Terug Naar De Hel!

Enge verhalen voor donkere maanden.

In een klein dorpje wilde men nu eens echt goed Halloween gaan vieren. Het kasteel wat er stond leende zich er goed voor. Een aantal mannen uit het dorp.

Kees…Klaas, Jan en Bert en nog wel een paar, waren er al weken met de voorbereidingen bezig geweest.

Een aantal geesten in het kasteel, die hier al ongestoord eeuwen rond zwierven vonden het een minder goed idee!

Die avond hing er een onbeschrijfelijke dikke mist.

Ze twijfelden nog even of ze de Halloween nacht wel zouden laten doorgaan, maar ze hadden er vele uren werk in zitten en die dikke mist maakte het eigenlijk vanzelf nog wat luguberder! De mannen hadden zelfs al een stuk bos voor het kasteel bij hun spektakel betrokken en met die mist zou het allemaal nog een stuk realistischer over komen.

Kinderen maar ook volwassenen verzamelden zich rond negen uur bij het plaatselijke café, het was al donker. De jongste kinderen hebben allemaal een lampion bij zich, meestal zo een oranje enge in pompoen vorm. Hun route was door het bos aangelegd, terwijl de volwassenen de route verder moesten volgen rond het kasteel.

Hier in het dorp zelf viel de mist nog wel mee.

Eerst kregen ze een eng verhaal te horen, ‘’in de dikke mist, terwijl het pikkedonker is komen de geesten vanuit de middeleeuwen zich verzamelen rond het kasteel. Lugubere Johannes zonder hoofd zou er ongetwijfeld ook weer zijn. Gillend verplaatsten ze zich op een zweverige manier door het kreupelhout…,’’ zo ging dat nog wel een tijdje door.

Sommige kinderen luisterden met grote ogen van verbazing en keken in de verte waar de mist inderdaad wel erg dicht was.

De volwassenen lachten en reageerde met.’’Hoeiiiii…hoeiiiii,’’ naar hun kroost en trokken gekke bekken.

Een groepje tieners…zestien..zeventien jaar, waaronder een flink aantal meisjes, stonden bij elkaar. Ze deden een beetje lacherig over wat ze zagen en hoorden.

De meiden…sletjes en steevast eigenwijs in hun korte rokjes en strakke topjes! Ze toonden graag hun heerlijkheden, alleen was dat nu verborgen onder wat dikke en langere jassen. Het was best wel koud.

Carolien zei nog, ‘’ik blijf niet te lang in het bos rond sjouwen, ik drink liever hier een biertje!’’ En ze hield het lege glas omhoog.

Ze kreeg daarbij de instemming van de meeste van het groepje dorpse sletjes en de stoere boys.

‘’Nou mensen het is bijna tien uur, wat mij betreft kan de jeugd als eerste vertrekken!’’ Onder begeleiding van enkele moeders en vaders vertrokken de kinderen en verdwenen al snel in de dikke mist.

Sporadisch hoorden ze gillen in de verte, als er weer een enge pop tussen de bomen opdook.

‘’Wat een stom gedoe?’’ Reageerde Melissa.

‘’Tja, van mij hoeft het ook niet zo!’’ Zei Benno, stoer. Half uur later vertrokken de volwassenen, waaronder het groepje tieners, die zichzelf ook volwassen voelde.

De tieners bleven bij elkaar, liepen expres wat langzamer…..zodat ze die ouwe lullen. Zoals ze hun ouders noemden, kwijt waren in de mist.

De jonge kinderen waren na ruim een halfuur alweer terug in het café. Sommigen hadden het best eng gevonden, een enkeling moest huilen of had zelfs in de broek geplast!

Daar hebben de geesten en spoken op gewacht, nu zou het pas echt eng worden! Wat dacht dat simpele mensen gepeupel wel, om hen in hun rust te komen storen.

De routes in het bos en rond het kasteel waren snel en drastisch aangepast en ook veel langer geworden. De volwassenen en ook de tieners zouden uren aan het dwalen komen en het bos in de nog steeds dikker wordende mist niet meer herkennen….waar ze liepen. Ook het kasteel zag er nu een stuk enger uit en vooral groter.

Ze wisten niet waar ze in hemelsnaam aan begonnen waren.

De volwassenen merkten als eerste dat er iets niet klopte.

Kees, een van de bouwers van het parcours, die in de eerste groep meeliep….merkte op. ‘’Ik…ik herken dit helemaal niet hier? Loop zelf dagelijks in het bos, maar dit heb ik nog nooit gezien?’’ Dat was opmerkelijk want door de dichte mist was er toch al niet veel te zien. Opeens was Kees verdwenen… Het duurde even voordat de rest van de eerste groep in de mist merkte dat Kees er niet meer was.

Jet, deed daar nogal lacherig over, waarschijnlijk om zichzelf moed in te praten. ‘’Ja hallo, die Kees heeft zelf meegebouwd aan het parcours en dat verdwijnen hoort er gewoon bij!’’

De tweede groep echter die ongeveer een half uur later passeerde, dacht er al snel anders over, hier zat Bert bij in de groep, ‘’snap er niets meer van?’’ Kwam er bezorgd uit zijn mond. Opeens voelde ze vocht over zich heen spatten, eerst werd er nog gedacht aan natte mist die uit de bomen lekte.

Marion begon te gillen, ‘’DIT IS BLOED??’’

‘’Rustig Marion, dat kan niet!’’ Probeerde Bert, de gemoederen nog te kalmeren. Maar hij haalde zijn hand over zijn jas en keek verbaasd naar de rode vloeistof die van zijn hand droop, ook leek het nu van zijn gezicht…..

‘’Wat is dit? Wat gebeurd hier??’’

‘’Is dat niet een uit de hand lopend geintje van jullie?’’ Vroeg Peer.

Bert tipte iets van de vloeistof op zijn tong, ‘’ddd….dd..dit ii is ecccht bl..bloed?’’ Toen bungelde opeens Kees voor hen langs en Bert ving hem op. Ze maakten ,m los, gelukkig was hij licht gewond, maar de sfeer was volkomen verpest……hier waren andere krachten……tegen standers aan het werk.

Marion werd lijkbleek en zakte in elkaar…..

‘’Rustig blijven, rustig blijven…we moeten zo snel mogelijk terug naar het café!’’ Commandeerde Bert. Hij probeerde paniek te voorkomen. Maar zo snel mogelijk terug naar het café, als je niet eens wist waar je was, was gemakkelijker gezegd dan gedaan.

Marion kwam weer bij….

Al snel kwamen ze opeens groep een tegen? Die bleken een rondje te hebben gelopen.

De tieners liepen al lang niet meer op dezelfde route. Een paadje naar links was gewoon verdwenen en rechtsaf was een nieuw pad ontstaan, die stijl heuvel opwaarts liep.

‘’Hoe kan dat nu?’’ Riep Achim, ‘’er zijn hier helemaal geen heuvels?’’

‘’O, nee? Waar lopen we nu dan op?’’ Reageerde weer een ander. Een scherpe bocht naar links en toen zagen ze opeens de contouren van het kasteel in de mist opduiken. Het kasteel leek echter, ook al zagen ze er nog niet veel van, in het geheel niet op het kasteel wat er bij hen in het bos stond!

Het pad hield op voor de ophaalbrug, ‘’jeetje wat ziet dit er eng uit!’’ zei Melissa, met een piep stemmetje, van haar bravoure was niets meer over.

Dit leek verdacht veel op het kasteel in het verhaal het verdwenen kasteel….enge koppen bij de ingang..

‘’We gaan terug!!’’ Opperde Onno. Ook dat was gemakkelijker gezegd dan gedaan.

Ze zagen het pad achter hun langzaam verdwijnen, zodat ze wel genoodzaakt waren de ophaalbrug op te gaan.

Daar stonden ze dan….de tieners, zes meisjes en drie jongens, besluiteloos wat te doen.

Benno keek over de brugleuning. Door de mist kon hij de diepte niet zien, ook niet of er water was.

Hij haalde een zware aansteker uit zijn jaszak en offerde dat op en hij gooide dat over de brugleuning. Een hele tijd hoorden ze niets, toen een plons. Het geluid echode door de mist omhoog en even later kletterde de aansteker op het brugdek neer!

Manon begon te gillen.

Het ijzeren hek voor de poort ging piepend omhoog, daar achter leek het nog donkerder dan waar ze nu stonden. Er kwam een man naar buiten…leek het wel, nee het zweefde naar buiten. ‘’KAN HET HIER STIL ZIJN!!’’ Hoorden ze opeens. De ophaalbrug begon inderdaad, wat een ophaalbrug behoorde te doen. Kwam langzaam krakend omhoog, waardoor de tieners op een gegeven moment naar beneden gleden….de poort door.

Achim probeerde zich nog aan de armleuning vast te klemmen. Hij zag het wel, maar hij voelde de armleuning niet. Zijn hand ging er gewoon door heen.

De zeg maar zwevende geest, een soort van kloosterling in donkere pij met muts, in die muts zagen ze alleen twee felle ogen blikkeren.

Achim werd door een onzichtbare kracht van de brug af gemept en er volgde geen plons, alleen maar stilte….

‘’Komt binnen, weest niet bangg!’’

Ze hadden geen andere keus. Ze gleden gewoon naar binnen. Bibberend van angst, van stoerheid was totaal geen sprake meer liepen ze verder.

Onno liep langs een muur, iets klapte met hoge snelheid omhoog, even hoorden ze Onno gillen en toen was het stil en Onno verdwenen! Het leek wel of ze de jongens…..besefte Benno, die nu alles in zijn broek liet lopen van angst. De stront liep hem dun af door de pijpen van zijn broek.

Hij werd plotseling door iets op getild.

Ze zagen hem niet meer, in de mist werd Benno boven op een toren gezet en gedwongen door iets over de torentrans te klimmen…….De meisjes gilden! Nog een paar van die zwevers doken op en stuurde de meisjes naar een dikke grote deur die piepend open ging.

Ze werden naar binnen gedreven en de deur sloot zich weer. Binnen liepen er, dit leek wel op lopen. Mannen in pijen dachten ze eerst, maar toen de meisjes goed keken, de handen die uit de mouwen van de pijen kwamen waren gewoon skelet handjes, ze bewogen wel?

De hoofden in de mutsen leken wel ergens op?

Priscilla slaakte een kreet, ‘’verdomme dat kan nie??? Die lijkt op me pa, maar dan zonder oge??’’ Gilde ze en inderdaad een hoofd zonder ogen, dat waren zwarte lege gaten en die leek verder op haar vader!

De anderen leken op de vaders van de andere meiden en ooms en buurmannen. Hoe kan dat nou (Halloween, He) de voeten die net in sandaaltjes onder de pij vandaan kwamen…..waren ook, skeletjes.

Carolien begon enorm te trillen en te shaken, de urine liep haar af, langs haar dijen en spatte op de vloer. ‘’Wij zien jullie wel hoor.’’ Hoorden ze opeens, met een zware stem.

‘’Waa…wwat moeten…j jullie van onsss??’’ Stotterden Chantal.

‘’Jullie en dat gekke dorp, verstoren onze eeuwenlange rust!’’

‘’H…hoe..hoe kkan jij nou op me pp..pa lijken dann?’’ Vroeg Priscilla, trillend van angst.

‘’HA-HA-HA-HA, jullie zien wat jullie willen zien!’’ De meisjes snapten er niets van, opeens greep een skelet handje haar jas, ‘’JASSEN UIT!’’ Brulde er een.

De zes meisjes wisten niet hoe snel ze hun jassen uit moesten trekken, hier was het niet koud, een grote openhaard straalde veel warmte af. Daar stonden ze dan in hun korte rokjes, strakke topjes en shirtjes. ‘’Zo zien jullie vaders, jullie graag! He sletjes!!’’

‘’Jij Priscilla, krijgt veel zakgeld van je pa! Wat moet je daarvoor doen?’’ Ze antwoorde niet. ‘’NOU?’’ En terwijl de geest het vroeg, scheurde hij haar topje aan flarden en voelde ze de botjes van zijn skelet vingers in haar Bhtje loze tieten vlees knijpen.

‘’Ik…..ik, moet hem vaak af pijpen,’’ fluisterde ze, nog maar net hoorbaar. Onder de pij schokte iets duidelijk omhoog. Een enorme harde lul verscheen er en die zag er levens echt uit. ‘’Op jou knieën sletje en pijpen, pijp mij maar eens goed af. Je kan het geil teefje!’’

Priscilla wist niet wat ze hoorde, moest zij die enorme lul af pijpen? Maar ze zeeg toch door haar knieën, bibberend pakte ze de roodkleurige schacht en likte voorzichtig aan de eikel. Het ding klopte als een bezetene.

Ze tuitte haar lippen om de dikke eikel heen, wat nog maar net lukte. Ze zoog er aan en liet ,m langzaam naar binnen glijden. De andere vijf bleven verbijsterd staan kijken, totdat bij Carolien haar slipje tussen haar dijen werd weg getrokken. Het niemendalletje knapte, een rode dikke harde lul kwam onder een pij vandaan. Zonder dat er wat gezegd werd, penetreerde de schacht haar staande en voelde ze de bot-handjes stevig op haar billen. De enorme pik werd rucksigloos naar binnen geperst, met zeer diepe halen, stootte het zo diep…dat het leek alsof haar baarmoeder er uitgeneukt moest worden! In now time werden de andere meisjes ook gepakt en in een of meerdere gaatjes voorzien van een warme harde enorme lul. Hun mondjes werden gevuld met stotend vlees, hun keeltjes werden enorm opgerekt om de vleesbomen toe te laten.

Mondjes….kontjes en kutjes werden zeer ruw gepenetreerd.

Ze werden geneukt in hun lust gaatjes, zoals ze nog nooit geneukt waren…..het leken wel machines.

Priscilla ontving kokkend een behoorlijke hoeveelheid sperma in haar keel. Ze gruwde er van, er leek geen eind aan het spuiten van de lul te komen.

Haar mondje werd geheel gevuld en even later haar gezicht voorzien van een dikke laag sperma.

De sperma liep uit haar mondje, maar de pik drong opnieuw naar binnen en begon haar opnieuw in haar mondje te neuken, zodat ze gedwongen werd de rest van de sperma door te slikken.

Carolien kwam heel hard kreunend klaar! De pik beukte zo hard in haar dat ze bij elke stoot compleet van de vloer geneukt werd.

‘’Ooohhhhh..huhhuhhuh…..ooooohhhhh..verdomme..ooohhhh!’’ Zo hevig was ze nog nooit klaar geneukt en het ging maar door en door.

‘’Lekker, He Carolien. Lekkerder dan door je buurman, He Carolien, buurman zijn lust meisje ben je toch?’’

Manon had zowel een lul in haar sterretje en een in haar mondje en ze verwachte elk moment de opmerking dat ze het met haar oom deed.

Melissa werd dubbel geneukt, de pikken raasden langs elkaar heen, wat voelbaar was en ze werd heel diep genomen en kreunde ingetogen. Haar verzet was al lang verbroken.

Ze wilde alleen nog maar klaar komen en nog meer geneukt worden. Ze deed het graag met twee mannen of nog meer te gelijk!

Jessica, ook al lang geen maagd meer, werd nu wel ontmaagd in haar kontje. Ze gilde hard door het ruwe binnen dringen van de knots…..ding was polsdik en haar kontgaatje werd enorm opgerekt, het vlees trok wit weg.

Dat de jongens verdwenen waren, waren de sletjes al weer bijna vergeten.

Chantal werd op een neukmachine vast gezet en dat ding in de hoogste stand, ramde de kunst pik diep in haar natte kutje.

Ze kreeg een van de echt pikken in haar mondje! Haar tieten wiegde op en neer. Ze wist al niet eens meer waar ze was, zo heftig werd er gebruik gemaakt van haar geile lichaam.

Haar lijf……gemaakt om gebruikt te worden. Thuis wist ze al niet anders meer, zowel haar vader als haar drie broers maakten gebruik van haar geile lijfje, elke keer als ze ook maar ff geil waren, kreeg ze een pik in haar lichaam.

Jessica was in eerste instantie nog het meest terughoudend. Zij was immers al eens verk….. Nog niet zolang geleden, maar ook zij begon te kreunen.

Haar mondje stond iets open, ‘’aaaahhhh..ooooohhhh,’’ reageerde ze, op de harde stoten in haar spleetje.

De meiden werden in het kasteel vastgehouden, op het moment dat ze niet gebruikt werden zaten ze in de kerkers.

Toen de volgende morgen de mist optrok leek het net of er nooit iets gebeurd was, dat is dus Halloween en nu weer een jaar wachten!

Chantal werd wakker en haar kutje en kontje schrijnde verschrikkelijk??

Einde verhaal.

XXX Angela.