Het was vrijdagavond, al na koffietijd, toen Debbie met haar kleine autootje over de buitenaf-weggetjes scheurde. Ze was een hardwerkende jonge vrouw die uitgerekend vandaag voor haar werk in de middle of nowhere moest zijn.

Ze had een vervelend gesprek achter de rug en moest nu nog een eind terug naar de stad. “Gelukkig is het weekend” hield ze zichzelf voor, terwijl ze het gaspedaal nog verder intrapte om snel thuis te komen.

De radio begon weer te kraken. “Zelfs dat hebben ze hier niet!” klaagde ze en draaide naar een andere zender die na korte tijd ook begon te ruisen.

Haar dag kon niet erger, dacht ze toen nog, maar niet veel later begon er een rood lampje te branden op haar dashboard. Voordat de auto goed en wel in de berm stond, brandden er nog twee lampjes. Ze stopte de motor en vloekte een tijdje.

Toen besloot ze de auto weer te starten, maar er gebeurde niets. Boos sloeg ze op het stuur. Ze kon het weekend juist goed gebruiken na al die stress en wat kreeg ze: nog meer stress.

Ze had geen verstand van auto’s maar besloot toch de motorkap maar open te doen, maar daar zag ze niets vreemd. Tegen beter weten in probeerde ze nog twee keer de motor te starten, maar zonder succes.

Ze pakte haar telefoon maar om de wegenwacht te bellen, maar deze zei: “Geen bereik”.

Ze smeet de telefoon in de passagiersstoel.

Toen sloeg de paniek toe. Zou ze hier de hele nacht staan? In de auto moeten slapen tot er hulp kwam? Ze zag in de verte wel wat lichten, maar ze had geen idee hoeveel kilometer dat wel niet lopen was.

Toen hoorde ze iets aankomen. Hardlopers? Nee, paarden. Ze keek eens goed en zag iets wat ze nog nooit eerder gezien had. Over de weg kwam een klein koetsje aangereden met daarop een man. Voor het koetsje liepen twee naakte vrouwen, met oogkleppen, een bit en klingelende belletjes aan hun tepels.

Toen ze dichterbij kwamen, zag Debbie dat ze een staart droegen via een butplug in hun kont. Sierlijk kwamen ze dichterbij en de man stopte zijn ponygirls naast de auto.

“Kan ik helpen mevrouw?” vroeg hij beleefd.

Debbie vertelde het verhaal en hij keek even onder de motorkap, maar kon het probleem ook niet vinden.

“Kom maar mee naar mijn boerderij, dan kun je daar bellen naar de wegenwacht”. Ze keek verbaasd. Moest ze plaatsnemen op het koetsje? Ze had geen andere keuze en ze sloot haar auto af en nam plaats naast de man. “Debbie” stelde ze zich voor. Zijn naam was Raymond.

Met zijn zweepje spoorde hij de vrouwen aan om weer te gaan lopen en de belletjes begonnen weer te klingelen.

Debbie beschouwde zichzelf als een best ruimdenkende vrouw met haar speeltjes en experimenten in bed, maar zoiets had ze zich nog nooit voorgesteld.

“Wat is dit?” vroeg ze aan de man. Hij legde uit dat het petplay was. Een vorm van SM, waarbij mensen zich als huisdieren gedragen voor hun meester.

“Dit doen ze wel vrijwillig?” vroeg ze.

Hij knipoogde. “Ze bieden zichzelf aan. Het is een rage onder de carrièrevrouwen uit de stad. Ze komen hier in het weekend om helemaal te ontstressen als een ponygirl”.

Debbie was er niet van overtuigd dat deze vorm van ontstressen iets voor haar zou zijn, maar vond het toch een hele belevenis. Toen reden ze het erf op van de boerderij en Debbie wist weer niet wat ze zag. Kwispelend kwamen er twee jonge meiden aangekropen. Ze maakten blaffende geluiden. Hun haren zaten in twee staarten met grote strikken. Ook in hun kontjes zat een zwaaiende staart. Om hun nek droegen ze een halsband en op hun knieën beschermers voor het kruipen.

De meester stapte van het koetsje en aaide de twee vrouwen. Bedelend gingen ze naast hem zitten tot hij hen een koekje gaf. Hij knipoogde naar Debbie die angstig van het koetsje kwam. De vrouwen snuffelden aan haar, maar daarvoor gaf Raymond hen een harde bestraffende klap op hun billen. 1 van de vrouwen maakte een wat jankend geluid. Als troost aaide Debbie haar eventjes.

De doggirls volgden hen naar binnen. “Naar jullie mat” zei Raymond streng. De vrouwen kropen naar een hoekje, waar ze een groot rubberen bot in hun mond namen en hun vagina’s lieten zakken over een grote dildo die uit de mat stak. Zachtjes lieten ze zich op en neer wippen. De meester streelde hen. ”Goed zo, loopse teefjes” zei hij.

Debbie bleef toekijken. “Wil je iets drinken” vroeg Raymond. “Nee dank u vriendelijk, ik wil graag bellen”.

Raymond lachte. “Weet je wel zeker dat je wilt bellen? Je kunt ook hier een nachtje blijven, morgen kan ik je nog veel meer laten zien”.

Debbie wilde stiekem best graag blijven, want ze vond het allemaal behoorlijk interessant. Ze dacht bij zichzelf: Dan kwam de wegenwacht, die misschien haar auto weer aan de praat kregen. Ze zou laat terugkomen in haar eenzame flatje en zich voor altijd afvragen wat hier nog meer te zien was.

“Ik zou graag wat te drinken hebben” zei ze.

Toen kwam er een vrouw binnen in overal. Ze had haar overal niet helemaal dicht, waardoor ze een diep decolleté had.

Ze stak haar hand uit, verbaasd door dit onverwachte bezoek. “Ik ben Bianca” zei ze. “De vrouw van Raymond”.

Ook zij aaide de teefjes en trok toen zonder schaamte haar overal los om zich verder om te kleden. Ondertussen legde Raymond uit waarom Debbie hier was.

Na was drinken ging Debbie met Raymond naar buiten om de ponygirls te ontkoppelen. Hij streelde ze. “Goed werk, pony’s”.

Debbie mocht de andere vrouw loskoppelen. Raymond maakte het bitje en de oogkappen los en zei Debbie dat ze hetzelfde mocht doen. De vrouw hinnikte dankbaar. De belletjes mochten van de tepels en Debbie vond het best eng om een andere vrouw zo intiem aan te raken. Toen het harnas uit.

Debbie kreeg een spons en mocht de ene vrouw gaan wassen, terwijl Raymond de andere deed. De vrouw genoot van het lekkere warme water. Raymond schonk de pony die goed haar best gedaan had wat extra genot door haar ondertussen te vingeren.

“Je mag haar ook vingeren hoor, of ben je niet tevreden over het ritje?” Vroeg hij aan Debbie. Debbie was heel dankbaar voor het ritje, dus begon ze een beetje ongemakkelijk over de natte vagina van de vrouw te strelen. Terwijl ze met de spons over haar lichaam wreef, stak ze twee vingers in de vrouw. Hinnikend begon ze te kreunen van genot. Debbie kende natuurlijk van zichzelf de fijne plekjes, maar dit bij een andere vrouw doen, was toch andere koek. Toch leek ze volop te genieten, want ze wankelde op haar hoeven. Tot ze luid klaarkwam. Ze wilde kreunen, maar wist er nog net een paardengeluid uit te persen.

Raymond lachte en fluisterde bij Debbie. “Dit vinden ze het allermoeilijkste, in hun rol blijven als ze klaar mogen komen”.

Raymond leidde de voldane vrouwen naar hun stal. Er was een zweepje bij nodig om ze hard genoeg te laten lopen, terwijl ze nog bij moesten komen van het genot.

Uiteindelijk kwamen ze in een stal, waar nog meer ponygirls waren. Er stonden lage bedden tussen het stro in de kisten. Raymond leidde ze naar binnen.

De vrouwen wisten wat ze moesten doen: leunen tegen de wand en hun been optillen zodat Raymond de hoef uit kon trekken.

Ook Debbie mocht weer een hoef uittrekken bij de vrouw. En toen kwam het laatste: ze moest de butplug met de staart uit de vrouw trekken. Met tegenzin ging ze met haar vingers tussen de billen. Ze durfde bijna niet te kijken toen ze de plug beetpakte. Raymond had die van zijn ponygirl er al uitgetrokken en keek toe.

Ze trok. Ze ponygirl draaide gewillig met haar heupen. Er kwam beweging in en toen: plop! Had Debbie de plug in haar handen die ze vlug aan Raymond gaf. De pony’s mochten op hun bed tussen het stro plaatsnemen, terwijl Debbie en Raymond teruggingen naar de warme boerderij.

Bianca liet haar de logeerkamer zien en gaf haar een extra tandenborstel. “Morgen maak ik je vroeg wakker” zei ze. “Dan mag je helpen met het melken”.

Debbie liet zich op het bed vallen en trok haar kleren uit. Waar was ze in godsnaam terecht gekomen?

Met haar vingers voelde ze wat ze natuurlijk al lang wist: ze was drijfnat.

Ze streelde met haar vingers over haar clitje. Wat nou als zij daar zo kroop als een teefje of wat als zij voor een kar gespannen werd en moest lopen als een pony en als ze het niet goed zou doen….

Ze kwam klaar bij de gedachte aan de zweep als ze daar zo naakt liep in de vrije natuur.

Ze schaamde zich voor de harde kreun die ze gegeven had. Die hadden ze ongetwijfeld gehoord door deze dunne wandjes.

Even lag ze vuurrood in bed. Wat moesten ze wel niet van haar denken dat ze zich hier lag te vingeren. Aan de andere kant: deze mensen hadden haar alle gelegenheid gegeven om opgewonden te zijn.

Met dat als excuus lag ze enkele minuten later weer met haar vingers in haar kutje en niet veel later kwam ze weer gillend klaar. Hijgend viel ze in een diepe slaap.

De volgende ochtend lag ze nog steeds naakt op de dekens toe Bianca de kamer binnenkwam.

“Opstaan!” zei ze opgewekt, maar toch ook wel streng. Ze gooide een overal naar het einde van het bed terwijl Debbie langzaam haar ogen opende.

“We dragen er hier niks onder, begrepen?”.

Debbie knikte ja.

Ze trok de overal aan. Zoals de opdracht zonder iets eronder. Het voelde best aangenaam hoe vrij haar borsten in de overal bungelden.

Ze ging naar beneden, waar Raymond al een ontbijtje gemaakt had.

Na het ontbijt gingen ze met z’n drieën naar de stallen en weer kon Debbie haar ogen niet geloven. In de schuur liepen meer dan tien naakte vrouwen rond, met een grote bel om hun nek en in hun oren droegen ze gele oormerken.

Een aantal vrouwen waren zichtbaar zwanger.

Bianca pakte een zweep en dreef de vrouwen hardhandig naar een stellage in het midden van de stal.

“Kom helpen!” riep ze naar Debbie, die snel naar de stellage ging om de vrouwen vast te maken aan hun armen.

Ze spartelden tegen toen hun lichamen het koude metaal raakten, maar Bianca maakte met haar zweep snel duidelijk dat ze zich niet aan moesten stellen. Loeiend protesteerde een vrouw die nog een ferme klap op haar dikke billen kreeg.

Na wat moeite stonden alle vrouwen nu voorover gebogen vast in de stellage en de schuur werd gevuld met een hard brommend geluid. Raymond had zojuist een melkmachine ingeschakeld.

Debbie kwam naast Bianca staan en kreeg de uitleg. Ze pakte een vrouw met erg grote borsten bij haar inmiddels harde tepels en begon zachtjes te stimuleren met haar vingers. Het was onduidelijk of de vrouw het fijn vond of niet. Waarschijnlijk waren dit de gemengde gevoelens tussen schaamte, pijn en genot die bij het SM-spel hoorden.

Debbie mocht het overnemen. Ze vond het best spannend, want ze had nog nooit een koe gemolken, laat staan een vrouw.

Ze kneedde zachtjes, maar Bianca zei dat het wel iets harder mocht, dus dat deed ze. Toen voelde ze het: een klein druppeltje vocht kwam uit de tepels.

Snel zette Bianca de twee zuigende spenen over de tepels en de vrouw begon zachtjes te kreunen. Ze gingen door naar de volgende vrouw.

Nu moest Debbie het helemaal alleen doen. Het was een jonge vrouw, Debbie dacht zelfs nog een aantal jaren jonger dan zij zelf. Ze stond voorover gebogen en kon geen kant op. Debbie deed wat ze moest doen en ze deed het genadeloos. Stimuleren, misschien net iets harder dan ze zelf fijn zou vinden en toen de zuigers erop.

Zo gingen ze alle vrouwen op een rij af. De machine draaide en Raymond zette nog een tandje bij, waardoor de vrouwen allemaal tegelijk een kreun gaven.

Raymond en Bianca stonden nu achter de vrouwen en streelden hen tussen hun benen. Ze kronkelden van genot en draaiden gewillig met hun kont.

Bianca vingerde zelfs twee vrouwen tegelijk, die beiden luid kreunden. Debbie wist dat ze moest helpen en ging naar de blonde jonge vrouw om haar te bevredigen.

Ze voelde met haar hand en het geil lekte tussen haar benen. Debbie begon er zelf ook weer opgewonden van te raken.

“Laat haar maar even met rust” zei Raymond “Zij krijgt een speciale aanpak”. Debbie vond het wel jammer, maar ging gehoorzaam door naar een andere vrouw die minstens zo nat was.

Verderop zag ze hoe Bianca twee vrouwen spuitend liet klaarkomen. De vrouwen moesten hard hun best doen om loeiend klaar te komen, in plaats van met een menselijke gil.

Debbie had zelf nog nooit gesquirt, maar ze zag het als een uitdaging om deze vrouw wel spuitend te laten klaarkomen. Geconcentreerd ging ze te werk, terwijl ook Raymond zijn koe liet klaarkomen.

Raymond was nu bij de jonge vrouw aangekomen en opende zijn overal. Over zijn dikke pik schoof hij een condoom en liet deze zonder pardon in de kut van de vastgeketende hucow glijden. De vrouw kreunde, terwijl de machine hard aan haar borsten pompte.

De vrouw werd heen en weer geschud tussen het rek en Raymond leek volop te genieten. Ondertussen kwam de vrouw die Debbie vingerde klaar, helaas niet spuitend. Ze ging door naar de volgende hucow en na goed proberen, spoot deze vrouw wel over haar hand en over de grond. Jeetje wat was dit geil.

Dit ging zo bijna een half uur door en Raymond kwam ondertussen klaar. Hij trok de volgespoten condoom uit de jonge hucow en maakte zijn overal weer dicht. Bianca controleerde de zuigers. Alle borsten waren inmiddels leeggepompt.

De machine ging uit en Debbie hielp met het losmaken van de zuigers en het masseren van de inmiddels pijnlijke tepels. Daarna mochten de ketens los en konden de vrouwen weer vrij door de stal lopen.

Met z’n drieën verlieten ze de stal, maar gingen niet direct terug naar de boerderij. Ze liepen om de stal heen naar een soort modderpoel.

Debbie moest twee keer kijken. In de modder lagen twee hele dikke vrouwen. Ze wogen minstens 120 kilo en waarschijnlijk zelfs nog veel meer. Ze knorden, terwijl ze gewillig met elkaar speelden. Raymond riep ze bij het hek.

Zo snel ze konden kropen de twee dikke, met modder bedekte vrouwen naar hen toe. Hun enorme vette borsten bungelden onder hun lichaam. Ze keken omhoog en wisten waarschijnlijk al wat er komen ging.

Raymond pakte zijn volgespoten condoom en kneep deze boven hun gezichten uit. Ze zagen er echt walgelijk uit, toen ze met hun tongen het sperma van hun vieze gezichten probeerden te likken.

“Wat gebeurt er met alle melk?” vroeg Debbie geïnteresseerd. Bianca vertelde dat dat verkocht werd. Er was veel vraag naar moedermelk. “Het levert goed geld op”.

“Krijgen die vrouwen daar dan ook een deel van?” vroeg Debbie.

Bianca moest lachen. “Krijgen koeien een deel van de opbrengst van hun melk?” vroeg ze retorisch.

“Ze krijgen niets, maar hoeven er ook niets voor te betalen. Het grootste deel van ons gaat op aan de hormonen die wij ze moeten geven voor de melk”.

Ondertussen kwam er een Porsche cabriolet met veel lawaai het erf op rijden. Twee slanke typische kakdames, kwamen het erf op rijden en stapten uit. Ze droegen pumps van een chique merk, net als hun jassen en hun tasjes. Bianca pakte 1 van hen bij hun pols.

“Jullie zijn te laat” zei ze streng.

“Sorry meesteres, maar we...”.

“Bespaar me jullie smoesjes. Naar de stal en ga jullie klaarmaken. Ik zal jullie extra hard trainen” zei ze streng.

Debbie ging even later met Bianca naar de stal. Daar stonden de beide blonde vrouwen naakt in hun box. Op de houten deuren stonden bordjes met daarop de namen die ze als pony droegen: Candy en Princess. De deuren gingen open. De Itialiaanse merkspullen waren veilig opgeborgen en van hun rijkdom was niets meer te zien.

Gewillig stonden ze te wachten, tot Bianca en Debbie naar binnen kwamen. Het was wel duidelijk wat een ander voordeel was van ponyplay: het was een keiharde training, maar je kreeg er een geweldig afgetraind lichaam van. Debbie wist nog van gisteren wat ze moest doen en nu gebruikte ze ook zelf graag het zweepje om Candy naar haar te laten luisteren.

Ze deed haar de hoefjes aan. Een harnas om. “Mond open!” zei ze streng toen het bitje in haar mond geplaatst werd. “Hup!” zei ze terwijl ze weer een klapje met de zweep gaf.

Nu kwamen de oogkleppen en daarna de buttplug met een mooie golvende blonde staart.

Candy ging al voorover staan, maar Debbie had wat twijfels. Kon ze deze zo in haar kontje schuiven?

Bianca zag haar twijfels en zei resoluut: “Voor glijmiddel moet je maar op tijd komen! Een beetje spuug kunnen ze krijgen”.

Ze tufte een keer tussen de afgetrainde billen van Princess en schoof de plug naar binnen. De vrouw protesteerde nog een beetje, maar het was al tijd voor de belletjes op haar tepels.

Debbie volgde het voorbeeld en spuugde ook eens op het sterretje van Candy. Daarna schoof ze ook bij haar de plug met de staart naar binnen.

Ze pakte de belletjes en voelde aan de ronde siliconenborsten van Candy. Voorzichtig pakte ze de hard geworden tepels en plaatste ze de belletjes.

Het was tijd om naar buiten te gaan met hun aangelijnde ponygirls. Ondertussen kwam Raymond de stal binnen met gereedschap. Hij moest vast ergens wat onderhoud plegen.

Buiten gingen ze trainen in de bak. De vrouwen moesten sierlijk, met hun knieën hoog, maar toch snel, rondjes rennen in de bak. De belletjes klingelden en zand spatte op. Bianca stond in het midden met een lange zweep en gaf Princess al snel een gemene tik op haar billen omdat ze niet goed genoeg haar best deed.

Wat vond Debbie dit ongelofelijk sexy.

Ze was dan ook drijfnat toen zij de zweep en het touw over mocht nemen om de twee vrouwen eens flink te trainen. Dat viel nog niet mee. Ze merkte gelijk dat de twee ponygirls minder goed hun best deden toen hun strenge meesteres de touwtjes uit handen gegeven had, maar ze was nog niet goed genoeg vertrouwd met de zweep om de vrouwen ook te bestraffen voor hun wanprestaties.

Bianca stond langs de kant. Iets wat de ponygirls moeilijk konden zien door hun oogkleppen. Ze schrokken zich dan ook een hoedje, toen ze ineens van de andere kant alsnog bestraft werden.

De twee vrouwen mochten uiteindelijk zachter gaan lopen en Debbie zag dat de zweep de nodige striemen op hun billen hadden achtergelaten.

Ze gaf het touw af, maar schrok toen ook zij een ferme tik met de zweep op haar billen kreeg.

“Je moet een stuk strenger zijn voor deze ondeugende ponygirls” zei Bianca.

Hoewel ze nog beschermd was geweest door het stof van de overal, voelde ze het branden op haar kont en stiekem was ze daar nog natter van geworden. Ze schaamde zich wel een beetje dat ze zelf niet de verwachtingen van Bianca had waargemaakt.

Gelukkig kreeg ze een herkansing. Zij en Bianca zouden tegen elkaar racen, met de ponygirls. Bianca was zo vrijgevig om Debbie eerst haar keuze te laten maken.

Even twijfelde ze, maar koos toen voor Candy. Ze rommelde even in het zakje van haar overal en zei: “Hier heb ik nog het geheime wapen om ongehoorzame ponygirls wat harder te laten lopen”.

De vrouwen wisten blijkbaar wat er komen ging, want ze deinsden achteruit. Bianca en Debbie hielden ze stevig vast aan het touw. Toen zag Debbie ook wat er tevoorschijn gekomen was: een rode peper.

Ze kreeg er 1 en vroeg zich af of ze er echt mee moest doen wat ze dacht dat ze ermee moest doen.

“Alleen de winnares wordt direct na de race schoongespoeld” zei ze streng tegen de ponygirls. Ze schoof het harnas van Princess, die nog steeds hard tegenstribbelde, opzij en brak de peper iets. Toen schoof ze de peper in haar kutje naar binnen. Het leek erop dat de ponygirl direct wilde gaan rennen, maar Bianca hield de trappelende vrouw stevig vast.

Nu was het Debbie’s beurt. Het voelde zo gemeen om te doen, maar ze mocht Bianca niet nog een keer teleurstellen. Ook zij schoof het stukje leer van het harnas opzij en schoof de iets gebroken peper bij haar naar binnen. Snel spanden ze de ponygirls voor hun kleine karretjes, met slechts plek voor 1 persoon.

Bianca gaf Princess een harde klap met haar zweepje, zodat ze begon te rennen. Debbie gaf een iets zachter klapje waarmee ook Candy in beweging kwam.

De vrouwen renden. Princess al snel voorop, aangemoedigd door de zweep en dreigementen van haar meesteres: “Hup, Candy haalt je bijna in en dan laat ik je tot maandag met die peper in je kut lopen!”. Door haar oogkleppen kon ze niet zien dat dit helemaal niet waar was.

Debbie probeerde nog wel voorzichtig met de zweep Candy sneller te laten gaan, maar de voorsprong werd steeds groter. Met meer dan 15 meter voorsprong was Princess eerder aan het einde van de lange weg. Ze stond daar en was compleet bezweet van de inspanning en de pepers. Haar billen waren vuurrood van de aanmoedigingen van Bianca.

Bianca pakte een flesje water en spoelde de kut van haar ponygirl schoon. Voor Candy was er minder geluk. Haar peper zou blijven zitten tot ze terug waren bij de boerderij.

Dit keer was het geen race, maar liep Candy wel een stuk sneller dan de vermoeide Princess. Daar werd ook haar pepertje verwijderd.

“De ponygirls zijn moe” zei Bianca. “We brengen ze naar hun stallen”. Aan het touw namen ze hun ponygirls mee, naar de stallen met hun naambordje er op”. Raymond was inmiddels nergens te zien, maar Debbie zag wel wat hij zojuist in de stal gedaan had met zijn gereedschap.

Haar hartslag ging met sprongen omhoog en ze schrok toen ze op de box tegenover die van Candy en Princess een nieuw naambordje zag staan met daarop: Debbie.