Ik heb geen idee hoe laat het is, maar ik moet heel snel schakelen als ik naar de klok kijk en zie hoe laat het is: het is al bijna drie uur ’s middags is. Ik sein Noortje in en we gaan samen koffie en thee klaarmaken. Ik vraag in de keuken aan Noortje: “hoe vind je het om dit weekend hier te logeren?”

Noortje denkt even over het antwoord na en zegt dan: “Ik weet het echt niet. Ik heb dit weekend zo veel bizarre dingen meegemaakt, dat het lijkt alsof ik een hoofdrol in een film aan het spelen ben. Er gebeurt van alles, maar ik heb geen idee wat het allemaal inhoudt en wat ik daar van zou moeten vinden. In het algemeen vind ik het wel leuk zoals jullie leven, maar dat gedoe met die naalden hoeft van mij echt niet. Ook vond ik die zweep wel wat eng. Wel vind ik het cool dat jullie elkaars grenzen opzoeken. Het valt me ook op dat jullie er zelf voor kiezen om jullie eigen grens over te gaan. Dat heb ik ook in de Arena gedaan en dat voelt best wel goed!”

Ik lach en omarm Noortje. Best een tof wijfie. Ik knijp even zachtjes in een tepel en kus haar op haar neus. We zijn vriendinnen geworden.

“Hé torteltjes!”, roept Mark vanuit de woonkamer. “Duurt de koffie nog lang? We moeten nog een paar regeltjes voor Maureen doornemen”.

Ik voel me gelijk nerveus worden. Als we de kamer in komen, zitten Mark en Irma naast elkaar aan de eetkamer tafel. Er tegen over zijn de stoelen weggehaald. Mark wijst ons daar naar toe en als we daar staan zegt hij: “Kniel”.

We knielen allebei neer en gaan op onze knieën op de grond zitten. Mark begint.

“We gaan de regels opstellen voor Maureen. Daarbij is Noortje onze getuige. Zoals we net hebben kunnen merken vertrouwen jullie elkaar prima, dus we kunnen Noortje ook als vertrouwenspersoon beschouwen”.

Noortje en ik knikken.

“Irma en ik hebben al een paar regels opgesteld. Hier volgen ze:

Algemene trainingsregels

- De namen Mark en Irma worden alleen gebruikt door slavin als er meerdere meesters of meesteressen zijn. Anders worden Mark en Irma alleen maar Meester of Meneer en Meesteres of Mevrouw genoemd.

- Je naam is Maureen, maar je zal ook slavin M of slet M genoemd worden.

- De focus van de training van slavin ligt op gehoorzaamheid, lenigheid en uithoudingsvermogen.

- Het is meester en meesteres toegestaan om slavin te straffen, te corrigeren of te pijnigen.

- Het is meester of meesteres niet toegestaan om zonder toestemming van slavin het lichaam van slavin permanent te veranderen of blijvend te beschadigen

Nadere regels en afspraken

Houding:

- Indien slavin geen opdracht heeft, wordt teruggekeerd naar de studeerhoek en de rusthouding aangenomen (geknield met handen geopend op de bovenbenen, blik neergeslagen en knieën 40cm uit elkaar

- Na het uitvoeren van een opdracht, wordt de presentatiehouding aangenomen op 1 meter dan de dichtstbijzijnde meester of meesteres (staande met armen in de nek, blik neergeslagen en voeten 50cm uit elkaar).

Kleding:

- Binnenshuis wordt geen kleding gedragen

- Buitenshuis beslist de meester of meesteres of er kleding gedragen mag worden en welke kleding dit zal zijn. De buttplug moet buitenshuis altijd gedragen worden.

- Slavin zal permanent een nekring dragen.

Verzorging:

- Dagelijks wordt gecontroleerd op haargroei, anders dan hoofdhaar. Deze haren worden verwijderd

- Dagelijks wordt gedoucht en op dinsdag en vrijdag wordt ook intiem alles schoongemaakt

- Na het urineren of ontlasten wordt alles hygiënisch schoongemaakt

- Wondjes of onregelmatigheden moeten aan de meester of meesteres getoond worden en punctueel verzorgd worden.

- Make up of andere cosmetische middelen die dienen ter decoratie worden alleen opgedaan na aanwijzing door de meester of meesteres

Leven:

- Meester en meesteres plannen de agenda van de slavin.

- Slavin zorgt voor een inkomen. Tien procent daarvan mag ze houden. De rest wordt aan de meester en meesteres gegeven

- Meester en meesteres zullen zich inspannen om slavin in de BDSM scene te laten werken.

- Slavin zal twee keer per week fitnessen.

- Slavin zal de andere dagen, met uitzondering van het weekend yoga oefeningen uitvoeren (inclusief stiletto loopbandtraining), waarna slavin op de zitstok zit om tot rust te komen. De lengte en duur te bepalen door meester of meesteres

- Slavin kookt en verzorgt het huishouden

- Slavin doet dagelijks kort verslag van haar dag terwijl meester en meesteres eten. Pas daarna gaat slavin eten

- Slavin slaapt altijd gebonden of in een bench

- Slavin gaat alleen zitten als haar door meester of meesteres een stoel aangeduid wordt

- Slavin besteedt vrije tijd met het bestuderen van BDSM en van het menselijk lichaam

- Slavin heeft geen privé. Er is altijd duidelijk zicht op haar lichaam

- Slavin zal alleen praten indien iets gevraagd is. Middels een handgebaar of een hoofdgebaar mag ze een moment vragen om een vraag te stellen.

- Slavin mag zichzelf alleen intiem aanraken bij haar lichamelijke verzorging.

- Slavin mag nooit klaarkomen zonder toestemming

Het niet naleven van bovenstaande regels door slavin kan leiden tot straf. Het is de meester en meesteres toegestaan om van bovenstaande regels af te wijken, met uitzondering van de algemene trainingsregels. Deze moeten ook altijd door de meester en meesteres in acht worden genomen.

Deze bovenstaande regels zullen 24 uur per dag, 7 dagen per week gelden.

Aldus ondertekend op 7 januari door: Mark, Irma en Maureen met Noortje als getuige. “

Mark pauzeert nadat hij deze regels rustig heeft opgelezen. Daarna vraagt hij aan mij: “Heb je hier nog vragen over?”

Ik lees de regels nogmaals door. “Waarom staat de focus van de training zo expliciet vermeld?”

Irma antwoordt: “we willen je voorbereiden op een sessie bij de directeur zoals ik vertelde. We willen je niet als raamprostituee trainen. Dat wil jij ook niet”.

“Zijn de twee houdingen de enige twee houdingen die ik aan moet nemen?”

“Nee, er zullen de komende tijd vast wel wat houdingen bij komen. Deze zullen we dan gezamenlijk aan de lijst toevoegen: de lijst is niet statisch: wijzigingen kunnen we alleen gezamenlijk aanbrengen”.

“Ik lees dat ik een permanente nekring moet dragen. Wat moet ik me daarbij voorstellen?”

“We gaan een titanium ring bestellen met een diameter van 8 millimeter. Daaraan zit een kleinere ring bij wijze van aanhaakoog. De grote ring zal permanent om je nek gemaakt worden. Het kleinere oog is er voor om jou ergens aan vast te maken, of om iets aan je nek te koppelen. De nekring is voor mensen in de BDSM scene een zichtbaar teken dat je een slavin bent, maar ondertussen is het een echt sieraad voor de rest van de wereld”.

Ik knik. Ik voel me klein worden als ik er aan denk dat nu dus iedereen kan zien dat ik een slavin ben. Gelukkig is het januari en kan ik met shawls en omslagen heel wat verhullen. Ik lees verder en vraag:

“Hoe zit dat met mijn werk? Ik vind het prima dat ik een groot deel van mijn geld aan jullie moet geven, want jullie betalen momenteel alles voor mij: huisvesting en voeding. En veel kosten voor kleding heb ik hier niet”.

Ik bekijk mijn eigen naakte lichaam na deze woorden en iedereen lacht een beetje. Het maakt de sfeer wat luchtiger. Ik praat verder: “Maar, wat wordt er bedoelt dat ik in de BDSM scene zal werken?”

Mark antwoordt: “we gaan ons best doen om één of meer extreem rijke sadisten te vinden die het leuk vinden om jouw training te gaan beoordelen en volgen. Wellicht is het zelfs mogelijk dat zij een trainingsschema gaan voorschrijven. Als ze dat gaan doen, dan moet daarvoor betaald worden. Wanneer we een dergelijk moment bereiken, dan zal het al snel zoveel van je tijd gaan kosten dat je je huidige werk op moet geven en je helemaal op de trainingen moet gaan richten”.

Mark pauzeert even om de boodschap in te laten werken. Het is een doorkijkje naar de toekomst die Mark en Irma voor me in petto hebben.

“Maar, hoe zit het dan met de sessies bij de directeur?”

“Die zou je kunnen beschouwen als een soort examens om te toetsen of je de trainingen goed hebt uitgevoerd. Je kan er van uitgaan dat degenen die geld betaald hebben om je te trainen ook aanwezig zullen zijn tijdens een dergelijke sessie”.

“Gebeurt dat allemaal binnen deze regels?”

“Ja, en ook de regels die door de directeur worden opgesteld. Deze zijn veel gedetailleerder dan deze regels en daarin staat ook wat er allemaal niet mag. Je zou verbaasd zijn als je zou weten wat sommige sadisten met een slavin uit zouden willen vreten…. Spelen met messen, brandmerken, seks met minderjarigen, amputatie, enzovoort. Dit zijn allemaal voorbeelden die niet mogen tijdens sessies van de directeur”.

Noortjes mond stond al een tijdje open, maar lijkt nu verkrampt te zijn. Wat zij vandaag allemaal hoort is een enorme shock voor haar, maar ze rent er niet voor weg. Ik besef dat Mark en Irma helemaal op mij gefocust zijn. Ik kijk Irma aan en wenk met mijn ogen naar Noortje. Irma ziet hetzelfde als wat ik zie en zegt: “Noortje, zou je even koffie en thee in willen schenken?”.

De mond van Noortje klapt dicht en ze springt op om de lege kopjes te vullen. Irma zegt zacht tegen Mark en mij: “Noortje is volgens mij een ontzettend onderdanig meisje wat nog vaak bij de directeur op kan treden, maar ik zie haar niet als een 24x7 slavin. Wel als een onderdanige die graag vernederd wil worden en opdrachten uit moet voeren. Ze is bevreesd voor pijn, maar ze is heel dienstbaar en daardoor ook erg kwetsbaar voor kwaad willenden. Als ze in onze scene wil komen, dan heeft ze nog veel begeleiding en bescherming nodig”.

Mark knikt en ik kan wel plaatsen wat Irma bedoelt. Ik herken in ieder geval wat Irma over Noortje zegt. Dan komt Noortje terug en ze zet de kopjes weer op tafel.

Als Noortje weer zit zegt Irma tegen haar: “het lijkt er voor ons op, dat je je erg aangetrokken voelt tot de BDSM wereld. Klopt dat?” “Ja, meesteres. Dat klopt”. Irma kijkt verwonderd.

“Ik ben je meesteres niet, want ik heb je niet als slaaf erkend. Ik heet Irma voor jou”.

Noortje kijkt heel bedremmeld naar het tafelblad.

Mark gaat verder: “We kunnen merken dat je graag een slaaf zou willen zijn, maar om een Meester/slaaf relatie te kunnen beginnen, moet je elkaar wel wat beter kennen dan een logeerweekend. Ik breng je vanavond naar huis en ik geef je een stapel met boeken en tijdschriften mee over BDSM. Sommigen zijn soft en liefelijk. Anderen zijn hardcore en bruut. Om jezelf beter te leren kennen, is het goed dat je de komende tijd deze stapel door gaat nemen en aangeeft wat je aantrekt aan bepaalde zaken en wat je absoluut niet ziet zitten. Ook moet je dan aangeven welke dingen je niet snapt of anderszins vragen oproepen. Akkoord?”.

Noortje lijkt een mogelijkheid te hebben gevonden om meer over de BDSM wereld te leren en daarbij krijgt ze ook nog de hulp van Mark en Irma. Er is duidelijk een klik tussen hun drie en eigenlijk ook met mij. Noortje knikt en ze zegt: “Akkoord! Dat lijkt me heel leerzaam!”.

Mark kijkt daarna naar mij en vraagt: “Waar waren we met de regels?”

Ik kijk op het papier en zeg: “Het staat er nogal zwaar op over fitness en yoga en zo. Wat is daar de bedoeling van?”

Mark antwoordt: “Je gaat in training. Die training zal zowel fysiek als mentaal zijn. Deze zal al je grenzen verruimen. Dat gaat pijn doen. Fysiek en mentaal. Het makkelijkst zal de fysieke training zijn en deze kunnen we inplannen. Gaandeweg zal de fysieke training wijzigen. Misschien verbreden, misschien intensiveren. Dat is nu nog niet bekend, omdat we niet weten of er iemand jou wil laten trainen”

Ik schrik van deze woorden en ik bedenk of ik dat allemaal wel wil, maar aan de andere kant heb ik eigenlijk geen keuze: mijn lijf heeft al gekozen en mijn hart wil ook niets liever dan mijzelf overtreffen en daarmee Mark en Irma tevreden maken. Ik zeg:

“Ik huiver bij de woorden die Mark net sprak. Ik zie op tegen de pijn. Fysieke pijn ben ik niet bang voor: dat gaat allemaal wel over. Mentale pijn ken ik niet goed en ik weet niet wat ik me daar bij voor moet stellen”.

Irma vertelt: “Stel je voor. Je bent in de kleedkamer bij de Arena. Je bent geblinddoekt en wordt de Arena ingevoerd. Je ziet niets door de blinddoek. Je oren zijn dicht geplugd en je hebt een koptelefoon met alleen maar pornogeluiden op. Je ziet dus niets en kan ook niets horen wat er zich buiten de koptelefoon afspeelt.

Je gaat naar de Arena. Helemaal alleen en je voelt ineens een enorme pijn op je kont, zodat je snel een stap naar voren moet doen om niet om te vallen. Het brandt. Wat is het? Je weet het niet, want je hebt niets kunnen zien of horen.

Dan een scherpe pijn in je borst. Die pijn herken je, want je hebt al eerder een naald in je borst gehad.

Vervolgens een scherpe pijn op je kuit. Door de impact van deze pijn kan je niet blijven staan, en stort je in elkaar. Je krimpt nog verder in elkaar om de volgende pijn op te kunnen vangen. Je weet niet wat, waar, hoe en wanneer je de volgende pijn krijgt, maar je weet dat er meer zal komen.


Wanneer je op dit moment een dergelijke sessie zal ondergaan, voorspel ik dat je na drie momenten van dit soort intense pijn die juist getimed en goed gericht is op de grond zal liggen en krullend van ellende zal snikken. Dat is dan niet van de fysieke pijn, maar vooral van de mentale pijn. Je hebt dan namelijk met je geest geen controle en kan jezelf niet sturen.

Je training zal er op gericht zijn dat je leniger en flexibeler wordt, zodat je op veel verschillende manieren vastgebonden kan worden en zodat je het ook nog vol kan houden zonder dat je gek van de (spier)pijn wordt. Je wordt getraind in het kunnen verwerken van pijn. We zullen je voorbereiden op allerlei vormen van pijn. Een klap met een vlakke hand ga je kunnen onderscheiden van een klap met een zweep. Een stroomschok in je kut zal heel anders gaan voelen dan een elastiekje wat er tegenaan geschoten wordt. Doordat je deze dingen kan herkennen, zal je ze makkelijker kunnen plaatsen en verwerken. Daardoor zal je het mentaal minder zwaar krijgen.

Je zal weten dat een klap op je kont veel impact heeft en altijd veel indruk geeft voor een slaaf. Je weet al dat een naald door je borsten pijn doet. Je weet dat je die pijn aan kan, want dat heb je al een keer gehad. Hierdoor kan je je gevoel beter onder controle houden op een moment dat je bijvoorbeeld geen zicht en geen gehoor hebt.

Je zal leren wat een tazer met je kan doen. Als die afgaat op één van je benen en vaak ook op een ander deel van je lichaam, dan val je. Zonder enige twijfel. Als je de pijn en de effecten er van niet kan herkennen, dan kan je ze niet plaatsen en er al zeker niet op anticiperen. Het worden dan angsten, waardoor je je niet meer op de voortgang van een sessie kan focussen en je geest kan dan je lichaam niet meer leiden.

Als je lichaam de controle van je geest overneemt, dan handel je vanuit instincten. Veel sadisten in de BDSM scene zijn op zoek naar het moment dat de instincten het overnemen van de geest. Dat is het breekpunt en het bereiken van dat punt is het moment van victorie van de sadist.

De masochist, en…. met alle respect: jij bent een rasechte masochist Maureen, zal alles in het werk stellen om dat breekpunt te verleggen. Dat soort van gevecht is wat hardcore SM inhoudt.

Tijdens sessies bij de directeur is het logisch dat onervaren slaven snel ‘breken’. Hoe langer het duurt voor een slaaf breekt, des te hoger het bedrag is wat voor de slaaf betaald wordt. Zowel tijdens een sessie of soms zelfs in de verkoop.

De sadisten zijn daarbij natuurlijk altijd op zoek naar de weakspot van een slaaf. Dat ene puntje waar een slaaf niet tegen zou kunnen. Dat ene puntje waar de slaaf makkelijk te ‘breken’ is. Dat is vaak een aangeboren dingetje. Bij de ene is dat elektriciteit, bij de andere is dat de zweep. Sommigen, zoals ik, kunnen niet tegen naalden en ik heb zelfs slaven helemaal stuk zien gaan op een harde commanderende stem.

Onderschat dit allemaal niet: het is topsport. Doordat jij nog jong bent, zal je lijf makkelijk leren, maar heeft je geest het moeilijker, omdat je nog ervaring mist.

Kortom: je moet je lijf trainen om zoveel mogelijk ongemakken te kunnen herkennen en met je geest leren hoe je lijf daarmee om kan gaan”.

Ik heb ademloos naar Irma geluisterd en vaak mijn ogen dicht gedaan toen hij de verschillende situaties vertelde. Ik zag het voor mijn ogen gebeuren. Ik weet, mede vanuit mijn studie pedagogiek, wat hij bedoelt. Eigenlijk staan we aan de vooravond van een opleiding pedagogiek 2.0, waarbij ik degene ben die zich qua leven zal ontwikkelen.

Ik laat al mijn gedachten bezinken en wacht bewust lang voor ik op het lange verhaal van Irma reageer.

“Ik kan heel goed volgen wat je allemaal verteld hebt. Vanuit mijn studie weet ik dat hetgeen je vertelt zeker mogelijk is. Je vertelt het alleen ongenuanceerd, net alsof er geen uitzonderingen mogelijk zouden zijn. Het is geen rechte snelweg, maar een bochtige weg naar boven met veel gaten en kuilen. Ook is er nog geen routebeschrijving van”

Irma knikt en zegt: “Je hebt daar helemaal gelijk in en ik moet eerlijk bekennen dat het voor Irma en mij een enorme uitdaging zal zijn om jou daarin te begeleiden”

Ik knik en daar zie ik een risico. Zijn Mark en Irma wel in staat om mij te trainen?

“Zullen we verder gaan met de lijst?”, vraag ik naar de bekende weg, zodat ik gelijk doorpraat: “De rest van de regels zijn me wel duidelijk. Ik kan dan nu gelijk aan jullie vertellen dat ik mijn handtekening niet ga zetten. Ik wil zeker samen met Mark en Irma naar het eindplaatje toewerken zoals dat geschetst is, maar er klopt voor mij iets nog niet. In de voorwaarden zit iets wat ik nu niet kan aanwijzen en ik kan het gevoelsmatig niet verklaren, maar de regels zoals ze er nu bij liggen voelen niet goed. Het is niet ‘af’.

Mark en Irma kijken verbaasd naar elkaar. Blijkbaar hadden ze gedacht dat ze alles goed in elkaar getimmerd hadden. Dan zegt Irma: “Kan je aangeven bij welke regels je geen problemen voelt?”

Ik moet toegeven dat dit een goede manier is om te achterhalen waar mijn gevoel van weerstand precies zit.

Ik streep een aantal regels weg en als ik de overgebleven regels lees, dan wordt het me duidelijk. Het is de gezagsverhouding tussen Mark en Irma aan de ene kant en mijzelf aan de andere kant. Ik wil graag dienstbaar zijn aan Mark en Irma: dat heb ik al heel vaak zo gevoeld. Waar de schoen lijkt te wringen is het onderdanige: het staan in bepaalde houdingen die in de regels beschreven zijn, vind ik niet passend bij het doel. Het lijkt wel een regel uit een standaard BDSM contract of zo.

Met dat in het achterhoofd ga ik alle regels nog een keer over. Mark en Irma hebben zo te zien hier en daar wat zaken van internet geplukt en daar een set van regels van gemaakt. Ik lees alle regels nog een keer over.

Wat ik nu ga zeggen zal voor Mark en Irma een boodschap worden met veel impact. Wat zal ik zeggen? Hoe zal ik het brengen?

Ik weet het niet… Ik twijfel….

Dan zegt Noortje: “zullen we even samen naar boven gaan?”

Ik kijk haar aan en ben dankbaar voor deze wending. Ik zeg: “Goed plan, laten we dat doen”.

Mark en Irma knikken. Zij zullen waarschijnlijk ook blij zijn dat ze even kunnen overleggen.

Ik ga met Noortje naar boven en daar vraagt Noortje aan mij: “Wat is nou je probleem? Het algemene plaatje is prima en de regels kan je gezamenlijk veranderen. Je wil hetzelfde bereiken als Mark en Irma, maar je twijfelt over de regels? Dat snap ik niet”.

Ik zeg tegen Noortje: “Ik denk dat je wat te makkelijk en te praktisch denkt. Je hebt het goed in de gaten: alles wat je zegt dat klopt. Het enige is, dat ik het verschil in houding of status tussen Mark en Irma aan de ene kant en mijzelf aan de andere kant nog niet kan plaatsen. Dat voelt voor mij niet goed, zoals het nu verwoord is. Qua opvoedingsleer denk ik dat ik door mijn opleiding verder ben dan Mark en Irma. Het voelt voor mij niet goed, dat zij aan mij moeten leren hoe mijn training er uit moet gaan zien. Ik weet haast zeker dat ik het beter weet dan hen, maar ik wil hen niet beledigen door dit te vertellen”.

Noortje kijkt me begrijpend aan en zegt: “vertel me alles wat je overal van denkt, dan ga ik straks naar beneden om het aan Mark en Irma te vertellen”.

Ik denk na over het aanbod van Noortje om boodschapper te zijn en ik geef haar een kus op haar voorhoofd om haar te bedanken. Ik vertel alle gevoelens die ik bij de regels voel. Ik vertel ook hoe ik denk dat de regels zouden moeten zijn. Noortje maakt wat aantekeningen en geeft aan dat ze snapt wat ik bedoel. Daarna gaat ze naar beneden terwijl ik op mijn bed ga liggen.

Ik bedenk hoe het zou voelen als ik vastgebonden op mijn bed zou liggen, zoals in het contract staat. Dat windt mij op.

Als ik naar mijn bed kijkt, dan bedenk ik ineens hoe ik het beste vastgebonden zou kunnen worden: een frame van stevige buizen en een paar verschuifbare verankeringen aan alle kanten van het frame. Het lijkt me opwindend om op zo’n bed vastgebonden te worden. Soms aan mijn nieuwe nekring en een andere keer alleen met mijn handen aan de zijkant van het frame. Wel altijd met mijn benen wijd, zodat ik beschikbaar ben. Ik voel mijn kut beginnen te druipen. Ik voel dat ik van alles wat er vandaag gebeurd is, heel erg opgewonden geworden ben. Dan besef ik me dat ik strikt genomen geen regel zou overtreden als ik me nu klaar zou laten komen, want er is nu geen contract.

Ik sluit mijn ogen en beweeg mijn onderlijf zodanig dat mijn klit enorm gestimuleerd word. Ik voel me al snel botergeil, maar dan besef ik me dat ik het moreel aan Mark en Irma verplicht ben om niet klaar te komen. Langzaam laat ik mezelf afkoelen, terwijl ik mijn handen de hele tijd om de bedrand heb gehouden, alsof ik vastgebonden ben.

Als ik weer afgekoeld ben, zie ik drie paar ogen naar me kijken. Ze kijken vriendelijk en gepassioneerd.

Mark zegt na een tijdje: “Maureen, jij bent een bijzondere... Een heel bijzonder meisje”.

Irma vult aan: “je verbaast ons telkens weer. Het is wel duidelijk dat wij veel minder voor jou hoeven te denken dan waar wij rekening mee hielden. Het is ook duidelijk dat jij een veel actievere rol in de komende tijd kan krijgen dan de slaafse rol waarin wij je bedachten. Wel hebben we een goede richting nodig en Mark en ik denken er aan om de kalender daarvoor te gaan gebruiken. Deze maken we digitaal, zodat we deze allemaal op elk moment kunnen bekijken. Dan zetten we daar de activiteiten in die Maureen regulier moet doen: fitness, yoga, zitstok, etc. Ook de andere activiteiten zetten we daar in, maar daarmee hebben we de essentie niet te pakken.

Je hebt moeite met de gezagsverhouding Je ziet je gelijk aan Mark en Irma. Dat is een uitgangspunt wat in de BDSM scene niet geaccepteerd wordt… Elke slaaf is onderdanig aan de Dominant. Dat is de basis.

Deze basis was ons uitgangspunt voor het opstellen van de regels.

Ik denk dat we bij het uitgangspunt moeten beginnen. Het uitgangspunt is, dat jij, Maureen de goede dingen leert om de sessies bij de directeur goed kan doorstaan. Daarvoor moet je veel trainen. Mentaal en fysiek”.

Dat beamen we allemaal.

Irma gaat verder: “Tijdens de training zal je heel veel punten tegenkomen waar ze niet of nauwelijks overheen kan komen. Onze gedachte was, dat we je dan zouden moeten straffen zodat je over zo’n drempel heen zou kunnen komen.

Nu denken we daar wat anders over. Indien Maureen een bepaalde opdracht niet kan of wil doen, dan zullen we haar meer begeleiden om deze opdracht toch te gaan volbrengen. Dat kan door bijvoorbeeld voorlichting, rustige opbouw of door dwang. Daar is geen gezagsverhouding voor nodig. Daarvoor hoeft Maureen zich wat ons betreft niet 24x7 slaafs te gedragen.

Het voorstel van Mark en mij is, dat jij, Maureen zich de komende tijd gaat richten op trainen. Trainen van lijf en geest. Mark en ik zetten daartoe een overzicht in de kalender. In overleg kunnen we daar veranderingen in aanbrengen.

Mark en ik zullen de mogelijke opdrachten van de directeur met je bespreken en gezamenlijk een plan van aanpak er voor maken. Als door iemand een bepaalde specifieke training gevraagd wordt, dan zullen we er gezamenlijk naar kijken hoe we dit uit kunnen gaan voeren.

Mochten Mark of ik de indruk hebben dat je je training niet serieus oppakt of uitvoert, dan zullen we je enorm hard straffen. Je hebt nu namelijk een verantwoordelijkheid gekregen en als je het niet waarmaakt, dan halen we het conceptcontract weer uit de kast en dan is jouw inbreng veel minder.”

Ik heb alles aangehoord en ik moet eerlijk zeggen dat ik deze gelijkheid veel meer kan accepteren dan de slaafse houding die eerder op papier gesteld was.

Ik zeg: “Dit klinkt veel beter dan eerst. Op deze manier kan ik op alle manieren laten merken dat ik aan de slag wil: dat ik dingen doe om de uiteindelijke doelen te bereiken. Zo kan ik mijn schoolopleiding laten werken en kan ik mezelf doelen stellen om te bereiken. Dat werkt voor mij waarschijnlijk beter dan wanneer jullie gaan slaan als ik iets niet goed zou doen om me te overtuigen dat het ik de volgende keer beter zou moeten doen. Bij mij werkt het denk ik beter om alles goed te omschrijven en daarna gezamenlijk een plan te maken. Op die manier leer ik denk ik het snelst en kan ik ook het proces er achter makkelijker doorgronden.

Misschien zit er nog wel een doctoraalscriptie in”, zeg ik grappend. Aan de reactie van Mark en Irma te zien hadden zij dat nog niet bedacht, maar zien ze dat wel in als een reële optie.