Debbie keek verbaasd naar het naambordje op de staldeur met daarop haar naam. Wat had dit te betekenen?

“Hup! Naar binnen” zei Bianca en gaf een gemene tik met de rijzweep op haar bil. Geschrokken stapte Debbie naar voren de stal in. Bianca begon haar overal los te maken.

“Ik weet niet of ik dit wel wil” zei Debbie zacht.

“Wij weten beiden donders goed dat jij niets liever wilt” beet Bianca haar toe.

Zo stond Debbie een minuut later naakt in haar eigen stal.

Ze wilde weer wat zeggen, maar Bianca schoof een bitje tussen haar tanden, zodat ze alleen nog maar kwijlend kon mompelen.

“Volgens mij kunnen ponygirls helemaal niet praten” zei Bianca, terwijl ze dreigend haar zweep ophief. Debbie werd maar snel stil.

Ze kreeg hoeven aan haar voeten waarop ze met moeite kon balanceren. Om haar handen kwamen ook een soort hoefjes. Om haar buik kwamen een paar strakke leren banden die in ieder geval haar kutje beschutten.

Bianca pakte een aantal staarten en hield deze naast de haren van Debbie om zo een matchende kleur te zoeken.

“Je hebt geluk, je matcht op een bescheiden plugje”.

Ze maakte nog een zacht piepend geluid toen de plug met behulp van wat glijmiddel haar maagdelijke kontje binnendrong. Toen de plug eenmaal zat, voelde het stiekem nog best lekker ook.

Ze voelde hoe haar kutje lekte tussen haar benen over het leren harnas. Om het af te maken, kwam Bianca met oogkleppen, waardoor ze alleen nog maar vooruit kon kijken en twee belletjes die met een klemmetje op haar tepel geplaatst werden.

Toen mocht ze naar buiten. Ze werd vastgemaakt aan een koord, terwijl ze rondjes mocht rennen, zoals Princess en Candy dat ook gedaan hadden. Debbie was best sportief en had een goede conditie. Ze rende stevig door op haar hoeven en dacht zelf dat ze het best goed deed, maar daar kwam de bestraffende klap met de zweep op haar billen. Au! Ze schrok er van, want door de oogkleppen kon ze de zweep niet zien aankomen.

“Iets rustiger en sierlijk met hogere knieen!” riep Bianca.

Dat was best lastig en zwaar bovendien. Sierlijk haar knieën heffen, maar toch snel zijn. De hoefjes in het zand maakten het beslist niet makkelijker.

Toch deed ze haar best. Nu werd de staart in haar onderlichaam nog voelbaarder. Pets weer de zweep, want het was nog niet goed genoeg en even later weer.

Ze merkte dat de belletjes op haar borsten steeds ritmischer klingelden. Dat was een goed teken. Bianca leek ook meer tevreden, want de zweep kwam er steeds minder aan te pas.

Vermoeid mocht ze uiteindelijk uit de bak.

“Niet slecht voor een beginnende pony” zei Bianca, terwijl ze over Debbies bestrafte billen streelde. Debbie hinnikte eens tevreden.

Raymond nam het touw over van Bianca. Hij deed haar het bit uit en klopte wat zand van haar lichaam.

Ze mocht wat drinken en even op adem komen. Het touw knoopte hij vast aan het paaltje voordat hij de stal weer binnen ging. Debbie was ontzettend opgewonden, maar ook behoorlijk vermoeid van alle dingen die ze vandaag had meegemaakt.

Uiteindelijk kwam Raymond weer naar buiten met een kar. Het was dezelfde als waarmee ze gisteren opgehaald was toen ze gestrand was. Princess stond ervoor gespannen. Naast haar was nog een plaatsje vrij. Bianca deed het bit weer in Debbies mond en ze werd naast Princess vastgemaakt voor de koets. Als een echte heer hielp Raymond Bianca op het koetsje en nam daarna zelf ook plaats.

Een tik met een zweep maakte de ponygirls duidelijk dat ze mochten gaan lopen. Debbie dacht aan wat ze vanmiddag geleerd had, knieën hoog. Haar hoefjes klikten op de weg. Zo gingen ze de schemer in het erf af.

Ze waren al een tijdje het erf af toen Debbie zich realiseerde dat ze zo goed als naakt op de openbare weg liepen. Een auto passeerde hen en de inzittenden draaiden allen hun hoofd om en te controleren of het klopte wat ze gezien hadden: een koets die getrokken werd door 2 bijna naakte vrouwen.

“Hup!” klonk de stem van Raymond die Debbie met een zweepje bij de les hield.

Iets verder kwamen ze een groepje oudere dames op hun fietsen tegen. Ze bleven even staan kijken naar de koets met de ponies. De anders zo verlegen Debbie begon langzaam te wennen aan de aandacht die ze trok. Mensen die haar bewonderden of juist een andere mening hadden over hoe ze erbij liep. Toch gaf dit op de een of andere manier een zeker gevoel van trots.

Ze liepen nu een tijdje en Debbie had de grootste moeite om het tempo van de goed getrainde Princess bij te houden. Ze trok langzaam de koets een beetje scheef, omdat ze langzamer liep. Raymond gaf haar een gemene klap met de zweep, waardoor ze haar tempo snel weer opkrikte.

“Ze is vermoeid, misschien moeten we de korte weg terug nemen” hoorde ze tot haar geluk achter zich. Raymond stelde het voor, maar Bianca was het er niet helemaal mee eens. Uiteindelijk gingen ze toch de korte route. Debbie dacht toen nog dat het een goed idee was.

Al snel bleek waarom Bianca bezwaren had. Ze liepen nu parallel aan een drukke weg, waar ze veel bekijks trokken. Auto’s gingen langzamer rijden.

“Straks worden we door politie aangehouden” fluisterde Bianca.

“Dan moeten we hier zo snel mogelijk langs” zei Raymond.

Met de zweep sloeg hij zowel Princess als Debbie een keer flink op hun konten.

“Hup dames!” moedigde hij hen aan, terwijl ze het tempo snel verhoogden. Debbie rende zo hard ze kon, terwijl Raymond hen er ook regelmatig aan herinnerde dat dit de enige optie was.

Gelukkig trok hij na een tijdje aan het koordje en mochten ze link afslaan. Weg uit de drukte. Terwijl Debbie op adem kwam dacht ze over hoeveel mensen haar nu zo gezien hadden. Naakt als een paard galopperend voor een koets. Misschien hadden er bekenden langs gereden of hadden mensen foto’s gemaakt die ze op internet konden plaatsen.

De gedachten spookten door haar hoofd terwijl ze rustig terugliepen naar de boerderij.

Wat ze alle vier niet gemerkt hadden was de politiewagen die op de weg reed. Politieman Willem zat achter het stuur en kon zijn ogen niet geloven. Hij knipperde een keertje. Langs de weg zagen ze een koets rijden, met twee rennende naakte vrouwen opgetuigd als ponies ervoor. Ze sloegen net links af.

“Zag je dat?” vroeg hij aan Celeste de jonge blonde agente naast hem. Ze werkte normaal bij de politie te paard, maar ze draaide ook veel reguliere diensten in de auto.

“Wat zag ik?” vroeg ze zo nonchalant mogelijk, want ze wist heel goed wat haar collega bedoelde. Ze wist ook heel goed wie er in het koetsje zaten, want al drie jaar lang trainde ze iedere zondag als ponygirl bij Raymond en Bianca.

“Naakte vrouwen die als paarden een koets trokken” zei Willem.

Ze zette een gemaakte lach op. “Volgens mij ben je echt toe aan weekend, als je zoiets raars ziet”.

“Ik wil eigenlijk toch even polshoogte nemen” zei Willem die zijn knipperlicht al aanzette. Celeste hield hem tegen. Je hebt je vast vergist. Ik ben wel toe aan weekend, onze dienst zit erop. Laten we gewoon teruggaan naar het bureau.

Willem liet het onder protest rusten en gaf Celeste gelijk. Even later op het politiebureau in de kleedkamer stuurde Celeste een SMS’je naar Bianca: “Mijn collega had jullie bijna aangehouden. Ik heb hem nog net tegen weten te houden. Wees aub voorzichtig”.

Bianca kreeg het SMS’je net toen ze met Raymond de ponygirls aan het wassen was. Met een tuinslang met koud water spoelde hij het zand en zweet van Debbies lichaam. Ze was doodop. Ze werd door Raymond beloond door de harde straal wat langer op haar clitje te laten spuiten. “Hmmm. Hmmm” kreunde ze.

“Denk erom, een ponygirl kan niet gillen” zei Bianca streng van een afstandje.

“Hmmm hmmm” kreunde Debbie nog steeds van genot.

“Ooooh Hiiihiii” riep ze snel zo hinnikend mogelijk toen ze klaarkwam.

Vermoeid brachten ze haar naar haar stal. Waar Bianca haar toedekte onder een deken tussen het stro. Ze viel als een blok in slaap, nog voor de staldeuren dicht gingen.

In de stallen aan de overkant lagen Princess en Candy. Princess was net ook beloond met een orgasme, maar nog steeds erg opgewonden. Ze streelde zichzelf zacht, ondanks dat ze wist dat dat niet mocht. Haar zachte gekreun klonk door de stal en werkte ook aanstekelijk op Candy die zichzelf ook niet kon bedwingen.

De dames kreunden beiden zachtjes, terwijl de schuurdeur weer open ging. Bianca kwam binnen. Snel stopten de dames en bleven stil liggen. Bianca had hen wel gehoord en normaal zou ze hen ook flink bestraffen, maar nu deed ze alsof ze het niet gemerkt had. Ze had nu absolute stilte nodig in de stal.

Ze sloop naar de box van Debbie en scheen met een zaklampje naar binnen. Ze was in diepe slaap. Uit haar overal haalde ze een injectiespuit met daarin de speciale hormonenmix die de melkproductie versneld op gang moest brengen. Als het meezat zouden binnen een week de eerste beetjes melk al komen. Debbie had niets door van de naald die in haar bil verdween en de vloeistof in haar lichaam bracht.