Pijnlijke Wedstrijd - 3

Anne-Fleur lag op een soort onderzoektafel terwijl Carla de beschadigingen van de huid met een soort zalf behandelde. De schrijnende pijn van de striemen verdween redelijk snel nadat Carla de zalf zorgvuldig had aangebracht. Anne-Fleur liet dan ook maar toe dat Carla haar meest intieme delen uitvoerig behandelde. De meeste striemen zaten op haar kont en haar borsten. De rode plekken van de leren plak op haar kutje waren weer grotendeels weggetrokken maar in haar kutje schrijnde het nog van de vreselijke dildo. Carla nam natuurlijk ruimschoots de tijd om het strakke kutje van de mooie meid te behandelen. “Blijf maar even rustig liggen, we roepen je wel wanneer we weer beginnen. Ik ga nu naar Chantal om haar te behandelen” Nu lag Anne-Fleur alleen in het kamertje en dacht aan het gekkenhuis waarin ze zichzelf had binnengelaten. Ze bekeek de striemen op haar stevige borsten en de rode schaamstreek. Moeizaam draaiend kon ze een gedeelte van haar welgevormde billen bekijken en zag de er nog behoorlijk striemen te zien waren. Tot nu toe had Chantal het gemakkelijker gehad dan zij en ze hoopte dat ze de tweede ronde in elk geval zou overleven. Ze kon eigenlijk niet meer terug en moest het geld winnen maar zo dacht haar tegenstandster er natuurlijk ook over. Na precies een half uur wordt Anne-Fleur weer opgehaald en nog steeds poedelnaakt op de pols- en enkelbanden na kwam ze weer bij Carla. Chantal zat al weer op de kruk en keek Anne-Fleur met een intens gemene blik aan. Ze zag er weer fris en monter uit alhoewel de striemen op haar borsten nog duidelijk zichtbaar waren. Anne-Fleur zelf had nog best een pijnlijk kutje en hoopte dat dit deel van haar lichaam eerst niet weer aan de beurt was voor een straf. Ze keek Chantal recht in de ogen om haar tegenstandster te tonen dat ze vastbesloten was van haar te winnen. De beide dames waren klaar voor de tweede ronde. Als eerste moest Anne-Fleur een nieuw briefje pakken. Ze stond te twijfelen welke ze zou pakken. Er zat eigenlijk geen systeem in en langzaam ging haar trillende hand naar een briefje, pakte het en las het voor. "twintig klappen op de gehele voorkant van het lichaam door Helmut". Anne-Fleur was blij dat ze geen straf met naalden had getrokken en liep in haar nakie redelijk opgewekt naar de strafkamer. Ze moest weer tussen de twee palen plaatsnemen en haar enkels en polsen werden weer zo vastgezet dat ze met gespreide armen en benen stond terwijl Helmut en Ilse een mooie zweep uitzochten. Ze besloten een dun soort cane te nemen welke flink door zwiepte wanneer die iets raakte. Ilse lachte gemeen naar Anne-Fleur. Helmut vroeg of ze klaar was voor de eerste klap. Ze moest uiteraard weer hardop meetellen. De eerste klap kwam halverwege de dijen en Anne-Fleur riep gelijk van "1". Ze dacht een moment dat het meeviel maar na een paar seconden voelde ze een brandende pijn die snel erg werd en er kwam een sissend geluid tussen haar tanden vandaan. Ze keek omlaag en zag een felle rode striem op haar beide dijen opkomen. Tjeetje dat deed echt pijn en er moeten nog negentien volgen. Na de volgende klap klonk direct een hard "AAAAaaauuuwww". Helmut had haar nu op haar buik ter hoogte van haar navel geslagen en tranen sprongen in haar ogen. Voor Helmut uit kon halen voor de volgende slag riep ze hard "2". De volgende klap kwam schuin over haar onderlichaam en het onderste deel van de cane raakte het begin van haar kutje. Luid gillend hing Anne-Fleur nu tussen de palen wild aan de boeien trekkend. De pijn was bijna niet uit te houden en met moeite roept ze "3". "Rechtop staan," snauwde Helmut en toen ze dit deed kwam de volgende klap op de mooie tieten. Nog luider gilde de arme Anne-Fleur en een vuurrode streep sierde nu de linker borst. Huilend hing ze nu aan de palen en smeekte ze op pauze. Nog maar vier van de twintig klappen en ze dacht dat ze dit niet vol kon houden. Door de tranen zag ze de strepen op haar blanke huid. Helmut wachtte even maar sloeg toen weer genadeloos toe nu op de bovenkant van de dijen. Na vijftien klappen was de voorkant van het naakte meisje vol met rode strepen. Haar wangen waren kletsnat van de tranen en haar bovenlip zat vol snot. Haar make up was uitgelopen en liet zwarte vlekken na op de wangen. Vooral haar borsten en onderlichaam hadden het moeten ontgelden. Ze voelde overal een brandende pijn. De laatste vijf klappen kwamen op haar lange mooi gevormde bovenbenen terecht en met een uiterste krachtinspanning hield ze het vol tot twintig klappen waarna ze half bewusteloos aan haar polsen hing. Helmut liet haar even bijkomen alvorens hij haar losmaakte. Huilend ging ze weer terug naar Carla en Chantal. De laatste had het gegil natuurlijk wel gehoord en zag met genoegen de vele felrode striemen op het lijf van haar tegenstandster. Vervolgens moest Chantal weer een straf uitzoeken en had ze net nog triomfantelijk zitten kijken toen Anne-Fleur huilend binnenkwam nu trok haar gezicht wit weg en keek smekend richting Carla. “Wat staat er op het briefje lieve Chantal?” Chantal leest zacht voor, “Eén naald door de kittelaar aangebracht door Ilse”. Daar stond de mooie Chantal, poedelnaakt met een briefje in de handen waar haar straf op staat. Tot nu toe was haar kutje nog niet aan de beurt geweest maar nu was het goed raak. Langzaam gaat ze richting strafkamer en even later horen Anne-Fleur en Carla een luide gil en een afgrijselijk huilen. Even later ging de deur van de strafkamer open en kwam Chantal met haar linkerhand tussen haar benen terug. Hevig snikkend gaat ze weer op de kruk zitten. “Laat de schade eens even aan Carla zien liefje”. Carla geniet wanneer Chantal voorzicht haar schaamlippen opentrekt om haar beschadigde klitje te laten zien. Maar de show must go on en ze moesten weer tossen. Weer won Anne-Fleur tot haar ongenoegen de toss en moest weer als eerste een briefje uit de kast trekken. Hardop las ze de tekst op het briefje voor, “Op elke achterkant van de bovenbenen 10 klappen met de brede leren plak, liggend op de rug en vastgemaakt aan de stang”. Nadat Carla het briefje nogmaals had voorgelezen verzocht ze Anne-Fleur naar de strafkamer te gaan. Toen ze de strafkamer binnenging zag boven de tafel, waar ze op had gelegen bij de straffen van haar kutje, een ijzeren stang met daaraan diverse ogen. “Lieve Anne-Fleur, ik zou graag willen dat je weer op de tafel gaat liggen met je billen op de rand”. Helmut zag hoe Anne-Fleur op de tafel klom en op haar rug op de tafel ging liggen. Haar lange benen zweefden weer in het luchtledige en Helmut en Ilse pakten elk een been en maakten de enkelbanden aan de ijzeren stang. Haar enkels werden vastgezet aan de ogen aan de uiteinden van de stang waardoor Anne-Fleur nu met haar benen omhoog en een meter uit elkaar op de tafel lag. Haar polsen werden in het midden van de stang vastgezet waardoor ze nu aan haar polsen aan de stang hing met alleen de onderkant van haar rug nog op de tafel steunend. Ze was nu gedwongen tussen haar benen door naar Helmut te kijken die op zijn beurt naar haar wijd open staande bilnaad keek. “Kijk eens aan, dat mooie kutje van je is al weer aardig bijgetrokken van de vorige straffen. Gelukkig voor jou laten we je kutje nu met rust en ga ik je dijen even mooi rood kleuren. Je mag weer hardop meetellen meisje”. Terwijl hij dit zei kwam de eerste klap op de achterkant van haar bovenbeen. Een luide pets van het brede leer op het blanke vel weerkaatste van de muren van de strafkamer. Anne-Fleur voelde een gloeiende pijn die wel was uit te houden en telde luid mee. Na een paar klappen ging het gloeien over in branden en na de zesde klap kon het arme meisje een gil niet onderdrukken. Haar linker boven been stond in de brand en Helmut had voor de laatste klap nog een gemenigheidje in huis. De tiende klap gaf hij zo dat het uiteinde van de leren plak gemeen op het kutje van Anne-Fleur kletste wat het arme meisje deed gillen en huilen van pijn. “Och sorry lieve Anne-Fleur, dat was niet de bedoeling om je poesje te raken. Laat eens kijken”. Terwijl de pijn langzaam weer wegtrok zag Anne-Fleur wreef Helmut voorzichtig over de strakke schaamlippen. Het snikken stopte en toen was haar andere been aan de beurt. Eindelijk waren de tien klappen uitgedeeld en werd ze weer losgemaakt van de stang. De achterkant van haar benen waren vanaf de knieholte tot het begin van de billen vuurrood geslagen en nadat Carla ook even had genoten van de gevolgen van de klappen was Chantal weer aan zet. Anne-Fleur zag het gezicht van Chantal weer betrekken toen ze het briefje las. “Twintig klappen met de leren zweep met plat uiteinde, gehangen aan de stang, op de kut door Ilse”. Anne-Fleur glimlachte vriendelijk naar Chantal. Even later klonk er een luide gil uit de strafkamer. Anne-Fleur kon zich een voorstelling maken hoe haar tegenstandster er nu bijhangt. Benen wijd, aan de polsen hangend en tussen haar benen door kunnen kijken hoe Ilse op haar kut staat. Na de elfde klap was er echt een gekrijs te horen en Anne-Fleur kreeg hoop dat Chantal was gestopt toen ze een paar minuten niets had gehoord. Verwachtingsvol keek ze naar de deur maar in plaats van dat die openging klonk er plotseling weer een harde gil. De hoop was ijdel geweest en Chantal hield het twintig klappen vol. Toen ze uit de strafkamer strompelde was er van het trotse mooie meisje weinig meer over. Een hoopje naakte ellende gevolgd door het camerawerk van Abe, die uiteraard alles genadeloos opnam. Haar hele lichaam trilde toen ze moeizaam haar benen opendeed om Carla haar beurs geslagen kut te tonen. “Tjeetje, dat ziet er niet goed uit Chantal. Hoe heb je dat ooit vol kunnen houden”. Anne-Fleur zag ook de schade die tussen de benen van haar teamgenoot van de hockeyploeg was aangericht maar zij vond het beslist niet erg. Wel erg vond ze het dat zij weer als eerste een straf moest trekken. Chantal zag, ondanks de pijn tussen haar benen, tot haar groot genoegen de schrik in de ogen van Anne-Fleur toen ze las wat er op het briefje stond. Nu keek Anne-Fleur vertwijfeld afwisselend van het briefje naar Carla. "Lees maar even voor Anne-Fleur" zei Carla met een stem waarin leedvermaak klonk want ze had wel in de gaten dat het geen prettige straf was die op het briefje stond. "Een dildo zonder glijmiddel geheel in de anus". Anne-Fleur zei het met een snik in de keel en tranen rolden nu over haar wangen. Dit kon toch niet waar zijn. Haar kutje schrijnde nog van de flinke dildo die Helmut bij haar naar binnen had geduwd en nu in haar poepert. Chantal bekeek haar naakte belaagster en zag dat haar benen trilden van spanning. "Je mag kiezen lieve Anne-Fleur, of naar de strafkamer of stoppen. Het is aan jou. Maar bedenk wel dat wanneer je stopt het geld naar Chantal gaat. Wel heb je dan kans om mee te doen in een andere film maar de pijn die je vanmiddag hebt ondergaan zal dan voor niets zijn geweest". Anne-Fleur stond nu echt op het punt om te stoppen maar toen ze de triomfantelijke blik in de ogen van Chantal zag besloot ze toch door te gaan. Met knikkende knieën ging ze weer naar de strafkamer. Ze had niet eens meer in de gaten dat de man haar met zijn filmcamera weer volgde. Toen ze in de strafkamer stond duizelde het voor ogen. “Lieve Anne-Fleur, wat een mooie straf heb je getrokken meisje. De hele middag hoopte ik dat ik iets met je poepgat mocht doen en nu heb je eindelijk de straf getrokken. Klim maar weer op de tafel en ga maar op handen en knieën. Voor deze straf zal ik voor alle zekerheid maar even vastzetten”. Verdooft klom Anne-Fleur op de tafel en ze moest haar onderarmen vlak op de tafel plaatsen. Riemen werden er rond haar polsen en net onder haar elle bogen vastgezet waardoor haar onderarmen vast op de tafel zaten. Haar kont stak nu mooi omhoog. Ze moest haar benen wijd zetten en onder haar knieën werden ook riemen vastgemaakt waardoor ze nu in een mooie houding was met haar mooie kont omhoog en haar poepgat vrij toegankelijk. Helmut stond achter haar en genoot van het mooi meisje die trillend van angst wachtte op de vreselijke straf. Vanuit haar ooghoeken zag Anne-Fleur dat Ilse een dildo uit een kast pakte. Tot haar opluchting was deze een slag kleiner dan de dildo die ze in haar kut hadden gebruikt maar het was toch nog een flink exemplaar. Die paste nooit in haar kontje. Even later voelde ze iets tegen haar bruine sterretje, was dit de dildo of voelde Helmut eerst nog. Er ging een siddering door het naakte meisje toen ze voor het eerst in haar leven voelde dat er iets in haar poepgat binnenging. “Ik zal eerst even voelen of je kringspieren een beetje soepel zijn lieverd”. Terwijl Helmut dit zei duwde hij langzaam maar zeker zijn wijsvinger in het strakke gaatje. Anne-Fleur kreunde van pijn toen de vinger naar binnen ging en langzaam in haar darm ronddraaide. Langzaam trok Helmut zijn vinger weer terug en zei, “Dat voelt lekker warm meisje, ontspan je nu maar dan valt het allemaal wel mee”. Anne-Fleur beet op haar tanden toen ze de harde dildo tegen haar kontgaatje voelde en begon langzaam te kreunen van pijn toen de vreselijke man langzaam maar zeker dat ding wat zoveel genot kan geven in haar poepgat probeerde te duwen. Op een gegeven moment drong de dildo binnen en Anne-Fleur ging van kreunen over in gillen. “AAAAUUUWWW, AAAAAUUUUWWWW, stop, aaauuuuwww oooohhhh ik scheur, ik scheur, alsjeblieft” Helmut ging echter door en hij had de dildo nu tot halverwege in het gillende meisje geduwd. Haar hele lijf schudde en ze schreeuwde zich helemaal schor. Dit was een pijn zoals ze nog nooit had gevoeld en ze dacht dat haar kontgat onherstelbaar beschadigd zou zijn. Eindelijk voelde Anne-Fleur dat de dildo terug werd getrokken en op dat moment werd het zwart voor ogen. Snel maakten ze haar los en kwam ze weer tot haar positieven. Hevig huilend van pijn en vernedering lieten ze haar even op de tafel liggen. Toen de ergste pijn en emoties langzaam wegtrokken nam ze het besluit om nooit te stoppen. Erger dan dit kon het niet worden en na wat ze nu allemaal had meegemaakt moest ze het geld winnen. Carla wou natuurlijk weten hoe een opgerekt poepgat er uit ziet en liet Anne-Fleur vooroverbuigen toen ze weer terug was. Anne-Fleur was totaal verdooft en het drong niet eens door welke straf Chantal moest ondergaan. Ook zij had dezelfde straf getrokken, een dildo in haar kont. Helmut genoot toen ook Chantal met haar kont omhoog zat te wachten. Anne-Fleur kwam weer bij haar positieven toen een hele poos later Chantal binnenkwam. Huilend van pijn, bijna niet kunnen lopen strompelde ook zij weer naar binnen. Zij had dezelfde beslissing genomen dan Anne-Fleur, stoppen was na zoveel pijn geen optie meer.