Corine

Al vier keer had je mij gevraagd wat ik wilde. 'Vernedering, meneer' was er zacht uit mijn mond gekomen. Naakt stond ik voor je, terwijl je op een stoel zat met mijn riem in je handen. 'Kom hier'. Ergens twijfelde ik nog, die lach om je mond kon niks goeds voorspellen en ik had wel zin om te rellen. Maar je bleef me aankijken en ik liep naar je toe. Halverwege had ik spijt, maar het was te laat. Je stem denderde door me heen. Of ik nooit normaal en meteen kon luisteren. Of ik alleen maar mezelf plezier kon geven. Of ik überhaupt goed voor iets was.

Ik keek je aan maar je duwde me op de grond. Ik stribbelde zacht tegen, maar jouw voet op mijn hoofd hield me laag. Ik jammerde zacht en probeerde zo zielig te doen als mogelijk was. 'Dit was toch wat je wilde sletje? Zo laag mogelijk zijn?' Ik jammerde weer en je haalde je voet weg. Je trok me omhoog aan mijn haar en keek me aan. Ik zei niks maar dat was niet wat je wilde. 'Als je niet wilt praten, dan heb je je mond ook niet nodig.' fluisterde je in mijn oor. 'Neee neeee, ik wil we..' Je trok mijn haar naar achter en duwde een gag in mijn mond. Ik deed mijn best om mezelf niet pijn te doen en je klikte snel de riem aan mijn collar.

Boos keek ik je aan, mijn hoofd omhoog zodat ik mezelf niet onder kwijlde. Je trok aan de riem en ik kwam tegen je aan stuntelen. Je greep een hand vol haren en duwde me omlaag. 'Kruipen teefje, voordat ik je mee naar buiten neem.' Die laatste woorden hoorde ik van heel ver en langzaam deed ik wat je wilde. Ik voelde mijn speeksel van mijn kin aflopen, de nattigheid aan mijn knieën waar ik steeds mee naar voren ging. Je liep nu achter me en bleef praten. 'Stop maar' zei je. Ik stopte bijna automatisch en het was stil. Het was heel lang stil en ik twijfelde of ik wat moest zeggen door mijn gag heen. In gedachten zat ik al 4 stappen verder zodat ik weg kon rennen of iets kon zeggen waar hij niks van terug had. Maar het bleef stil. Tot ik zijn voet voelde, zijn voet tussen mijn benen. Ik voelde me vies, ik voelde me gebruikt en ik voelde me geil.

Je bleef met je voet wrijven, tot je merkte dat jouw voet nat werd. Ik hoorde je lachen en je trapte met je voet tegen mijn billen aan. Ik viel naar voren en bleef liggen. 'Blijf zo maar liggen, als je beweegt, ook al is het maar een klein beetje, ben je voorlopig niet jarig kitten. Over een kwartier komt er bezoek en jij bent mijn welkomstcadeau.' Je pakte mijn hoofd vast en wreef al het speeksel over mijn gezicht heen. Daarna wreef je liefkozend over mijn wang.

Het was stil in de kamer. Zo stil dat ik mijn eigen kwijl kon horen vallen. Ik werd gek, voor mij was het zo nat en verder was er niks. Ik kreeg pijn in mijn kaken en knieën. Ik probeerde mijn ene knie onopvallend te verzetten en bedacht in mijn hoofd een plan om de gag uit te doen. Ik mocht niet bewegen nee, maar hoezo bezoek? En hoezo was ik het cadeau. Mijn hoofd keerde zich tegen mij en ik was er klaar mee. Ik ging hier niet zomaar mee akkoord, wat dacht hij wel niet.

Ik bewoog mijn hoofd een heel klein beetje zodat ik kon zien wat meneer aan het doen was. pets De cane knalde keihard op mijn kont neer. Ik gilde maar er kwam weinig uit mijn mond. 'Wat deed jij daar? Je bewoog toch niet he babygirl?' Ik durfde niks te zeggen, ik durfde niet te kijken, ik was geownd. In mijn hoofd was het een chaos, want ik wilde niet opgeven. Nogmaals keek ik snel. En weer kwam die cane. Dit deed echt heel veel pijn. Ik greep met mijn hand naar mijn billen en heel zacht zette je de cane onder mijn kin. Ik hield mijn hoofd omhoog. Je bewoog met de cane naar de zijkant van mijn gezicht en ik bewoog met je mee. Ik zag je op bed liggen, heel nonchalant in je spijkerbroek en witte blouse. In je andere hand had je je telefoon vast. De cane hield je onder mijn kin maar ondertussen ging je gewoon door waar je mee bezig was.

Boos hield ik mijn kin van de cane. En toen keek ik je weer aan. Je keek terug en ik zag die lach om je lippen. Nu was ik er echt klaar mee. Ik greep naar de cane en ik kreeg hem te pakken. Snel probeerde ik met mijn andere hand de gag uit te krijgen. Ik was halverwege toen je naar me toe kwam. Je greep mijn haar vast, deed de gag zelf uit en met je andere hand hield je mijn kin omhoog. Je keek me aan en zei niks. Ik keek je aan en probeerde vuur te spuwen. 'Goed meisje, als jij graag je mond vrij wilt hebben is dat prima hoor. Gebruik hem dan maar.' Je duwde me naar beneden en haalde je lul uit je broek. Je wachtte niet, meteen duwde je mij naar je kruis toe. Ik probeerde er zelf balans in te vinden, maar je vond dat niet oke. Je trok mijn hoofd heen en weer en ik kreeg geen adem. Ik had pijn aan mijn kaak en mijn ogen stonden vol tranen.

Je gaf me geen rust, je duwde me vol in je kruis en ik begon te kokhalzen. Dit hield je een paar minuten vol toen je zelf je lul beet pakte en hem tegen mijn wang aan sloeg. 'Goed gedaan, maar dit was slechts een kort tijdverdrijf.' Hardhandig duwde je me naar de grond. 'Wil je zien waar we op wachten sletje?' Eigenlijk wilde ik dat niet. En ik wilde al helemaal niet wachten. Ik had pijn, ik voelde me vernederd en ik wilde weg. Ik was boos en wilde ook klaarkomen. Of in ieder geval genot.

Je pakte je telefoon en liet me een aantal foto's zien. Foto's van mij, in kwetsbare posities. Foto's waarop alles te zien was. Foto's die ik niet herkende. 'Dus' vervolgde je. 'Aangezien je - bepaalde - positieve talenten hebt meisje, wilde ik wel eens kijken of ik daar op een andere manier gebruik van kon maken. Extra geld is nooit weg toch liefje? En aangezien jij zo duur bent in onderhoud, met je elitaire smaak, mag jij daar wel voor zorgen, vind je niet?' Ik geloofde mijn oren niet, en hoezo elitaire smaak. En waarom onderhoud. Wat bedoelde hij hiermee.

Je zag mijn kwetsbaarheid, je zag hoe ik probeerde om je zo hard mogelijk niet te geloven tot er op de deur werd geklopt.

'Ik wil dat je nu in de houding gaat kitten, billen omhoog, ik wil je druipende kutje zien en je handen doe je languit voor je, plat op de grond. NU.' Je stem was ondoorgrondelijk. Ik deed wat je wilde en voelde me verloren. Ik was er niet meer, het enige wat nu nog telde was Jij. Jij en jouw wil. Ik deed er niet meer toe. Onbewust duwde ik mijn billen meer omhoog en ik hoorde de deur opengaan. Een gesprek volgde maar ik kreeg het maar half mee. Ik hoorde iets met harde grenzen en 100 euro.

Ik lag daar. Naakt met een collar om en de riem er nog aan vast. Mijn borsten tegen de koude grond aan, mijn gezicht vies door mijn kwijl, mijn billen in de lucht en ik voelde hoe onbeschermd bepaalde delen waren. Voetstappen om me heen, maar mijn blik was gericht op de grond. Ik durfde niet te kijken. Ik durfde niks meer, ik was er alleen nog maar om bevelen op te volgen.

'Mooi exemplaar hoor, kan ze ook kunstjes?' Beide moesten lachen en ik hoorde mijn Meester opties geven. 'Ja uiteraard, ze is goed getraind. In principe kan ze alles wat je wilt dat ze doet. Ze weet donders goed dat ze moet luisteren en zal dat ook braaf doen.' Ik merkte dat ik moest blozen. Waar hadden ze het over en waarom overkwam dit mij. Was ik werkelijk niks meer waard? De man bukte en raakte mij zacht aan, hij liet zijn vingers overal neerkomen maar deed dit heel beheerst. 'Goed.' Zei hij. 'Dan kunnen we het nu over de regels hebben nietwaar?'

'Klopt, ik heb 5 regels bedacht.' Zei mijn Meester. Hij trok me aan mijn haar omhoog en liet me op mijn knieën zitten. Ik keek naar hem op, maar in plaats van een lach of knikje, kreeg ik een klap in mijn gezicht.

'1. Je kijkt niet naar ons, je houd je blik te allen tijde op de grond gericht.' Ik zuchtte. 'Begrepen, hoer?' Zei je nors. Snel knikte ik met mijn hoofd. '2. Je spreekt ons beide aan met meneer. Als je mag praten.' Goed, dit begreep ik. Snel zei ik wat hij wilde horen. 'Dat is dus 1 fout, kitten.' Geen van ons heeft gezegd dat je mag praten. Wanneer wij jou daar geen toestemming voor geven, moet je iets anders verzinnen.' Nu snapte ik er niks meer van. Iets anders verzinnen? Er is niks anders toch?

Ik hoorde de andere man lachen en zeggen dat ik het niet begreep. De man wist blijkbaar ook dat ik gestudeerd had want hij zei dat ik ondanks mijn studie, de basisbegrippen niet kende. 'Mag ik?' vroeg hij aan mijn Meester. 'Ja uiteraard, je hebt er voor betaald toch?' 'Dat klopt, maar ik neem aan dat zij ook weet wat zij vanavond voorstelt?' Ik hoorde mijn Meester een beetje lachen terwijl hij aangaf dat ik voorstel wat zij willen dat ik voorstel.

De man pakte mijn kin vast. 'Je mag mij nu een keer aankijken terwijl ik tegen je praat, want dan hoop ik dat je het meteen begrijpt.' Ik keek heel snel naar hem maar met het oogcontact werd ik helemaal duizelig. Ik keek weg en voelde me zo klein worden. 'Nou hoertje, aangezien je hier toch al aangelijnd zit, wil ik graag dat je je gedraagt naar mijn maatstaven. En naar wat ik wil dat jij bent, snap je?' Ik knikte en zei ja meneer. pets De cane daalde neer op mijn billen en ik jammerde. 'Geen toestemming om je mond open te trekken teefje. Wanneer je geen toestemming hebt, blaf je 1 keer voor ja en 2 keer voor nee. Snap je dat?'

Ik keek omhoog met vuur in mijn ogen. Mijn mond open en ik wilde praten om tegen te werken, om nee te zeggen, om alles te doen en te zeggen behalve wat zij wilden. Nee nee nee, ik merkte dat mijn lichaam al probeerde te bewegen. Wat altijd gebeurd als ik het ergens diep niet mee eens ben. Dan ga automatisch in de weerstand. Mijn hele lijf ging in de weerstand. Alles aan mij schreeuwde dat ze de boom in konden. Maar er kwam geen woord uit me. pets pets pets 'We horen niks, komt er nog wat van?! Als deze regels al niet lukken, laat de rest dan maar zitten. Blijkbaar is je iq niet zo bijzonder hoog.'

Heel zacht kwam ergens uit mij een 'woef'. Half omdat ik me vernederd voelde en half omdat ik wilde dat het over was. 'Braaf zo meisje. En nu kruipen.' Maar voordat ik kon bewegen, voelde ik de riem al trekken. Ik moest mijn best doen om mee te wandelen, maar ik ging niet zo snel. Nog meer cane slagen kwamen op mijn billen terecht en ik voelde een traan over mijn wang heen lopen. Het deed allemaal heel veel zeer en uiteindelijk wandelen we niet meer over het zachte tapijt maar waren we in de douche terecht gekomen. 'Houding, billen omhoog!'

Ik twijfelde niet meer, maar deed meteen wat er gevraagd wordt. In de koude inloopdouche lag ik half op de grond. Ik voelde handen over mijn lichaam gaan en ik voelde een vinger bij mijn kutje. 'Ongelofelijk, dus dit teefje is een beetje geil?! Blaffen nu. En doorgaan.' Na wat gemekker en gedraai, bleef ik woef zeggen. Heel zachtjes, maar verstaanbaar. Ik begreep niet wat we hier deden, maar ik wilde zo snel mogelijk weg. Mijn tepels waren helemaal stijf en ik had overal kippenvel.

Ik stopte met blaffen en wilde omkijken, maar een ferme tik op mijn bil hield me tegen. Ik bleef liggen in de houding en probeerde een soort van geluid te maken, tot ik warmte voelde. Heel veel warme spetters op mijn lichaam. Ze bakende hen territorium af. Ik voelde me niks meer dan bezit. Gebroken bleef ik liggen.

Het is in ieder geval warm probeerde ik mezelf wijs te maken. Ik kan ook nog even bijkomen. En het is niet meer zo koud als net. Maar al snel rook ik de geur weer. De geur die mij herinnerde aan het feit dat ik naakt op de grond lag, dat ik serieus geblaft had in opdracht en dat ik op dit moment niets meer was dan een toilet. Een menselijk toilet. Mijn hoofd ging zo tekeer met verschillende signalen, ik voelde ook iets in mijn buik wat ik niet ging toegeven.

'Dus, hoertje...' hoorde ik een van de twee zeggen. Ik kon er niks aan doen maar ik reageerde door met mijn ogen te rollen. Het ging vanzelf en voordat ik het wist werd ik keihard aan mijn haar getrokken. Nu stond ik voor hen, moest ik hen aankijken of naar de grond blijven staren. Wat werd er van mij verwacht? Ik was niet van plan om hier zelf enig initiatief in te brengen. Nonchalant keek ik omhoog, recht in het gezicht van iemand die ik niet kende. Iemand die voor mij betaald en iemand die net over me heen geplast heeft.

'Je bent nogal brutaal he? Eigenlijk vind ik niet dat jij geld waard bent, je hebt nog niks gedaan wat mij bevredigd.' Mijn eigen meester klikte met zijn tong. Een geluid waar ik nog altijd heel diep van bloos, het doet me denken aan mezelf als klein meisje wat nodig een pak slaag moet hebben. Geschrokken kijk ik weg naar beneden, ik probeer te bedenken wat ik kan doen maar ik voel me zo anders. Ik wil niet meewerken, ik wil niet doen wat zij zeggen. Ik had hier uberhaupt geen stem in dus waarom zou ik? Ik voel de cane wederom op mijn billen terecht komen, ik kan een kleine auw niet tegen houden en spottend word er over me gesproken. Ik kan niks, ik doe niks goed, ik moet in training.

Ik voel tranen opkomen. Ben ik daadwerkelijk echt zo slecht? Ik bleef toch liggen in de douche? Ik heb nog niet eens gebeten of uitgehaald bij die nieuwe meneer. Ik kan niet voorkomen dat ik huil. Ik voel me echt naar want dit is niet wat zij willen zien. Ik voldoe niet aan hen verwachtingen. Mijn meester weet als geen ander hoe belangrijk ik het vind om daar boven uit te komen. Om iedereen te ownen op een respectvolle maar plagerige manier. En ik faal. Mijn tranen bereiken de grond, ik durf niet eens mijn ogen af te vegen. 'Mag ik alstublieft praten?' komt er heel schor uit mij. Ik mocht niks zeggen, maar ik kan het niet laten. Ik moet mezelf uitdrukken. En praten is dan toevallig het beste wat ik kan.

'Je weet dat je je mondje dicht moet houden, kitten. Maar vooruit, want het lijkt alsof je iets -enorm- belangrijks kwijt moet.' Bangig kijk ik je aan. Je pakt mijn kin beet en ik durf. 'Ik zal braaf doen, braaf alles doen.' Komt er uit mijn mond en ik kan het zelf niet geloven. 'Alles?' Vraagt mijn Meester. 'Ja, alles wat jullie willen. ' Snel kijk ik naar hoe hoogpolig het tapijt nou echt is. Niet hoog blijkt, want ik ben snel uitgekeken. Mijn lichaam wordt naar de grond geduwd. 'Kruip voor ons.' En ik begin. Ik kruip voor hen. De hele kamer door. Ik hoor dat ik moet stoppen en vervolgens begint er een regen van klappen. Niet met de cane dit keer, maar met de hand. Deze nieuwe meneer slaat mij, het gaat van zacht naar hard. En ik vind het best fijn. Hij laat zijn hand op verschillende plekken terecht komen, waardoor geen enkele plek echt pijn doet. Ik geniet hier gewoon van.

Langzaam zak ik een beetje weg. Ik voel mijn Meester zijn hand bij mijn mond. Hij drukt zijn vingers naar binnen en voelt of mijn tong mee werkt. Af en toe laat hij me een beetje kokhalzen, maar hij weet ook dat ik hier van geniet. Dat dit fijne pijn is. Hij laat me naar hem kijken, zijn hand gaat zo zacht over mijn gezicht dat ik me bewonderd voel. Ik durf niet te kijken. Ik ben op dit moment een met mijn subgevoel, ik heb geen eigen wil meer. Ik onderga. Hij weet het en komt voor me op zijn knieën. Hij pakt een flinke hoeveelheid haren vast en drukt mijn hoofd in zijn kruis. Ik doe het graag en geniet. Ik kan de geur nog ruiken van de vernedering in de douche. Maar ik neem zijn lul in mijn mond alsof mijn leven er van afhangt. Ik wil hem plezieren. Ik wil hen plezieren.

Er wordt harder op mijn billen geslagen, maar ik voel het niet meer. Althans, ik voel het wel. Maar niet daar. Iets meer naar onder. Ik voel mijn geilheid. De kriebels in mijn buik. De rode wangen die ik heb. Het lege gevoel in mijn hoofd. Automatisch gaan mijn billen omhoog en zuig ik harder op mijn Meester zijn lul. Ze merken het beide, maar het maakt niet meer uit. Ik ben door mijn grens heen, door mijn bubbel en ik wil het. Ik voel dat de klappen harder worden en dat ik nog meer beweeg. Tot ik de klappen ergens anders voel. Ze komen niet meer op mijn billen terecht, maar op mijn kutje. Ze zijn beheerst, maar ook pijnlijk. Het voelt fijn, maar ook heftig. Hij slaat zacht en wisselt het af met een vinger die hij er tussen laat glijden. Ik merk dat het soepel gaat en dan ik verwacht de opmerking dat ik nat ben.

Die blijft gelukkig achterwege, waardoor ik nog meer ontspan. Ik voel het afwisselende ritme van de klappen en de vinger die in me gaat. Ondertussen voel ik ook hoe mijn kaak steeds meer pijn doet, hoe ik steeds meer moeite heb om mijn Meester te plezieren. Hij heeft het wel door, maar wil mijn grenzen verleggen. Ik merk aan zijn manier van handelen dat hij voorzichtig wil doen, maar wel door wilt gaan zodat ik tegen het punt aan zit. Het punt waarbij ik om me heen wil slaan. Het punt waarbij ik weer mijn rellende zelf ben.