Pijnlijke Wedstrijd - 2

Twijfelend pakte ze een rol uit het midden van de kast en maakte deze met trillende handen open en las de tekst langzaam voor, "drie klappen op elke handpalm met een platte liniaal." Carla vroeg Anne-Fleur het papier aan haar te geven waarbij Carla de tekst ook nog eens voorlas. "Anne-Fleur, mag ik je verzoeken door die deur naar de strafkamer te gaan en je veel sterkte wensen." Met een diepe zucht liet de mooie jonge vrouw zich van de kruk glijden en met knikkende knieën liep ze naar de deur. In haar ooghoeken zag ze de camera meedraaien. Ze ging de strafkamer binnen en keek verbaasd rond. Er waren enkele toestellen waar men iemand op of aan vast kon binden, een grote houten tafel en aan de muur hingen diverse attributen met slaginstrumenten. Helmut en Ilse waren in de kamer aanwezig terwijl Slobodan met een grote filmcamera stond. "Hallo Anne-Fleur, mag ik je verzoeken je armen uit te strekken. Dan kan ik je deze polsbanden omdoen." Helmut hield de polsbanden omhoog. Anne-Fleur moest een paar maal slikken want het werd nu ernst. Ze deed haar armen naar voren en Helmut deed snel de polsboeien om haar slanke polsen. Hij gaf haar opdracht om bij een stalen paal van een frame te gaan staan en maakte de polsbanden vast aan een haak die aan de paal was bevestigd. Anne-Fleur moest haar handpalmen naar boven doen. Ilse stond met een lange liniaal naast haar en beval haar de klappen luidop mee te tellen. De eerste klap kwam op haar rechterhand. Een felle pets, maar de pijn viel mee. Luid riep Anne-Fleur "één". Snel volgde de tweede en derde klap op dezelfde handpalm. Ook de andere hand kreeg drie klappen te verduren waarna Helmut haar losmaakte van de paal. Opgelucht ging Anne-Fleur terug naar de kamer waar Carla zat. Dit viel haar mee, haar handpalmen gloeiden een beetje maar de pijn was gemakkelijk vol te houden en was eigenlijk al weer verdwenen toen ze weer op de kruk plaats nam. "En wat vond je van deze straf Anne-Fleur? " vroeg Carla. Anne-Fleur zei wat ze er van vond en nu moest Chantal haar straf trekken. Met haar bekakte stem las ze haar straf voor, "vijf klappen met de smalle zweep over de borsten, staand en vastgemaakt aan het rek." Carla las ook deze straf nogmaals voor en vroeg Chantal haar bovenlichaam bloot te maken en de kleren in de houten bak te doen achter de kruk. Anne-Fleur zag bekeek met gemengde gevoelens hoe Chantal haar bovenlichaam bloot maakte. Ook zij zou er straks vast niet aan ontkomen om zich uit te moeten kleden. Toen Chantal haar dure b.h. had afgedaan zag Anne-Fleur twee mooie borsten die ze al zo vaak had bewonderd. Met ontbloot bovenlichaam liep haar tegenstandster naar de strafkamer. Anne-Fleur zag Abe de halfnaakte Chantal met de camera volgen. Na een poosje hoorde ze Chantal vrij hard "één" roepen. Even later "twee" wat ze riep alsof ze pijn had. Dit bleek toen weer even later een gil uit de strafkamer klonk gevolgd door "drie" De volgend gil klonk harder en Anne-Fleur werd nu wel een beetje bang. Helemaal toen even later de deur openging en ze de rode striemen over de voorheen prachtig blanke borsten van Chantal zag. De striemen waren felrood en eentje was recht over een tepel. Anne-Fleur zag het betraande gezicht van haar tegenstandster. Lang had ze niet om medelijden te hebben. Het was haar beurt weer om een straf te trekken. Toen ze de tekst las stokte de adem in haar keel. "Vijf klappen met de leren riem op de kut, op de rug gelegen en de benen vastgehouden." Nadat Carla de tekst had voorgelezen werd Anne-Fleur verzocht haar onderlichaam bloot te maken. Ze deed haar schoenen uit, maakte door de trillende vingers met moeite de knopen van haar broek los en trok deze uit en deponeerde die in het houten krat. Even twijfelde ze maar Carla beval haar ook haar slipje en sokken uit te trekken. Met ontbloot onderlichaam liep Anne-Fleur naar de strafkamer. Opgelaten ging ze de strafkamer binnen. Ze had een kort truitje en hemdje aan waardoor ze haar schaamstreek niet kon bedekken. Ze wilde de deur sluiten maar zag toen dat Abe met haar naar binnen ging en achter haar stond. Helmut en Ilse stonden grijnzend te wachten bij de tafel. Langzaam liep ze naar de tafel. Ze vroeg zich af of dit wel goed was waar ze aan mee deed. Terwijl ze naar voren liep voelde ze de glurende spleetogen van Abe op haar blote kont. En haar gevoel klopte. De Aziaat genoot toen hij de mooi gevormde kont en stevige blanke billen bewonderde. Helmut zei, "Anne-Fleur, ga maar met je kontje tegen de rand van de tafel staan." Ze deed wat de man zei en voelde het koude hout tegen haar blote kont. "Ga nu zo veel mogelijk met je kontje op de rand van de tafel liggen en laat je achterover vallen." Anne-Fleur wipte op de tafel en liet zich achterover vallen. Terwijl ze dit deed zweefden haar lange blote benen in de lucht. Ilse en Abe pakten elk een been en trokken zo haar benen omhoog en wijd. Ze trokken met één hand elk de knie van het meisje tegen zich aan en met de andere hand hielden ze elk haar enkel vast. Anne-Fleur was de vertwijfeling nabij toen ze merkte dat ze eigenlijk volkomen machteloos in de houdgreep lag met haar benen wijd open. Ze deed haar hoofd omhoog en zag tussen haar benen Slobodan met de camera staan te filmen. Tranen welden in haar ogen en er ging een schok door haar mooie lichaam toen Helmut met zijn vingers over haar schaamlippen gleed en haar kutje betaste. "Goed Anne-Fleur, ik ga vijf klappen op jou mooie poesje geven met deze riem." Hij hield een brede leren riem omhoog. "Jij gaat de klappen hardop meetellen. Is het allemaal duidelijk voor je." Fluisterend zei Anne-Fleur dat het haar allemaal duidelijk was. "Ik versta niet wat je zegt Anne-Fleur, graag wat luider meisje." Anne-Fleur voelde zich zo vernederd en zei, "Het is mij duidelijk dat u mij vijf klappen op mijn kutje gaat geven heer Helmut." Onverwacht sloeg Helmut de leren riem met een harde klap vol op de kut van Anne-Fleur. "AAAAAHHH AAuuww" Anne-Fleur schreeuwde het uit van de pijn die de klap op haar kutje veroorzaakte. Ze probeerde haar benen samen te doen maar Ilse en Abe hielden deze onverbiddelijk vast en zagen beide met genoegen hoe de schaamlippen langzaam rood werden. Helmut wachtte even en langzaam trok de pijn een beetje weg. "Lieve Anne-Fleur, je had belooft dat je mee zou tellen en ik heb je alleen maar auw horen zeggen. Ik heb niets tegen jou maar deze klap telt dus niet mee." Anne-Fleur zag tussen haar geopende benen de grijnzende kop van Helmut die dit met genoegen meedeelde. Snel zei ze nog van "1" maar Helmut zei, "te laat meisje. Ik vind het erg vervelend om je extra te moeten slaan en vooral op je gevoelige kutje maar je moet wel beter doen wat ik je vraag." Terwijl hij dit zei streek hij met zijn vingers over de schaamlippen. Anne-Fleur gruwde van de zalvende stem van Helmut en het feit dat zij zo maar toeliet dat hij haar kutje aanraakte. Lang had ze niet tijd om te gruwen want Helmut haalde weer uit en nu kwam de riem half in haar lies en vol op haar rechter schaamlip. Weer klonkt "AAAAHHHHUUUUWWWW" door het vertrek maar nu snel gevolgd door "1". Haar handen gingen naar haar kutje om door te wrijven de pijn een beetje te verlichten. "Handen op de tafel meisje. Anders zijn we genoodzaakt deze vast te binden. Je mag ook stoppen hoor. Even goede vrienden maar dan ga je zonder geld naar huis en dat is nou denk ik niet je bedoeling." Anne-Fleur was inderdaad niet van plan geweest om zo snel te stoppen maar ze had van te voren ook niet kunnen bedenken dat ze met haar benen wijd op een tafel zou liggen terwijl ze zo hard op haar kutje zou worden geslagen. Ze was echter niet van plan op te geven, deed haar handen op de tafel en zei dat ze door wou gaan. Ze wachtte met dichtgeknepen ogen op de volgende klap die gelukkig voor haar een beetje misging en voor het grootste gedeelte alleen in haar lies terecht kwam. Snel riep ze "2". "Dat viel mee meisje. Je mag ook wel een klein beetje geluk hebben. Ik denk dat ik me een beetje moet opscherpen. Misschien dat ik werd afgeleid door de aanblik van je mooie kutje. Weet je trouwens dat, nu je zo ligt, je poepgaatje ook een beetje open staat? Ik zal je dankbaar zijn wanneer er een straf is die we op je poepgaatje mogen doen." Terwijl Helmut dit zijn ging zijn vinger langzaam over het sterretje heen en weer. Anne-Fleur begon zachtjes te huilen. Een ogenblik later ging het zachtjes huilen over in een harde gil en een schreeuw van hevige pijn toen de klap vol op haar kut neerdaalde. Dit was de ergste pijn die ze ooit had meegemaakt en wild probeerde ze haar benen los te rukken wat niet lukte. Nog net op tijd kwam ze bij haar positieven om "3" te schreeuwen. Hevig snikkend lag ze op de tafel. Nummer vier viel gelukkig weer mee omdat Helmut de riem iets te ver uithaalde en haar hiermee voor het grootste gedeelte op haar venusheuvel raakte. De pijn was echter groot genoeg om de arme jonge vrouw te laten gillen. "4" schreeuwde ze. Eigenlijk wou ze nu dat Helmut snel de laatste klap gaf en zij weer terug naar de andere kamer kon, weg bij die vreselijke mensen en weg bij die camera. Helmut deed echter kalm aan en wreef over haar venusheuvel waar de riem war neergekomen. Langzaam maar zeker verscheen er een rode plek op de kaal geschoren huid. "Nog eentje dan ben je voorlopig van ons af. Zullen we eens een speciaal plekje uitzoeken om te slaan?" Anne-Fleur snapte niet wat hij bedoelde en keek hem door haar betraande ogen aan. "Als ik nu eens probeer om als afsluiter jou klitje te raken. Eens kijken of ik dat knopje kan vinden." Langzaam maar zeker deed hij de inmiddels vuurrode schaamlippen van elkaar en vond haar kittelaar. Hij deed de schaamlippen verder uit elkaar die, toen hij losliet, weer langzaam sloten. Maar hij raakte wel weer vol het kutje en de klap kwam extra hard op de kittelaar. Anne-Fleur schudde met haar gehele lichaam en gilde haar keel rauw door de pijn die vanuit haar onderlijf naar boven kwam. Tussen het gegil door schreeuwde ze "5". Langzaam kwam het arme meisje weer tot bedaren en lieten Abe en Ilse haar benen los en ging ze met moeite rechtop zitten. Dikke tranen vielen op haar bovenbenen. Even liet Helmut haar zo zitten. Toen gaf hij haar opdracht weer naar de andere kamer te gaan. Moeizaam liep Anne-Fleur naar de andere kamer waar Abe inmiddels weer aanwezig was om haar binnenkomst te filmen. Huilend van pijn en vernedering ging ze op de kruk zitten. Carla zat met Chantal te wachten en zei "Zo te horen hebben ze je flink te pakken gehad. Deed het zo'n pijn? Laat eens kijken hoe je kut er uitziet." Anne-Fleur keek Carla vragend aan maar die vroeg haar nogmaals de gevolgen van de straf aan haar te laten zien. Abe was er inmiddels bij komen staan om te filmen hoe Anne-Fleur haar benen opende en haar rood gekleurde kutje moest tonen. "Zo, zo, dat is flink rood geworden. We hoorden je wel gillen hier. Doe je benen maar weer bij elkaar." Chantal moest nu een straf trekken en Anne-Fleur hoopte dat ook zij een pijnlijke straf zou moeten ondergaan. Chantals borsten schudden heen en weer toen ze zich vooroverboog om een rol uit de kast te halen. Ze trok eentje uit de onderste rij en las voor wat er stond. "Druppelen van kaarsvet in de bilnaad. Naderhand door Ilse te verwijderen" Chantal moest voor deze straf haar onderlichaam bloot maken en liep even later poedelnaakt naar de strafkamer. Anne-Fleur moest met ontblote onderlichaam op de kruk blijven wachten tot Chantal weer terug kwam. De pijn in haar kut begon zachtjes weg te trekken. Na een paar minuten kwam Chantal weer terug. Anne-Fleur had niets gehoord tijdens het verblijf van haar tegenstandster in de strafkamer en had het bange vermoeden dat haar straf meer vernederend was en niet echt pijnlijk. Dit bleek inderdaad het geval en Chantal keek triomfantelijk naar Anne-Fleur. Carla wou de uitwerking van het kaarsvet in de bilnaad van Chantal bewonderen en liet haar vooroverbuigen en de bilnaad ver opentrekken. Toen ze dit had gedaan moesten de dames weer tossen en nu was het Chantal die als eerste aan de beurt was. Ze moest vanaf nu helemaal naakt blijven en dat was voor Anne-Fleur nog een pleister op de wonde dat zij in ieder geval haar bovenlichaam nog had bedekt. Chantal pakte wederom een rol uit de onderste rij en toen ze voorlas wat er op stond keek ze weer met een gemene lach naar Anne-Fleur. Ze had dezelfde straf van het kaarsvet in de bilnaad getrokken en kwam een paar minuten opgewekt weer terug uit de strafkamer. Carla liet Chantal weer vooroverbuigen om nogmaals de bilnaad van de mooie vrouw te kunnen bewonderen. Ondanks deze bijkomende vernedering was het tot nu toe erg gemakkelijk geweest voor Chantal en raakte al in een overwinningsroes. Anne-Fleur dacht slim te zijn door haar derde straf ook van de onderste rij te pakken, naast die van de rol die Chantal had gekozen. Ze verwachte dat hier de lichte straffen zouden zitten. Toen ze las wat er stond moest ze even slikken. Langzaam las ze voor, "acht klappen met de cane op de kont, uitgedeeld door Ilse, voorovergebogen vastgebonden op het frame". Carla moest lachen toen ze het papier van Anne-Fleur aanpakte. Ze las het nogmaals voor en zei, "Beste Anne-Fleur, ik kan je keuze begrijpen maar het is niet zo dat de lichte en vernederende straffen allemaal onderin zitten. Je hoeft je nog niet verder uit te kleden dus ga maar naar de strafkamer. Ik wens je heel veel succes." Chantal en Carla keken beide naar het nu nog blanke kontje van Anne-Fleur toen ze naar de strafkamer liep. Helmut verwelkomde haar weer met zijn vreselijk zalvende stem. "Hoi Anne-Fleur, daar ben je weer. Ilse hoopte al dat zij nu weer een straf mocht uitdelen. Kom maar hier lieverd en buig maar over het frame." Anne-Fleur moest voor het frame gaan staan en Helmut pakte twee enkelbanden en deed die vakkundig om haar slanke enkels. De polsbanden had ze nog om van de eerste straf. Haar enkels werden nu aan de poten van het frame vastgemaakt. De poten van het frame waren zo'n 120 cm uit elkaar waardoor haar benen wijd open gespreid waren. Ze moest vervolgens vooroverbuigen over de dwarsstang van het frame en nu werden haar polsen ook vastgezet aan poten aan de andere kant van het frame die ook 120 cm uit elkaar stonden. Het arme meisje stond nu met wijd open gespreide benen en armen voorovergebogen waarbij haar mooie kont maximaal omhoog was om flink te raken. Slobodan stond achter haar om een close up te maken van het nog steeds rood gekleurde kutje die duidelijk te zien was tussen de benen. De stang waar ze met haar buik op steunde begon nu al pijnlijk aan te voelen en ze probeerde steun met haar handen op de vloer te zoeken maar kon net de vloer niet raken. Tussen haar benen door zag ze achter zich de benen van Slobodan die driftig stond te filmen en die van Ilse die schuin achter haar ging staan om een goede positie in te nemen om de cane zo goed mogelijk op het mooie kontje neer te laten komen. Ilse zag de mooie benen trillen van spanning en genoot van haar rol. "Anne-Fleur, je mag vriendelijk vragen om te beginnen. Dan weet ik dat je er klaar voor bent. En denk er om, ook nu ga je meetellen, luid en duidelijk. Wanneer ik je niet goed kan verstaan doe ik de klap overnieuw. Alles duidelijk?" Anne-Fleur had wel in de gaten dat wanneer ze deze wedstrijd wou winnen ze het beste maar kon doen wat er werd gezegd. En dus antwoorde ze dat ze er klaar voor was. Op hetzelfde moment voelde ze iets over haar kont heen en weer strijken. Ilse liet de cane zachtjes over het uitdagende kontje omhoog en omlaag gaan. Even voelde Anne-Fleur niets, hoorde toen een zwiepend geluid en schrok toen de cane voor de eerste keer op haar billen terecht kwam en direct een rode striem achterliet. Ze voelde de tik en direct daarna een gloeiende pijn. Snel zei ze "1" en vervolgens haalde ze sissend adem door haar tanden om niet te hoeven roepen van auw. De pijn werd even heftiger en trok toen langzaam weg. Ilse zag met geile ogen hoe de striem op de mooie stevige kont roder werd en de huid begon op te zetten. Langzaam liet ze cane over de striem gaan en haalde toen uit voor de tweede klap. "2, AAAAAHHUUUWW" klonk het door de strafkamer. Deze klap deed veel meer pijn dan de eerste en Anne-Fleur huilde en kreunde van pijn en vernedering. De gedachte dat de tweede klap al zoveel pijn oplevert en er nog zes zullen volgen maakte haar bevreesd dat ze het einde niet zou halen. Toen ze weer even tijd had gehad om bij te komen kwam klap drie. Anne-Fleur wist maar net een harde gil te onderdrukken. Wel kreunde ze behoorlijk en haar lichaam schudde en schoof over het frame. Haar benen trilden van pijn en spanning. Na de zesde klap gilde ze weer hard en smeekte Ilse om niet zo hard te slaan. Die genoot echter van de zes vuurrode opgezette striemen op het strakke kontje. Anne-Fleur trok aan de riemen waarmee ze vast stond en ze schudde hevig. Na de achtste klap schreeuwde ze huilend van stop. Ze werd losgemaakt en kwam moeizaam omhoog. Ze verliet zo snel als ze kon de strafkamer en met beide handen over haar billen wrijvend ging ze weer naar Carla en Chantal. Ze bleef voor de kruk staan om niet op haar gehavende kontje te hoeven zitten. "Meisje, meisje, was het zo'n pijnlijke straf? Hier leek het net of er een speenvarken bezig was. Laat eens kijken wat de schade is, draai je eens om." Anne-Fleur draaide zich langzaam om naar Carla die van de gelegenheid gebruik maakte over de billen te strijken. "Oei, dat is inderdaad nogal aangekomen. Draai je maar weer terug om en ga op de kruk zitten." Anne-Fleur gaf aan dat ze liever bleef staan maar het hoorde bij de totale sessie om na elke straf weer op de kruk te gaan zitten en te wachten op de volgende. Vertwijfeld ging ze voorzichtig op de kruk zitten en eigenlijk voelde het koude leer ook nog wel een beetje verzachtend aan. Toen ze Chantal aankeek lachte die haar gemeen toe. Zij had zelf nog geen noemenswaardige straf gehad. Misschien zou dat bij de vierde straf veranderen. Ze moesten weer tossen en Anne-Fleur was als eerste aan de beurt. Voordeel was dat ze van de kruk af mocht, nadeel was dat zij nu als eerste kans had op te geven en te verliezen. Besluiteloos stond ze voor de opdrachten. Dan trok ze een rol, maakte die open en las deze voor, "op elke borst drie klemmen waarbij eentje op de tepel. Staande vastgezet tussen de palen worden de klemmen door Helmut met een zweep afgeslagen." Met trillende handen gaf ze het papier aan Carla die het voor de volledigheid nogmaals voorlas. "Dan vraag ik je je tietjes bloot te maken." Anne-Fleur begreep dat ze nu helemaal naakt moest en begon zich uit te kleden. Ze had moeite om haar truitje over de polsboeien te doen en Carla moest haar hiermee helpen. Even laten was ze op de pols- en enkelboeien poedelnaakt en liep ze, gefilmd door Abe, naar de strafkamer. Voor ze door de deur stapte zoemde hij even extra in op haar gehavende kontje. Ze zag Helmut en Ilse grijnzend naar haar kijken toen ze helemaal naakt de strafkamer binnenkwam. Ondanks dat de beide al uitgebreid tussen haar benen hadden kunnen kijken voelde ze zich nu zo kwetsbaar en probeerde met haar armen zoveel mogelijk van haar naaktheid te bedekken. Helmut wenkte haar en liet haar plaats nemen tussen de palen die ongeveer een meter uit elkaar stonden. Snel en zakelijk werden haar polsen iets boven haar hoofd elk aan een paal vastgezet en ook haar enkels werden aan de palen vastgezet waardoor ze nu met totaal weerloos vast stond. "Mooie stevige tietjes heb je zeg." Terwijl Helmut dit zei pakte hij Anne-Fleur's rechterborst stevig beet en kneep er in. Ze wende haar hoofd af toen Helmut haar rechter borst vastpakte. Hij pakte haar tepel tussen duim en wijsvinger en begon plagerig het knopje te rollen. Anne-Fleur verschoot van kleur toen ze merkte dat haar tepel langzaam stijf werd. Ze probeerde zich hiertegen te verzetten maar kon niet verhelpen dat haar tepels groter en stijver werd. Helmut liet weer los en pakte uit een kast een bakje met klemmen haalde er eentje uit en liet deze aan Anne-Fleur zien. Het was een zwarte klem van een drie centimeter breed. "Kijk eens meisje. Ik zet zo meteen op elke borst drie van deze klemmetjes. Op elk tepeltje eentje en twee ergens anders op je mooie tietjes." Terwijl hij dit zei zette hij snel de klem op de tepel die hij net stijf had gemaakt. Anne-Fleur gaf een gil, van schrik en van pijn, toen de klem gemeen in haar gevoelige tepeltje beet. Helmut maakte ook het andere tepeltje stijf en zette er een klem op. Toen plaatste hij op haar rechterborst eentje boven en eentje onder de reeds zittende klem. Op de andere borst elk naast de klem op haar tepel. Vervolgens liet Helmut haar een paardenzweepje zien en begon hiermee zachtjes op de klem boven haar tepel te tikken. Langzamerhand sloeg hij harder en toen sloeg hij met een flinke tik op de klem om deze los te slaan. Hij miste echter en raakte de klem op haar tepel waardoor Anne-Fleur weer een gil van pijn gaf. De klem liet niet los en trok pijnlijk aan de tepel. Weer sloeg Helmut hard op de bovenste klem en nu liet deze los en kletterde op de grond. "AAhhww" klonk het door de strafkamer. Helmut ging nu een klem op de andere borst proberen te verwijderen. Dat ging moeilijker en enkele keren raakte hij ook de klem op de tepel wat Anne-Fleur telkens deed gillen van pijn. Ook sloeg hij een paar keer op de blanke huid van haar borst wat al snel rode plekken liet zien. Na een poos zaten er nog twee klemmen, beide die van haar tepels. Dikke tranen liepen langs haar wangen omlaag. Onbarmhartig sloeg Helmut de klemmen van de tepels en genoot van het gekronkel van het naakte meisje. Eindelijk waren de klemmen weg en werd ze weer losgemaakt. De vierde straf was ook tot een goed eind gebracht en alhoewel haar borsten en vooral haar tepels flink gloeiden liep ze toch met een tevreden gevoel terug naar Carla. Carla bekeek uitgebreid de rood geslagen borsten en liet haar weer plaats nemen op de kruk. Nog steeds moeilijk vanwege haar gevoelige billen ging ze voorzichtig op de kruk zitten. Chantal pakte weer een straf uit de onderste rij en las deze voor, "Op elke voetzool zes klappen met de cane door Ilse." Nu moest Chantal even slikken. Tot nu toe had ze het gemakkelijk gehad maar deze keer leek het toch een stuk pijnlijker te worden. Toen haar tegenstanders in de strafkamer verdween besefte Anne-Fleur dat Carla haar ongeneerd zat te bekijken. Ze wist niet precies hoe ze moest zitten om zoveel mogelijk van haar naaktheid te bedekken. Ondertussen hoorde ze Chantal voor de eerste keer gillen. Het gegil werd steeds intenser en Anne-Fleur hoopte dat de deur open zou gaan en Chantal had opgegeven. Dit was niet het geval en een poos later kwam Chantal bijzonder moeilijk lopend binnen. Anne-Fleur zag dat haar tegenstandster veel pijn had. Voor de laatste ronde besliste de toss dat Chantal de eerste was en deze straf was "tien klappen op elke borst met zweep met de negen staarten door Ilse" Zeer moeizaam lopend verdween Chantal weer naar de strafkamer en weer genoot Anne-Fleur even later toen ze het gegil uit de kamer hoorde. Maar weer hield Chantal vol en nog steeds moeilijk lopend kwam de mooie vrouw weer binnen. Anne-Fleur wist niet wat ze zag, de borsten van Chantal waren helemaal beurs geslagen en hier en daar kwam er bloed uit de diverse striemen. Anne-Fleur besefte nu in welk gekkenboel ze terecht was gekomen. Ze had er zelf mee ingestemd om zich te laten pijnigen maar had nooit kunnen denken dat ze in haar nakie van alles moet haar zou laten doen. De andere kant van het verhaal is dat ze in een halve dag zoveel verdient dat ze in één keer van haar schulden af is en nog geld overhoud. Maar dan zal ze Chantal eerst nog wel moeten verslaan anders is alle pijn en vernedering voor niets. Met een schuin oog kijkt ze naar de beurs geslagen borsten van haar tegenstandster. Ze weet dat Chantal een taaie is en niet snel op zal geven. Met trillende hand pakt ze de volgende straf. Terwijl ze deze eerst voor haar zelf leest verschijnt er een bange blik in haar ogen. Zacht leest ze voor, "Op de rug liggend, handen vastgezet, de grote dildo in de kut aanbrengen door Helmut." Bevend geeft ze het papier aan Carla die het nog eens voorleest en dan zegt, "Anne-Fleur lieverd, ik wens je veel sterkte bij deze straf. Je mag naar de strafkamer." Paniek overvalt haar wanneer ze de strafkamer binnenkomt en Ilse ziet staan met een enorme dildo. Het nare wijf grijnst sadistisch. Abe kwam achter haar de strafkamer binnen om te helpen haar benen wijd houden. Helmut "nodigt" het bange meisje uit op de tafel te gaan liggen. Ze moet weer met haar blote billen op de rand van de tafel plaatsnemen en op de rug gaan liggen. Haar lange naakte benen zweven in het luchtledige terwijl Helmut en Ilse elk een pols van haar vastmaken op de tafel ter hoogte van haar hoofd. Dan pakken, net als de straf van de klappen op haar kut, Ilse en Abe weer elk een been beet en trekken deze omhoog en wijd. Helmut staat voor haar geopende benen en trekt haar rechterschaamlip een beetje open. Dan doet hij met duim en wijsvinger beide schaamlippen open en duwt de enorme dildo tegen haar droge kut. Langzaam brengt hij de dildo voor haar grotje en probeert het gevaarte naar binnen te brengen. Anne-Fleur voelt nog niet veel maar dat verandert wanneer Helmut meer druk op het gevaarte zet en nu een beetje heen en weer draait om het jonge kutje te penetreren. Anne-Fleur begint langzaam te kreunen van de pijn. Zij probeert zich zo veel mogelijk te ontspannen om zo de dildo binnen te laten. Langzaam maar zeker wordt het kreunen erger en gaat dit over in gillen. De pijn wordt steeds erger en tussen haar benen ziet ze de geile blikken in de ogen van Helmut die haar verkracht met de enorme dildo. Ook Slobodan staat het met genoegen te filmen. Na een poosje heeft Helmut de dildo bijna voor de helft naar binnen gebracht en hebben Ilse en Abe moeite het kronkelende lichaam van Anne-Fleur in bedwang te houden. Gillend en schreeuwend ligt het arme meisje op de houten tafel en ze wordt gek van de pijn die de dildo in haar kutje veroorzaakt. Ze is bang dat ze openscheurt en schreeuwt haar keel schor. Even stopt Helmut met duwen en komt Anne-Fleur een beetje tot rust maar dan geeft de man nog een harde duw tegen de dildo wat haar weer vreselijk doet gillen. Eindelijk trek Helmut de dildo langzaam terug wat ook helse pijn veroorzaakt omdat de droge huid mee naar buiten wordt getrokken.

Dan is de dildo verdwenen en ligt het arme meisje uitgeput te huilen. Dikke tranen stromen over haar beide wangen langs en in haar oren en druppen op de tafel. Helmut maakt haar polsen los en moeizaam komt ze omhoog en blijft huilend op de rand van de tafel zitten. Vervolgens klimt ze van de tafel en gaat moeilijk lopend naar de andere kamer terug. Het voelt of ze van onder doormidden is gescheurd en nog steeds huilend staat ze weer bij de kruk voor Carla die uiteraard het gehavende kutje weer even wil bewonderen. Deze vraagt Carla de beide vrouwen of ze door gaan voor de tweede ronde. "Dames, mag ik mijn waardering uitspreken voor jullie moed. Maar er is door geen van beide nog gewonnen. Gaan jullie door voor de tweede ronde?" Chantal zegt luid en duidelijk dat ze doorgaat. Anne-Fleur staat nog steeds te huilen en de enorme pijn in haar kutje doet haar twijfelen. Na enig twijfelen snikt ze toch dat ze doorgaat. "Goed, dat is mooi, dan mogen jullie een half uur uitrusten en jezelf even wat verzorgen en opknappen en dan beginnen we met de tweede ronde. Anne-Fleur en Chantal gingen elk naar een aparte kamer waar ze opnieuw werden opgemaakt en de ergste wonden werden behandeld met helende zalf zodat ze beide weer een beetje toonbaar waren.

WORDT VERVOLGT.