsel op bereid werd. Iedereen die aanwezig was kreeg zonder kosten een flinke maaltijd en genoeg te drinken. Ook konden weduwen zich melden bij haar plaatselijke landheer nadat haar man was gestorven. Vanaf dat moment zou zij verzorgd worden door het koninkrijk en zou er gezorgd worden dat zij en haar eventuele kinderen elke dag een maaltijd hadden. Dit alles koste de koning helemaal niks, hij voelde zelf niks voor grote feesten en genoot veel liever een simpele maaltijd. Het overschot aan voedsel wat binnenkwam met de belastingen had hij zelf helemaal niet nodig. Zodoende spaarden de boeren zelf elke maand het voedsel op voor deze feesten en werden de weduwen ook ondersteund door deze zelfde boeren. Binnen een korte tijd was de koning geliefd bij het volk, geliefder zelfs dan zijn vader voor hem. De koning zelf echter was geen aangename man, hij was koud en berekenend. De enige reden dat het volk deze privileges ontving was omdat het hem goed uit kwam dat het volk goed over hem dacht. Er waren echter twee groepen binnen zijn koninkrijk die zijn koude kant goed te zien kregen. Dat was het leger en dat was de adel. Het leger werd volledig gereformeerd, waar soldaten zich voorheen konden onderscheiden door moed, compassie en een goed begrip van strategie te laten zien werd er nu onderscheid gemaakt op bloedlust, genadeloosheid en op het behalen van resultaten ongeacht wat de verliezen waren. Een groot deel van de officieren werden gedegradeerd tot voetsoldaat of uitgezonden op een onmogelijke missie waar ze vrijwel zeker niet meer van zouden terugkomen. Geen enkele officier werd ontheven van zijn dienst omdat de koning bang was dat ze een opstand zouden starten. Nieuwe officieren werden gekozen en na twee jaar was er geen soldaat meer die het durfde om een opdracht te weigeren.

De adel werd door de koning ook hard aangepakt. Vanaf de eerste week besloot de koning duidelijk te laten zien wie de baas was. Hij nodigde de belangrijkste mensen van adel uit in zijn kasteel onder het mom van een debat. In de brief die elke graaf en landheer kreeg stond dat de koning graag suggesties wilde hebben over het regeren van het koninkrijk en als vliegen op een koeienvlaai kwamen ze allemaal op het lokaas af. Allemaal zaten ze in de grote hal en allemaal hadden ze hun eigen zogenaamd geniale wetten bedacht om in het goede daglicht te komen bij de nieuwe koning. Allemaal stonden ze klaar om zijn hielen te likken. Allemaal, op een paar na. Juist deze mensen wilde de koning intimideren, de landheren die hem zouden tegenspreken. Hij had van te voren zijn man uitgekozen. Een plaatselijke landheer die in meerdere oorlogen had gevochten en altijd een uitgesproken mening had. Deze heer was één van de adviseurs van de vorige koning geweest en als er iemand was die het niet eens zou zijn met de visie van de koning dan was het deze man. Dus de koning had een voorbeeld van hem en een paar anderen gemaakt. Vanaf het begin van het debat viel de koning de landheer aan op zijn mening. De landheer reageerde uiteraard en toen liet de koning zijn aard zien. Hij stond op en beschuldigde de landheer van hoogverraad. Hij had van te voren documenten laten vervalsen en een boerenjongen betaald om een nep ooggetuigen verslag te geven. Uit al dit bewijs bleek dat de landheer van plan was om een poging tot moord te verrichten op de nieuwe koning. Hij liet ,ter plekke, in het zicht van de volledige adel een groep soldaten oprukken die de landheer arresteerden. Twee andere landheren begonnen te protesteren en die werden ook hardhandig gearresteerd. Met een grijns op zijn gezicht gaf de koning een signaal naar één van de bedienden en niet veel later kwamen er drie vrouwen binnen, begeleid door een groep gewapende soldaten. De vrouwen werden achter de koning gezet in het zicht van iedereen. Met een plechtig gezicht sprak de koning:

“Heren van het hof, zoals jullie nu wel gemerkt hebben zijn jullie hier niet om kritiek te leveren op de manier waarop dit koninkrijk geregeerd gaat worden. Jullie gaan nergens in mee beslissen en privileges moeten eerst verdient worden. Aan mensen die mij tegenspreken heb ik helemaal niks, ik ben namelijk een koning en als koning heb ik volgers nodig. Nu gaan we even de zaken op orde stellen. Dit koninkrijk gaat gevormd worden door mijn hand en alleen door mijn hand. Het gaat een sterk rijk worden dat respect afdwingt bij andere rijken. Zolang jullie mij volgen en doen wat je gezegd word zal het jullie makkelijk afgaan. Er zullen zelfs een aantal mensen tussen zitten die gaan genieten van de nieuwe gang van zaken. Maar iedereen die zich uitspreekt tegen mij en zich verzet, zoals de drie criminelen die zojuist gearresteerd zijn, zal vreselijk gestraft worden. En zo komen we bij de drie dames achter mij, de mannen waarmee zij zijn getrouwd zijn vreselijke criminelen en zodoende zijn de dames zelf ook criminelen. Daarom gaan wij ze ter plekke veroordelen zodat ze een gepaste straf krijgen voor hun misdaden. Iedereen die het niet eens is met mijn methodes mag zich ten alle tijden uitspreken maar de gevolgen zijn van voor u zelf.”

Met die woorden liep hij naar de vrouwen, die ondertussen waren vastgebonden, toe en sneed hun kleren van hun lijf af met een mes. Twee van de dames waren wat ouder en hadden meerdere kinderen gehad, de derde dame was nog vrij jong en ze was de vrouw van de tweede landheer die gearresteerd was. Eén van de dames had zelfs een zoon in de hal zitten. Hij had naast zijn vader gezeten en had zich de hele tijd stil gehouden. Hij begreep dat hij geen kans maakte om zijn ouders te redden en had geen enkel idee wat hij moest doen. De koning werd echter door één van zijn bedienden op de hoogte gebracht van dit feit en sprak met een heldere stem: “Een vrouw van een crimineel is vrijwillig bij een crimineel. Een zoon van een crimineel kan er echter niks aan doen dat hij in zo’n familie geboren word. De zoon moet dus een eerlijke kans krijgen om zijn naam te zuiveren en zijn trouw aan zijn koning te bewijzen.” Hij ging voor de jongeman staan en nam hem mee naar zijn moeder. De landheer probeerde zich los te rukken maar werd direct tegen de grond gedrukt. “Je moeder heeft de keuze gemaakt om de vrouw van een schurk te zijn. Zodoende is ze niet meer waard dan een gewone hoer. Jij hebt nu een keuze, of je blijft haar als je moeder zien en deelt het lot van je ouders, of je accepteert dat je vader een schurk is en je moeder een hoer en dan word je vergeven. Maar als je accepteert dat ze een hoer is moet je haar ook behandelen als een hoer. Als je haar volspuit verlaat je deze hal als een vrij man, zo niet verdwijn je met je ouders in een koud, donker hol.” De jongen stond verstijfd en keek naar zijn moeder. Ze werd losgesneden en de jongen begon langzaam achteruit te lopen. De soldaten van de koning trokken hun zwaarden al om de jongen te arresteren toen de moeder bovenop hem dook. Met haar naakte lichaam tegen hem aan begon ze in zijn nek te zoenen. De jongen bewoog nog steeds niet maar het was wel goed te zien dat zijn pik begon te reageren. De moeder trok zijn broek uit en met haar hand om zijn pik fluisterde in zijn oor: “Je vader en ik kunnen je geen toekomst meer bieden. Wat er ook gebeurd en wat we ook moeten doen, jij moet hier weg komen. Ik wil dit ook niet doen maar dit is de enige manier dus je moet dit doen.” Met die woorden boog ze haar hoofd naar zijn pik toe en begon ze hem diep te pijpen. Ze zette haar gedachte op nul en deed alles wat ze normaal alleen voor haar man zou doen. Ze stond op het punt om bovenop de pik van de jongen te klimmen toen de koning haar sloeg. “Nee” riep hij boos “jij bent de hoer en jij gaat geneukt worden. Als hij niet bovenop vrijwillig boven op jou klimt dan laat ik hem afvoeren.” De jongen keek om zich heen en besefte dat hij geen keus had. Hij keek naar zijn moeder en naar de koning en er knapte iets in hem. Hij liep naar zijn hoer toe en gooide haar op de grond. Ze ving zichzelf half op maar voordat ze een kans had om echt overeind te komen greep de jongeman haar al bij de heupen en drukte zijn keiharde eikel al tegen haar kutje in. Emotieloos drukte hij zichzelf tot aan de ballen in haar en begon hij haar hard te neuken. Steeds harder en harder stootte hij zichzelf in zijn moeder, hij neukte letterlijk voor zijn leven. Na een paar minuten spoot hij zwijgend de kut van zijn moeder vol. De jongeman stond stil te kijken naar zijn naakte, gebruikte moeder voor zich voordat ze weg werd gesleurd door een paar soldaten. Lachend zei de koning dat de jongeman vergeven was en dat hij weer op zijn plek mocht gaan zitten.

Vervolgens sprak de koning: “Onze tweede criminele dame was haar hele leven lang een gravin. Natuurlijk is ze die titel en al haar bezittingen nu kwijt. Die bezittingen, waaronder haar land en haar kasteel, hebben natuurlijk een nieuwe eigenaar nodig. De man die bereid is om nu naar voren te komen om haar als een hoer te gebruiken. Er zit echter wel een voorwaarde aan. De jongen heeft net een goed voorbeeld gegeven maar van een man verwacht ik natuurlijk meer dan van een jongen. Als ze één keer kreunt van genot blijven alle eigendommen van mij.” Direct stond er een boom van een kerel op. De man was een landheer met een matig fortuin en een klein stukje land. Dit was voor hem natuurlijk de ideale kans om een stap vooruit te doen in het leven. De man boog voor de koning en pakte een mes aan van één van de soldaten. Hiermee sneed hij de dame los en voor ze een woord kon uitbrengen sloeg hij haar hard in het gezicht. Ze viel op de grond en de man liet zijn pik vrij. Zijn staaf zwaaide heen en weer tussen zijn benen en op het gezicht van de man was een onmenselijke blik te zien. Toen deed hij iets wat de koning nog nooit eerder had gezien en wat zijn mond open deed vallen. De man spuwde een flinke lading speeksel in zijn hand en smeerde zijn pik er mee in. Hij drukte de dame met haar hoofd hard tegen de vloer aan waardoor haar kont de lucht in stak. Hij sloeg haar een paar keer genadeloos op haar kont en zette zijn pik tegen haar gaatje aan. Alleen hij zette zijn pik niet tegen haar kutje aan maar tegen haar kontgaatje. Met een schreeuw zette hij kracht en hij deed dit zo hard dat de kringspier geen enkele kans kreeg om ooit te ontspannen. Hij drukte in één vloeiende beweging zijn lul halverwege haar kontje in en de dame begon te gillen en ze hield niet op. Het enige woord wat het gedrag van de man kon beschrijven was pure agressie. Hij wilde haar pijn doen en hij ramde zijn lul zo hard in en uit haar kont dat het zelfs aan zijn eigen eikel pijn deed. Na een paar stoten zat de man helemaal in de dame en nu ging het geweld helemaal los. De man begon haar te neuken met zijn volledige kracht en binnen een paar minuten was hij al compleet uitgeput. Toch bleef hij door stoten en er begonnen druppeltjes bloed te lekken op de vloer. De man had iets kapot geneukt en op dit moment hield de vrouw op met gillen en verloor ze de spanning in elke spier van haar lichaam. Overweldigd door alle pijn lag ze nu bewusteloos op de grond terwijl de man nog steeds in haar lichaam aan het stoten was. Met een schreeuw kwam hij klaar in haar kont en na een minuut rust kwam hij terug bij de realiteit. Hij zag het bewusteloze lichaam van de vrouw die hij net bruut had verkracht en trok zich terug uit haar kont. Zwijgend maakte hij zijn kleding weer in orde. Hij boog naar de koning die meteen uitbundig zijn goedkeuring uitsprak. De landheer had zijn nieuwe landen en kasteel verdient en werd uitgenodigd om na deze aangelegenheid de dag door te brengen met de koning om daadwerkelijk te debatteren over de toekomst van het rijk.

“Om deze rechtszaak af te sluiten.” Sprak de koning weer “zal deze laatste criminele hoer gedeeld worden met de volledige adel. Zij zal door jullie allen gebruikt worden en jullie zijn pas vrij om te vertrekken nadat jullie je zaad over haar gezicht hebben gespoten. Mijn wachters zullen hier op toe zien en iedereen die niet bereid is om dit te doen zal naar redelijkheid gestraft worden.” Met die woorden liepen de koning en zijn nieuwste adviseur de hal uit. De jonge dame was nu overgeleverd aan een groep van 26 mannen die allemaal de keuze hadden tussen haar neuken of zelf sterven. Een aantal van de mannen, waaronder heer Kadin, doken met duidelijk plezier op het weerloze meisje en pompten haar aan één stuk vol met hun pikken. Lading zaad na lading zaad werd geloosd op het huilende gezicht van het arme meisje. Na een korte tijd waren al deze mannen klaar met het meisje en de enige mannen die overbleven waren de eervolle mannen die hier helemaal niet aan mee wilden doen. Of het nu uit empathie voor het meisje zelf was of uit trouw naar hun vrouw, ze waren niet bereid om dit te doen. Toch hadden ze allemaal door dat ze geen keus hadden. Om zichzelf te redden van opsluiting of erger en om hun vrouwen te redden van een soortgelijk lot gingen ze om het meisje heen staan. Allemaal hadden ze een knop omgezet in hun hoofd, en ook al deden ze het zo voorzichtig mogelijk, allemaal verkrachtten ze het arme meisje. Sterker nog, juist omdat ze het met tegenzin deden duurde het uiteindelijk uren voordat alle mannen eindelijk klaar waren. De koning had deze straf heel bewust gekozen. Zo kon hij het kaf van het koren scheiden en zijn tegenstanders tegelijkertijd controleren. De mannen die met liefde een meisje zouden verkrachten zouden de nieuwe koning geen weerstand bieden. Alle andere mannen zouden zich nu enorm schamen en zich ontrouw voelen richting hun vrouwen. Dit zou een gemeenschappelijk geheim worden tussen al deze mannen en het zou vreten aan hun geweten. De koning hoopte hen die dag gebroken te hebben zodat er niemand in het rijk zou zijn die zich zou verzetten tegen alle andere wetten die hij zou verzinnen. En nu, na twee jaar regeren, kon de koning het zich veroorloven om een recht als Primae Noctis in te voeren zonder dat de adel of de bevolking er iets tegen konden doen.