Een Foute Keuze - 4

Het was een onrustige nacht, enkele keren wakker geworden en door de gedachtes en gevoelens niet echt goed door kunnen slapen. Toen ik eindelijk weer een beetje wegdommelde ging die verdomde wekker wat weer een nieuwe vervelende dag zou inluiden. Ik verzamelde weer alle moed en kracht om mijn bed uit te komen. En na een tijdje met een diepe zucht rolde ik mezelf uit bed en liep naar de douche om mezelf weer even snel op te frissen. Dit lukte aardig. Kleedde me hierna aan en liep naar beneden waar mijn ouders aan de keukentafel zaten. “Goede morgen Thijs, hoe gaat het met je?” vroeg mijn moeder. “Ja gaat wel goed hoor. Beetje slecht geslapen” antwoordde ik. “Ja” ging ze verder “Je vader en ik zien de laatste paar dagen dat je steeds vermoeid op staat. Wat is er toch aan de hand?” vroeg ze. “Helemaal niets ma, ik slaap gewoon niet zo lekker. Laat me maar gewoon even met rust alsjeblieft” en voor ik er erg in had liep ik boos van tafel. Na een paar meter stopte ik even en bedacht bij mezelf “dit moet ik niet op mijn ouders afreageren, verdorie”. Ik draaide me om. “Sorry ma, ben gewoon een beetje moe. Dingetjes op school en voetbal. Het komt allemaal wel goed”. Ze glimlachte naar me en zei “als er iets is waarmee we je kunnen helpen moet je het zeggen he. “Zal ik doen ma. Beloofd” antwoordde ik en ik pakte me tas en liep naar me fiets. Als er ooit een moment was geweest om het te zeggen was het nu maar ik kon het niet. Ik durfde niet.

Na mijn fietstocht liep ik weer het schoolplein op waar die meiden me alweer stonden op te wachten. “Heeey Thijssie” riep Celena. Ik keek haar aan maar antwoordde niet. Na kort oogcontact draaide ik mijn hoofd weer richting de deur van de school en liep door maar Celena pakte me bij me schouder. “Hooo wacht even Thijs. Dit is niet de manier om op ons te reageren he” zei ze. Ik draaide me om. En nogal geïrriteerd zei ik “Nee wat wil je na deze dagen, dat ik een beetje leuk ga reageren op jullie?”. “Ssssst niet te hard praten he Thijssie. Anders horen mensen je straks. Moet je niet willen joh, kom maar even mee met me” zei ze met een gemene blik. Ik liep met Celena terug naar Lisette en Donna en stond erbij met een onzekere houding hierna liepen we met zijn vieren even weg van een ander groepje waar we vlakbij stonden. “Zo zeg maar even sorry tegen ons” zei Celena. Ik liet mijn hoofd zakken. “Het spijt mij meiden, het zal niet meer gebeuren” stamelde ik zachtjes. Heel goed Thijssie. Zo en geef maar eens even je telefoon aan ons. Eens even kijken of je niet tegen mensen aan het klagen bent over ons. Ik schrok me dood. “Nee dat menen ze niet” dacht ik bij mezelf. “Hier die telefoon Thijs, nu. Of heb je iets voor ons te verbergen?” Vroeg Lisette. “Je hebt toch geen geheimen voor mij? Je vind me toch leuk Thijs. Anders had je die foto’s nooit gestuurd” zei ze met een gemene glimlach op haar gezicht. Ik boog mijn hoofd en dacht bij mezelf “verdomme, wat moet ik nou zeg”. “Nee, al mijn privé zaken staan daarin. Alsjeblieft laat dit gaan en vraag dit alsjeblieft niet meer” antwoordde ik terwijl ik de reactie al vermoedde. “Oooh je hebt geheimen voor ons? Nou dat is niet zo best he Thijssie. Want de geheimen die je hebt voor de rest van je omgeving zijn denk ik net even wat erger of niet?” vroeg Celena gemeen. “Ja zeker, maar geef me alsjeblieft de kans om ook eens nee te zeggen zonder consequenties alsjeblieft” het kwam er bijna smekend uit. Lachend reageerde Celena “Ja over die consequenties had je maar na moeten denken voor je die foto’s naar Lisette stuurde Thijs. En voor smeken is het nu te laat. Als wij wat van je vragen dan doe je dat gewoon begrepen. Dus hier die telefoon, nu”. Ik pakte aarzelend de telefoon uit mijn broekzak en wist dat het goed mis was nu. Lotte ging door mijn hoofdje, mijn foto’s die ik vooraf al gemaakt had. Alles kwam voorbij. Maar plots ging daar de schoolbel. En moesten we naar binnen. Ik deed mijn telefoon snel in mijn broekzak en liep snel met de andere leerlingen mee naar binnen. “Ik zal hier wel iets van te horen krijgen maar die meiden gaan echt mijn foto’s niet doorsturen hiervoor, dan zijn ze alle macht kwijt” bedacht ik me snel en liep zo de school binnen naar de eerste les van de dag.

Ik liep het klaslokaal binnen en die meiden volgende me door de deur. Ik stopte bij mijn tafel en wilde eraan gaan zitten. Ik zette me tas neer en kreeg een harde beuk van Celena. Boos keek ze naar me om en ging daarna zitten op haar plek. Onzeker en vertwijfeld ging ik ook zitten. Na nog geen 5 minuten voelde ik mijn broek trillen wat betekende dat ik een berichtje kreeg. Ik pakte voorzichtig mijn telefoon erbij dat mijn leraar het niet zou zien. “Zo Thijs dit gaat niet meer gebeuren he. Als we ergens om vragen ga je dit ook doen. Vanmiddag zien we jou op het schoolplein met je telefoon. Je hebt mazzel want je heb nog even de tijd je telefoon op te schonen. Vanaf nu laat je iedere dag jou telefoon checken door ons begrepen?” stuurde Celena, nogal geïrriteerd. Ik reageerde met een korte “Ja”. “Goed zo Thijs, en we gaan in de pauze even lopen met zijn vieren, we hebben na de pauze toch een uurtje extra vrij. Dan gaan we even met zijn vieren op pad.” Ik schrok een beetje. “Verdomme wat zijn ze nu weer van plan met me?” dacht ik bijna hardop in mezelf. En slaakte een diepe zucht. “Is goed Celena. Waar gaan we heen dan?” vroeg ik toch wat nieuwsgierig. “Dat merk je wel ja!” stuurde ze terug. “Ok” stuurde ik kort terug.

Zo gingen er 2 lessen voorbij en was dit de laatste les voor de pauze waar we weg zouden gaan. Ik stak mijn hand op en vroeg aan de leraar of ik even naar het toilet kon gaan. Hij stond dit toe en ik liep snel richting het toilet waar ik rustig even kon zitten om de gevaarlijke dingen van mijn telefoon af te gooien. Ten eerste gooide ik de chat tussen Lotte en mijzelf even weg. Dit om ons niet in teveel problemen te brengen. Dit omdat ze waarschijnlijk in alles gaan zitten neuzen. Hierna kwamen mijn foto’s. Alles wat ik van te voren gemaakt had wilde ik niet kwijt maar mochten ze ook niet zien. Nu is het op android toestellen vrij gemakkelijk om foto’s uit de galarij weg te laten. Dus ik maakte een aantal mapjes op mijn SD kaartje met de benaming Android zodat het leek alsof dat van de telefoon was. Hierin plaatste ik een bestandje in genaamd .nomedia en daarna maakte ik nog een mapje aan genaamd Data. Hierin plaatste ik al mijn foto’s en filmpjes. Nu waren ze niet te zien in de galerij en waren ze wat veiliger. Na een paar minuutjes liep ik de klas weer in terug en ging op mijn plek zitten.

De les leek voorbij te gaan zonder dat er ook maar iets bij mij naar binnen kwam. Dit is bijna altijd wel op school natuurlijk. Maar nu was het nog erger. Ik dacht alleen maar aan de pauze. “Wat gaat er gebeuren? Wat zijn ze van plan?” allerlei gedachtes spookte door mijn hoofd. En toen de leraar een vraag stelde aan mij bleef ik alleen maar voor mij uit staren en had niet eens gemerkt dat het een vraag voor mij was. Thijs, THIJS, hallo aarde aan Thijs. Ik knipperde even met mijn ogen en keek de leraar verschrikt aan, toen bleek dat hij vlak naast mijn tafel stond. Sorry Meneer, ik was er even niet bij. Het spijt me. Hij keek me nogal zorgelijk aan en stelde daarna de vraag voor de gehele klas. Die luidkeels werd beantwoord door Lisette. Het antwoord kwam ook al niet meer bij me binnen. Ik zat te wachten tot het geluid van de bel, het geluid wat mij vanochtend nog had gered mocht van mij zo lang mogelijk uitblijven. Maar helaas, na een paar minuutjes ging de bel en stoof iedereen enthousiast de klas uit met allemaal leuke dingen wat ze gingen doen in de pauze nu deze een lesuur extra duurde. Ook ik pakte mijn tas in maar dit deed ik met een stuk minder enthousiasme dan de rest. De leraar keek het allemaal aan, “Thijs gaat het wel goed met je? Je bent zo afwezig vandaag?” vroeg hij aan mij. “Ja meneer, het gaat goed. Ik heb een beetje slecht geslapen helaas vannacht” antwoordde ik. “Nou dan heb je nu mooi een extra lange pauze om een beetje wakker te worden.” Zei hij lachend. “Ik hoop het meneer” zei ik terug.

Ik liep naar beneden, haalde het drinken voor de meiden en liep daarmee naar buiten. “He he” zei Lisette, kan het nog langer duren. “Sorry zei ik, er stond een rij bij de drank automaat. Maar hier is jullie drinken" en overhandigde de blikjes drinken aan de meiden. “Zo zullen we maar is een stukje gaan lopen Lisette en Donna?” vroeg Celena. “Ja goed idee” lachte Lisette. En voor ik het wist liep ik achter hen aan. Nou liep. Het was meer sjokken wat ik deed. Ik liep alsof ik windkracht 10 tegen had en er een grote parachute aan mijn rug hing. Na een paar minuutjes gelopen te hebben stopte we even. “Zo Thijs. Kom maar op, hier die telefoon” zei Celena. Ik pakte mijn telefoon uit mijn broek en gaf deze aan Celena. En ze ontgrendelde hem gemakkelijk omdat ik er geen code of figuurtje op heb staan en ze ging direct mijn Whatsapp in. “Zo eens even kijken met wie je allemaal praat hierzo” zei Celena en tijdens het kijken liepen we weer verder. Na een tijdje liepen we naar een oud gebouw toe wat leeg stond. Dit gebouw is een oude basisschool geweest maar door speciale vogels die erin zitten mag dit niet zomaar gesloopt worden. De meiden liepen door een smal stukje hek werk wat open was, ik had er wat meer moeite mee met mijn lengte en bouw maar uiteindelijk lukte het ook mij er doorheen te komen. Hierna liepen we de oude school in door een raam wat eruit geslagen was en kwamen in de hal aan van de school. Grote oude kasten en stoelen en banken stonden hier nog. Allemaal vol stof. Ook de vloer was erg stoffig en het leek alsof hier al tijden geen mensen geweest waren. Lisette zei tegen Celena “Gaan we weer gewoon hier in de hal zitten Celena?" “Ja dat is wel het makkelijkste” antwoordde zij. En Lisette zette op haar beurt 3 stoelen naast elkaar neer. Donna, Lisette en Celena gingen zitten op de stoelen en Celena zei dat ik recht voor hen moest gaan staan. Ik ging voor ze staan, heel onzeker met mijn handen ineen geslagen voor me lichaam. Kijkend naar de grond zag ik dat op die plek al alle stof verdwenen was en dacht meteen aan Lotte die waarschijnlijk nog niet al te lang geleden hier ook heeft gestaan. Ik wachtte rustig af wat er zou komen.

Celena nam zoals eigenlijk altijd wel het woord. “Zo Thijs, ik wil dat je voor ons gaat strippen. En een beetje sexy he. Met een dansje erbij” Lisette voegde daar aan toe “Ik heb wel een leuk liedje voor je” en begon daarbij hard te lachen. Heel cliché zette ze daarbij You can leave your hat on spelen met haar telefoon. Celena pakte haar telefoon erbij om het op te nemen. Ik zuchtte diep en keek ze niet aan. Terwijl het nummer al speelde. “Tempo Thijs, strippen, kleren uit nu!!!”. Ik besloot er niet tegen te vechten en het maar op mij af te laten komen en ik begon mijzelf al dansend van mijn kleren te ontdoen. Zo sexy mogelijk probeerde ik erbij te dansen. Eerst deed ik met nogal veel moeite mijn schoenen uit en legde deze naast me neer. Daarna me sokken. Hierna deed ik rustig mijn shirt uit. Al joelend en lachend zaten ze naar me te kijken, en met elke seconde die vorderde schaamde ik mij steeds meer. Daarna pakte ik mijn riem beet en maakte deze los, hierna deed ik mijn gulp open en mijn knoop los en langzaam liet ik mijn broek van me afzakken. Ik stapte uit mijn broek en gooide deze bij de rest van me spullen. Daar stond ik dan in mijn boxer voor deze drie meiden. Op een rare manier werd ik er toch opgewonden van en ook dit zagen ze door de bobbel die reeds was ontstaan in mijn boxer. Ik bewoog langzaam en draaide me om met mijn rug naar hun toe. Zodat ze het sluiten van mijn ogen uit schaamte niet zagen en deed langzaam mijn boxer uit. “oehhh lekkere strakke billen hoor Thijs. Ziet er goed uit hoor” riep Celena lachend. “Omdraaien Thijs, ik wil nu die lekkere lul van je wel eens een keer in het echt zien” riep Lisette. Ik zei in mezelf “Zo daar gaat ie” en ik draaide me om. De meiden begonnen te lachen en te wijzen. “Zo dat is wel een machtig apparaat he Thijs” zei Celena. “Maak hem maar eens lekker hard voor ons.” Voegde ze eraan toe. En ik begon rustig met mijzelf te spelen. Langzaam wreef ik met mijn handen heen en weer tot hij helemaal overeind stond. “Zo Thijs, sla nu maar tien keer hard met je vlakke hand tegen die lul van je aan” riep Celena. Ik keek haar aan en begon te slaan. En na mijn eerste klap riep ze “Harder Thijs, veel harder, begin maar opnieuw”. Nu zette ik meer kracht en sloeg er voluit tegen aan. Een flinke pijnscheut ging er doorheen en deed een stapje terug. “Juist Thijs, dat willen we zien” schreeuwde Lisette. Ik bleef dit herhalen, zo hard dat hij steeds weer heen en weer sloeg tegen me benen aan. Nadat ik eindelijk 10 keer geslagen had stond ik met pijn vertrokken gezicht voor ze.

"Zo Thijs. Ga nu maar opdrukken" zei Celena met een gemene lach. Ik zakte door mijn knieën en liet mij voorover vallen op mijn armen zodat ik niet met me lichaam op de vloer zou vallen en begon mij zelf op te drukken. “Hoevaak moet dat?” vroeg ik terwijl ik al met mijn 12e keer opdrukken bezig was. “Tot de 20 Thijssie, kom op. Je bent toch sportief” reageerde Celena lachend. Normaal was het ook geen probleem, maar het leek alsof ik zwakkere armen heb dan normaal. En bij de 19e keer opdrukken stortte ik door mijn armen met me naakte lichaam op de stoffige vloer. “Nog 1 keer Thijs. Hup opdrukken” riep Donna, zichtbaar opgewonden geworden van het hele tafereel. En met mijn laatste kracht perste ik er nog een keer opdrukken uit en probeerde te gaan staan. “Zo Thijs, ff poseren voor een foto, effe dat smerige lichaam vastleggen” zei Lisette. En ik ging voor ze staan met mijn handen voor me lichaam. “Nee Thijs, handen op je rug” reageerde Celena. En deed mijn handen op mijn rug en liet ze mij fotograferen. Nadat er enkele foto’s gemaakt waren kwam de volgende opdracht. “Thijs, kus onze voeten, op je knieën voor ons en kus ze. Tempo” zei Celena. Ik voelde me zo vernederd maar ik zakte door mijn knieën en liep naar ze toe alsof ik een hondje was. Ik kroop naar ze toe en zakte door mijn armen en kuste eerst de schoenen van Donna, hierna kroop ik naar de schoenen van Lisette en kuste deze. Ze begon hard te lachen en riep hard “Wat een zielig figuur ben je eigenlijk he Thijs, kijk jezelf nou eens bezig zijn” en zonder te reageren kroop ik daarna naar de schoenen van Celena en kuste die ook. Hoe vernederend was het toen ze met haar hand door me haar ging en zei “Braaaaf, ja ben je braaf dan, jaaa jij bent braaf. Alsof ik één of andere hond was. En gaf er nog een klein trapje in me gezicht achteraan met de woorden “zo nu weer wegwezen”.

Ik ging weer staan en stapte naar achter toe. “Zo Thijs ga nu maar met jezelf spelen en zorg dat je klaar komt. Spuit alles maar lekker over de grond” zei Celena. Ik begon langzaam met mijzelf te spelen terwijl Celena alles weer met haar telefoon filmde. Ik zag ze naar me kijken en voelde me opgewonden en vernederd tegelijkertijd. Ik pakte hem stevig beet en begon rustig aan mijn hand heen en weer te bewegen. Toen ik net mijn ogen sloot van genot omdat ik op het punt stond om klaar te komen was het Lisette die uit het niets vol in mijn ballen schopte. Ik kreunde het uit en zakte bijna door mijn benen. “Doorgaan Thijs, niet stoppen” riep Celena. En met een pijn vertrokken gezicht trok ik door. Steeds wat sneller begon ik mijzelf steeds wat sneller af te trekken richting een hoogtepunt. En na een tijdje met mezelf gespeeld te hebben kwam ik kreunend van genot maar ook van de pijn met een enorme lading klaar over de grond. Ik zakte bijna in elkaar van schaamte en pijn, en zette mijn handen even op mijn knieën om even tot rust te komen. “Zo Thijs, lik het nu maar lekker van de grond af allemaal” zei Celena weer. Ik keek haar aan, alle opgewondenheid had weer plaats gemaakt voor schaamte en vernedering. “Moet dat echt, alsjeblieft, dat is toch smerig, alsjeblieft laat me dat niet doen” smeekte ik. Maar uiteraard had Celena daar geen boodschap aan. “Nu op je knieën en lik die zooi van de grond. Tempo!” riep ze boos. Ik bukte voorover en ging weer op handen en knieën zitten en zakte met mijn hoofd tot de grond waar ik langzaam mijn eigen lading begon op te likken. Ik likte zo alles op en kwam het laatste beetje aan om op te likken. Terwijl ik mijn tong erin zette zag ik Donna van haar plaats op staan en duwde mijn gezicht in hetgeen wat nog op de grond lag. Mijn mond en wang zat onder maar ik likte verder. Toen de grond schoon was zat mijn gezicht met mijn eigen rotzooi en stof helemaal onder. “Je mag je weer aankleden Thijs” gaf Celena aan. Ik kleedde mij weer aan en voelde me smerig en vernederd. Ik had nergens een plekje om mij op te frissen en probeerde met mijn jas mijn gezicht een beetje schoon te maken, maar alles plakte en zag ook niet wat ik deed. “We gaan weer terug naar school lopen. Maar jij komt 5 minuten later pas terug. We houden je telefoon nog even bij ons tot je terug bent op het schoolplein” zei Celena. Die meiden liepen weg en ik wachtte even. Ik liep naar het toilet daar maar er was geen water of doekjes te vinden. Spiegels waren ook kapot. Ik probeerde het met het raam om mijn vieze gezicht te kunnen zien maar ook dat lukte niet. Ik besloot na een paar minuten mij ook maar richting het schoolplein te begeven. Na 10 minuutjes was ik daar aanbeland en liep met schaamte over het schoolplein heen. De meiden stonden helemaal aan de andere kant dus moest iedereen passeren. Wat lastig lopend van de pijn en met een vies gezicht liep ik naar ze toe. Verschillende mensen vroegen wat er gebeurd was waarop ik zei dat ik nogal lelijk was gevallen toen ik aan het wandelen was. Door een stoeptegel die omhoog stak, loog ik er nog bij. Toen ik bij die meiden aan kwam schoten ze in de lach “Jezus Thijs wat zie jij eruit joh. Heb je weer op de grond liggen dweilen” lachte Lisette. Ik antwoordde kort met “Ja, ik ben gestruikeld, mag ik alsjeblieft mijn telefoon terug?” vroeg ik er achteraan. “Ja hoor Thijs. Kijk eens aan” zei Celena. Ik pakte mijn telefoon uit haar handen en bedankte haar nog voor ik mij omdraaide en richting de ingang liep. Onderweg stond Lotte met een groepje klasgenoten en ze keek net mijn kant op toen ik bijna bij haar was. Ze deed een hand voor haar mond en der hoofd omlaag nee schuddend. Ik deed hetzelfde en kon wel midden op het plein in huilen uitbarsten maar ik hield me groot. Eenmaal binnen in de school ging ik direct het Toilet in en liep naar wasbak om mijn gezicht op te frissen. Toen ik in de spiegel keek zag ik pas hoe het er uit zag. Me gezicht zat onder de stof, vooral rond mijn mond en wang zat veel stof ook zat er omheen vieze vlekken. Ik deed de kraan open en gooide een plens water in me gezicht en deed wat zeep op mijn handen en zeepte mijn gezicht in.

Toen alles weer schoon was maakte ik mij met een handdoekje weer droog en liep naar de kantine. Even een broodje halen en wat te drinken. Toen hoorde ik daar het geluidje van de whatsapp weer en ik keek op mijn telefoon. Het was de groepsapp weer. “Goed gedaan hoor Thijs, voor vandaag ben je wel even genoeg vernederd lijkt ons zo. Je bent vanaf nu heel eventjes van ons verlost. Mocht je nog plannen hebben voor zaterdag avond zeg ze dan maar af. Jij bent zaterdag de gehele dag voor ons beschikbaar begrepen?” stuurde Celena op. Ik dacht even of ik afspraken had staan. Maar gelukkig was dit niet zo en stuurde terug “Ja is goed Celena. Ik ben de hele dag voor jullie beschikbaar”. Ik deed mijn handen even voor mijn hoofd en verzonk even in gedachte toen weer het fluitje van mijn telefoon ging. Dit keer was het Lotte. “Ook in het verlaten schoolgebouw geweest?” vroeg ze. “Ja helaas wel. Dit gaat echt veel te ver Lotte” reageerde ik. “Ja dat kun je wel zeggen. Mij hebben ze ook vernederd daar, Moest strippen voor ze, ik ben geslagen, geschopt en me aan me haren getrokken ze lieten mij daar klaarkomen terwijl ze alles filmden”. “Het zal voorlopig niet stoppen vrees ik. Ze krijgen steeds meer materiaal om ons voor ons leven te chanteren” ging ze verder. Ik vulde haar aan met “ja die macht die ze over ons hebben maakt ze steeds gevaarlijker. Ik blijf hopen dat het snel voorbij is Lotte. Dat we snel weer gewoon een normaal leventje hebben”. “Ik ook Thijs. We moeten elkaar er maar doorheen helpen” zei ze en eindigde met “Sterkte Thijs. Geniet even van de rust de rest van je dagje”. Ik dankte haar en deed mijn telefoon weer weg en ging naar de volgende les. Nog steeds vol met pijn en schaamte. Ondanks dat mijn gezicht schoon was voelde het aan alsof alle rotzooi er nog steeds op zat en dat iedereen mij nog steeds aankeek.

De school was 2 uurtjes later gelukkig ten einde en ik liep naar me fiets. Onderweg kwam ik Lotte nog even tegen en ze glimlachte naar mij met een blik van, het komt allemaal goed Thijs, hou vol. Ik gaf een knipoog terug en pakte mijn fiets en fietste naar huis. Snel eten en klaar maken voor de training vanavond. Lekker even mijn hoofd leeg keepen. En dat lukte aardig. Ik heb me helemaal laten gaan en pakte alles. Alle woede en agressie kwam eruit en was aan het einde van de training helemaal dood. Maar ik heb anderhalf uur even niet aan ze gedacht. Anderhalf uur voor mezelf. Het voelde geweldig. Toen ik thuis kwam hoefde ik de tv niet eens meer aan te zetten. Ik viel op bed en was verdwenen en sliep de gehele nacht goed door gelukkig. Ik kon mijn rust ook wel gebruiken voor alles wat er nog op mij af zou komen.