De volgende ochtend werd ik wakker. Nog steeds wat moe maar wel wat bijgekomen. Ik had een berichtje in de groepswhatsapp gemist en schrok daar aardig van. Gelukkig was het dit keer alleen een herinnering dat ik niet moest vergeten dat ik de komende weken voldoende geld mee moet nemen naar school. Ik stuurde terug dat ik dat zeker niet zou vergeten, maar besefte wel dat als ik straks iets midden in de nacht zou krijgen en ik zou het niet doorhebben dat ik dan ook de lul ben. Dus vanaf nu gewoon mijn geluid voluit.

Ik was vanochtend het eerste uurtje vrij en dat kwam goed uit. Ik zat bij mezelf te denken “Donna heeft nog helemaal niets gezegd in de whatsapp, zou ze het er wel mee eens zijn wat me overkomt, en misschien kan ik haar een beetje aan mijn kant krijgen”. Dus ik twijfelde geen moment en stuurde een berichtje naar Donna. “Donna, je ziet waarschijnlijk wel wat er op dit moment allemaal met me gebeurd. Jij hebt nog niets gezegd. Vind je het wel echt zo leuk, want als dat niet zo is dan kun je ze misschien hiermee laten stoppen.” Na een tijdje werden de vinkjes allemaal blauw en zag ik dat Donna aan het typen was. Het duurde maar en het duurde maar, en plots stond daar iets wat ik echt nooit had verwacht. “Beste Daan. Het spijt me je te moeten zeggen dat ik helemaal Donna niet ben, ik ben namelijk Lotte. Ze willen dat ik meekijk, ik mag niets zeggen en alleen kijken wat ze je laten doen. Ik zit in hetzelfde schuitje als dat jij zit. Ook bij mij hebben ze me dingen laten doen omdat ik iets verkeerds verstuurd heb naar mijn toenmalige vriendje en dat is nu dus de vriend van Celena.” Ik schrok ervan, maar toch dacht ik even bij mezelf, “Dit is fijn. Ik sta hier misschien niet alleen in”. Ik zei terug tegen Lotte “Jeetje Lotte, jij ook al, maar wat hebben ze jou al laten doen dan?”. Na een tijdje typen verscheen weer een stuk tekst van Lotte “Het begon vrij onschuldig net als bij jou, maar dat bleef niet lang doorgaan. Ik schaam me om je alle details te vertellen dus ga ik ook nog niet doen. Maar geloof me, het wordt nog een stuk erger”. Ik schrok van wat ze zei.” “Arme meid, en wat zal mij te wachten staan?” dacht ik bij mezelf. Ik stuurde daarop terug “Echt klote voor je Lotte, ik ben echt bang wat ze mij allemaal laten doen. Het geeft me wel een wat beter gevoel nu ik weet dat ik hier niet volledig alleen in sta. Wie weet kunnen we elkaar een beetje er doorheen helpen”. Na weer een tijdje typen was het weer Lotte die zei “Daan, ik weet niet zo goed wat ik daar mee kan doen. Ze controleren dagelijks mijn telefoon. Wie ik gebeld heb en wie ik dingen gestuurd heb. Ik gooi de gesprekken wel weg, maar pas alsjeblieft op. Ik wil niet dat ze een berichtje van jou zien als een van die meiden mijn telefoon in hun handen heeft.” Ik stuurde terug “Ik begrijp het Lotte, ik zal uitkijken. Hopelijk is het snel voorbij voor ons”. Na weer even wachten stuurde ze. “Ga er maar niet van uit, voor mij loopt dit al maanden. Ik weet het niet meer. Elke dag dat dit langer duurt word ik er alsmaar moedelozer van”. “Al maanden” dacht ik bij mezelf. “Dat meen je niet. Dat kan toch niet”. Ik stuurde nog eenmaal terug “Het spijt me Lotte dat dit ook bij jou gebeurd. Misschien niet op de app, maar ik zal er ook voor jou proberen te zijn. Je bent niet alleen, gooi dit gesprek maar weg. Het helpt mij dat ik weet dat ik er niet helemaal alleen voor sta, ik zie je zo op school weer.”

Ik ging weer even zitten op mijn bed. Ik wist niet helemaal waarom maar ik voelde mij toch iets gesterkt nu. “Waarom zouden ze Lotte eigenlijk mee laten kijken. Dat was een raar idee. Wat voor idiote gedachtes hebben die meiden zeg.” Lotte was een leuke knappe meid met een prachtig gezicht, een geweldig lichaam maar dat niet alleen, het was ook gewoon een aardige meid die nooit iemand kwaad deed. Dat ook zij hierin verzeild was geraakt kon ik echt niet begrijpen. En dat mensen zulk misbruik van andere maakte kon en kan ik echt nog steeds niet bij. Maar het is nu tijd om te ontbijten en naar school te gaan. Het gesprek met Lotte heeft een tijdje geduurd dus moet mezelf toch gaan haasten.

Ik wilde net op de fiets stappen toen ik weer een whatsapp berichtje kreeg. Het was weer Celena, “Hey geile beer. Het is weer een nieuwe dag vol nieuwe opdrachten, maar ook niet vergeten voorlopig onze pauzes te betalen he”. “Nee, dat zal ik niet vergeten” stuurde ik terug. En weer eerst onderweg gepind en daarna doorgereden naar school.

Op school aangekomen zette ik mijn fiets op slot en liep de school in. En direct door naar mijn klas. Ik liep naar binnen waar Donna, Celena en Lisette al zaten. En mij weer lachend gedag zeiden. Lotte zat aan de andere kant van de klas. Ik keek even naar haar, maar ze keek snel weg naar buiten. Ik wist dat ik dat ook niet meer moest doen en ging op mijn plekkie zitten. Al snel volgde een nieuw berichtje in de groep. “Daan het is weer tijd voor een nieuwe foto in deze groep. Binnen 3 minuten willen we een nieuwe foto van je zien. Succes” Stuurde Lisette op. Ik vroeg aan de leraar of ik even naar het toilet mocht, in eerste instantie weigerde hij omdat de school net begonnen was. Maar na even aandringen mocht ik toch naar het Toilet en ik haastte me er naartoe. Ik deed op het toilet snel al mijn kleren uit en ik maakte de foto en zette deze snel als nieuwe afbeelding neer. “Heel goed geile beer” Stuurde Lisette “Maak nu je pik maar helemaal hard en kom dan terug de klas in” stuurde Celena erop. “Jeetje dat is erg, ik was flink geschapen en dat zou iedereen kunnen zien als ze op zouden letten” dacht ik bij mezelf. Maar ik deed het toch maar en begon met mezelf te spelen, ik deed mijn hand er goed omheen en bewoog hem langzaam maar steeds sneller heen weer tot hij volledig stijf was geworden. En daarna deed ik mijn broek weer aan. Damn het zat strak en je zag het te goed. Jeetje wat moet ik nu dacht ik zelf. Maar daar ging de whatsapp weer en was weer Celena die stuurde “Duurt lang, tempo, maak die pik hard en kom de klas in. Binnen 2 minuten terug.” Ik deed de deur van het toilet open en liep met een flinke bobbel in mijn broek richting de klas en stapte naar binnen. Ik had nog geen 4 stappen gezet of Celena begon keihard te lachen en riep waar iedereen bij was. “ZOOOOOO die Daan heeft gewoon een stijve zeg!!!”. Ik schrok me dood en schaamde mij diep. De hele klas moest lachen en ik wilde mezelf wel uit het raam gooien. Enorm klein en terneergeslagen liep ik naar mijn bureau en ging zitten op mijn plek, ik was rood van schaamte en voelde me zwaar vernederd door ze, maar ik probeerde niets te laten blijken.

Na dit uur was het meteen pauze waarin ik weer drinken haalde voor Lisette, Celena en Donna. Terwijl een van me klasgenoten daarna naar me toe kwam en vroeg “Daan wat is dat toch met dat drinken brengen. Waar slaat dat op?” Uiteraard loog ik tegen hem en zei “Ja weet je, ik ben helemaal gek op Lisette en ik weet dat ze niet zoveel geld heb, dus dan haal ik gewoon drinken voor haar en haar vriendinnen. Misschien kan ik een beetje indruk maken. Laat me maar me gang gaan.” Hij keek me even aan en zei, “nou uuuuhm oke” en liep daarna weg. Ik liep zelf even naar het schoolplein om even op adem te komen en even een luchtje te scheppen. Weg even van de klasgenoten en om weer een beetje om temperatuur te komen.

Nadat de pauze weer was afgelopen liep ik weer naar binnen toe, het had wat geholpen en in de klas had ook niemand meer over het voorval de les ervoor. Ik zat net toen ik Celena een paar tafels verder weer zag typen op haar telefoon en ik keek al in de groep, en ja hoor, ik zag haar weer typen. “Daan, deze les ga je weer naar het toilet en ga je weer spelen met jezelf en kom je klaar. Hierna doe je direct je broek weer aan en kom je weer de klas in.” Ik dacht bij mezelf “nee dat kan ze niet maken, dat is echt smerig, maar na een tijdje stond ik weer op en liep naar het toilet. Ik ging zitten en begon met mezelf te spelen. Ik trok mezelf snel af omdat ik niet wilde dat het te lang zou duren. Maar plots kwamen er nog 2 gasten lachend de wc in. Ik hield me iets rustiger want ik kreun er altijd toch wel een beetje bij en wilde niet dat ze me hoorde. Maar ze bleven daar maar staan kletsen. En ik kreeg al een berichtje waar ik bleef van Celena, dus zo stil mogelijk toch maar stevig doorgegaan, mijn kreuntjes probeerde ik tegen te houden maar mijn ademen was wel zwaarder. Na enkele minuten kwam ik klaar en deed dat in het toilet. Ik vond het te smerig om dat in mijn broek te moeten doen en ik deed mijn broek daarna aan en liep de deur uit. Die gasten hadden duidelijk niets gehoord want ze schrokken er geloof ik aardig van. “Zo wat heb jij daar gedaan dan, we staan hier al 5 minuten ofzo”. “Ja ik heb last van me buik gaf ik aan” en waste snel mijn handen en liep terug naar de klas. Daar stapte ik naar binnen, en liep naar mijn bureau weer. Ik ging zitten en kreeg al snel een berichtje. “Je komt er nu mee weg, de volgende keer wel filmen, wij willen bewijs zien dat je het gedaan hebt. Als we wat vragen willen we dit zien begrepen?” ik zuchtte even, en dacht “ok, het was te proberen” en ik typte terug, “Ja is goed Celena, het spijt mij echt”.

Zo ging de schooldag weer langzaam voorbij. Bijna elke les ben ik wel naar het toilet geweest, iedere keer moest ik weer spelen met mezelf. Hem weer stijf maken en de andere keer moest ik het afmaken. Ik was helemaal kapot ervan en was blij dat de schooldag er weer op zat. Steeds maar nadenkend aan de woorden van Lotte “Ga er maar niet vanuit, voor mij loopt dit al maanden”. Al maanden dacht ik bij mezelf, dan is het nu echt pas het begin. Hoever gaat dit nog. Ik maakte me zoveel zorgen. Alles speelde door mijn hoofd en ik was nog geeneens bij mijn fiets. Mijn hoofd zat vol, het lichaam vermoeid. Zag nu al op tegen het krantenlopen. Maar heb me geld hard nodig.

Ik was ondertussen op de fiets gestapt en fietste richting huis. En ja hoor. Net uit school en het eerste berichtje zat alweer in de groep. “Daan jongen, binnen 2 minuten weer een andere foto als plaatje. Helemaal naakt weer. Groetjes Lisette”. Ik schrok me rot. Die meiden wisten natuurlijk wel dat ik net op de fiets zat en dat ik voorlopig nog niet thuis ben. Ik reed langs een lange weg zonder bomen, bosjes of andere dingen om mij achter te verschuilen. Ik keek even goed. En toen stapte ik van me fiets. Ik keek om me heen en zag een poortje tussen een aantal huizen in. Dit was de beste plek al stond ik daar wel flink in de openheid. Vertwijfeld liep ik het dunne poortje in, daaromheen stonden hoge hekken van achtertuinen van huizen, ik keek even of niemand in de aanliggende huizen mij kon zien. Ik ontdeed mij snel van mijn kleren en maakte snel de foto en plaatste die snel in de groep en deed daarna mijn kleren weer aan. Net nadat ik mijn jas had aangetrokken kwam er iemand uit een tuin die ligt aan het poortje. Ik schrok mij dood. Maar de man die de tuin uit kwam nog meer. Hij werd boos en vroeg wat ik daar stond te doen. Snel nadenkend zei ik tegen hem dat ik werd achtervolgd door een groepje gasten en snel mij hier in de poort verschuilde. De man veranderde van stemming en gaf aan dat hij wel even op de uitkijk voor mij zou gaan staan om te zien of ze nog in de buurt waren. Ik bedankte hem en hij liep de poort uit. Goed om hem heen kijkend zei hij tegen mij dat de kust veilig was. “De kust veilig, meneer u moet eens weten wat er nog allemaal op mij af komt” dacht ik bij mezelf. Ik liep de poort uit. Bedankte de man opnieuw en stapte weer op mijn fiets. Voor ik ging fietsen keek ik nog even op mijn telefoon waar Lisette alweer gestuurd heb “Zo volgens mij vind Daan het wel lekker naakt buiten te zijn”. Ik besteedde er niet eens aandacht aan. Ik deed mijn telefoon weg en fietste weg. Het had niet een minuutje eerder moeten zijn anders had die man mij gezien met alle gevolgen van dien.

Thuis aangekomen ging ik weer snel mijn kamer in. En ging even denken hoe ik dit soort dingen kon voorkomen. Ik dacht bij mezelf. Ik ga een voorraadje foto’s maken op een vroeg tijdstip. Of ’s avonds. Dan is het rustiger op straat en kan ik allerlei plekjes zelf uitkiezen wat veiliger is. Die meiden hebben toch geen idee waar ik ben op de momenten dat ik die foto’s maken moet. Dit leek me de veiligste manier en bedacht mezelf als ik vanavond nou eens even naar buiten ga dan ga ik dat even doen. En morgen ochtend ook. Hopelijk hoef ik niet teveel te doen voor die meiden vanavond.

En inderdaad de avond bleef stil en rustig. Ik was er blij mee. “Misschien vinden ze het toch niet zo leuk meer” was een hoopvolle gedachte. Toen het een uurtje of 10 was werd het toch wel aardig donker buiten en ging op pad. Op zoek naar plekken om zonder verstoring foto’s te maken. En ik was weer aangekomen bij dezelfde bosjes als de eerste dag. Ik liep tussen de takken door en ging op een open plekje staan, deed mijn kleren uit, en per kledingstuk maakte ik een foto van mezelf tot ik helemaal naakt was. Ook nog even spelend met mezelf in de bosjes een filmpje gemaakt. En daarna snel mijn kleren aangedaan om weer verder te gaan lopen. Overal waar ik kwam deed ik hetzelfde. Zo had ik een plek of 6 gehad en besloot om na een uur weer huiswaarts te keren. Zo dacht ik, dit is geregeld, hier ben ik op voorbereid, ik liep naar me kamer bij thuiskomst, kleede me uit en stapte in bed.

Het was rond middennacht, ik lag nog even rustig naar de tv te kijken, toen plots dat fluitje van de telefoon weer ging. Ik pakte hem erbij en zag weer een berichtje in de groepswhatsapp. “Zo Daan, hier zijn we dan. Je had een avondje rust he. Wij hebben vanavond naar Fifty shades of Grey gekeken, en geïnspireerd door die film zijn we eens wat filmpjes op internet gaan kijken wat we een man kunnen laten doen voor ons. Dat zag er echt heftig en geweldig uit. Bereid je maar voor, er staat je nog een hele hoop te wachten hahahaha” ik smeet mijn telefoon neer op bed. Viel achterover en zuchtte diep. De blijheid die ik had was weer snel verdwenen en ik probeerde me hoofd weer te begraven in mijn kussen. “Verdomme, dit gaat allemaal echt te ver, ik ga naar de politie” dacht ik bij mezelf. Maar ja, die doen er toch niets aan, en uiteindelijk kan heel de wereld meegenieten van mijn foto’s. Hoe langer dit duurt hoe meer chantage materiaal ze hebben hoe verder het gaat. “Waar gaat dit eindigen” dacht ik bij mezelf. Ik wist echt even niet meer waar ik het zoeken moest. Ik keek of Lotte nog online was geweest recent. En zag net dat ze online stond. “Hallo Lotte, hoe is het met je? wat zijn ze allemaal van plan met ons”. Na even wachten zag ik haar typen en verscheen het berichtje. “Hallo Daan. Ja die meiden zijn nog zoveel van plan. Vanavond hebben ze die film gekeken, ik moest erbij zijn. Tijdens de film hebben ze me aan me haar getrokken, geslagen met de vlakke hand. Ik moest voor ze gaan staan en me uitkleden. En daarna ging het nog verder, ik kan het niet meer aan Daan. Waar houdt dit op?” ik las met open mond het berichtje, zo’n lieve meid als Lotte die zo te grazen wordt genomen. “Ik weet het niet Lotte, geef de moed niet op. Ik ben er van overtuigd dat er een moment komt dat we dit achter ons kunnen laten”. Stuurde ik naar haar terug. “Ik hoop het Daan, ik hou me maar vast aan die gedachte, ik ga nu proberen te slapen, en dan zie ik je morgen denk ik op school. Als ik een beetje moeilijk ga zitten dan weet je waarom ;-)” stuurde ze. “Toch nog een grapje, dat ze dat kan, dat is echt sterk” dacht ik bij mezelf. “Ik zie je morgen Lotte. Samen slaan we ons er doorheen”.

Ik legde mijn telefoon op mijn nachtkasje en probeerde wat te gaan slapen. Ik was moe maar de gedachtes en de angst namen de overhand. Hoe moet dit nou verder. Als ze Lotte al zo te pakken nemen wat zal er dan in godsnaam met mij gaan gebeuren. Ik wilde er nog even niet aan denken. Ik deed mijn ogen dicht in de hoop dat ik snel in slaap zou vallen. Maar na een uur lag ik uiteindelijk nog steeds naar het plafond te staren. En zette mijn televisie nog maar even aan. Kijken of ik een leuke serie op kan zetten om mijn gedachte een beetje te verzetten. Uiteindelijk ben ik in slaap gevallen. Het was ongeveer 3 uur dat ik sliep. Maar toch een paar uurtjes meegepakt tot de volgende rotdag weer de deur zou staan. Nu al angst naar wat de komende dagen allemaal gaat brengen. Maar ik sliep even, daar ging het om.